Εξομολόγηση Καραμπαμπισμών (Phorum edition)

[hellegennes]

Θα κάνω την αρχή.

Κάποιες φορές παρκάρω με το αυτοκίνητο δίπλα από κάδους, και πετάω μικρά σκουπιδάκια μέσα (μπουκαλάκια, περιτυλίγματα, κλπ.) χωρίς να βγω από το αυτοκίνητο. Απλά κατεβάζω το παράθυρο, τα ρίχνω, και έφυγα.

Πήγα σούπερ σήμερα το πρωί να πάρω μερικά πράγματα, και φεύγοντας από το σπίτι έβαλα στο πορτ μπαγκάζ μία μαύρη σακούλα σκουπιδιών που περιείχε είδη ανακυκλώσεως. Περιττό να πω ότι ξέχασα να σταματήσω στον κοντινότερο μπλε κάδο, και τα θυμήθηκα ξανά όταν άνοιξα το πορτ μπαγκάζ για να βάλω τα ψώνια.

Ο ιχώρ άρχισε να κοχλάζει, η αδρεναλίνη με αποχαυνώνει, το μυαλό να τρέχει με έκτη και να αναλύει πιθανότητες. Ποιος είναι ο πιο βέλτιστος τρόπος να πετάξω αυτά τα σκουπίδια χωρίς να βγω από τον δρόμο μου; Οι συνάψεις του εγκεφάλου μου κάνουν την σύνδεση, και για κάποιο μυστήριο λόγο που δεν μπορώ να αναλύσω την στιγμή εκείνη, φέρνω την μαύρη σακούλα στην θέση του συνοδηγού.

Επιστρέφοντας σπίτι με το αυτοκίνητο, βλέπω το αντικείμενο του πόθου μου. Με καλεί, σαν μία καλλίγραμμη και γοητευτική σειρήνα. Δεν μπορώ να αντισταθώ. Πρέπει να το κάνω. Ο δρόμος είναι άδειος, σπάνια έχει κίνηση. Δεν πατάω αλάρμ. Περνάω στο αντίθετο ρεύμα, σταματάω δίπλα στον μπλε κάδο, κατεβάζω το παράθυρο, πιάνω την μεγάλη σακούλα σκουπιδιών, την σπρώχνω προς τον κάδο και πέφτει μέσα. Βλέπω ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερού να προλαβαίνει και να βγαίνει από την σακούλα έτσι όπως την έσπρωχνα. Το ακούω να πέφτει στο οδόστρωμα, αλλά είναι ήδη αργά, έχω πατήσει συμπλέκτη, έχω βάλει πρώτη, έχω γκαζώσει, έχω φύγει.

Ξάφνου ξυπνώ, σαν από έναν βαθύ μα μεστό λήθαργο που έδινε νόημα στην ύπαρξη μου. "Μαλάκα, πόσο καράμπαμπας είμαι;" αναρωτιέμαι φωναχτά.

Η απάντηση είναι "τρομερά".

[hellegennes]

Όταν πάω σε μικρό μαγαζί λέω του μάστορα
"μη κάνεις καμιά μλκια και μου κόψεις απόδειξη"

Αυτό δεν είναι καραμπαμπισμός, είναι μια αίσθηση που έχεις ότι οι νόμοι ανταγωνισμοί δεν λειτουργούν, η νομοθεσία είναι τρύπια ή απλώς δεν εφαρμόζεται και η κυβέρνηση προωθεί παρανόμως τις μεγαλύτερες επιεχειρήσεις. Είναι δε μια αίσθηση που έχει πολύς κόσμος. Το ακούω συνέχεια. Κόβω παρ' όλα αυτά, αλλά αυτή η αίσθηση δεν είναι λανθασμένη, ο ανταγωνισμός είναι και αθέμιτος και παράνομος.

[hellegennes]

Εγώ γουστάρω να κυκλοφορώ -πότε πότε- ξυπόλυτη και σε πεζοδρόμιο ή χώμα, που σαφώς το προτιμώ. Άλλη αίσθηση, σχεδόν διεγερτική.

