Phorum.com.gr

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:36
Ο ΕΛΑΣ προσπαθησε να διαπραγματευτει την απελευθερωση των αιχμαλωτων εναντι καποιων στοιχειωδων ανταλλαγματων μεσα στους περιορισμους της περιοδου. Οι Γερμανοι αρχισαν και εκτελουσαν δεκαδες ή κ εκατονταδες και να οργανωνουν εκστρατεια. Το να προσπαθεις να διαφυγεις απο τους διωκτες σου και να σερνεις παραλληλα καποιες δεκαδες αιχμαλωτους (οταν εχεις ελαχιστους πορους για την επιβιωση σου) δεν ηταν δυνατο). Απο τη στιγμη που οι διαπραγματευσεις κατερρευσαν με τετοιο τροπο εξαιτιας της γερμανικης στασης, το πραγμα ηταν μονοδρομος.

...τοτε και για τον γερμανικο στρατο τα αντιποινα ηταν μονοοδρομος
Δεν μπορουμε να δικαιολογουμε για λογους στρατιωτικης σκοπιμμοτητας και αναγκαιοτητας τα δικα μας εγκληματα και να μην αναγνωριζουμε το ιδιο δικαιωμα και στον αντιπαλο στα πλαισια της στρατιωτικης συγκρουσης (οπως ειχα πει και πιο πριν ο πολεμος εχει την δικη του αυτονομη λογικη)

Ελβετός Τραπεζίτης έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:28

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 19:46

Ελβετός Τραπεζίτης έγραψε: 13 Δεκ 2018, 18:58

Και στο Φενεό βασάνισαν και εκτέλεσαν εκατοντάδες Έλληνες - οι ελασιτες κομμουνιστές.

Εχεις καποιον ιστορικο που να αναφερεται στο Φενεο να μου τον πεις;

Ι να λεμε τωρα....εξωφυσικά όντα "εξαφανισαν σε σπηλιές και σε πηγαδια" 150 άτομα από το Φενεό, αλλά Ούτε στο Κατύν δολοφόνησαν Πολωνούς.

150; Αλλοι λενε για 3 με 4 χιλιαδες. Γιατι τοσο μετριοπαθης; Βαλε, τζαμπα ειναι...
Γιατι κανεις πραγματικος ιστορικος δεν εχει αναφερθει; Δεν προλαβαινε;

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:26

Chainis έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:10

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 19:54 Στις 4/12/1943 στο παρακειμενο Αιγιο εκτελεστηκαν δεκαδες Ελληνες απο τους Γερμανους. Οι Γερμανοι αιχμαλωτοι δεν ειχαν εκτελεστει ακομη.
Λιγο πιο πριν, στις 26/11/1943, πιο μακρια αλλα εντος της Πελοπονησου, 118 Ελληνες εκτελεστηκαν στη Λακωνια. Προφανως κ δεν ειχε εκτελεστει κανεις Γερμανος αιχμαλωτος.
Οποιος καταλαβαινει, καταλαβαινει. Η προβολη ως αλλοθι για το ναζιστικο εγκλημα της εκτελεσης των αιχμαλωτων εχει νοημα μονο αν ειναι καποιος απογονος γερμανοντυμενων

Τι προσπαθείς να πεις, ότι οι Γερμανοί έκαναν αντίποινα για κάθε αντιστασιακή ενέργεια, ειδικά όταν είχαν νεκρούς;
Το ξέρουν όλο όπως όλοι ξέρουν πως ο γαμάτος ΕΛΑΣ δεν προσπάθησε ποτέ και πουθενά να προστατέψει άμαχους από τα αντίποινα.

Η εγγυηση για να μην υπαρχουν αντιποινα, ηταν να καθονται οι Ελληνες φρονιμα. Αυτο ελεγαν οι γερμανοντυμενοι, αυτο προφανως υπερασπιζεσαι κι εσυ.

Δεν υπήρχε καμία εγγύηση για να μην γίνουν αντίποινα όπως δεν υπήρχε ποτέ και πουθενά καμία προσπάθεια του ΕΛΑΣ να υπερασπιστεί κάποιους από τα αντίποινα που προκαλούσαν οι ενέργειες του.
Ακόμα κι όταν ήταν πολύ ισχυρός το καλοκαίρι του 44 οι Γερμανοί σουλατσάριζαν όπου ήθελαν και σκότωναν όσους γούσταραν.

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:42

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:36
Ο ΕΛΑΣ προσπαθησε να διαπραγματευτει την απελευθερωση των αιχμαλωτων εναντι καποιων στοιχειωδων ανταλλαγματων μεσα στους περιορισμους της περιοδου. Οι Γερμανοι αρχισαν και εκτελουσαν δεκαδες ή κ εκατονταδες και να οργανωνουν εκστρατεια. Το να προσπαθεις να διαφυγεις απο τους διωκτες σου και να σερνεις παραλληλα καποιες δεκαδες αιχμαλωτους (οταν εχεις ελαχιστους πορους για την επιβιωση σου) δεν ηταν δυνατο). Απο τη στιγμη που οι διαπραγματευσεις κατερρευσαν με τετοιο τροπο εξαιτιας της γερμανικης στασης, το πραγμα ηταν μονοδρομος.

...τοτε και για τον γερμανικο στρατο τα αντιποινα ηταν μονοοδρομος
Δεν μπορουμε να δικαιολογουμε για λογους στρατιωτικης σκοπιμμοτητας και αναγκαιοτητας τα δικα μας εγκληματα και να μην αναγνωριζουμε το ιδιο δικαιωμα και στον αντιπαλο στα πλαισια της στρατιωτικης συγκρουσης (οπως ειχα πει και πιο πριν ο πολεμος εχει την δικη του αυτονομη λογικη)

Συγγνωμη, προταθηκε ανταλλαγη αιχμαλωτων. Η απαντηση ηταν εκτελεσεις. Και η προταση σου ποια ειναι; Σας πηδανε; Καιιστε να σας πηδηξουν κι αλλο;

'
Η ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΤΟΥ ΦΕΝΕΟΥ

Οι πρώτοι Εαμοελασίτες θα εμφανιστούν στο οροπέδιο του Φενεού, την άνοιξη του 1943. Οι κάτοικοι στην αρχή θα τους υποδεχτούν πανηγυρικά, γρήγορα όμως θα καταλάβουν τις προθέσεις τους. Βοσκοί και αγρότες, θα αρχίσουν να βλέπουν ανθρώπους, Έλληνες, που οι Ελασίτες τους είχαν ως κρατουμένους, να δέρνονται άγρια και να σφαγιάζονται απάνθρωπα. Και όταν κάποιοι τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν, βρήκαν την ίδια τύχη.
Από τότε, τρόμος και απελπισία κυρίευσε τις καρδιές όλων. Η ζωή και η περιουσία τους, ανήκε πλέον στις διαθέσεις του κάθε αγροίκου ελασίτη, του κάθε σαδιστή οπλατζή.

Καθημερινά, μπουλούκια ανθρώπων καταφθάνουν συνοδεία οπλοφόρων του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ. Κανείς δεν ξέρει ποιοί είναι, από πού έρχονται, ούτε για ποιό λόγο είναι κρατούμενοι. Μεταφέρονται στη Μονή Αγ.Γεωργίου, η οποία αφού ήδη έχει «απελευθερωθεί» από τους μοναχούς- τους σφαγίασαν-, χρησιμοποιείται πλέον ως στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Στα ανήλια υπόγεια του μοναστηριού θα διαδραματιστούν αμέτρητες ιστορίες φρίκης.

Τα σώματα των μαρτύρων πετάγονται στις παρακείμενες χαράδρες όπου γίνονται βορά των αγριμιών. Σκυλιά περιφέρονται έχοντας στα σαγόνια τους χέρια, πόδια, σπλάχνα ανθρώπων. Όταν η δυσοσμία και η σήψη στην περιοχή θα γίνουν ανυπόφορες, τη λύση θα δώσει ο –καταραμένος- Παναγάκης Οικονομόπουλος, κάτοικος του χωριού Φονιάς, όταν θα ανακαλύψει κοντά στην κορυφή του Κακοβουνίου ένα πολύ βαθύ βάραθρο. Από τότε, ο δρόμος από τη Μονή ως το Βάραθρο θα γίνει ο Γολγοθάς αμέτρητων βασανισμένων ανθρώπων.

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΡΑΘΡΟ

Από τα κελλιά του μοναστηριού, κάθε βράδυ ξεκινάνε δεκάδες τυραννισμένοι άνθρωποι. Δεν πρόκειται να επιστρέψουν. Θα γυρίσουν μόνο τα ματωμένα ρούχα τους, για να τα πλύνουν οι επόμενοι μελλοθάνατοι. Δαρμένοι, νηστικοί και διψασμένοι, με τα χέρια δεμένα πίσω από τις πλάτες, βαδίζουν. Άντρες, γυναίκες με τα μωρά στην αγκαλιά, γέροι, παιδάκια. Προχωράνε προς τον Θάνατο. Ένα θάνατο άδικο, παράλογο, ακατανόητο. Γύρω τους, σαν λυσσασμένοι λύκοι, οι κομμουνιστές. Με βλοσυρές ματιές, με άγριες κουβέντες. Με βλαστήμιες και απειλές. Χτυπώντας τους με τους υποκόπανους των όπλων, τραβώντας και ξεριζώνοντας τους τα μαλλιά. Όταν φτάνουν κοντά στο βάραθρο, σταματούν. Τους λένε ότι θα τους πάνε για ανάκριση και τους παίρνουν ανά δύο. Τους μεταφέρουν μπροστά στο φοβερό βάραθρο.

