Έλεγχος τήρησης των εργασιακών συνθηκών από τον εργατικό τομέα του Ρουβίκωνα στο κατάστημα «Μουστάκας» στο Αιγάλεω

[Dorian]

Αντιποίηση αρχής ήταν

Αυτά τα ανακλαστικά είναι μόνο για την ΧΑ

γιατι να τους πειράξει το καθεστώς αυτούς; Είναι οι μόνοι που επιτρέπεται να "αντιδρούν" γιατί ακούει ο κόσμος αναρχοκομμουνισμούς και κοβει δρόμο, όσο δικιο και να έχουν.

[Frappezitis]

Εργατικός τομέας Ρουβίκωνα.
Παρέμβαση δεκάδων μελών στην εργασιακή γαλέρα Lidl στο Μαρκόπουλο Αττικής
Κάτω τα ξερά σας από τα δικαιώματα των εργαζομένων

https://www.facebook.com/10001635069371 ... 3688978727

[Unique]

Πάνε πολλές κοτούλες μαζί. Μόλις οριζοντιόσεις κάποιον απο αυτούς θα τρέχουν και θα σκούζουν όπως έκαναν έξω απο το πολυκλαδικό στον Εύοσμο.

[Λίνο Βεντούρα]

εργασιακή γαλέρα Lidl

[Λευκός Λύκος]

Πρέπει να κάνουν μια επίσκεψη και στον Περισσό,να δούμε αν δουλεύουν και πληρώνουν σωστά τους υπαλλήλους του ΚΚΕ.
Τι όχι;

[Frappezitis]

Παρέμβαση σε κατάστημα "Μουστάκας" στο Ελληνικό, έπειτα από καταγγελίες για απειλές της εργοδοσίας προς εργαζόμενους λίγες μέρες πριν τη γενική απεργία της 28ης Φλεβάρη, δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε κατά τη διάρκεια της παρέμβασης:

"Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Τα αφεντικά και ο κόσμος της εργασίας, οι έχοντες και οι μη έχοντες, είναι δύο κόσμοι που βρίσκονται διαρκώς σε σύγκρουση. Οι εκμεταλλευτές από τη μια και οι εκμεταλλευόμενοι από την άλλη σποτελούν δύο αντίπαλα στρατόπεδα μεταξύ των οποίων δεν μπορεί να υπάρξει καμία ειρήνη. Η μεγαλειώδης απεργία της 28ης Φλεβάρη, με όλο το φορτίο που κουβαλούσε δυο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, και οι πρακατικές συγκεκριμένων αφεντικών απέναντι σε απεργούς, απέδειξαν για άλλη μια φορά αυτήν την αντικειμενική πραγματικότητα χωρίς να αφήνει περιθώριο για δικαιολογίες ή για αυταπάτες για την αισχρή κάστα των αφεντικών που πίνει το αίμα των εργαζομένων.
Λίγες μέρες πριν και μετά την απεργία της 28ης Φλεβάρη λάβαμε εκατοντάδες καταγγελίες για περιστατικά εργδοτικής τρομοκρατίας και απειλών είτε λόγω της συμμετοχής στην απεργία είτε ακόμα και του ενδεχόμενου κάποιος εργαζόμενος να απεργήσει, ενώ κάποιοι απολύθηκαν κιόλας. Πρόκεται για διαφόρων ειδών καταστήματα, εταιρείες και χώρους εργασίας. Ενδεικτικά, τα καταστήματα ‘’Celestino’’ στην Ερμού, ‘’Coffee Island’’ στη Δάφνη και ‘’Μουστάκας’’ στο Ελληνικό ακολούθησαν το καθένα το δικό τους μοχλό πίεσης προς τους εργαζόμενους, προκειμένου να μην απεργήσουν, με το όπλο της απειλής να είναι το κυρίαρχο. Πιο συγκεκριμένα, η εργδοσία στο ‘’Celestino’’ απείλησε με κόψιμο από την κανονική άδεια σε όποιον απεργήσει, στο ‘’Coffee Island’’ απείλησε με επιπτώσεις γενικώς και αορίστως, ενώ στον ‘’Μουστάκα’’ απείλησε με επιβολή προστίμου 80 ευρώ σε όποιον απεργήσει.
Όσο κι αν το κράτος σας κάνει πλάτες και σας στρώνει τον δρόμο για να ξεζουμίζετε ανενόχλητοι εργαζομένους, αφεντικά, πάρτε το χαμπάρι. Όποιος τρομοκρατεί, τραμπουκίζει, απειλεί ή σηκώνει χέρι θα παίρνει και την ανάλογη απάντηση.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο και κάθε εργαζόμενη να μη σκύβει το κεφάλι. Είμαστε ταξικά σας αδέρφια και σας καλούμε να παλέψετε μαζί μας για να πάρουμε πίσω μαζί όσα μας κλέβουν. Δεν υποσχόμαστε τίποτα παραπάνω από αγώνα.
Είμαστε η πλειοψηφία, έχουμε δίκιο, αλλά αυτό δεν φτάνει. Το δίκιο μας θα πρέπει να το επιβάλουμε. Απέναντι στην σκληρή κάστα των αδηφάγων αφεντικών, που πάντα τα βρίσκουν μεταξύ τους, θα πρέπει να σταθούμε ενωμένοι όλοι εμείς που αποτελούμε τον κόσμο της εργασίας, όλοι εμείς που μας εκμεταλλέυονται καθημερινά και αγκομαχάμε για να βγάλουμε τον μήνα.
Απέναντι στην εργασιακή ζούγκλα που μας επιβάλλουν, οφείλουμε να επιβάλουμε τον δικό μας νόμο.
Και σε αυτήν τη ζούγκλα νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.
ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΣΠΑΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ"

