Phorum.com.gr

Μέσα στο τάπερ κουβαλούσε κεφτεδάκια και πατάτες γιαχνί. Η διαδρομή από την Πάτρα ήταν πολύ κουραστική και τώρα που κατάλαβε ότι δεν είχε τα σωστά παπούτσια για την ανάβαση άρχισε να εκνευρίζεται. Κοιτούσε που και που γύρω της να βρει κανέναν που θα έλεγε κάτι λάθος, κάτι που θα πρόσβαλλε το καλό της γούστο, κάτι εναντίον σε ότι θεωρούσε ιερό για να τον αρχίσει στα γαμωσταυρίδια. Ήταν σίγουρη πως όλοι αυτοί που περπατούσαν μαζί της δεν είχαν καμιά σχέση με την αρχαία θρησκεία. Οι περισσότεροι ήταν λακέδες χριστιανοί περίεργοι. Μπορούσε σχεδόν να τους μυρίσει. Μπορούσε να μυρίσει την αναίδεια τους. Δεν πειράζει. Θα έρθει κι η σειρά τους. Αν ο καθένας καταλήγει στην κόλαση που πιστεύει μια χαρά θα έρθει η σειρά τους.

- Σου λύθηκε το κορδόνι. Κάποιος από πίσω της είπε.
Κοίταξε κάτω.
- Το ξέρω αγαπούλα. Απάντησε κι ας μην το ήξερε.

Μετά το άφησε έτσι άλυτο να σέρνεται για να του δείξει ότι ακριβώς αυτό ήθελε να κάνει. Να περπατάει με το ένα κορδόνι λυμένο. Έχεις πρόβλημα; Έχεις πρόβλημα αγαπούλα;
Συνέχισε την ανάβαση με τους υπόλοιπους. Είχαν σχεδόν φτάσει. Άκουσε κάποιον να φωνάζει σαν να πέφτει από γκρεμό. Περίμενε να ακούσει το γδούπο του σώματος. Δεν άκουσε τίποτα. Στο βάθος, μέσα στο δάσος κάτι αχνόφεγγε. Μια κοκκινωπή αντίθεση στην ασημένια διαδρομή κάτω από το φεγγάρι. Ξέχασε τον εκνευρισμό της. Η καρδιά της χτύπησε δυνατά. Έφαγε ένα κεφτεδάκι έβγαλε γρήγορα ένα τσιγάρο γκουλουάζ, ακούμπησε σε ένα δέντρο και το άναψε. Ο τύπος με το κορδόνι παρουσιάστηκε δίπλα της από το πουθενά.

- Απαγορεύεται να καπνίζεις σε εθνικό δρυμό. Της είπε χωρίς κριτική.
- Κι αυτά που βλέπεις εκεί πέρα μπροστά σου στη συγκέντρωση τι νομίζεις ότι είναι αγαπούλα; Πολυέλαιοι; Πυρσοί είναι. Άντε πάγαινε τώρα από εδώ.
- Δεν είναι πυρσοί, είναι λάμπες μπαταρίας. Σε παρακαλώ σβήσε το τσιγάρο και εξαφάνισε τη γόπα.
Τράβηξε επιδεικτικά δυο βαθιές ρουφηξιές από το γκουλουάζ της το έσβησε και μετά από λίγη σκέψη έδεσε το κορδόνι της. Δεν υπήρχε πια κανένας λόγος να το αφήσει λυμένο.

