Phorum.com.gr

Πάρε κατοικίδιο. Σκύλο κατα προτιμηση, και βγαίνε βόλτα μαζι του. Συν γυμναστική/trekking κτλ αν εισαι αθλητικος, ή ράψιμο (ή ο,τι άλλο) αν δεν εισαι. Μπες τιντερ ή ινστα (ενα κυριλέ τιντερ ειναι και αυτο, ουσιαστικα) και γάμα σαν κουνέλι του Πάσχα ώσπου να στραγγίξεις τα ζουμιά σου σαν γαλοπουλα των Ευχαριστιών ξεχασμένη στο φουρνο που παραψήθηκε.

Ειμαστε στην εποχη που ενας αντρας μπορει να γαμήσει/γαμηθει εξισου ευκολα με μια γυναικα πλεον, μην πιστευεις ινσελισμους του στυλ "ο αντρας ειναι καταδικασμενος, ενω οι πουτάνες ολο γαμιουνται".

Οτιδηποτε σε βοηθαει να παράγεις ενδορφινες, κοπάνα το. Ουσιαστικα όλα αυτα που σου πρότειναν οι περισσότερο σε προηγουμενες σελιδες.

Αδερφέ συλλυπητήρια κατ'αρχήν.
Από τη δική μου εμπειρία με τη μάνα μου, σου λέω μετά βεβαιότητας ότι ο χρόνος ΕΙΝΑΙ ο καλύτερος γιατρός...
Η μαυρίλα του τώρα θα περάσει αργότερα νομοτελειακά...
Τους λόγους που ψάχνεις, θα τους βρεις μόνος σου, μη σκας...

μλκ μ έχετε πλάκα όλοι εδώ μέσα
Βρες γκόμενα λέει ο ένας, πήδα σαν κουνέλι λέει ο άλλος, βγες και γνώρισε νέο κόσμο
Ενώ είναι ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος έχει θέμα με το να κάνει ακριβώς αυτά που λέτε.
Σαν τη φάση που πας στο γιατρό
-γιατρέ έχω κατάθλιψη
-ε μην έχεις

nyxtovios έγραψε: 16 Οκτ 2024, 10:45 μλκ μ έχετε πλάκα όλοι εδώ μέσα
Βρες γκόμενα λέει ο ένας, πήδα σαν κουνέλι λέει ο άλλος, βγες και γνώρισε νέο κόσμο
Ενώ είναι ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος έχει θέμα με το να κάνει ακριβώς αυτά που λέτε.
Σαν τη φάση που πας στο γιατρό
-γιατρέ έχω κατάθλιψη
-ε μην έχεις

Ε στο πχορουμ γράφει, τι περιμενει να ακουσει? Να του γινει ενδελεχές σεμινάριο για τη διαχείριση των συναισθημάτων του σύμφωνα με τον Φρόυντ σε αντιπαραβολή με Γιουνγκ με εσανς Σουν Τζου και πινελιές περί ψυχής του Αριστοτέλη?

Το μόνο σοβαρο που θα μπορουσε να του πει καποιος, ειναι να επισκεφθεί ενα κλινικό ψυχολόγο και να τα πει εκει, αντι να τα γραφει εδω.

Σας ευχαριστώ θερμά όλους.

vantono έγραψε: 16 Οκτ 2024, 10:52

nyxtovios έγραψε: 16 Οκτ 2024, 10:45 μλκ μ έχετε πλάκα όλοι εδώ μέσα
Βρες γκόμενα λέει ο ένας, πήδα σαν κουνέλι λέει ο άλλος, βγες και γνώρισε νέο κόσμο
Ενώ είναι ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος έχει θέμα με το να κάνει ακριβώς αυτά που λέτε.
Σαν τη φάση που πας στο γιατρό
-γιατρέ έχω κατάθλιψη
-ε μην έχεις

Ε στο πχορουμ γράφει, τι περιμενει να ακουσει? Να του γινει ενδελεχές σεμινάριο για τη διαχείριση των συναισθημάτων του σύμφωνα με τον Φρόυντ σε αντιπαραβολή με Γιουνγκ με εσανς Σουν Τζου και πινελιές περί ψυχής του Αριστοτέλη?