[southern]

ισως χρειαζεται περισσοτερος τσαμπουκας της αστυνομιας στα σκουληκια

[Frappezitis]

Εργατικός τομέας Ρουβίκωνα – Παρέμβαση στο κατάστημα “Celstino” στην Ερμού και σε κατάστημα “Μουστάκας” στο Ελληνικό

[Frappezitis]

[Εργατικός τομέας Ρουβίκωνα]
Παρέμβαση σε κατάστημα "Oggi" στο Μοναστηράκι, έπειτα από καταγγελίες για απειλές της εργοδοσίας προς εργαζόμενους λίγες μέρες πριν τη γενική απεργία της 28ης Φλεβάρη, δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Τα αφεντικά και ο κόσμος της εργασίας, οι έχοντες και οι μη έχοντες, είναι δύο κόσμοι που βρίσκονται διαρκώς σε σύγκρουση. Οι εκμεταλλευτές από τη μια και οι εκμεταλλευόμενοι από την άλλη αποτελούν δύο αντίπαλα στρατόπεδα μεταξύ των οποίων δεν μπορεί να υπάρξει καμία ειρήνη.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά και αποδείχτηκε με τον πιο τρανταχτό τρόπο μέσα στην απεργία της 28ης Φλεβάρη. Μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης που συγκλονίστηκε από το έγκλημα των Τεμπών κατέβηκε στον δρόμο. Εκείνοι που δεν συγκλονίστηκαν καθόλου φαίνεται να είναι αρκετοί εργοδότες στην Ελλάδα. Ο αριθμός των καταγγελιών που λάβαμε για περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας είναι στις εκατοντάδες. Μάθαμε για απειλές και απολύσεις, είτε λόγω συμμετοχής στην απεργία ή απλά λόγω δήλωσης της πρόθεσης για συμμετοχή.
Σε συνέχεια των κινητοποιήσεών μας για αυτήν την υπόθεση, βρεθήκαμε στο κατάστημα καλλυντικών Οggi στο Μοναστηράκι, όπου η εργοδοσία έβαλε με το ζόρι τους υπαλλήλους να υπογράψουν άδεια την ημέρα της απεργίας. Η κίνηση αυτή αποτελεί εκδικητικό μέσο πίεσης απο την πλευρά της εργοδοσίας. Το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι το εξής: "Αν θες να απεργήσεις θα χάσεις μια πολύτιμη άδεια που ενδεχομένως να χρειαστείς μετά και αν τυχόν ξανασκεφτείς να απεργήσεις να ξέρεις ότι θα σου κοστίσει". Στην πράξη αυτό υπονομεύει το δικαίωμα στην απεργία και αναιρεί τον σκοπό της, μετακυλίωντας το κόστος πίσω στους εργαζόμενους. Σαν να σου λένε "Εμείς δεν θα δεχτούμε να μην δουλέψεις για εμάς, ούτε μια μέρα λιγότερη. Αν αποφασίσεις να σηκώσεις κεφάλι, εμείς δε θα χάσουμε, εσύ θα χάσεις".
Η απεργία είναι από τα πιο ισχυρά όπλα των εργαζομένων. Ένα εργαλείο που έχει οδηγήσει σε νίκες στο παρελθόν και έχει κατοχυρωθεί, δικαιωματικά και θεσμικά, με αίμα. Δε μας κάνει καθόλου εντύπωση το γεγονός ότι το κράτος απαξιώνει πολιτικά και θεσμικά τον αγώνα των εργαζομένων, καθώς αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο που εξυπηρετεί, υπερασπίζοντας πρώτα απ' όλα τα συμφέροντα και τα κέρδη των αφεντικών και του κεφαλαίου. Ως εκ τούτου, τα αφεντικά έχουν το πράσινο φως να τρομοκρατήσουν και να καταπατήσουν κάθε δικαίωμά μας. Εκείνο που υπερασπιζόμαστε εμείς, ως άνθρωποι της εργασίας, είναι τα δικά μας συμφέροντα και εργαλεία. Εφόσον οι εργοδοσίες δεν έχουν λόγο να φοβούνται τους θεσμούς, διότι είναι με το μέρος τους, θα πρέπει να φοβούνται τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες.
Δεν υποσχόμαστε τίποτα παραπάνω από αγώνα. Καλούμε την εργατική τάξη να μη σκύβει το κεφάλι. Ελάτε μαζί μας για να πάρουμε πίσω όσα μας κλέβουν.
Απέναντι στην εργασιακή ζούγκλα που μας επιβάλλουν, οφείλουμε να επιβάλουμε τον δικό μας νόμο.
Και σε αυτήν τη ζούγκλα νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.
ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΣΠΑΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

