πατησιωτης έγραψε: 01 Ιούλ 2024, 14:11
student έγραψε: 01 Ιούλ 2024, 13:01
Εγώ αναρωτιέμαι ποιοι ειναι όλοι αυτοί οι weak men που στοχοποιούνται σαν φταίχτες?
Το 40% των ελλήνων που είναι στα όρια της φτώχιας? Αυτοί που προσπαθούν να κάνουν οικογένεια με βασικό μισθό και νοίκι? Οι νεοι που δουλεύουν σαν σκλάβοι στον τουρισμό για να μαζέψουν κανά φράγκο να βγάλουν τις σπουδές το χειμώνα? Εργάτες, αγρότες, μεροκαματιάδηρες, blue collar workers?
Ποιοί είναι τελικά όλοι αυτοί οι τόσο βολεμένοι που έχουν γίνει μαλθακοί από τον πλούτο, τα νοίκια, τις μετοχές, την καλοπέραση και τα έχουν κάνει όλα πουτάνα?
Δεν αναφέρεται στην Ελλάδα το άρθρο.Στην Αμερική και υπόλοιπη Ευρώπη δεν είχαν μνημόνια.Συνεχίζουν να συσσωρεύουν χρέη κανονικά και με την παραμικρή αλλαγή αντιδρούν π.χ. τώρα ο Μακρόν έχασε τις εκλογές επειδή πήγε το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 και οι δύο που κέρδισαν λένε ότι θα το επαναφέρουν στα 62 παρά τα ελλείμματα που βλέπουν οι αναλογιστές.
Ο πληθωρισμός έδωσε μια ανάπαυλα καθώς μείωσε τα δημόσια χρέη αλλά δεν μπορεί να παραταθεί
χωρίς να βάλουν τις φωνές οι αγορές ομολόγων και μετοχών.
Ω, μα νομίζω ότι ακουμπάς την καρδιά του ζητήματος...αν και θα χρειαστώ σεντονάκι για να εξηγήσω
Προφανώς και δεν αναφέρεται την Ελλάδα το άρθρο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν είναι μία εικόνα στο χρόνο της διαδρομής...συνήθως είναι μια εικόνα πίσω, εν προκειμένω είναι μια εικόνα δυο φουρκέτες πιο κάτω για αυτούς που αναφέρεται.
Ας εξηγήσω το σκεπτικό μου.
Οι καιροί που ζούμε, έχουν (πέραν αρκετών άλλων) μία καθοριστική διαφορά σε σχέση με όλους τους προηγούμενους καιρούς, όσον αφορά κυρίως την επιστήμη των οικονομικών και ακόμα ειδικότερα την επιστήμη των χρημοοικονομικών. Φτάνοντας σε μια κρίσιμη μάζα χρημάτων (προερχόμενα από κάποια παραγωγική δραστηριότητα είτε επιχειρηματική είτε εργασιακή) μπορείς να αυγατίζεις τον πλούτο σου χωρίς να εμπλέκεσαι πλέον σε κάποια παραγωγική δραστηριότητα. Και αυτό είναι πλέον διαθέσιμο άμεσα και ανεμπόδιστα σχεδόν στον οποιοσδήποτε - το πρώτο καινοφανές της ιστορίας (εξαιρώντας κάποιες χώρες του πλανήτη).
Τα ομόλογα και οι μετοχές που αναφέρεις θα ήταν καλά αν ήταν οι μόνοι τρόποι για να το πετύχεις αυτό. Μιας και έστω και θεωρητικά έχουν μια στέρεα οικονομική θεωρητική βάση, τουλάχιστον τους πρώτους λίγους αιώνες της ύπαρξής τους. Πρακτικά όμως πλέον, όχι μόνο έχουν γίνει σχεδόν αποκλειστικά προϊόντα σπέκουλας και χειραγώγησης, αλλά από αυτά έχει γεννηθεί και μία πληθώρα άλλων προιόντων που είναι εντελώς χτισμένα πάνω στη σπέκουλα και τη χειραγώγηση και τραβάνε τους μεγάλους τζίρους μιας και φέρνουν τις μεγαλύτερες αποδόσεις στο πορτφόλιο - το δεύτερο καινοφανές. Και όλα αυτά παρέα "γεννάνε" έναν πλούτο χωρίς καμία σχεδόν πλέον παραγωγική αντιπαραβολή ο οποίος πλούτος απλώνεται και μοιράζεται καθημερινά στις τσέπες όλων αυτών που έχουν μπει σε αυτό το χειραγωγημένο πλέον ολοκληρωτικά παίγνιο.