ΣΤΟ ΒΑΡΑΘΡΟ

Εκεί τους περιμένουν οι σφαγείς, κρατώντας τα σύνεργα τους. Βρίζοντας, χλευάζοντας και ουρλιάζοντας, τους καρφώνουν πολλές φορές με τα μαχαίρια τα σώματα τους, τους κόβουν τους λαιμούς, τους χτυπάνε με τον κωδωνοκρούστη της καμπάνας του μοναστηριού. Έπειτα, αρπάζουν τα σφαδάζοντα κορμιά τους και τα πετάνε στην φοβερή τρύπα. Αυτό γίνεται κάθε βράδυ, για μήνες. Το αίμα στο χείλος του βαράθρου έχει πιάσει κρούστα, το ίδιο και οι πιτσιλιές στους γύρω βράχους. Ο πυθμένας έχει γεμίσει με πτώματα. Έτσι, όταν πέφτουν οι καινούργιοι σφαγμένοι, δεν σκοτώνονται από την πρόσκρουση. Συνέρχονται και βρίσκουν αργό, εφιαλτικό θάνατο ανάμεσα στα λείψανα και τους σκελετούς των προηγουμένων. Οι κραυγές τους για σωτηρία δεν φέρνουν αποτέλεσμα, αφού τα σκοινιά που ρίχνονται από κάποιους γενναίους χωρικούς, δεν μπορούν να τα πιάσουν με τα χέρια δεμένα. Τα ουρλιαχτά και οι θρήνοι τους, στοιχειώνουν τον τόπο μέχρι σήμερα.

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

Πόσοι άνθρωποι άραγε θανατώθηκαν στον Φενεό; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Ολόκληρες οικογένειες, άγνωστοι άνθρωποι, θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους γύρω από το βάραθρο και στις πλαγιές του Κακοβουνίου, ενώ πολλοί άλλοι σοροί θυμάτων φαγώθηκαν από τα άγρια ζώα.

ΔΑΙΜΟΝΟΛΟΓΙΟ

Τα ανθρωπόμορφα κτήνη, που βεβήλωσαν την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση, ήταν:
Ιθύνων νους:
Ζέγγος Θεόδωρος και Ανδρεαδάκης Δημήτριος, υπεύθυνοι του ΚΚΕ για τους νομούς Κορινθίας-Αργολίδας.
Επιτροπή που αποφάσιζε τις εκτελέσεις:
Τζανέλος Όθων (*)
Λέκκας Νικήτας
Καραΐσκας Απόστολος
Αναγνωστόπουλος Δήμος
* Βρίσκεται εν ζωή και κατοικεί στην Αθήνα, περιοχή Ζωγράφου

ΣΦΑΓΕΙΣ

Πισογιαννάκης Γεώργιος ή Κρητικός, αρχισφαγέας.
Πρόβος Βλάσιος
Σερμπέτης Κωνσταντίνος
Σαμαρτζής Νικήτας
Φραγγοράφτης Ιωάννης
Τομαράς Αντώνιος
Γκιόκας Θύμιος
Οικονομόπουλος Βλάσιος
Ζιάγκος Παναγιώτης
Σταυρόπουλος Νικόλαος
Δασκαλόπουλος Νικόλαος
Αδαμόπουλος Γιάννης
Σίμος (από το Λουτράκι)
Καραΐσκος Απόστολος
-Είθε να καίγονται όλοι στην Κόλαση-

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΛΑΣΙΤΗ

Εξέταση μάρτυρος Σαμαρτζή Νικήτα του Ιωάννου. Κόρινθος 6-3-1945.
Νικήτας Σαμαρτζής του Ιωάννου ετών 33 Γεωργός, γεννήθηκα και κατοικώ εις χωρίον Καλύβια Κορινθίας, άγαμος, εγγράμματος, Έλλην και χριστιανός ορθόδοξος, Ορκίσθηκα επί του ιερού ευαγγελίου κατά τα άρθρα 121 και 124 της Ποινικής Οικονομίας. Ερωτήθη δεόντως.

Απάντηση: Ήμουν αγροφύλακας Κοινότητας Καλυβίων κατά το έτος 1943, ήλθαν οι πρώτοι αντάρτες στην περιοχή Φενεού. Με χρησιμοποίησαν για σύνδεσμο με το στρατηγείο της οργανώσεως που ευρίσκετο στο Μάζι Καλαβρύτων και για άλλες δουλειές. Κατευθύνσεις έπαιρνα από την οργάνωση Καλυβίων του ΚΚΕ την οποίαν αποτελούσαν ο Δημ. Δαμεσούκος, Αντ. Αλωνιστιώτης και Όθων Οικονομόπουλος.

Κατά τον Δεκέμβριο του 1943 φέρανε στα Καλύβια 14 Ιταλούς, τους οποίους εγώ, ο Βλάσιος Οικονομόπουλος, ο Σωτήριος Αλωνιστιώτης, ο υπεύθυνος Αθαν. Οικονομόπουλος και τέσσερεις αντάρτες, Βασίλης Παπακυριάκου, κάτοικος Βασιλικού, Παναγιώτης Χαράλαμπος Τρομάρας κ.λ.π. μεταφέραμε εις θέση κοκουβούνι Β.Δ. Χωρίου Καλυβίων ένθα και τους εκτέλεσαν οι Τρομάρας και λοιποί αντάρτες, δι όπλων εις θέση Ζαρούχλας Διάσελο.

Τον Απρίλιο 1944 από το στρατόπεδο μονής Αγίου Γεωργίου μετεφέρθησαν από τον στρατοπεδάρχη,
1. Κρητικό ή Χατιώγην ή Γεώργιο Πισογιαννάκην
2. Σερμπέτη ή Γλυκό εκ Στομίου
3. Βλάσιο Οικονομόπουλο και
4. Εμένα

13 κρατούμενοι, εκ των οποίων γνώρισα τους ιατρό Β. Γεωργόπουλο εκ Δούσιας και ιερέα Ασπροκάμπου και εξετελέσθησαν δι όπλου υπό του Σερμπέτη και Πισογιαννάκη. Εμείς οι άλλοι παρέστημεν ως βοηθοί με το πιστόλι χωρίς να εκτελέσω μεν.

Στο στρατόπεδο της μονής ήσαν κατά καιρούς,
1.Κρητικός ή Πισογιαννάκης εκ Χανίων Κρήτης, στρατοπεδάρχης
2. Κωνσταντίνος Σερμπέτης ή Γλυκός εκ Στομίου
3. Ιωάννης Φραγκοράφτης Κανελλόπουλος από το Ζευγολατιό Βραχατίου
4. Νικόλαος Δασκαλόπουλος από Κακούρι Τριπόλεως
5. Βλάσιος Πρόβος από το Μούλκι Κιάτου
6. Θύμιος Γκιόκας από το Κριεκούκιον
7. Κεραυνός ή Αντώνιος Τομαράς από Λιόπεσι
8. Σίμος από το Λουτράκι
Άπαντες ούτοι ελάμβαναν μέρος στις εκτελέσεις, Επίσης στο στρατόπεδο προσελήφθη και εγώ, Όλοι οι συλληφθέντες υποχρεούντο να υπογράψουν.

Από τα σπίτια που έπαιρναν πράγματα ή από καταστήματα, όπως από το παντοπωλείο του Γεωργίου από τη Γκούρα, που τον σκότωσαν, τα έπαιρναν εν γνώσει του αρχηγείου που αποτελούσαν οι προαναφερθέντες ΒΑΖΑΙΟΣ και λοιποί κι οι επιτήδειοι τα μοιραζόντουσαν μεταξύ τους, Όπως ο Τόμπρος, Κίτσος, Βουρκάνης από τα Μαζεΐκα, τα καλύτερα και τα λοιπά έδινα σε μερικούς από τους κατοίκους και κείνα που πάλι έμεναν έλεγαν ότι τα έδιναν στους πυροπαθείς άλλων χωριών.

Για τις συλλήψεις και εκτελέσεις των κατοίκων χωρίων Καλυβίων, υπεύθυνοι είναι οι αποτελούντες το Κομ. Γραφείο που υπόγραψαν:
1. Δεδεμούκας του Αντωνίου
2. Αντώνιος Αλώνιστιώτης
3. Σωτήριος Κασαλμάς
4. Ευάγγελος Οικονομόπουλος
5. Αθανάσιος Καπίνης και άλλοι, που δεν τους γνωρίζω.

Από το χωρίον Γκούρα Σταυρόπουλος ή Μουσουλίνης και άλλοι που δεν γνωρίζω. Επίσης δεν ξέρω ποιοι είναι οι άλλοι των άλλων χωριών γιατί εγώ έλειπα προηγουμένως έξη χρόνια στο ιπποδρόμιο του Φαλήρου που εργαζόμουν.