[Frappezitis]

[Εργατικός τομέας Ρουβίκωνα]

- Παρέμβαση σε κεντρικό κατάστημα του ομίλου Sato (έπιπλα γραφείου), στο Χαλάνδρι, έπειτα από καταγγελία για ομηρία εργαζομένων, κατά τη διάρκεια της γενικής απεργίας της 28ης Φλεβάρη, δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών

Ό,τι είπαμε ισχύει. Οι παρεμβάσεις μας ενάντια στην ασυδοσία των αφεντικών, μικρότερων ή μεγαλύτερων, με αιχμή την τρομοκρατία και τις απειλές που εξαπέλυσαν εναντίον εργαζομένων εν όψει της απεργίας της 28ης Φλεβάρη, δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, θα συνεχιστούν.
Οι μέθοδοι που ανά διαστήματα διάφορα αφεντικά επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και να σφίξουν

Spoiler

τη θηλιά στον λαιμό των εργαζομένων, έχουν πάψει πλέον να μας εκπλήσσουν. Κάποια αφεντικά είναι τόσο αδίστακτα που δεν θα διστάσουν να κρατήσουν σε ομηρία εργαζομένους, μαντρώνοντάς τους στον χώρο δουλειάς.
Έπειτα από καταγγελία που λάβαμε, μας γνωστοποιήθηκε πως στις 28 Φλεβάρη, ημέρα γενικής απεργίας, η εργοδοσία του ομίλου Sato επέβαλε στους εργαζόμενους του καταστήματος στο Χαλάνδρι, όχι απλά να δουλέψουν, αλλά να δουλέψουν υπό καθεστώς ομηρίας και τρομοκρατίας κλειδώνοντας τις πόρτες του καταστήματος, μια εγκληματική πρακτική που ανά διαστήματα έχουμε δει να χρησιμοποιείται σε αρκετούς εργασιακούς χώρους. Είτε επειδή το αφεντικό θέλει να τη βγάλει καθαρή εν όψη ενός ανεπιθύμητου ελέγχου είτε επειδή θέλει να σφίξει τα χαλινάρια στο σβέρκο των εργαζομένων.
Μην ξεχνάμε πως πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες μεγάλων ομίλων, όπως η Sato που κάνει δουλειές με μεγάλα κεφάλια του ντόπιου κεφαλαίου, δεν κρύβεται απαραίτητα ένας μαγικός κόσμος και ένας παράδεισος εργασιακών συνθηκών. Πολλές φορές μπορεί να κουκουλώνονται εγκλήματα, όπως ο αυθαίρετος εγκλεισμός εργαζομένων στον χώρο δουλειάς.
Αυτή η άνευ προηγουμένου εξουσία των αφεντικών στις μέρες μας, με το κράτος και τη δικαιοσύνη να τους κάνουν όλα τα θελήματα, με αποτέλεσμα τα αφεντικά να κόβουν και να ράβουν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη στα μέτρα τους, να καθορίζουν δεσποτικά τις ζωές χιλιάδων εργαζομένων με βάση το δικό τους συμφέρον και μόνο, θα πρέπει να κοπεί. Και επειδή, προφανώς, ούτε το κράτος ούτε τα αφεντικά, από κάποιο αίσθημα μεγαλοσύνης, θα βάλουν φρένο ούτε στη μεγιστοποίηση των κερδών τους με κάθε κόστος ούτε στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, θα πρέπει να βάλουμε εμείς. Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, ενωμένοι και ενωμένες μια γροθιά, να υπερασπιστούμε τα δικά μας συμφέροντα, να υπερασπιστούμε τις ζωές μας.