Ερχόμαστε λοιπόν κύκλο σε αυτό που σχολίασα εξ αρχής. Ποιος είναι ο weak man που ευθύνεται (φταίει) για τους κακούς καιρούς που ζωγραφίζονται στον ουρανό (είτε για κάποιους δυο φουρκέτες πιο κάτω, είτε για κάποιους που ήδη φάγαν τις πρώτες καταιγίδες)?
Έχω αρχίσει να επεξεργάζομαι εδώ και κάποιο καιρό ένα οικονομικό μοντέλο με την υπόθεση ότι ένας πρόσθετος αλλά καθοριστικός διαχωριστικός παράγοντας για την ευρύτερη πολιτικό/οικονομική συμπεριφορά ενός ατόμου σήμερα, είναι το ποσοστό πολλαπλασιασμού του πλούτου του από χρηματοοικονομικές επενδύσεις.
Πρόσεξε, όχι γενικότερα του πλούτου του, όχι γενικότερα των κερδών της επιχείρησής του, ούτε γενικότερα μιας σύνταξης που του δίνει τη δυνατότητα για ένα α επίπεδο διαβίωσης. Σε νέτο αυγάτισμα του πλούτου από χρηματοοικονομικές δραστηριότητες αναφέρομαι.
Αυτή λοιπόν η σύγχρονη, ηλικίας λίγων δεκαετιών, αλλά πολύ ισχυρή χρηματοοικονομικά πλέον τάξη (αν υπολογίσουμε το εύρος της) η οποία είναι καινοφανής στην οικονομική ιστορία του πλανήτη, είναι αυτή ακριβώς η τάξη που αντιστέκεται τόσο απεγνωσμένα σε οποιαδήποτε διαφοροποίηση του χρεοκοπημένου συστήματος/φούσκα που καθορίζει τις εξελίξεις (το οποίο εξ ορισμού μεγαλώνει και αυτοαυγατίζεται με τον ίδιο οικονομικώς μη βιώσιμο τρόπο).
Με λίγα λόγια, ο οποιοσδήποτε ελληναράς βγάζει σήμερα πχ ένα κατοστάρικο το χρόνο από την επιχειρηματική δραστηριότητά του και μερικά γύρω γύρω, έχει εδώ και κάποια χρόνια μπει στο τρυπάκι το κοσάρικο που απομένει μετά από μια χρόνιά με γούστα 7χιλ το μήνα να το παίξει σε κάποιο χρημοτοοικονομικό προϊόν. Τα πρώτα μπορεί να του τα δειξε ο τραπεζιτικός σύμβουλος που γνώρισε με τα τόσο πάρα δώσε του στην τράπεζα για το μαγαζί και να ήταν συγκρατημένα, αλλά σύντομα άρχισε κι αυτός να την ψάχνει και είδε ότι μπορεί κι αυτός να το παίξει το παιχνίδι και καλύτερα από το μανατζαράκι. Στην τελική όλα πάνω πάνε και τα κλασσικότερα τυριά τα ξέρουν όλοι και τα παίζουν και όλοι . Το κοσάρικο έφερε κανά τάληρο πίσω την πρώτη χρονιά, δεκάρικο τη δεύτερη, τώρα που καθαρίζουμε κι ένα 150άρι από το μαζαγί λόγω τοπικού κούλη κι έχουμε ήδη κι ένα 300άρι καβατζμένο να γυρίζει, βγάζουμε κι ένα κατοστάρικο επιπλέον στο έτσι...από χρηματοοικονομικές επιλογές κάθε μορφής παραγώγου.