Στο στρατόπεδο Μονής Αγίου Γεωργίου έφερναν κρατούμενους από διάφορες περιοχές και τους συνόδευαν οι αποτελούντες την ΟΠΛΑ διαφόρων περιοχών. Από το στρατόπεδο τους περνάμε λίγους – λίγους και τους εκτελούσαμε σε διάφορες περιοχές του δασώδους της πέριξ της Μονής και σε μια τρύπα πολύ βαθιά που αν ρίξεις μια πέτρα θα μετρήσεις το 16 για να ακούσεις το χτύπο στο υπέδαφος που θα φτάσει. Την τρύπα αυτή τη βρήκα εγώ κατ’ εντολή του Κρητικού ή Πισογιαννάκη όστις δε ξέρω από που το έμαθε ότι υπήρχε τέτοια τρύπα.

Κατά τον Μάιο 1944 πήγαν 9 κρατούμενους αγνώστους και τους οδήγησαν δια μέσου του χωρίου Γκούρα εις Μακριά Λάκα της Ζήρειας και τους εκτέλεσαν με τη βοήθεια του Νικολάου Σταυροπούλου ή Μουσουλίνη από τη Γκούρα. Στην τρύπα που ανέφερα που βρίσκεται στη θέση Κακόβουνι – Ντουρντουβάνα εκτελέσαμε 260 και κατά την εξής σειράν: 17 κατοίκους Νεμέας, τους πήγαμε εγώ, ο Βλάσης Οικονομόπουλος, ο Σερμπέτης, ο Κρητικός, ο Δασκαλόπουλος, ο Γιάννης Φραγκορράφτης, ο Βλάσης Πρόβος και ο Καραπάνος από τη Νεμέα και ο Μωριάς με έξη αντάρτες που έστειλε το σύνταγμα Βαζαίου, για να λάβει μέρος στις εκτελέσεις.

Αφού ξεκουραστήκαμε είπαμε στους κρατούμενους ότι τους πάμε για την Ταξιαρχία στα Μαζέικα, ο Καραπάνος με τον Κρητικό και τον Μωριά πήγαν στη τρύπα. Εκεί οδηγούντο δύο – δύο δήθεν για ανάκριση και χωρίς να αντιλαμβάνονται οι άλλοι, τους εκτελούσαν οι Μωρίας Κρητικός Καραπάνος κατά τον εξής τρόπο: Τους γδύναμε τελείως και με το μαχαίρι τους έκοβαν το λάρυγγα και τους έριχναν μέσα στην τρύπα. Τα ρούχα που παίρνανε τα πήγαιναν στην περιφερειακή Επιτροπή που ήταν στο Μπούζι και έπειτα στη Λαύκα και τα φορούσαν τα διάφορα μέλη της οργανώσεως. Τότε εγώ δεν έλαβα μέρος στην εκτέλεση.

Την άλλη μέρα πήραμε άλλους τριάντα από το στρατόπεδο μεταξύ των οποίων και ο Αθανάσιος Ρεκουνιώτης και η Ελένη Καραλή από τα Καλύβια. Φύγαμε στις 4 το πρωί και με δεμένα τα χέρια τους με σχοινιά τους πήγαμε στην ίδια τρύπα. Εκτελέστηκαν κατά τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους. Εγώ δεν εκτέλεσα και αυτή τη φορά. Έπειτα από 3-4 μέρες πήραμε από το στρατόπεδο μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι από το Βαλτέτσι Τριπόλεως και τους οποίους έστειλε στο στρατόπεδο το Σύνταγμα του Βαζαίου και τους πήγαμε στην τρύπα με δεμένα τα χέρια.

Εκεί τη προτροπή του Μωργιά και με πιστόλι στα χέρια με ανάγκασαν κι έσφαξα κι εγώ.
Κατά την εκτέλεση παρίστατο και ο Βλάσης Οικονομόπουλος, αλλά και αυτός δεν έσφαξε, μόνον πήρε τα ρούχα των εκτελεσθέντων, που του έδωσε ο Πισογιαννάκης. Έπειτα από 7-8 μέρες πήραμε από το στρατόπεδο άλλους 35-37 δεν θυμάμαι ακριβώς, μεταξύ των οποίων ήσαν ο Βλάσης Ρομπόκος γιατρός Γκούρας, Γεώργιος Γεωργίου. Κι αυτούς τους πήγαμε δεμένους. Τότε έκλεισε η ομάδα του Μωριά και την εκτέλεση με μαχαίρι την έκαναν ο Θύμιος Γιόκας, Σερμπέτης ή Γλυκός, ο Βλάσης Πρόβος, Νικόλαος Δασκαλόπουλος από Κακούρι, Βλάσης Οικονομόπουλος και εγώ.Έπειτα από αρκετές μέρες και μάλιστα κατά μήνα Ιούλιο 1944 μεταφέρθηκαν από το στρατόπεδο και εκτελέστηκαν στην τρύπα 48 που οι περισσότεροι ήσαν από το Φενεό, μεταξύ των οποίων και ο Αλέξανδρος Χαρλαύτης και οι δύο υιοί του Αργύρης και Γιάννης. Επίσης o Κωνσταντίνος Δάρης και ο υιός του, ο Φαρμακοποιός Νίκος Λαδάς, Νίκος Μητρόπουλος, η Αθανασία Μπαλή, Παπα-Παναγής Χαρλαύτης κάτοικοι Γκούρας, το ζεύγος Τσεκρέκη, Δημ. Ψαχούλιας ή Βολιαρίτης από το Μεσινό, ο Παπαγιωργόπουλος και ο υιός του Γιάννης Τσούλης, o Κολοβός και η κόρη του από τα Καλύβια, Γρηγόρης Καπέλος κι ο αδερφός του ο Δάσκαλος, Ηλίας Σταματόπουλος κάτοικοι Φονιά, Κατσαούνης από Γκιόζα, Φεντσής, Σωτήρης Κακκαβάς από τη Σιβίστα κλπ που δεν θυμάμαι.

Αυτών των 48 η εκτέλεση γινόταν με τον εξής τρόπο, Έλεγαν στον καθένα να πέσει κάτω κι αν αρνιόταν τον κτυπούσαν με γλωσσίδι καμπάνας. Τους χτυπούσε ο Σίμος πίσω στο κεφάλι κι όταν έπεφταν κάτω τους έσφαζαν. Την άλλη μέρα πήρανε άλλους 37-38 αν θυμάμαι ακριβώς. Τότε δεν ήρθε ο Σίμος αλλά ο Πισογιαννάκης. Οι 38 ήσαν από τη Νεμέα, τους έφερε ο Θύμιος με τον Απόστολο Καραΐσκο και άλλους που δεν τους γνωρίζω στο στρατόπεδο και αυτούς εκτελέσαμε με τον ίδιο τρόπο, πρώτα τους χτυπούσαμε με το γλωσσίδι κι έπειτα τους σφάζαμε με μαχαίρι.

Λόγω επιδρομής των Γερμανών τους υπόλοιπους της μονής, κρατούμενους τους μεταφέραμε στο χωριό Κα ….. ύργου Πατρών και εκείθεν πάλι στη μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού και τους άφησαν ελεύθερους. Μεταξύ αυτών και οι αδελφοί Χησόπουλοι από τη Σιβίστα. Επίσης στην τρύπα εκτελέστηκαν 17 γυναίκες και παιδιά, μεταξύ των οποίων και η οικογένεια Ανάμαη από πέντε άτομα από την Ακράτα. (βλέπε 1944 Φενεός – Δίστομο Παρουσίαση Στοιχείων. Επίσης εκτελέστηκε κοντά στη μονή η Βασιλική Ανδ. Κάππου από τα Καλύβια. Την έκθεση για τη σύλληψη της την έστειλε το στρατόπεδο επειδή μάλωνε μαζί της, για κάποια μάντρα, ο Παναγιώτης Μπρέκας από τα Καλύβια, τη συνέλαβε μαζί με τον Κωνσταντίνο Σερμπέτη. Έπιασαν και το γιο της το Χρήστο 20 χρ. Όπως μου είπε ο Σερμπέτης την εκτέλεσε το ίδιο το παιδί της με μαχαίρι και την έθαψε στη θέση Αρσένη – Βρύση, γιατί αυτή είχε κρεμάσει τον άντρα της.

Στις ανακρίσεις που έγιναν στο μοναστήρι Αγίου Γεωργίου για τους κάτοικος του Φενεού παρίστατο και ανέκρινε:
1. Όθων Τζανέλος
2. Ο εαυτός μου
3. Ο Δήμος ή Τάκης Αναγνωστόπουλος
4. Αποστόλης Καραΐσκος κάτοικος Ηρακλείου
5. Θύμιος ή Γκιόκας από το Κριεκούκι
6. Κώστας Σερμπέτης
7. Σίμος
8. Κρητικός Πισογιαννάκης
9. Στέλιος από την Κρήτη
10. Μιχάκης.