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη και καμία ελπίδα σε κάποια συμπόνια από το κράτος και το κεφάλαιο. Αυτοί που βρίσκονται από πάνω μας και πλουτίζουν με τον δικό μας κόπο, δεν έχουν κανένα λόγο να μας λυπηθούν και να παραδώσουν τα προνόμία τους. Εμείς, ωστόσο, ως καταπιεσμένοι και καταπιεσμένες, ως εκμεταλλευόμενοι και εκμεταλλευόμενες, έχουμε κάθε λόγο να παλέψουμε και να πάρουμε πίσω όσα μας κλέβουν. Χρειάζεται όμως αγώνα, χρειάζονται και θυσίες.
Σε μια εποχή που 70χρονοι οικοδόμοι συνθλίβονται στην καπιταλιστική κιμαδομηχανή για ένα μεροκάματο, σε μια εποχή που η φτώχεια, ο πόλεμος, η ανισότητα και η αδικία που επιβάλλονται από τη μειοψηφία σε βάρος της πλειοψηφίας της κοινωνίας, ακόμα και για μικρές κατακτήσεις που παλιότερα θεωρούσαμε αυτονόητες, θα πρέπει να δώσουμε μεγάλο αγώνα.

Έτσι κι αλλιώς, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε παρά μονάχα τις αλυσίδες μας.
ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΣΠΑΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ

[Green Dragon]

Δεν κατάλαβα, έκαναν το έλεγχο ή όχι; Και τι συμπέρασμα έβγαλαν; Γιατί στο κείμενο δεν γράφει τίποτα πέρα από φανφάρες

Μα τι έλεγχο, με ποιά δικαιοδοσία κάνει ελέγχους ο Ρουβίκωνας;;;;;



Δεν πάμε καθόλου καλά...

[Green Dragon]

Eκτος απο το JUMBΟ και MOUSTAKA και ανφερει το κειμενο να πρσοθεσω και το ΠΛΑΙΣΙΟ αναμεσα στις συγχρονες εργασιακες γαλερες,

Για το Πλαίσιο πάντως ξέρω άσχημα πράγματα (όχι για τους απλούς πωλητές αλλά για όλους τους υπόλοιπους). Για τα Jumbo επειδή είχα εργαζόμενο part time που στις γιορτές πήγαινε εποχικός εκεί, μου είχε πει τα καλύτερα. Ήταν βέβαια 5 χρόνια πίσω, δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα.

[Δημοκράτης]

Eκτος απο το JUMBΟ και MOUSTAKA και ανφερει το κειμενο να πρσοθεσω και το ΠΛΑΙΣΙΟ αναμεσα στις συγχρονες εργασιακες γαλερες,

Για το Πλαίσιο πάντως ξέρω άσχημα πράγματα (όχι για τους απλούς πωλητές αλλά για όλους τους υπόλοιπους). Για τα Jumbo επειδή είχα εργαζόμενο part time που στις γιορτές πήγαινε εποχικός εκεί, μου είχε πει τα καλύτερα. Ήταν βέβαια 5 χρόνια πίσω, δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα.

Αν έβγαινε η νδ αυτοδύναμη θα τελείωναν αυτα

[Green Dragon]

Δεν το έγραψα ειρωνικά για τα Jumbo, κυριολεκτικό ήταν. Πληρωνόταν τα πάντα κανονικά, ούτε απλήρωτες υπερωρίες ούτε τίποτα και λεφτά αρκετά πάνω από τον βασικό.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Την έπεσαν και στο θέατρο της Άννα Ελεφάντη όπου την ξεβρακωσαν αυτήν και τον άνδρα της ως αριστερούς του κώλου, μπράβο στον Ρουβίκωνα.