Το 300άρι το πίσω συνήθως πατησιώτη, μονίμως γυρνάει. Δεν κάθεται γιατί είναι μαλάκας σήμερα όποιος αφήνει το χρήμα να κάθεται, αυτό το κάνουν μόνο τα κουνουπίδια που δεν σκαμπάζουν πράμα από τις σύγχρονες επιστημονικές χρηματοοικονομικές τάσεις με ΑΙ παρακαλώ. Και όλα είναι καλά και ανθηρά όσο τα πράγματα στους χρηματοοικονομικούς δείκτες συνεχίζουν καλά, όπως πάνε χρόνια τώρα. Ένα πρόβλημα υπάρχει. Μη γίνει καμιά μαλακία και τα ομολογα και οι μετοχές πάθουν καμιά κόμπλα και στρίψουν αλλιώς. Απίθανο, αλλά σε κάθε περίπτωση επικίνδυνο. Και αν γίνει καμιά τέτοια μαλακία τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Παίζει όχι μόνο να χάσουμε το κατοστάρικο το χρόνο για γούστα πάνω από τα γούστα του 7χιλ το χρόνο, αλλά και την 300αρα που έχουμε και γυρνάει. Οι καιροί θα γίνουν δύσκολοι. Άσε που θα ζοριστούν και τα κουνουπίδια και θα πέσει κι ο τζίρος του μαγαζιού. Δεν γίνονται αυτά φίλος. Και αν δεν γίνονται αυτά φίλος μία φορά για τους συμπολίτες μας των μεγεθών αυτών, φαντάσου το πόσο δεν γίνονται στο μυαλό αυτών που αυγατίζουν τα γούστα τους κατά 1 μύριο, 100 μύρια, 1 δις το χρόνο, με αυτόν τον παραγωγικό τρόπο.
Όση αξία λοιπόν κι αν έχει η γνώμη μου (και το όποιο οικονομικό υπόβαθρο) είναι σοβαρές οι πιθανότητες το μεγάλο σημείο αντίστασης σε όλο αυτό που βλέπουμε να έχει μετατοπιστεί όχι σε αυτούς που πάει καλά η δουλειά τους και που αρκεί η σύνταξή τους όπως συμβαίνει εδώ και αιώνες στην ανθρώπινη οικονομική ιστορία....
αλλά σε αυτούς που αυγατίζουν από τη φούσκα...και μάλιστα είναι και τόσο περήφανοι για τον εαυτό τους που ήταν τόσο μάγκες και βρήκαν το κόλπο, που πίνουν και στην υγειά των άσχετων κορόιδων κάθε φορά που ανοίγουν μια dom μεταξύ belvedere, φουσκώνοντας λίγο ακόμα και τον εγωισμό τους πόσο μεγάλοι μάγκες είναι από όλους αυτούς που κοιτάν το σερβιτόρο να τη φέρνει στην εξέδρα. Αρκούν να κρατήσουν το καράβι? Λογικά ακόμα αρκούν...πόσο ακόμα, who knows?
Τους υπόλοιπους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μπουν καν στο παιχνίδι, πολύ σεμνά και ταπεινά τους...λυπούνται, αλλά τι α καμς, άνοιξε ένα ακόμα μπουκάλι στην υγειά των κορόιδων που τα χουν αλλά δεν παίζουν.
Ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα λέγαν για αιώνες οι ανθρώπινοι πρόγονοι...για να δούμε πόσο ακόμα θα μπορέσουν να εμποδίσουν τους σκληρούς καιρούς αυτοί οι τόσο δυνατοί άντρες...που αυγατίζουν πλούτο από τον άερα... μ ένα κινητό σ ένα σκάφος...
πηγαίνοντας με όλο τους το είναι πίσω από τον οποιονδήποτε θα τους εξασφαλίσει ότι θα συνεχίζουν να αυγατίζουν τον πλούτο τους από τον αέρα...θα τους εξασφαλίσει δηλαδή το ότι δεν θα επηρεαστούν ...οι αγορές.
ΥΓ. Το ποστάρω και εδώ αν κάποιος θέλει να συνεχίσει αλλά το θεωρεί εκτός θέματος
viewtopic.php?f=33&t=50877&p=3566589#p3566589