Το μόνο σοβαρο που θα μπορουσε να του πει καποιος, ειναι να επισκεφθεί ενα κλινικό ψυχολόγο και να τα πει εκει, αντι να τα γραφει εδω.

Το μόνο πράμα που μπορεί να κάνει για να νιώσει καλύτερα και είναι μόνο στο χέρι του χωρίς να εξαρτάται από άλλους (ελλεηνίδες, δουλειά κ.τλ.)
είναι να ξεκινήσει γυμναστικη.

20--- έγραψε: 16 Οκτ 2024, 10:53 Σας ευχαριστώ θερμά όλους.

Συλλυπητήρια για τους γονείς σου.
Προσπάθησε να βγεις απ'το τέλμα, θέλει χρόνο. Πιστεύω πως όσα σου είπαν τα παιδιά παραπάνω, αρκούν για να έχεις μια εικόνα. Έγκειται στις δικές σου προσπάθειες το όποιο αποτέλεσμα.

20--- έγραψε: 16 Οκτ 2024, 10:53 Σας ευχαριστώ θερμά όλους.

Συλλυπητήρια για τους γονείς σου.
Και εγώ έχασα και τους 2 γονεις πριν λιγα χρονια απο την γνωστη κωλοαρρωστια.
Το να χάσεις και τους 2 σε μικρή ηλικία είναι πάρα πολύ βαρύ γενικά.
Αρχικά κάνε αυτό που είπε ο Beria.
Ειδικά σε χορευτικά του Δήμου, για βα γλιτώσεις και τα έξοδα, κυνήγησε το γιατί φεύγεις κυριολεκτικά άλλος άνθρωπος κάθε φορά.
Ξεχνιέσαι.
Γνωρίσεις κόσμο.
Περνάς καλά.

Εμένα με βοήθησε μεν το γεγονός ότι είχα ήδη μετακομίσει επαρχία κ δεν έμεινα κλεισμένος μέσα.
Οπότε είχα πράγματα να κάνω.

Βοήθεια μην νομίζεις ότι είχα από συγγενείς το αντίθετο ειδικά πόσοι προσπάθησαν με πρόσχημα το καλό μου να με θάψουν δεν λέγεται.

Βέβαια δεν είναι όλοι ίδιοι.

Μπορεί να είσαι τύχερος και να έχεις κόσμο να σε βοηθά.

Κάνε δραστηριότητες που θανσε βοηθήσουν να έρθεις σε επαφή με κοσμο από χορευτικά μέχρι γυμναστήριο πχ ή οτιδήποτε άλλο.

Το να μείνεις κλεισμένος απλά δεν βγάζει πουθενά.

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 16 Οκτ 2024, 02:31

Σπίρτο έγραψε: 15 Οκτ 2024, 21:49

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 15 Οκτ 2024, 21:41


.


Αν το όραμα το αλλάξεις με το παρεμφερή όνειρα και η απάντηση ειναι η ίδια.....δεν το λές και υγιή.....

Δείχνει σα να μη βλέπεις μέλλο.....

.

Δεν το κατάλαβα

.

Εννοώ το να μην κάνεις όνειρα για το αύριο δείχνει σαν να μην έχεις επιθυμίες και πιθανόν να μην αγαπάς πια πράγματα.....

.

Ναι έτσι είναι. Αλλά όχι ότι δεν αγαπάω.

Cecily Anne έγραψε: 16 Οκτ 2024, 10:26

20--- έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:52

hellegennes έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:41

Για αρχή συλλυπητήρια. Έχεις αδέρφια; Παιδιά;

Εχω 3 αδέρφια. Αλλά έχουν και αυτοί τις ζωές τους. Είναι όλοι πάνω από 50. Παιδιά δεν έχω δυστυχώς.

Ευτυχώς θες να πεις.

Greetings traveler.

20--- έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:05 Μετά από μια προσωπική απώλεια, έχασα και τους δύο μου γονείς σε διάστημα 1 έτους είμαι απαρηγόρητος. Εχω χάσει πολύ από τη θετική μου ενεργεία και έχω υποπέσει σε ένα τέλμα. Κατάθλιψη σχεδόν. Θέλω να μου πείτε κάποιους λόγους για να ζει κανείς. Εσείς για πιο λόγο πιστεύετε οτι "καλώς" ζείτε. Τι όραμα έχετε?