Αλλά δεν το θεωρώ καραμπαμπισμό γιατί σαφώς και θα πλύνω τα ποδάρια μου -και όχι μόνον- όταν πάω σπίτι. Καράμπαμπες θεωρώ τους σιχασιάρηδες μικροβιοφοβικούς, εντός και εκτός σπιτιού.

Σε χώμα είναι φυσιολογικό, σε πεζοδρόμιο όχι.

[ΓΑΛΗ]

Εγώ γουστάρω να κυκλοφορώ -πότε πότε- ξυπόλυτη και σε πεζοδρόμιο ή χώμα, που σαφώς το προτιμώ. Άλλη αίσθηση, σχεδόν διεγερτική.

Αλλά δεν το θεωρώ καραμπαμπισμό γιατί σαφώς και θα πλύνω τα ποδάρια μου -και όχι μόνον- όταν πάω σπίτι. Καράμπαμπες θεωρώ τους σιχασιάρηδες μικροβιοφοβικούς, εντός και εκτός σπιτιού.

Σε χώμα είναι φυσιολογικό, σε πεζοδρόμιο όχι.

Εξαρτάται από το πεζοδρόμιο, το δρόμο, μονοπάτι και τη φάση.

[Σφιχτοχέρης Σφιχτοχερίου]

Βλέπω ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερού να προλαβαίνει και να βγαίνει από την σακούλα έτσι όπως την έσπρωχνα. Το ακούω να πέφτει στο οδόστρωμα, αλλά είναι ήδη αργά, έχω πατήσει συμπλέκτη, έχω βάλει πρώτη, έχω γκαζώσει, έχω φύγει.

όταν οδηγάω, ρίχνω τα τσιγάρα έξω από το αμάξι.

Ε,δε μπορώ να βλέπω γεμάτο το τασάκι.Ψυχαναγκασμός

Την ώρα που οδηγείτε το κάνετε??? Γιατί εγώ ένα τσιγάρο πετάω κι επιστρέφει πάλι πίσω το καταραμένο

Εννοώ αδειάζεις όλο το τασάκι και γίνεται νέφος???

...αρχίζω να "βλέπω" λιγάκι τον εαυτό μου?

Παρέλαση από σουργελα

[Νετο Γκουερινο]

Ακόμη δεν έχω καταλάβει για ποιο λόγο οι άντρες θεωρούν ως κάτι δελεαστικό την πρόταση γάμου σε όσες έχουν ξεμπερδέψει από καιρό με τα βασικά βιολογικά και οικονομικά ρολόγια.

Η οποιαδήποτε διευκρίνηση δεκτή.

1.ειναι έκφραση, τρόπος του λέγειν (αυτό το ξέρεις ήδη)
2.γαμ-ιουνται πολύ καλύτερα (αυτό δεν μου πέφτει λόγος αν το ξέρεις καλύτερα)
3.μπορει ως δέλεαρ να μην θεωρεί τον γάμο αλλά τον κιμά. Οκ και πάλι μπορεί να περιφρονήσεις τον κιμά αλλά καλό είναι να τεθεί και αυτή η οπτική.

Σε κάθε περίπτωση, το να κάνει κάποιος καλό κιμά είναι πολύ πιο εύκολο από το να γαμεί καλά. Οπότε, ως σκιλ (όχι ελικικικιού) σαφώς και δεν μετράει.

Θεωρώ πολύ πιο δύσκολο έως αδύνατο το να φτιάξω κιμά και ας μην τρώγεται από το να γαμησω καλα

[Naida]

Κυκλοφορώ πάντα ξιπολυτη ανεξαρτήτως εποχής. Και το καλοκαίρι που δεν φοράω ούτε κάλτσες και στο μπαλκόνι ξιπολυτη.
Όταν κάνω μπάνιο θέλω να ντύνομαι, στεγνώνω μαλλιά κτλ εκτός μπάνιου.