Για τη σύλληψη των κατοίκων αυτών τα κομ. Γραφεία των χωριών έδιναν στον Όθωνα Τζανέλο κατάσταση να συλληφθούν. Τους απέδιδαν κατηγόριες ότι συνεργαζόταν με τα Τάγματα Ασφαλείας. Για τη σύλληψη του οιουδήποτε έπρεπε να αποφασίσει το κομ. Γραφείο του χωριού του. Οι αποτελούντες το γραφείο το κομματικό συγκέντρωναν τα στοιχεία και τα έδιναν στο Γραμματέα της Αχτίδας. Σε περίπτωση διαφωνίας ο Γραμματέας έδινε τις γενικές κατευθύνσεις των συλλήψεων και εκτελέσεων.

Είχε δώσει εντολή η ΠΕΕΑ που έλεγε κάθε αντιδραστικός έπρεπε να εξοντώνεται και μάλιστα όλος ο οικογενειακός κύκλος και μέχρι εβδόμης γενεάς. Αφ ετέρου το αρχηγείο του 6ου Συντάγματος ήταν στη Γκιόζα εκπροσωπούμενο από το Βαζαίο , το Νικήτα ή Λέκκα, τον Πελοπίδα, τον Μενέλαο, το γιατρό Κόλλια, το δάσκαλο Πούλο και το Γεώργιο Τσαούση διοικητή της ΟΠΛΑ. Το Κόμμα είχε ως αντιπρόσωπο το Γραμματέα του Πελοποννησιακού Γραφείου Στάθη ή Τριαντάφυλλο, (Ζέγκο Βαγγέλη από Θεσσαλία), που παρέμενε στα Καλύβια στο σπίτι της Βενετσιάνας Καψομαλούκη και έλεγχε όλη τη περιφέρεια Κορινθίας. Στο σπίτι του έπαιρναν αποφάσεις με τους,
1. Αποστόλη Καραΐσκο από Ηράκλειο Νεμέας ή Ρούμελη επικεφαλής των συνοδευόμενων από την περιοχή Αργολίδας Νεμέας,
2. Μιχάλη δικαστής και ανακριτής
3. Τάκη επίσης ανακριτή
4. Όθωνα Τζανέλο από Γκούρα
5. Δήμο Αναγνωστόπουλο
6. Θύμιο – Ψευδώνυμο και
7. Λέκκα Νικήτα όστις έλεγε στους κρατούμενους να ειδοποιήσουν τους δικούς τους που είναι στην αστυνομία ή στα τα να φύγουν και να πάνε στο αντάρτικο. Αυτοί αποφάσιζαν για συλλήψεις και εκτελέσεις.

Ο στρατοπεδάρχης μου έλεγε ότι οδηγίες παίρνει από το Στάθη και το Νικήτα ή Λέκκα για τις εκτελέσεις και ο μεν Στάθης έδινε οδηγίες ο δε Λέκκας ως εκπρόσωπος του Συντάγματος.
Οι δύο αυτοί συνενοούντο και εγίνοντο οι εκτελέσεις. Η Επιτροπή που έκανε τις ανακρίσεις μέσα σε ένα κελί του μοναστηριού και που ήμουν κι εγώ παρών υποχρέωνε όλους να υπογράψουν μια κατάθεση ότι συνεργαζόσαν με τα Τάγματα Ασφαλείας. Αν δεν ήθελε κανείς να υπογράψει με ραβδιά τον χτυπούσαν μέχρι να δεχτεί.

Εγώ είδα να χτυπάνε για να υπογράψουν τον Παναγ. Παπαγεωργίου από την Γκούρα, τον Αθανάσιο Μπαλή, το γιο του Χαρλαύτη από Γκούρα, το Λιάτση από το Στενό και άλλους.
Στα Καλύβια συνελήφθησαν η Μάρθα Καμπέρου από τον Μπρέκα Παν. τον Ευαγ. Οικονομόπουλο τον Χαρ. Κουσούρα και την οδήγησαν στο στρατόπεδο όπου την εκτέλεσε ο Κεραυνός – Αντώνιος Τομαράς από το Λιόπεσι, Σερμπέτης και Βλάσης Πρόβος. Στο εξωκλήσι της μονής του Αγίου Γεωργίου ή Καμπέρου συνελήφθη κι εκτελέστηκε επειδή ο γιος της Φώτης δραπέτευσε κατά την εκτέλεση των έξη από το Διακοφτό και τον Πειραιά που έλαβα μέρος κι εγώ. Αυτοί εκτελέστηκαν με μαχαίρι. Σχέσεις με το στρατοπεδάρχη είχαμε ο Θεόδωρος Οικονομόπουλος Γιώργης Φάμας και Γιώργης Λουκόπουλος.

Για τους 40 αστυφύλακες που έπιασαν στο Δερβένι γνωρίζω τα εξής. Τους οδήγησαν στο χωριό Φονιά τους αφαίρεσαν τα ρούχα και τα παπούτσια όπου έλαβα κι εγώ μέρος με το Κίτσο ή Βουρτσάη από τα Μαζεΐκα. Μετά το γδύσιμο με υποχρέωσαν να ζητήσω ρούχα από τους χωρικούς παλιά. Τα ρούχα των αστυφυλάκων τα φόρεσαν οι αντάρτες του 6ου Συντάγματος που βρισκόταν στο Φονιά. Από το Φονιά τους οδήγησαν στο χωριό Λυκούργια χωρίς να ξέρω που τους εκτέλεσαν. Τους 38 που λέω παραπάνω ότι εκτελέστηκαν στην τρύπα έγινε το εξής: Ένα Σάββατο φύγαμε από τα Καλύβια με το Βλάση Οικονομόπουλο και το Χαράλαμπο Κουρούσια κάτοικο Καλυβίων και πήγαμε στο μοναστήρι, περί την 3η νυκτερινή. Στην εκτέλεση ήρθε και ο Κουρούσιας για ενίσχυση της φρουράς των κρατουμένων. Όταν ήρθε στρατοπεδάρχης ο Σπάρτακος από το Ζευγολατιό Βραχατίου δεν έγιναν εκτελέσεις. Έχω ακούσει από αντάρτες του αρχηγείου ότι πάνω από το χωριό Γκιόζα μέσα σε μια τρύπα έχουν εκτελέσει οι αντάρτες του 6ου Συντάγματος, πάνω από χίλιους αντιδραστικούς. Οι Βουρτσάης και Τόμπρος έχουν λεηλατήσει με διαταγή πολλά καταστήματα και ιδιαίτερα της Νεμέας.

Στην ΟΠΛΑ ήσαν:
1. Βαγγέλης Οικονομόπουλος από τα Καλύβια
2. Νίκος Σταυρόπουλος ή Μουσουλίνη από
3. Γιώργος Κοτσελάς κάτοικος Γκούρας
4. Γιώργος Κουραμπέλης
5. Πάνος Μπρέκας
6. Γιάννης Βυζάς
7. Σωτ. Αλωνιστιώτης
8. Χαράλαμπος Κουρούσης
9. Αλέξ. Γούρμος
10. Σωτ. Κασαλμάς από Καλύβια
11. Βασίλης Κασαλμάς
12. Παν. Ξιάγκος από Φονιά
13. Θεόδ. Οικονομόπουλος από Σιβίστα
14. Θεοφ. Πίκουλας από Φονιά.

Απ’ αυτούς ο Νίκος Σταυρόπουλος γνωρίζω ότι έχει σφάξει. Ο Γιώργης Κοτελάς έφερνε πάντα κρατούμενους από τη Γκούρα, ο Κώστας Μπαρμπόπουλος από το Φονιά στο μοναστήρι. Με τον Ηλία Σταματόπουλο κοιμηθήκαμε μαζί στο μοναστήρι και μου είπε ότι οι αδελφοί Δημήτρης και Γρηγόρης Καπέλος ήταν αντιδραστικοί και ότι είχαν γραφείο αντιδραστικό και ότι σκέφτονταν να πάνε στο αντάρτικο για να καμουφλαριστούν, γι αυτό και πρέπει να συλληφθούν και εκτελεστούν.

Τα στοιχεία αυτά τα έδωσε στο κομματικό Γραφείο του Φονιά. Με το προσωπικό του στρατοπέδου συνδεόταν με τον Κρητικό,
ο Πισογιαννάκης,
ο Γιάννης Βιζάς,
ο Βασ. Βαρελάς,
ο Παν. Μπρέκας,
ο Παν. Οικονομόπουλος,
ο Δημ. Γούρμος,
ο Αντών. Αλωνιστιώτης,
Δημ. Α. Δεμετούκας,
η οικογένεια Χασαλά κι ο Γιώργης Τσελώνης.
Η Βενετσιάνα Καψιμαλάκου έβαζε σπιγκουνιές και την άκουσαν να καταφέρεται κατά της Ελένης Καραλή και κόρης και να λέει στο Καραΐσκο ή Θύμιο και Στάθη: Τι φιλάτε αυτά τα καθάρματα; Επίσης είχαν σχέσεις με το στρατόπεδο οι οικογένειες Ψαχούλια Γεωρ. Θυγατέρα Αναστ. Ζάγκου Αγγελική και Αρετή.