...λόγους για να ζει κανείς...

kongrosian έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:42 όλοι, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, πασχίζουμε να βρούμε νόημα σε αυτή τη ζωή. λόγους να συνεχίσουμε.
άλλοι το ρίχνουν στη θρησκεία, άλλοι στην τέχνη, άλλοι κάνουν οικογένεια, άλλοι ψάχνονται με λεφτά, άλλοι με ναρκωτικά κλπ.
...

...νόημα σε αυτή τη ζωή...


Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι το μόνο που έχει μια κάποια αξία σε αυτή τη ζωή είναι κάποιες μικρές στιγμές ευτυχίας. Τις λέω μικρές μιας και εξ ορισμού αφού είναι στιγμές, είναι μικρές. Δεν έχει τελικά και μεγάλη διαφορά το να περάσεις μια ώρα, δύο ώρες, μια μέρα, μια βδομάδα πλέοντας σε ΠΕΛΑΓΗ ευτυχίας. Τελικά τελειώνουν, επανέρχεται η όποια ανθρώπινη καθημερινότητα και από το πέλαγος απομένει μόνο μια ...ανάμνηση.

Σαν κάποιος που δηλώνει ευθαρσώς ότι έχει ζήσει και ζει πολλές πολλές στιγμές αλλά και καταστάσεις γενικότερης ευτυχίας, ένας συνειδητός κυνηγός τέτοιων στιγμών, με φίλους αδελφικούς, με οικογένεια εξαιρετική, με ευλογημένα παιδιά που ήδη γίναν αντράκια, με ταίρι ονειρεμένο, με ποτά, με ναρκωτικά, με χλίδες, με γούστα, με μεγαλεία, με αλητείες, με περιπέτειες... όσο και αν τις απόλαυσα και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο και προνομιούχο, ομολογώ ότι δεν μπόρεσα δυστυχώς μεγαλώνοντας να αποφύγω το αναπόφευκτο συμπέρασμα...

ακόμα και αυτό που θεωρητικά έχει ίσως και τη μοναδική αξία στη ζωή, ακόμα και αν το έχεις πλέριο, τελικά είναι...μάταιο. Ασήμαντο δεν είναι φυσικά, τι ποιο όμορφο από να ζήσεις σε αυτή τη ζωή στιγμές απέραντης ευτυχίας...στιγμές που να αισθάνεσαι και να φωνάζεις δυνατά ότι δεν γίνεται να αισθανθείς πιο ευτυχισμένος από αυτό που βιώνεις...στιγμές που να λες ότι δεν μπορεί να ζητήσεις κάτι παραπάνω...
στην πορεία τελικά συνειδητοποιείς ότι και αυτό, το όποιο θεωρητικό max, είναι ...μάταιο. Πέρασε, τελείωσε, καλό ήταν όσο κράτησε πάμε πάλι να βγάλουμε τη μέρα. Και ναι, μπορεί να έχει μεγάλη διαφορά μια άφραγκη μοναχική μέρα μέσα στο άγχος με μια πλούσια μέρα με φίλους και χωρίς κάποια άμεση έννοια αλλά τελικά...ματαιότης.


Ο θρυλούμενος πλουσιότερος, σοφότερος, γαμηστερότερος άνθρωπος που έζησε σε αυτόν τον πλανήτη, ever, βασιλέας που έλαβε τον απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό από τους συγχρόνους του και όχι μόνο, ο άνθρωπος που απέκτησε ότι ζήτησε ο ίδιος και ζητάει ίσως ακόμα η ψυχή του κάθε ανθρώπου στο μέγιστο, πλούτη, γυναίκες, σεβασμό, καταξίωση, διασημότητα, προσκύνηση, έκατσε κι έγραψε τελικά ένα μικρό βιβλίο...συμπερασμάτων.

Όλο το βιβλίο αυτό συνοψίζεται σε μια φράση...με την οποία και ξεκινάει

Ματαιότης ματαιοτήτων, εἶπεν ὁ Ἐκκλησιαστής· ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης...


Το δε συμπέρασμα όλων των σκέψεων και εμπειριών του μετά από 12 ολιγοσέλιδα κεφάλαια, περικλείεται στην τελευταία φράση...