Ο μέγας αρχιερέας (παντρεμένος και χωρισμένος δύο φορές με 5 παιδιά που είχε να δει χρόνια) στεκόταν στο κέντρο. Δίπλα του καθόταν ο κιθαρωδός (ένα καλό παιδί που δούλευε σε συνεργείο, πρόσεχε την άρρωστη μητέρα του και ποτέ δεν χαλούσε χατίρι σε κανένα)
Όλοι γύρω όρθιοι σε ένα κύκλο επαναλάμβαναν κάτω από τους πυρσούς νέον ό,τι έλεγε ο αρχιερέας σε κάποια αρχαία διάλεκτο. Η ίδια δεν ήξερε τι έλεγαν μα ήταν σίγουρη πως ήταν κάτι βαθύ και φιλοσοφημένο. Ο κιθαρωδός που και που έκανε μερικά λαθάκια που τα διόρθωνε γρήγορα μετά από αυστηρές ματιές που του έριχνε ο μέγας αρχιερέας. Το τάπερ με τα κεφτεδάκια ήταν πίσω της και πεινούσε. Σχεδόν δεν μπορούσες να δεις τον διπλανό σου. Κανείς δεν θα την έπαιρνε χαμπάρι. Άνοιξε το κάλυμμα έχωσε ένα κεφτεδάκι και δυο πατάτες γιαχνί στο στόμα της και συνέχισε να μουρμουρίζει μασώντας διακριτικά αυτά που έλεγε ο Μέγας αρχιερέας.
Μετά από λίγο, δύο γυναίκες με κατσαρά άσπρα μαλλιά οδήγησαν έναν σκύλο μπροστά στον αρχιερέα. Ένα μικρό κανίς που έφερε μαζί του ένας από τους πιστούς διότι του είπαν πως χρειάζονταν ένα σκύλο που δεν θα έλειπε από κανένα και τα παιδιά του είχαν μεγαλώσει πια όπως κι ο σκύλος. Γέρικος και άρρωστος κλαψούριζε μπροστά στον Μέγα αρχιερέα.
Δεν πίστευε στα μάτια της. Τι σκέπτονται να κάνουν με το σκυλάκι σκέφτηκε και μπούκωσε το στόμα της με ένα κεφτεδάκι και δυο πατάτες γιαχνί.
Ο μέγας αρχιερέας οδήγησε το σκυλάκι επάνω από ένα κύπελο κι εκεί έβγαλε έναν ελβετικό σουγιά. Πήρε να κόβει τον λαιμό του.
Αυτή κοιτούσε άναυδη μη μπορώντας να κουνηθεί ή να μιλήσει. Μόνο μασούσε. Ο σκύλος συνέχιζε να κλαψουρίζει αφού ο σουγιάς του αρχιερέα ήταν στομωμένος και δεν έκοβε. Με αυτή την ανακάλυψη ο Αρχιερέας έριξε μια ματιά όλο κατηγορία στον κιθαρωδό. Αυτός άφησε γρήγορα το όργανό του και απευθύνθηκε στους παρευρισκόμενους "Έχει κάποιος ένα μαχαίρι που να κόβει;". Κάποιος βγήκε μπροστά με ένα τεράστιο κυνηγετικό μαχαίρι. Ο αρχιερέας το πήρε στα χέρια του κοιτώντας το σχεδόν υποτιμητικά και έκοψε τον λαιμό του σκυλιού. Το κλαψούρισμα έληξε. Πηχτό μαύρο αίμα κύλισε στο κύπελο. Μια από τις γυναίκες με τα κατσαρά άσπρα μαλλιά το πήρε και ήπιε. Μετά η άλλη. Μετά το έδωσε να ταξιδεύσει στον κύκλο που έκαναν οι πιστοί.
"τώρα που το σκυλί ήταν νεκρό δεν υπήρχε άλλο λόγος για αναστάτωση" σκέφτηκε και θα μπορούσε απλά να απολαύσει την υπόλοιπη τελετή. Δεν έραψε τσάμπα και τα ριχτά που πρόβαλλαν τα ρυτιδιασμένα στήθη της. Μα συνέχιζε να πεινάει. Ο εκνευρισμός πάντα την έκανε να πεινάει. Άρπαξε τα τελευταία δυο κεφτεδάκια και πατάτες γιαχνί από το τάπερ και μπουκώθηκε όταν το κύπελο έφτασε και στα δικά της χέρια. Το σήκωσε βιαστικά για να πιεί. Η γεύση του αίματος ήταν μεταλλική και πικρή. Στάθηκε μαζί με ένα κεφτεδάκι στον οισοφάγο της. Πνιγόταν, αρνιόταν όμως να ζητήσει βοήθεια. Δεν θα έδειχνε στους άλλους ότι χρειαζόταν βοήθεια ποτέ. Έδωσε γρήγορα το κύπελο στον διπλανό της. Έκανε κάποιες προσπάθειες να φτύσει το φαγητό μα αλίμονο το κεφτεδάκι είχε γλιστρήσει και κολλήσει καλά εκεί κάτω. Βόγκηξε κανα δυο φορές και μετά από λίγο έπεσε νεκρή αφήνωντας δυο μισομασημένες πατάτες και το αίμα του γέρικου μικρού σκύλου στο χώμα.

Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:07
Μέσα στο τάπερ κουβαλούσε κεφτεδάκια και πατάτες γιαχνί. Η διαδρομή από την Πάτρα ήταν πολύ κουραστική και τώρα που κατάλαβε ότι δεν είχε τα σωστά παπούτσια για την ανάβαση άρχισε να εκνευρίζεται. Κοιτούσε που και που γύρω της να βρει κανέναν που θα έλεγε κάτι λάθος, κάτι που θα πρόσβαλλε το καλό της γούστο, κάτι εναντίον σε ότι θεωρούσε ιερό για να τον αρχίσει στα γαμωσταυρίδια. Ήταν σίγουρη πως όλοι αυτοί που περπατούσαν μαζί της δεν είχαν καμιά σχέση με την αρχαία θρησκεία. Οι περισσότεροι ήταν λακέδες χριστιανοί περίεργοι. Μπορούσε σχεδόν να τους μυρίσει. Μπορούσε να μυρίσει την αναίδεια τους. Δεν πειράζει. Θα έρθει κι η σειρά τους. Αν ο καθένας καταλήγει στην κόλαση που πιστεύει μια χαρά θα έρθει η σειρά τους.

- Σου λύθηκε το κορδόνι. Κάποιος από πίσω της είπε.
Κοίταξε κάτω.
- Το ξέρω αγαπούλα. Απάντησε κι ας μην το ήξερε.

Μετά το άφησε έτσι άλυτο να σέρνεται για να του δείξει ότι ακριβώς αυτό ήθελε να κάνει. Να περπατάει με το ένα κορδόνι λυμένο. Έχεις πρόβλημα; Έχεις πρόβλημα αγαπούλα;
Συνέχισε την ανάβαση με τους υπόλοιπους. Είχαν σχεδόν φτάσει. Άκουσε κάποιον να φωνάζει σαν να πέφτει από γκρεμό. Περίμενε να ακούσει το γδούπο του σώματος. Δεν άκουσε τίποτα. Στο βάθος, μέσα στο δάσος κάτι αχνόφεγγε. Μια κοκκινωπή αντίθεση στην ασημένια διαδρομή κάτω από το φεγγάρι. Ξέχασε τον εκνευρισμό της. Η καρδιά της χτύπησε δυνατά. Έφαγε ένα κεφτεδάκι έβγαλε γρήγορα ένα τσιγάρο γκουλουάζ, ακούμπησε σε ένα δέντρο και το άναψε. Ο τύπος με το κορδόνι παρουσιάστηκε δίπλα της από το πουθενά.

- Απαγορεύεται να καπνίζεις σε εθνικό δρυμό. Της είπε χωρίς κριτική.
- Κι αυτά που βλέπεις εκεί πέρα μπροστά σου στη συγκέντρωση τι νομίζεις ότι είναι αγαπούλα; Πολυέλαιοι; Πυρσοί είναι. Άντε πάγαινε τώρα από εδώ.
- Δεν είναι πυρσοί, είναι λάμπες μπαταρίας. Σε παρακαλώ σβήσε το τσιγάρο και εξαφάνισε τη γόπα.
Τράβηξε επιδεικτικά δυο βαθιές ρουφηξιές από το γκουλουάζ της το έσβησε και μετά από λίγη σκέψη έδεσε το κορδόνι της. Δεν υπήρχε πια κανένας λόγος να το αφήσει λυμένο.