Το κομ. Γραφείο Καλυβίων την τελευταία επιδρομή των Γερμανών είχε αποφασίσει να συλληφθούν οι Δημ. Γούρμος και Αθαν. Οικονομόπουλος. Ο Βασ. Κατσηρμάς πήρε μια μέρα τη κόρη του Χαρ. Κολοβού που μετά εκτελέστηκε και της είπε Ασπασία να πάμε μαζί το φαγητό στο μοναστήρι κι όταν μετά από συνεννόηση με το Στρατοπεδάρχη ο Κασαλμάς την έπιασαν και τη σκότωσαν. Μια μέρα ήρθε στο στρατόπεδο ο Όθωνας Τζανέλος, ο Νίκος Σταυρόπουλος, ο Γιώργης ο Κατσελάς, ο Γιάννης Λύρας του Ανασ. συζήτησαν με το στρατοπεδάρχη κι έφυγαν. Μετά 2-3 μέρες έφερε ο Κοτσελάς τους συλληφθέντες της Γκούρας.

Τα κειμήλια της … μονής Αγίου Γεργίου Φενεού μάζεψαν να τα φυλάξουν οι μοναχοί και τα έκρυψαν στο καταφύγια της Μονής. Ο στρατοπεδάρχης Σίμος τα ανακάλυψε και τα πήρε για να ενισχύσει τα οικονομικά του κόμματος. Από τους καλόγηρους της μονής έσφαξαν το μοναχό Αρσένιο διότι έδειξε κάποιο ταγάρι με γράμμα στους κατοίκους του Στενού. Τον πήραν με άλλους έξη καλογήρους και τους έσφαξαν στην τρύπα. Συνεργοί στη σφαγή των καλογήρων ήσαν και κάτοικοι των Καλυβίων για να αρπάξουν την περιουσία της μονής.

Για τους Άγγλους που βρισκόσαν στην περιοχή μου είπε ο Θύμιος ή Γκιόκας από το Κριεκούκι, το επάγγελμα σοφέρ, ότι εκτελέστηκαν από αντάρτες στα Τρόπαια της Γορτυνίας. Τους συλληφθέντες και εκτελεσθέντες της Γκούρας έφερε στο μοναστήρι ο Γιώρ. Κοτσελάς με δυο άλλους και τους παρέδωσε στο στρατοπεδάρχη Σίμο και βοηθό Πισογιαννάκη. Ο Γ. Κοτσελάς παρέδωσε κι ένα φάκελο για τους κατηγορούμενους στον στρατοπεδάρχη. Τον ιερέα της Γκούρας Παπα-Χαρλαύτη τον εκτέλεσε στην τρύπα ο Κ. Σερμπέτης ή Γλυκός και μάλιστα τον χτύπησε με μαχαίρι διότι εκστόμισε μια κατάρα και συνέχεια τον χτυπούσε με το μαχαίρι έως ότου τον αποτελείωσε.

Στο στρατόπεδο έρχοσαν και ο Αντ. Κολοκούρης του Γεωργ. και Κ. Λύρας ή Καραμήτρος.
Γι αυτά που λέει ο Γιάννης Κωστέας ή Γιαννίδης εναντίον μου ότι εγώ με ομάδα πήγα και τον βρήκα στην περιοχή Πελλήνης και του ζήτησα να μου δώσει άνδρες του και πήγα στο Κιάτο και συλλάβαμε τα τρία αδέρφια Γεώργιο, Δημήτριο και Αχιλλέα Χαρλαύτη από τη Γκούρα και τους εκτελέσαμε ανάμεσα στο Παναρίτι και Μάρκασι δεν ξέρω τίποτε, ούτε πήγα ποτέ στην Πελλήνη ή Κιάτο. Άλλο τι δεν έχω να προσθέσω και γράμματα γνωρίζω. Τω ανεγνώσθη και βεβαιωθείσα υπογράφεται.

Ο Εξετασθείς
Οι μάρτυρες
Ο Μοίραρχος

Αθ. Δρούγκας

Αντίγραφο
Κόρινθος 9 Μαρτίου 1945
Ο Μοίραρχος

ΥΓ.
Στο Βαλτέτσι σκότωσαν, μια μανά με τα 3 κοριτσάκια της. Στο Φενεό μανά με τα 4 παιδιά της 11 έως 18, τον Πατέρα και το μεγαλύτερο αδερφό 22 ετών τους είχαν σκοτώσει νωρίτερα.

Και σήμερα παίρνουν σύνταξη …εθνικής αντίστασης αυτά τα καθάρματα. Και κατηγορούν όσους πάνε στο μνημόσυνο ως …φασίστες!!! Οι αλήτες!!! Ο Ζέγγος που το ίδιο το ΚΚΕ τον καθαίρεσε σαν μεγάλο εγκληματία είπε ότι είχε πάρει εντολές να κάνει τόσα εγκλήματα.
Και o Ζέγκος έχει πει πολλά και έχει εξετάσει την υπόθεση ο Στάθης Καλύβας του ΓΕΗΛ.
Ο Ιωαννίδης που πέθανε ως κομμουνιστής απεκάλυψε πολλά που συμφωνούν με όσα είχαν γίνει.

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:45 Και η προταση σου ποια ειναι;

Δεν εχω προσωπικη προταση γιατι δεν ειμαι ουτε ο διοικητης των γερμανικων στρατευματων στην περιοχη εκεινη την χρονικη στιγμη ουτε ο εικεφαλης των ανταρτων , ουτε καποιος αλλος ισχυρος παραγων που θα μπορουσε να επιρεασει τις εξελιξεις.
Την ιστορια την κρινουμε παντοτε εκ των υστερων και απο την ασφαλεια του καναπε μας , οταν την μελετουμε, κρινουμε ανθρωπους προσωπα τα οποια δεν ηξεραν το πως θα εξελιχθουν τα πραγματα και ζουσαν σε διαφορετικη συναισθηματικη η βιωματικη καατασταση απο την δικη μας αυτη την στιγμη που τους κρινουμε απο την ασφαλεια του καναπε μας

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:43 Στον Φενεό με βάση τις
150; Αλλοι λενε για 3 με 4 χιλιαδες. Γιατι τοσο μετριοπαθης; Βαλε, τζαμπα ειναι...
Γιατι κανεις πραγματικος ιστορικος δεν εχει αναφερθει; Δεν προλαβαινε;

Στον Φενεό (στην τρύπα) με βάση τις μαρτυρίες και τους σκελετούς που έχουν ανασυρθεί κατά καιρούς υπολογίζεται ότι δολοφονήθηκαν 400 με 500 άνθρωποι.
Στην ευρύτερη περιοχή του μοναστηριού (στρατοπέδου συγκέντρωσης) του Αγίου Γεωργίου πριν γίνει γνωστή η τρύπα είχαν δολοφονηθεί πριν περί τους 100.

Τα χιλιάδες ονόματα που υπάρχουν στις πλάκες στην εκκλησία σήμερα είναι από όλη την βορειοανατολική Πελοπόννησο πχ από την Στιμάγκα ή το Αγιονόρι ή τον Αγνόντα και όπου αλλού σφάχτηκαν άνθρωποι από την ΟΠΛΑ.

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:43

Ελβετός Τραπεζίτης έγραψε: 13 Δεκ 2018, 20:28

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 19:46

Εχεις καποιον ιστορικο που να αναφερεται στο Φενεο να μου τον πεις;

Ι να λεμε τωρα....εξωφυσικά όντα "εξαφανισαν σε σπηλιές και σε πηγαδια" 150 άτομα από το Φενεό, αλλά Ούτε στο Κατύν δολοφόνησαν Πολωνούς.

150; Αλλοι λενε για 3 με 4 χιλιαδες. Γιατι τοσο μετριοπαθης; Βαλε, τζαμπα ειναι...
Γιατι κανεις πραγματικος ιστορικος δεν εχει αναφερθει; Δεν προλαβαινε;

Τον Ιούνιο του 1945 ανασύρθηκαν από το βάραθρο –τρύπα της ΦΕΝΕΟΥ και από ειδικό συνεργείο του Αγγλικού στρατού, όσα πτώματα ήτο δυνατόν να ανασυρθούν Σύμφωνα με το ημερολόγιο της Ιατροδικαστικής υπηρεσίας τότε ανέσυραν 259 πτώματα σφαγιασμένων! Μόνο 58 άτομα αναγνωρίστηκαν και αυτά ήσαν, κυρίως, Φενεατών που είχαν σφαγιασθεί τελευταίοι!
Το 1991 οι συγγενείς, των θυμάτων πρωτοστατούντος και του Νικ. Τσούγγου εκκάλεσαν τους σπηλαιολόγους Σ. Παυλίδη και Ν. Λελούδα, μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, και με την δικιά τους βοήθεια, ανέσυραν από το βάραθρο τους σκελετούς 150 περίπου νεκρών.
Το 1945 ανασύρθηκαν 259 πτώματα και το 1991 άλλοι 150 περίπου σκελετοί, σύνολο αποδεδειγμένα σφαγιασθέντων στο βάραθρο 409. Στο βάραθρο εναπόμειναν ακόμη κάποιοι σκελετοί, όχι πολλοί όμως, ο φίλος Σπηλαιολόγος Νικ. Λελούδας, μου ανέφερε σχετικά(12-10-2014):
Μιά τελευταία ερώτηση: Στην Φενεό εκτιμάς ότι μείνανε άλλα οστά μέσα στο βάραθρο;
Απάντηση Ν. Λελούδα: Στην Φενεό, έχει ακόμη μερικά οστά, όσα δεν ήταν είτε επιφανειακά - είτε στην πρώτη στρώση λάσπης από κάτω - μισό με ένα μέτρο, γιατί μέχρι εκεί προχωρήσαμε. Μετά, η προσπάθεια γινόταν υπεράνθρωπη, και μάλιστα για δυο άτομα που είμαστε.... χώρια και οι πολλές χειροβομβίδες που (παρότι βγάλαμε κάμποσες), άλλες τόσες (;) τουλάχιστον κυκλοφορούν θαμμένες !