Εγώ γουστάρω να κυκλοφορώ -πότε πότε- ξυπόλυτη και σε πεζοδρόμιο ή χώμα, που σαφώς το προτιμώ. Άλλη αίσθηση, σχεδόν διεγερτική.

Αλλά δεν το θεωρώ καραμπαμπισμό γιατί σαφώς και θα πλύνω τα ποδάρια μου -και όχι μόνον- όταν πάω σπίτι. Καράμπαμπες θεωρώ τους σιχασιάρηδες μικροβιοφοβικούς, εντός και εκτός σπιτιού.

Ξυπόλυτη στο πεζοδρόμιο θα περπατήσω αν παραστεί ανάγκη. Πχ φόρεσα ψηλά παπούτσια και έξαφνα ο σύντροφος άρει την στήριξη δια του μπράτσου του και με αφήνει να στέκομαι ολόρθη και ολομόναχη ψηλά στην Αποστόλου Παύλου, θα έλεγα ωσαν Καρυάτιδα αλλά είμαι σαν να έχω φάει και τις υπόλοιπες Καρυάτιδες οπότε δεν ταιριάζει. Κοιτάζω γύρω μου το χάος. Θολώνει το τοπίο, οι φιγούρες των ανθρώπων σκοτεινιάζουν, ακόμα και οι λάμπες τρεμοπαίζουν. Σκέφτομαι αν κάνω βήμα θα κατρακύλησω μέχρι τον σταθμό. Είναι και αυτό μια λύση αλλά φοράω μακρύ φουστάνι και καινούριο, θα σκιστεί.
Κοιτάζω δεξιά και τον βλέπω να στέκεται ένα μέτρο πιο πέρα με σταυρωμένα χέρια και με σαρδόνειο χαμόγελο. Νομίζει θα τον παρακαλέσω. Βγάζω παπούτσια, μαζεύω το φουστάνι μου μην το πατήσω και σκοτωθω και περπατώ σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Χτυπάω τα δαχτυλάκια μου στις πέτρες,πονανε τα πετραδάκια στα πατουσάκια αλλά νιώθω ελεύθερη από τα δεσμά της κοινωνίας και του μπράτσου του. Φυσικά μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο δεν παρέλειψα να σκουπίσω τα πόδια μου καλά καλά στο παντελόνι του και την μπλούζα του.

[Naida]

Κυκλοφορώ πάντα ξιπολυτη ανεξαρτήτως εποχής. ....

Τον χειμώνα;

Τον χειμώνα φοράω κάλτσες.

[Bazoomba]

Κυκλοφορώ πάντα ξιπολυτη ανεξαρτήτως εποχής. Και το καλοκαίρι που δεν φοράω ούτε κάλτσες και στο μπαλκόνι ξιπολυτη.
Όταν κάνω μπάνιο θέλω να ντύνομαι, στεγνώνω μαλλιά κτλ εκτός μπάνιου.

Εγώ γουστάρω να κυκλοφορώ -πότε πότε- ξυπόλυτη και σε πεζοδρόμιο ή χώμα, που σαφώς το προτιμώ. Άλλη αίσθηση, σχεδόν διεγερτική.

Αλλά δεν το θεωρώ καραμπαμπισμό γιατί σαφώς και θα πλύνω τα ποδάρια μου -και όχι μόνον- όταν πάω σπίτι. Καράμπαμπες θεωρώ τους σιχασιάρηδες μικροβιοφοβικούς, εντός και εκτός σπιτιού.