Ο μέγας αρχιερέας (παντρεμένος και χωρισμένος δύο φορές με 5 παιδιά που είχε να δει χρόνια) στεκόταν στο κέντρο. Δίπλα του καθόταν ο κιθαρωδός (ένα καλό παιδί που δούλευε σε συνεργείο, πρόσεχε την άρρωστη μητέρα του και ποτέ δεν χαλούσε χατίρι σε κανένα)
Όλοι γύρω όρθιοι σε ένα κύκλο επαναλάμβαναν κάτω από τους πυρσούς νέον ό,τι έλεγε ο αρχιερέας σε κάποια αρχαία διάλεκτο. Η ίδια δεν ήξερε τι έλεγαν μα ήταν σίγουρη πως ήταν κάτι βαθύ και φιλοσοφημένο. Ο κιθαρωδός που και που έκανε μερικά λαθάκια που τα διόρθωνε γρήγορα μετά από αυστηρές ματιές που του έριχνε ο μέγας αρχιερέας. Το τάπερ με τα κεφτεδάκια ήταν πίσω της και πεινούσε. Σχεδόν δεν μπορούσες να δεις τον διπλανό σου. Κανείς δεν θα την έπαιρνε χαμπάρι. Άνοιξε το κάλυμμα έχωσε ένα κεφτεδάκι και δυο πατάτες γιαχνί στο στόμα της και συνέχισε να μουρμουρίζει μασώντας διακριτικά αυτά που έλεγε ο Μέγας αρχιερέας.
Μετά από λίγο, δύο γυναίκες με κατσαρά άσπρα μαλλιά οδήγησαν έναν σκύλο μπροστά στον αρχιερέα. Ένα μικρό κανίς που έφερε μαζί του ένας από τους πιστούς διότι του είπαν πως χρειάζονταν ένα σκύλο που δεν θα έλειπε από κανένα και τα παιδιά του είχαν μεγαλώσει πια όπως κι ο σκύλος. Γέρικος και άρρωστος κλαψούριζε μπροστά στον Μέγα αρχιερέα.
Δεν πίστευε στα μάτια της. Τι σκέπτονται να κάνουν με το σκυλάκι σκέφτηκε και μπούκωσε το στόμα της με ένα κεφτεδάκι και δυο πατάτες γιαχνί.
Ο μέγας αρχιερέας οδήγησε το σκυλάκι επάνω από ένα κύπελο κι εκεί έβγαλε έναν ελβετικό σουγιά. Πήρε να κόβει τον λαιμό του.
Αυτή κοιτούσε άναυδη μη μπορώντας να κουνηθεί ή να μιλήσει. Μόνο μασούσε. Ο σκύλος συνέχιζε να κλαψουρίζει αφού ο σουγιάς του αρχιερέα ήταν στομωμένος και δεν έκοβε. Με αυτή την ανακάλυψη ο Αρχιερέας έριξε μια ματιά όλο κατηγορία στον κιθαρωδό. Αυτός άφησε γρήγορα το όργανό του και απευθύνθηκε στους παρευρισκόμενους "Έχει κάποιος ένα μαχαίρι που να κόβει;". Κάποιος βγήκε μπροστά με ένα τεράστιο κυνηγετικό μαχαίρι. Ο αρχιερέας το πήρε στα χέρια του κοιτώντας το σχεδόν υποτιμητικά και έκοψε τον λαιμό του σκυλιού. Το κλαψούρισμα έληξε. Πηχτό μαύρο αίμα κύλισε στο κύπελο. Μια από τις γυναίκες με τα κατσαρά άσπρα μαλλιά το πήρε και ήπιε. Μετά η άλλη. Μετά το έδωσε να ταξιδεύσει στον κύκλο που έκαναν οι πιστοί.
"τώρα που το σκυλί ήταν νεκρό δεν υπήρχε άλλο λόγος για αναστάτωση" σκέφτηκε και θα μπορούσε απλά να απολαύσει την υπόλοιπη τελετή. Δεν έραψε τσάμπα και τα ριχτά που πρόβαλλαν τα ρυτιδιασμένα στήθη της. Μα συνέχιζε να πεινάει. Ο εκνευρισμός πάντα την έκανε να πεινάει. Άρπαξε τα τελευταία δυο κεφτεδάκια και πατάτες γιαχνί από το τάπερ και μπουκώθηκε όταν το κύπελο έφτασε και στα δικά της χέρια. Το σήκωσε βιαστικά για να πιεί. Η γεύση του αίματος ήταν μεταλλική και πικρή. Στάθηκε μαζί με ένα κεφτεδάκι στον οισοφάγο της. Πνιγόταν, αρνιόταν όμως να ζητήσει βοήθεια. Δεν θα έδειχνε στους άλλους ότι χρειαζόταν βοήθεια ποτέ. Έδωσε γρήγορα το κύπελο στον διπλανό της. Έκανε κάποιες προσπάθειες να φτύσει το φαγητό μα αλίμονο το κεφτεδάκι είχε γλιστρήσει και κολλήσει καλά εκεί κάτω. Βόγκηξε κανα δυο φορές και μετά από λίγο έπεσε νεκρή αφήνωντας δυο μισομασημένες πατάτες και το αίμα του γέρικου μικρού σκύλου στο χώμα.