Όλα τα οστά σήμερα είναι τοποθετημένα-ενταφιασμένα σε ειδικό τάφο-οστεοφυλάκιο σε παρακείμενο πλάτωμα σε απόσταση ενός τετάρτου με τα πόδια από το βάραθρο, δίπλα σε αναγερθέν εκκλησάκι ,αφιερωμένο στους «Αγίους Πάντες»

'
Να και δυο ιστορικοί (που θα τους απορρίψει ως συνήθως):

Βιβλίο Mark Mazower «Μετά τον Πόλεμο»
Στάθης Ν. Καλύβας

«Κεντρική υπήρξε η πελοποννησιακή συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, που οργανώθηκε σε γειτονικό οικισμό του αρκαδικού χωριού Δάφνη (Στρέζοβα), στις 19 Απριλίου 1944……….!Στη συνδιάσκεψη αυτή συμμετείχε ο Παναγιώτης Λιλής αχτιδικό στέλεχος από το χωριό Μηδέα(Γκέρμεσι) της Αργολίδας, μαζί με άλλους επτά αντιπροσώπους από την Αργολίδα και την Κορινθία, και την περιγράφει λεπτομερώς στα απομνημονεύματά του.
Βασικός ομιλητής ήταν ο γραμματέας του πελοποννησιακού γραφείου του ΚΚΕ Αχιλλέας Μπλάνας, ο οποίος ανέλυσε λεπτομερώς τις αποφάσεις της 10ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, η οποία είχε συνέλθει τον Ιανουάριο του 1944. Κομματικά στελέχη επεσήμαναν ότι στο διάστημα από τη 10η ολομέλεια μέχρι τη συνδιάσκεψη «είχαν χαλαρωθεί τα μέτρα στο χτύπημα της αντίδρασης» και κατά συνέπεια χρειάζονταν αποφασιστικότερα μέτρα: «να κάνουμε έντεχνα τις εξαφανίσεις προδοτών και αντιδραστικών, να μην παρατηρούνται σκοτωμοί και να μένουν τα πτώματα άταφα, όπως έγινε σε ορισμένα μέρη, πράγμα που το εκμεταλλεύτηκε η αντίδραση».(Σελ. 179)
==========================
«……Η Σύσκεψη ολοκληρώθηκε με τον διορισμό νέων περιφερειακών γραμματέων. Ο Θόδωρος Ζέγγος (Ψευδώνυμο Στάθης ή Τριαντάφυλλος) διορίστηκε γενικός γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής Αργολιδοκορινθίας.»
[Σε μία περίπτωση [στο Κεφαλόβρυσο(Άνω Μπέλεσι) της Αργολίδας], ένα τέτοιο συλλαλητήριο συμπεριέλαβε και την δημόσια εκτέλεση ενός «προδότη»].
[ σ.σ. Στο βιβλίο του Ηλ. Παπαδημητρίου επιβεβαιώνονται οι των μετά "Βαΐων" εκτελέσεις:
«Μαζί τους έσουρναν και τρείς κρατούμενους, συνεργάτες των κατακτητών από τα γύρω χωριά. Ο ένας ήταν ο περιβόητος Τσαγγαρέλης από το χωριό Φρυσούνα της Αργολίδας. Τους άλλους δύο δεν ενθυμούμαι……και οι τρεις όμως ήτανε καλοθρεμμένοι με κοιλιές μπουρτζουάδικες, με προγούλια, με δαμαλίσιους σβέρκους. ……….Το απόγευμα όλοι οι αντάρτες συγκεντρώθηκαν. …….Η συντριπτική πλειοψηφία ενέκρινε και ζήτησε τη θανατική ποινή.
Σε λίγο μία ομάδα από έξι αντάρτες με έναν επικεφαλή, τους πήραν και του πήγανε έξω από το χωριό και τους εκτέλεσαν. Το μέρος της εκτέλεσης ήταν η ρεματιά που λέγεται Σπηλιές, χίλια περίπου μέτρα έξω από το χωριό. Εκεί τους έθαψαν οι χωριανοί μας και τους έβαλαν έναν ξύλινο σταυρό που έγραφε «Θάνατος στους προδότες και ανάθεμα στους προδότες.» Η εκτέλεση όμως είχε σαν αποτέλεσμα να τρομοκρατηθεί όλο το χωριό που για πρώτη φορά έβλεπε να ντουφεκίζουν ανθρώπους.» ]
(Σελ.180)
==========================
«Στο φύλλο της 14ης Οκτωβρίου 1944, ο Λεύτερος Μωριάς δημοσίευσε την απόφαση της διαγραφής: «Η ΚΟΠΠ(Κομμουνιστική Οργάνωση Περιοχής Πελοποννήσου) διαγράφει από το κόμμα τον Τριαντάφυλλο ή Στάθη για εγκληματική διαστρέβλωση της κομματικής γραμμής… Χρησιμοποίησε εναντίον πολιτών μέθοδες που δεν έχουν καμία σχέση με την κομματική ηθική και συμπεριφορά και προξένησε ζημιά στο κόμμα».(σελ. 182)
==========================
«Άλλωστε ο Ζέγγος ουδέποτε τιμωρήθηκε πραγματικά. Οι κατηγορίες που οδήγησαν στη διαγραφή του ήταν ασήμαντες σε σύγκριση με τις πράξεις του. (Σημείωση Σ.Κ.-79 *Ο Ζέγγος κατηγορήθηκε άμεσα μόνο για την εκτέλεση περίπου δέκα κατοίκων ενός χωριού εκτός δικαιοδοσίας του (τη Στρέζοβα της Αρκαδίας) και επειδή δεν είχε ακολουθήσει την καθορισμένη διαδικασία για τις θανατικές ποινές. Ουδέποτε κατηγορήθηκε για τις μαζικές σφαγές στην Αργολίδα και την Κορινθία: ΑΣΚΙ 418/Φ24/2/102.)
Εκτός αυτού, ο Ζέγγος αποκαταστάθηκε γρήγορα. Μετά από παρέμβαση του Άρη Βελουχιώτη, διορίστηκε σε νέο πόστο στην Κεντρική Ελλάδα, προτού αποσπαστεί στο διαβόητο στρατόπεδο του Μπούλκες. Τελικά κατάληξε στην Πολωνία, όπου πέθανε μετά από χρόνια από φυσικό θάνατο.»(Σημείωση Σ.Κ-80 *Κλαδούχος, Απομνημονεύματα, 69-71 .Καραλής, Η ιστορία, 235.)
(σελ. 183)
==========================
«Το απόγευμα της 9ης Ιουνίου, μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών και ταγματασφαλιτών πραγματοποίησαν επιδρομή στο Μαλαδρένι. Κάποιοι απ΄ αυτούς, ντυμένοι σαν χωρικοί και με οδηγό κάποιον που είχαν διαφύγει τις προηγούμενες μέρες, μπήκαν αιφνιδιαστικά στο χωριό. Ο Νάσης πυροβολήθηκε στο πόδι αλλά κατόρθωσε να διαφύγει. Άλλοι κατέφυγαν στο γειτονικό χωριό Δούκα βρύση, όπου πραγματοποιούσε σύσκεψη η περιφερειακή οργάνωση του ΚΚΕ. [ σ.σ. Το Χωριό ΔΟΥΚΑ βρύση ,ήταν μικρό είχε τότε λίγα σπίτια -περί τα 13 – και λίγους κατοίκους ,συνολικά περί τους 60 και όχι 182 όπως που αναφέρει ο Στάθης Καλύβας «Το Δούκα, στα ορεινά της δυτικής Αργολίδας, ένα χωριό 182 κατοίκων» ίσως συμπεριλαμβάνει και τους λίγους κατοίκους των γειτονικών χωριών του κάτω Δούκα και τους κατοίκους του χωριού «μητρόπολη» το Κεφαλόβρυσο.
Ο ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ αναφέρει στο βιβλίο του «Η οικογένειά μου ήταν από τις πρώτες που οργανώθηκε ύστερα από τόσα που είχαμε υποφέρει από τους κατακτητές και τους συνεργάτες του. Το σπίτι έγινε κέντρο διερχομένων ανταρτών και πολλές φορές μοιραζόμασταν το λιγοστό ψωμί μας μαζί τους.» Στο σπίτι του άρα φιλοξενούσε και γίνονταν συσκέψεις από συναγωνιστές-συντρόφους του ΚΚΕ-ΕΑΜ-ΟΠΛΑ ,στελέχη ανώτερα και κατώτερα ακόμα και τον Στάθη, Γκαβό και Γραβιά.]

