Ο Σύριζα που όλοι αγαπήσαμε. Τα δικά του, δικά του, και τα δικά μας, δικά του.
Όταν οι Συριζαίοι ρωτούνται για τα πεπραγμένα τους στην «περήφανη» διαπραγμάτευση και στο ανεκδιήγητο δημοψήφισμα, απαντούν
«μα αυτά κρίθηκαν στις δεύτερες εκλογές του 2015».
Όταν τους ρωτάμε για τη φορολαίλαπα της περιόδου 2015-19, ξαναλένε
«μα κι αυτά κρίθηκαν στις εκλογές του 2019».
Όταν όμως σήμερα συνεχίζουν να μιλούν στα πάνελ για μια Ελλάδα οικονομικά κατεστραμμένη και κοινωνικά κατεδαφισμένη, έτσι και τολμήσει κανένας Νεοδημοκράτης να επικαλεστεί το σαρωτικό αποτέλεσμα του προηγούμενου μήνα, απαντούν οργισμένοι.
«Πάλι για τις είκοσι μονάδες θα μου πεις; Τόση αλαζονεία πια;»
Ο αιώνιος Σύριζα που όλοι αγαπήσαμε. Τα δικά του, δικά του, και τα δικά μας, δικά του.
Κατά την πεποίθησή του,
οι εκλογές δεν αποτελούν ένα αντικειμενικό και τελεσίδικο γεγονός 
, που τοποθετεί την κάθε πολιτική δύναμη στον πάγκο που της αρμόζει. Τουναντίον, είναι ένα συμβάν απολύτως σχετικό που επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών. Όπως το νερό που αυτόματα παίρνει το σχήμα του δοχείου στο οποίο μπαίνει, έτσι
και οι εκλογές επενδύονται με το νόημα που βολεύει τον Σύριζα. 
Όταν τις κερδίζει ο Σύριζα είναι η απόλυτη απόδειξη της κυρίαρχης λαϊκής βούλησης.
Όταν ο Σύριζα χάσει τις εκλογές, είναι ένα σχετικά επουσιώδες γεγονός, προσωρινό, ιστορικά κατακριτέο, απόδειξη είτε της κυριαρχίας των αντιλαϊκών μηχανισμών, είτε της λαϊκής ηλιθιότητας.
Όταν τις κερδίζει η ΝΔ είναι ο προθάλαμος της ακραίας δεξιάς αλαζονείας και του ελληνικού ορμπανισμού και επ’ ουδενί δεν αποτελούν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα παλιότερα κρίματα του νικητή.
Όταν τις κερδίσει ο Σύριζα, αυτομάτως οι εκλογές αποκαθάρουν το κόμμα από λάθη, αστοχίες, παραλείψεις, καταδίκες και όλα ξεκινούν από το μηδέν.
https://www.liberal.gr/d-kampoyrakis/po ... -alazoneia