Καλός μαλάκας είσαι αγαπούλα.

nowhere έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:28 σε προβληματίζει καθόλου ότι μόνο εσύ χτυπιέσαι?

Feindflug έγραψε: 24 Ιουν 2024, 11:40 Ποιος Νίκος και ποια Έλενα ρε τύπε;

Γράψε για τον Under και την νύχτα, σαν τον άλλον τύπο να πούμε, να γουστάρουμε.

Πασιφάη έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:32

nowhere έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:28 σε προβληματίζει καθόλου ότι μόνο εσύ χτυπιέσαι?

Με προβληματίζει το γεγονός οτι γουστάρει να αναφέρεται σε δολοφονίες ζώων. Πρέπει να σου δώσω και αναφορά το γιατί δεν το γουστάρω; Δεν κατάλαβα.Κάνε μας τη χάρη κι εσύ.

Πασιφάη έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:32 Με προβληματίζει το γεγονός οτι γουστάρει να αναφέρεται σε δολοφονίες ζώων. Πρέπει να σου δώσω και αναφορά το γιατί δεν το γουστάρω; Δεν κατάλαβα.Κάνε μας τη χάρη κι εσύ.

Πασιφάη έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:22 Το θέμα ρε μιναρόμπεη Εξαρχίδη στο γραπτό σου, δεν είναι που αναφέρεσαι σε μένα. Αλλά που χρησιμοποιείς τη δολοφονία ενός ζώου, για να με τριγγάρεις. Το κατάφερες. Όπως και να'χει είσαι απ'τις χείριστες ποιότητες ανθρώπου εδώ μέσα.

Πρετεντέρης έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:40

Πασιφάη έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:32

nowhere έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:28 σε προβληματίζει καθόλου ότι μόνο εσύ χτυπιέσαι?

Με προβληματίζει το γεγονός οτι γουστάρει να αναφέρεται σε δολοφονίες ζώων. Πρέπει να σου δώσω και αναφορά το γιατί δεν το γουστάρω; Δεν κατάλαβα.Κάνε μας τη χάρη κι εσύ.

Τρολαρει σχεδόν για τα πάντα.

Αν θες να τον εκνευρίσεις, πρόσβαλέ του τον Πούτιν.

nowhere έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:40

Πασιφάη έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:32 Με προβληματίζει το γεγονός οτι γουστάρει να αναφέρεται σε δολοφονίες ζώων. Πρέπει να σου δώσω και αναφορά το γιατί δεν το γουστάρω; Δεν κατάλαβα.Κάνε μας τη χάρη κι εσύ.

έχεις πρόβλημα

Οργισμένος έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:41

Πασιφάη έγραψε: 24 Ιουν 2024, 12:22 Το θέμα ρε μιναρόμπεη Εξαρχίδη στο γραπτό σου, δεν είναι που αναφέρεσαι σε μένα. Αλλά που χρησιμοποιείς τη δολοφονία ενός ζώου, για να με τριγγάρεις. Το κατάφερες. Όπως και να'χει είσαι απ'τις χείριστες ποιότητες ανθρώπου εδώ μέσα.

Ε οχι και ανθρωπος... Ελεος.