Ο Νάσης αφηγείται:
«Την επόμενη μέρα τους έμασε ο Στάθης και τους είπε να φύγουν αμέσως και να κατέβουν στο χωριό. Εκεί ο Χρήστος [Δασακλής] δίχως να φανταστεί τα αποτελέσματα του λέει: Που να πάμε συναγωνιστή; Τον άλλον παραλίγο να τονε φάνε. Δεν βλέπεις έχουμε προδότες. Ο Χρήστος είπε την κουβέντα και κατόπιν δεν μπόραγε να την συμμάσει και αρχίζει να λέει ονόματα, όποιο σχεδόν του ερχόταν στο στόμα. Εμπρός λέει ο Στάθης και ετοιμάζει μια ομάδα [ΟΠΛΑ] για το χωριό, να μάσουν τους προδότες και να τους πάνε στο Δούκα» (Σημείωση Σ.Κ-97-*Νάσης απομνημονεύματα) [ σ.σ. « Ο Ηλίας Παπαδημητρίου αναφέρει αορίστως στο βιβλίο του ,για την δίκη του, που έγινε 26 Ιουνίου 1946, το τι κατέθεταν μάρτυρες :«Γι΄ αυτό άρχισαν να καταθέτουν χονδροειδή και ασύστολα ψέματα. Μας παρουσίαζαν κομμουνιστές με μεγάλη δράση. Ότι κατά το διάστημα της κατοχής κάναμε συλλήψεις και εκτελέσεις πολιτών.» ! Άραγε σχετικά με την παραπάνω αναφορά του Νάση, δεν υπάκουσε ο Η.Π. στην εντολή του Στάθη; Ή συμμετείχε και αυτός ως ΟΠΛΑτζής στην εντολή του Στάθη για τις συλλήψεις και σφαγές; και επομένως οι μάρτυρες ψευδομαρτυρούσαν; ή αυτός έγραψε και ψέματα; Ο Γιάννης Κουρούμαλης στο βιβλίο του "ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ",επιβεβαιώνει εμμέσως τους μάρτυρες -σελ.64- βλ. "ανάρτηση" 077) ] «Μόλις τέλειωσαν οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Ιούλη του ΄44, ειδοποιήθηκε ο 1ος λόχος να στείλει μια διμοιρία στη Γκιόζα που ήταν η έδρα του 6ου Συντάγματος. Πήγε η διμοιρία της ΕΠΟΝ.
Εκεί ανατέθηκε αποστολή με επικεφαλή τον «Παπανικολή»(Θεόδωρο Κουτσούμπα από τα Μαζέϊκα), έφεδρο Ανθυπολοχαγό.
Μαζί μας ήρθε και η υποδειγματική ομάδα της ΕΠΟΝ του 1ου τάγματος.
Βαδίσαμε μερικές ώρες και φτάσαμε στο χωριό Τάτσι. Εκεί μας είπε ο Παπανικολής ν΄ αφήσουμε τα σακίδια, όσοι είχαν και τα περιττά πράγματα:
«Το πρωί θα είμαστε πάλι εδώ».
Άφησα κι εγώ τον χιτώνιο μου και κάτι φωτογραφίες που είχα στην τσέπη.
Πήγαμε στο Δούκα-Τσιρίστρα. Εκεί ήταν μια ομάδα Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα,(ΟΠΛΑ).
Μας οδήγησαν στο χωριό Μαλανδρένι, πιάσαμε θέσεις γύρω από το χωριό και οι ντόπιοι έβαλαν φωτιά σε 5-6 σπίτια που οι ιδιοκτήτες τους είχαν οπλιστεί από τους γερμανούς. Αυτό έγινε ευκαιριακά.
Η αποστολή ήταν να χτυπηθεί το χωριό Λυρκεία(Κάτω Μπέλεσι) που μερικοί είχαν πάρει όπλα από τους γερμανούς.» ]
Τη νύχτα της 13ης προς 14ης Ιουνίου 1944 συνελήφθησαν δεκατρία άτομα, κυρίως συγγενείς όσων είχαν καταφύγει στο Άργος. Οι κατοικίες τους λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν. Με τα χέρια τους δεμένα με σύρμα, οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στου Δούκα και από εκεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αγίου Γεωργίου Φενεού, όπου έξι εφέθηκαν ελεύθεροι και οι υπόλοιποι επτά εκτελέστηκαν».(Σημείωση Σ.Κ.-98- ΙΑΑ ΑΒΕ 176/238)
(Σελ.188)
==========================
«Ο Γιάννης Νάσης ισχυρίζεται πως προσπάθησε να μεσολαβήσει και να σώσει τους συγχωριανούς του- ένας ισχυρισμός που φαίνεται βάσιμος. Οι προσπάθειες του παρεμποδίστηκαν από το τραυματισμένο του πόδι. Παρά το τραύμα του, μετέβη στο Δούκα για να υποστηρίξει τη θέση του. Συνάντησε τον Ζέγκο, τον Γραβιά και τον Γκαβό. Προσπάθησε να πείσει την τοπική οργάνωση του ΚΚΕ να αναλάβει δράση: [ σ.σ. Ο Η.Π. ως ΟΠΛΑτζής και στέλεχος του ΚΚΕ δεν αναφέρει τίποτα γι΄ αυτές τις συναντήσεις στο χωριό του, όπως και για τις συλλήψεις και σφαγές] «Ό, τι λάθος κι αν έχουν κάνει», τους είπε, «προδότες δεν είναι» (Σημείωση Σ.Κ.-101-Νάσης απομνημονεύματα). Συντάχτηκε μια έκθεση και στάλθηκε στην περιφερειακή επιτροπή-αλλά χωρίς αποτέλεσμα…»