Ἄς ἀκούσωμεν τὸ τέλος τῆς ὅλης ὑποθέσεως· φοβοῦ τὸν Θεὸν καὶ φύλαττε τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἐπειδή τοῦτο εἶναι τὸ πᾶν τοῦ ἀνθρώπου.
Διότι ὁ Θεὸς θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν


Το δε δικό μου συμπέρασμα και απάντηση στην ερώτησή σου, ποιος είναι ο λόγος για να να ζεις όχι μόνο μέσα στο ζόρι και τη μοναξιά αλλά ακόμα και όταν έχεις βιώσει και συνεχίζεις να βιώνεις το θεωρητικό μέγιστο (που αποδείχθηκε τελικά και αυτό μάταιο), είναι η ελπίδα ότι υπάρχει ο Ιησούς Χριστός...ο οποίος θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν... και ότι αυτή η ζωή της φθοράς, της ματαιότητας και της αδικίας δεν είναι το τέλος. Η ελπίδα ότι υπάρχει μια άλλη ζωή στην οποία η αγάπη, η δικαιοσύνη και η αλήθεια θα βασιλεύσουν αιωνίως.

just my 0.02

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 18:31
Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι το μόνο που έχει μια κάποια αξία σε αυτή τη ζωή είναι κάποιες μικρές στιγμές ευτυχίας. Τις λέω μικρές μιας και εξ ορισμού αφού είναι στιγμές, είναι μικρές. Δεν έχει τελικά και μεγάλη διαφορά το να περάσεις μια ώρα, δύο ώρες, μια μέρα, μια βδομάδα πλέοντας σε ΠΕΛΑΓΗ ευτυχίας. Τελικά τελειώνουν, επανέρχεται η όποια ανθρώπινη καθημερινότητα και από το πέλαγος απομένει μόνο μια ...ανάμνηση.

Είχα ρωτήσει κάποιον σοφό αν με θεωρεί χαρούμενο. Μου είπε "κολυμπάς στη πορτοκαλάδα..." ήθελε να τονίσει πόσο χαρούμενος, αυτάρκης και χωρίς άγχος νιώθω χάρις στα σκευάσματα που παίρνω. Αλλο λοιπόν η ευδαιμονία και η απόλαυση και άλλο η βαθιά ικανοποίηση όταν πχ σε αγαπάνε και αγαπιέσαι.

Χωρις πορτοκαλάδα τι γίνεται;

Imperium έγραψε: 17 Οκτ 2024, 01:30 Χωρις πορτοκαλάδα τι γίνεται;

20--- έγραψε: 17 Οκτ 2024, 01:28

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 18:31
Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι το μόνο που έχει μια κάποια αξία σε αυτή τη ζωή είναι κάποιες μικρές στιγμές ευτυχίας. Τις λέω μικρές μιας και εξ ορισμού αφού είναι στιγμές, είναι μικρές. Δεν έχει τελικά και μεγάλη διαφορά το να περάσεις μια ώρα, δύο ώρες, μια μέρα, μια βδομάδα πλέοντας σε ΠΕΛΑΓΗ ευτυχίας. Τελικά τελειώνουν, επανέρχεται η όποια ανθρώπινη καθημερινότητα και από το πέλαγος απομένει μόνο μια ...ανάμνηση.

Είχα ρωτήσει κάποιον σοφό αν με θεωρεί χαρούμενο. Μου είπε "κολυμπάς στη πορτοκαλάδα..." ήθελε να τονίσει πόσο χαρούμενος, αυτάρκης και χωρίς άγχος νιώθω χάρις στα σκευάσματα που παίρνω. Αλλο λοιπόν η ευδαιμονία και η απόλαυση και άλλο η βαθιά ικανοποίηση όταν πχ σε αγαπάνε και αγαπιέσαι.

Αυτό κατάλαβες? Ότι οι στιγμές ευτυχίας που αναφερόμουν ήταν ευδαιμονία και απόλαυση σαν αποτέλεσμα/χάρις σκευασμάτων... που παίρνω, πορτοκαλάδας του σοφού που ρώτησες? Και δεν έχουν σχέση με "βαθιά ικανοποίηση όταν πχ σε αγαπάνε και αγαπιέσαι."?

Όπως επιλέγει ο καθένας και όπως τον βολεύει,

στην τελική...perception is reality.

Καλό ξημέρωμα και ο Θεός να σου δίνει δύναμη.