Ξυπόλυτη στο πεζοδρόμιο θα περπατήσω αν παραστεί ανάγκη. Πχ φόρεσα ψηλά παπούτσια και έξαφνα ο σύντροφος άρει την στήριξη δια του μπράτσου του και με αφήνει να στέκομαι ολόρθη και ολομόναχη ψηλά στην Αποστόλου Παύλου, θα έλεγα ωσαν Καρυάτιδα αλλά είμαι σαν να έχω φάει και τις υπόλοιπες Καρυάτιδες οπότε δεν ταιριάζει. Κοιτάζω γύρω μου το χάος. Θολώνει το τοπίο, οι φιγούρες των ανθρώπων σκοτεινιάζουν, ακόμα και οι λάμπες τρεμοπαίζουν. Σκέφτομαι αν κάνω βήμα θα κατρακύλησω μέχρι τον σταθμό. Είναι και αυτό μια λύση αλλά φοράω μακρύ φουστάνι και καινούριο, θα σκιστεί.
Κοιτάζω δεξιά και τον βλέπω να στέκεται ένα μέτρο πιο πέρα με σταυρωμένα χέρια και με σαρδόνειο χαμόγελο. Νομίζει θα τον παρακαλέσω. Βγάζω παπούτσια, μαζεύω το φουστάνι μου μην το πατήσω και σκοτωθω και περπατώ σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Χτυπάω τα δαχτυλάκια μου στις πέτρες,πονανε τα πετραδάκια στα πατουσάκια αλλά νιώθω ελεύθερη από τα δεσμά της κοινωνίας και του μπράτσου του. Φυσικά μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο δεν παρέλειψα να σκουπίσω τα πόδια μου καλά καλά στο παντελόνι του και την μπλούζα του.

Τι θα γινοταν αν πατουσες κατα λαθος καποια πινεζα που ειχε λερωθει προηγουμενως με αιμα οροθετικου με ηπατιτιδα C;

[Naida]

Εγώ γουστάρω να κυκλοφορώ -πότε πότε- ξυπόλυτη και σε πεζοδρόμιο ή χώμα, που σαφώς το προτιμώ. Άλλη αίσθηση, σχεδόν διεγερτική.

Αλλά δεν το θεωρώ καραμπαμπισμό γιατί σαφώς και θα πλύνω τα ποδάρια μου -και όχι μόνον- όταν πάω σπίτι. Καράμπαμπες θεωρώ τους σιχασιάρηδες μικροβιοφοβικούς, εντός και εκτός σπιτιού.

Ξυπόλυτη στο πεζοδρόμιο θα περπατήσω αν παραστεί ανάγκη. Πχ φόρεσα ψηλά παπούτσια και έξαφνα ο σύντροφος άρει την στήριξη δια του μπράτσου του και με αφήνει να στέκομαι ολόρθη και ολομόναχη ψηλά στην Αποστόλου Παύλου, θα έλεγα ωσαν Καρυάτιδα αλλά είμαι σαν να έχω φάει και τις υπόλοιπες Καρυάτιδες οπότε δεν ταιριάζει. Κοιτάζω γύρω μου το χάος. Θολώνει το τοπίο, οι φιγούρες των ανθρώπων σκοτεινιάζουν, ακόμα και οι λάμπες τρεμοπαίζουν. Σκέφτομαι αν κάνω βήμα θα κατρακύλησω μέχρι τον σταθμό. Είναι και αυτό μια λύση αλλά φοράω μακρύ φουστάνι και καινούριο, θα σκιστεί.
Κοιτάζω δεξιά και τον βλέπω να στέκεται ένα μέτρο πιο πέρα με σταυρωμένα χέρια και με σαρδόνειο χαμόγελο. Νομίζει θα τον παρακαλέσω. Βγάζω παπούτσια, μαζεύω το φουστάνι μου μην το πατήσω και σκοτωθω και περπατώ σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Χτυπάω τα δαχτυλάκια μου στις πέτρες,πονανε τα πετραδάκια στα πατουσάκια αλλά νιώθω ελεύθερη από τα δεσμά της κοινωνίας και του μπράτσου του. Φυσικά μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο δεν παρέλειψα να σκουπίσω τα πόδια μου καλά καλά στο παντελόνι του και την μπλούζα του.