«Δυστυχώς η ιστορία αυτή δεν τελειώνει εδώ. Στη διάρκεια του Ιουνίου και του Ιουλίου πραγματοποιήθηκαν πολλές νέες συλλήψεις. Δεκαεπτά επιπλέον Μαλαντρενιώτες εκτελέστηκαν στο Φενεό με μαχαίρι.( Σημείωση Σ.Κ.-102- ΙΑΑ ΑΒΕ 176/238 )
(σελ.189)
==========================
Τα ξημερώματα της 18ης Ιουλίου (σ.σ. 9 προς 10 Ιουλίου 1944 έγινε η σφαγή!!!) (γύρω στις 3), ένας αντάρτης εμφανίστηκε στα κελιά και φώναξε είκοσι ονόματα: δεκαεννέα ανδρών και μιάς γυναίκας. Οι κρατούμενοι ενημερώθηκαν ότι θα μεταφέρονταν στο αρχηγείο της ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ τους οδήγησαν αμέσως στην αυλή και τους έδεσαν με σχοινί ανά δύο. Έξι άνδρες τους συνόδευαν με τα πόδια στο βουνό μέχρι να ανατείλει ο ήλιος. Μετά από τέσσερες σύντομες στάσεις για ανάπαυλα, σταμάτησαν. Εν αγνοία τους, βρίσκονταν μόλις διακόσια μέτρα από το σημείο της εκτέλεσης τους, όπου μια απρόσωπης διαδικασίας ρουτίνας: κατά την διάρκεια της πορείας οι έξι άνδρες δεν έβρισαν, δεν ταπείνωσαν, ούτε κακομεταχειρίστηκαν τους κρατουμένους. Τους είπαν να καθίσουν και να περιμένουν. Στο σημείο αυτό, η μονότονη αφήγηση του Δωρή αποκτά δραματικό τόνο(σ.σ ;;;!!!!!!) : «Εκείνη τη στιγμή από πάνω μας πετούσαν κοράκια και κουρούνες και έκραζαν τρομακτικά ενώ συγχρόνως μύγες πτωμάτων, κίτρινες προ πάντων, ρίχτηκα κατά σμήνη απάνω μας σαν άλογα, επειδή μας είχαν δεμένα τα χέρια, για να τις διώξουμε». Δύο άνδρες, οι εκτελεστές όπως αποδείχτηκε, έφυγαν για το σημείο της εκτέλεσης ενώ οι άλλοι τέσσερις έμειναν για να φρουρούν τους κρατουμένους. Ύστερα από μερικά λεπτά, οι δύο από τους τέσσερις άρχισαν να πηγαινοέρχονται μέχρι το σημείο της εκτέλεσης μεταφέροντας τους κρατουμένους ανά δύο. Η εκτέλεση γινόταν ως εξής: έκοβαν το λαρύγγι των θυμάτων και έριχναν το σώμα τους στην τρύπα. Η εκτέλεση δύο ατόμων διαρκούσε περίπου είκοσι λεπτά. Στο μεταξύ, οι υπόλοιποι κρατούμενοι είχαν αρχίσει να ανησυχούν για την τύχη τους. Ο Δωρής αναφέρει πως είπε στον αντάρτη που τον φύλαγε: «Συναγωνιστή βλέπω τα πρόσωπα ολονών μας και έχουν αλλάξει χρώμα, κάνα μαχαίρι μας περιμένει», και εκείνος του απάντησε, «Μπα, ποιος σ΄ το΄ πε, μην φοβάσθε, εδώ από κάτω είναι η Ταξιαρχία, καταυλισμοί ολόκληροι, στρατός, αλλά ένεκα των επιχειρήσεων αυτών που γίνονται στα «Κιόνια» της Στυμφαλίας σας εφέραμε εδώ. // Αφού εκτελέστηκε περίπου δέκα άτομα, ήρθε η σειρά των αδερφών Δωρή. Μόλις έφτασαν στον τόπο εκτέλεσης είδαν τους δύο εκτελεστές να καπνίζουν χαμογελαστοί, κρατώντας μαχαίρια (Σημείωση Σ.Κ. 116-Ο Δωρής ισχυρίζεται ότι είδε και δύο κομμένα κεφάλια, αλλά αυτό μοιάζει υπερβολή) (σ.σ. Υπερβολή είναι που απορεί ο Στ. Καλύβας, ενώ αμέσως παραπάνω δέχεται την αναφορά από την κατάθεση του σφαγέα Σαμαρτζή Νικήτα: «έκοβαν το λαρύγγι των θυμάτων και έριχναν το σώμα τους στην τρύπα» ). Στο μεταξύ, ο Δωρής είχε καταφέρει να λυθεί. Χτύπησε τον φρουρό του, το έβαλε στα πόδια και κατόρθωσε να διαφύγει παρά τους πυροβολισμούς. Μετά από μερικές ημέρες έφτασε στο Άργος όπου και έμεινε μέχρι την αποχώρηση των Γερμανών. Μια ημέρα μετά την απόδρασή του το ΕΑΜ συνέλαβε και εκτέλεσε για αντίποινα τον άλλο αδερφό του, τον Νίκο. [σ.σ. Η εκτέλεση του αδερφού του Β. Δωρή ,Νίκου δεν έγινε μετά μια ημέρα ,αλλά 4-5 ημέρες από την απόδραση του, επίσης στο Άργος που κατέφυγε όπως αναφέρει ο αδερφό του Ευάγγελος τον συνέλαβαν οι Γερμανοί και οι οποίοι τον ανέκριναν πιεστικως, γιατί τον θεώρησαν αντάρτη .Άλλη μια απόδειξη ότι δεν ήτανε συνεργάτης και προδότης των κατακτητών, όπως και επίσης εάν ήταν προδότης στις 18 Ιουλίου 1944(Ή ημερομηνία από το βιβλίο του Βαζαίου!) όταν οι Γερμανοτσολιάδες κατά την «παγανιά» των , κατέλαβαν του ΔΟΥΚΑ δεν θα έκαιγαν και το δικό του σπίτι !]
Ο Δωρής κατάφερε να παραμείνει κρυμμένος μέχρι τον Φεβρουάριο του 1945. Τον Μάρτιο κατατάχτηκε στην Εθνοφυλακή που μόλις είχε συσταθεί στην Αθήνα, αλλά αμέσως λιποτάχτησε παίρνοντας μαζί το όπλο του και επέστρεφε στην Αργολίδα για να εκδικηθεί.» (σ.σ. Δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν ακριβώς τι έγινε περαιτέρω τότε , πέραν του ότι είναι ατεκμηρίωτες οι σχετικές αναφορές τόσο του Στ. Καλύβα όσο και του Ηλ. Παπαδημητρίου)
(Σελ.193-194-195)
==========================
«Στην κατάθεση του στην δίκη που ακολούθησε, ο Δωρής παρουσίασε τον εαυτό του ως αντικομμουνιστή τον οποίο είχε καταδιώξει το ΕΑΜ λόγω των φρονημάτων του. Η πολιτικοποίηση μιας εγκληματικής πράξης ήταν ένας σίγουρος τρόπος για την ατιμωρησία. Άλλωστε, το σκεπτικό του αντανακλούσε τα επιχειρήματα πολλών αριστερών (αν και οι δίκες τους είχαν πολύ διαφορετική έκβαση). Ο Δωρής και οι συνεργάτες του δικάστηκαν τον Ιούλιο του 1947 αλλά οι ένορκοι του δικαστηρίου της Κορίνθου τους αθώωσαν. (σ.σ. Ο Στάθης Καλύβας εδώ αποδίδει κάποια άλλοθι στους εγκληματίες κομμουνιστές που δικάστηκαν υποτίθεται σε δίκες σκοπιμότητας. Δεν είναι έτσι όμως, το ότι αθωώθηκε ο Βασ. Δωρής κατά την δράση του την περίοδο της «Λευκής τρομοκρατίας» όπως λέγετε ή ήταν πράγματι αθώος ή δεν κατατέθηκαν αποδεικτικά τεκμήρια και μαρτυρίες στην δίκη για να στοιχειοθετηθεί ενοχή του. ) Απέφυγαν επίσης περαιτέρω κατηγορίες, εκμεταλλευόμενοι την αμνηστία του Σοφούλη. Μετά από λίγο ο Δωρής μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πέθανε πολλά χρόνια αργότερα. (σ.σ. Ο Βασ. Δωρής μετά το 1950 ζούσε στο Άργος για πολλά χρόνια , στην Αμερική μετανάστευσε πολύ αργότερα το 1985). Ο Νίκος και Ηλίας Παπαδημητρίου εξέτισαν τις ποινές τους, και μετακόμισαν στην Αθήνα. ………..! Σύμφωνα με φήμες, η Βασιλική Παπαδημητρίου κατατάχτηκε στον Δημοκρατικό Στρατό στην κεντρική Πελοπόννησο. Επέζησε, αλλά η τύχη της είναι άγνωστη στην περιοχή. Όπως έλεγε ένας πληροφοριοδότης, η ιστορία αυτή «Ξεκίνησε μεταξύ Βασίλως και Βασίλη. Αυτοί δημιουργήσαν το κακό και πέθαναν αθώοι. Αλλά ούτε η Βασίλω ούτε ο Βασίλης τελικά σκοτωθήκανε. Αυτοί πήγαν με θάνατο και οι άλλοι άδικα» (σ.σ. Η υιοθέτηση από τον Στάθη Καλύβα. των αναφερομένων από τον άνω πληροφοριοδότη όπως και τα κατωτέρω συμπεράσματα του είναι στο πνεύμα της γενικότερης «γραμμής» που θέλει να περάσει(επιβάλει!) στην ιστοριογραφία όπως ανωτέρω αναφέρθηκε )
.

Ζαβο Νανδρε ενα ονομα πραγματικου ιστορικου που να εχει γραψει για τον Φενεο (ειμαι πολυ συγκεκριμενος) θα γραψεις ποτέ ή θα συνεχισεις τις παπαριες;

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 21:13 Ζαβο Νανδρε ενα ονομα πραγματικου ιστορικου που να εχει γραψει για τον Φενεο (ειμαι πολυ συγκεκριμενος) θα γραψεις ποτέ ή θα συνεχισεις τις παπαριες;

Αριστερης η Δεξιας πολιτικης ιδεολογιας να ειναι ο ιστορικος ;

ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 13 Δεκ 2018, 21:15

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 21:13 Ζαβο Νανδρε ενα ονομα πραγματικου ιστορικου που να εχει γραψει για τον Φενεο (ειμαι πολυ συγκεκριμενος) θα γραψεις ποτέ ή θα συνεχισεις τις παπαριες;

Αριστερης η Δεξιας πολιτικης ιδεολογιας να ειναι ο ιστορικος ;

Απο εχτες σε αλλο νημα τον προκαλεσα να φερει οποιονδηποτε, οποια πολιτικη αποχρωση κι αν εχει, που να εχει γραψει για τον Φενεο. Συγκεκριμενα για τον Φενεο. Δε μπορει να φερει κανεναν γιατι δεν εχει γραψει κανεις πραγματικος ιστορικος γι' αυτο. Ουτε καν στη wikipedia που την κοτσαρει συνεχεια δε μπορεσε να βρει συγκεκριμενη αναφορα.
Αντι αυτου, ποσταρει μνηματα κι επιγραφες. Να τραβηξει και το νεκροταφειο στον κοκκινο μυλο να πει "να κι εδω σφαξαν οι κομμουνιστες να τα μνηματα"

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 21:13 Ζαβο Νανδρε ενα ονομα πραγματικου ιστορικου που να εχει γραψει για τον Φενεο (ειμαι πολυ συγκεκριμενος) θα γραψεις ποτέ ή θα συνεχισεις τις παπαριες;

Τι ακριβώς πιστοποίηση έχει ένας πραγματικός ιστορικός;
Η κομματική ταυτότητα του ΚΚΕ σαν πιστοποίηση δεν μετράει.

(Για την ταμπακιέρα μόκο).

Οι υμνητές των Ταγματασφαλιτών δικαιολογούν και τους Γερμανούς για τα εγκλήματα τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση για το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

Λεωνίδα και Κολοκοτρώνη που θέλετε ...

Maspoli έγραψε: 13 Δεκ 2018, 21:13 Ζαβο Νανδρε ενα ονομα πραγματικου ιστορικου που να εχει γραψει για τον Φενεο (ειμαι πολυ συγκεκριμενος) θα γραψεις ποτέ ή θα συνεχισεις τις παπαριες;

Ζαβό και παπαρολόγος είσαι και φαίνεσαι νεοκομμούνι!