Τι θα γινοταν αν πατουσες κατα λαθος καποια πινεζα που ειχε λερωθει προηγουμενως απο αιμα οροθετικου με ηπατιτιδα C;

Και τι να έκανα Bazoomba? Να δοκίμαζα να περπατήσω; θα είχα σπάσει πόδια, χέρια, κεφάλι και το κεφάλι του λεγαμενου. Μιλάμε για την αποστόλου Παύλου στο Θησείο από πάνω προς τα κάτω.

[Ασέβαστος]

Και τι να έκανα Bazoomba? Να δοκίμαζα να περπατήσω; θα είχα σπάσει πόδια, χέρια, κεφάλι και το κεφάλι του λεγαμενου. Μιλάμε για την αποστόλου Παύλου στο Θησείο από πάνω προς τα κάτω.

ακου μια καλη ιδεα. να σταθεις στο υψος σου, οποιο κι αν ειναι αυτο, χωρις τακουνια. να μην εχεις αναγκη υποβασταξης απο κανεναν πατριαρχη.

[Naida]

Και τι να έκανα Bazoomba? Να δοκίμαζα να περπατήσω; θα είχα σπάσει πόδια, χέρια, κεφάλι και το κεφάλι του λεγαμενου. Μιλάμε για την αποστόλου Παύλου στο Θησείο από πάνω προς τα κάτω.

ακου μια καλη ιδεα. να σταθεις στο υψος σου, οποιο κι αν ειναι αυτο, χωρις τακουνια. να μην εχεις αναγκη υποβασταξης απο κανεναν πατριαρχη.

Μωρέ δεν φοράω γενικά τέτοιου είδους τακούνια αλλά ήθελα να τα βάλω με το φόρεμα αυτό. Ήθελα πολύ.

[Ερμής]

Εγώ παίζω από το 80κάτι στην Αγορά και ξέρω κάτι παραπάνω.

Τους φλούφληδες τους κόβω με τη μία και υποθέτω το ίδιο κι εσύ ανηψούδι.

Αγορά με κεφαλαίο Α είναι η λαχαναγορα. Αλλιώς θα έγραφα αγορά
Οπότε τώρα καταλαβαίνεις τι έχω αντικρυσει

Aγορά με κεφαλαίο Α είναι και η εκδοτική αγορά. Που παίζει τόσο στο ιδεολογικό όσο και στο οικονομικό πλαίσιο γιατί είναι και αλυσίδα παραγωγικής διαδικασίας.

Στα παραγωγικά/οικονομικά, σαφώς έχουμε τις ίδιες εντυπώσεις.

Στα "ιδεολογικά" σε σχέση με τα οικονομικά, ειλικρινά δεν θέλεις να ξέρεις.

Και όλως τυχαίως, το ίδιο πρότζεκτ έχω ζήσει και στα φόρουμς.

Στην πιάτσα ο όρος Αγορά είναι ταυτόσημος με τη Λαχαναγορά. Ρώτα όποιον θες, από ταριφες, φορτηγατζηδες, χονδρεμπορους, μαγαζάτορες, τοκογλύφους


"Στα λιμάνια, στους σταθμούς, στην Αγορά..."
Να έρχεται τώρα λαχαναγοριτης κουδούνι από τα ξύδια, με τα γαρύφαλλα στα μαλλιά από παρακείμενο σκυλάδικο της Πειραιώς να κάνει ταμείο στις 8 το πρωί.
Νιώθω τυχερός που σα παιδάκι μέχρι εικοσάρης την πρόλαβα στο παλιό της ωράριο. Ωραία χρόνια... Αγνά.. Βαθιά καραμπαμπικα

[Λεγεών]

Επιστρέψτε στο τόπικ, παρακαλώ.

[Ερμής]

Επιστρέψτε στο τόπικ, παρακαλώ.

Μα τα παραπάνω είναι καθαρα εκθέματα. Καθαρά στο πνεύμα.
Btw μια καραμπαμπια που έκανα παλιά ήταν η κάτωθι.
Όταν δε χρεώνονταν οι σακούλες στο μάρκετ, παραχωνα ακομη 4 5
Για τα σκουπίδια