Phorum.com.gr

Για το Νεντιμ ακουγόταν πως είναι μπλεγμένος με το τουρκικό προξενείο κύριοι...

ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:08

Volk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:56

ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:46

Δεν είναι μόνον τα κεμπαπ. Εκεί θα καταλάβεις τι σημαίνει ανατολίτικο γλυκό.

Εχουν γαμηστερο κιουνεφε και παγωτο καιμακι; Αυτος ο συνδυασμος μου αρεσει πολυ!

Το δικό μου τοπ είναι οι καριόκες. Μου αρέσουν και τα σιροπιαστά (μπακλαβάδες, καταΐφια κλπ) και φυσικά τα λουκούμια.

Οι αθηναϊκές παραλλαγές είναι πολύ γλυκές και σιροπιαστές για τα γούστα μου και πάντα σχεδόν με λιγώνουν.

Ουτε εγω γουσταρω τα πολυ γλυκα και τα πολυ σιροπιαστα.

Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:10 Για το Νεντιμ ακουγόταν πως είναι μπλεγμένος με το τουρκικό προξενείο κύριοι...

Για λέγε.

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:17

Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:10 Για το Νεντιμ ακουγόταν πως είναι μπλεγμένος με το τουρκικό προξενείο κύριοι...

Για λέγε.

Δεν ξέρω. Φήμες στην Κομοτηνή αυτό έλεγαν. Εγώ διαχωρίζω τη θέση μου.

Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:18

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:17

Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:10 Για το Νεντιμ ακουγόταν πως είναι μπλεγμένος με το τουρκικό προξενείο κύριοι...

Για λέγε.

Δεν ξέρω. Φήμες στην Κομοτηνή αυτό έλεγαν. Εγώ διαχωρίζω τη θέση μου.

Κι εγώ τα γλυκά του τρώω. Δεν έπιασα φιλίες μαζί του.

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:58

Ανέστης_35 έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:53

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:50

Είναι σαν να σου δείχνω τον αυθεντικό βαν Γκογκ και να μου λες πως και το αντίγραφό του είναι εξίσου καλό.

Προ ετών, μου είχε πει ότι τα φέρνει κάθε μέρα από Ξάνθη, δεν τα φτιάχνει καν εκεί. Η γεύση ήτο καλή, εξάλλου και στην Ξάνθη δεν είναι αυτός που ήταν παλιά. Αν έχεις νεότερα συγκριτικά δεδομένα πάω μπάσο που θα έλεγε και μια ψυχή

Δλδ διακινδυνεύει το πήγαινε - έλα από Ξάνθη στην Αθήνα σε καθημερινή βάση αντί να τα κάνει στο υπόγειο; Αυτό ούτε ο τερκενλης δεν το έκανε που τα κεντρικά είναι Θεσσαλονίκη.

Στις προ κρίσης χρονιές, ζαχαροπλαστείο στα Βριλήσσια έφερνε τα γλυκά του έτοιμα από Κωνσταντινούπολη με καθημερινές πτήσεις ή μέρα παρά μέρα και κάποιες φορές και από Λίβανο.

ethereal έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:21

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:58

Ανέστης_35 έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:53


Προ ετών, μου είχε πει ότι τα φέρνει κάθε μέρα από Ξάνθη, δεν τα φτιάχνει καν εκεί. Η γεύση ήτο καλή, εξάλλου και στην Ξάνθη δεν είναι αυτός που ήταν παλιά. Αν έχεις νεότερα συγκριτικά δεδομένα πάω μπάσο που θα έλεγε και μια ψυχή

Δλδ διακινδυνεύει το πήγαινε - έλα από Ξάνθη στην Αθήνα σε καθημερινή βάση αντί να τα κάνει στο υπόγειο; Αυτό ούτε ο τερκενλης δεν το έκανε που τα κεντρικά είναι Θεσσαλονίκη.

Στις προ κρίσης χρονιές, ζαχαροπλαστείο στα Βριλήσσια έφερνε τα γλυκά του έτοιμα από Κωνσταντινούπολη με καθημερινές πτήσεις ή μέρα παρά μέρα και κάποιες φορές και από Λίβανο.

Περασμένα μεγαλεία.

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:24

ethereal έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:21

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:58

Δλδ διακινδυνεύει το πήγαινε - έλα από Ξάνθη στην Αθήνα σε καθημερινή βάση αντί να τα κάνει στο υπόγειο; Αυτό ούτε ο τερκενλης δεν το έκανε που τα κεντρικά είναι Θεσσαλονίκη.

Στις προ κρίσης χρονιές, ζαχαροπλαστείο στα Βριλήσσια έφερνε τα γλυκά του έτοιμα από Κωνσταντινούπολη με καθημερινές πτήσεις ή μέρα παρά μέρα και κάποιες φορές και από Λίβανο.

Περασμένα μεγαλεία.

Απάντησα στο "προ ετών" που αμφισβητήθηκε.

ethereal έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:26

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:24

ethereal έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:21

Στις προ κρίσης χρονιές, ζαχαροπλαστείο στα Βριλήσσια έφερνε τα γλυκά του έτοιμα από Κωνσταντινούπολη με καθημερινές πτήσεις ή μέρα παρά μέρα και κάποιες φορές και από Λίβανο.

Περασμένα μεγαλεία.

Απάντησα στο "προ ετών" που αμφισβητήθηκε.

Κι όταν ήταν κλειστά τα Τέμπη, πήγαινε μέσω Ελλασόνας.

ethereal έγραψε: 30 Οκτ 2022, 13:21

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:58

Ανέστης_35 έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:53


Προ ετών, μου είχε πει ότι τα φέρνει κάθε μέρα από Ξάνθη, δεν τα φτιάχνει καν εκεί. Η γεύση ήτο καλή, εξάλλου και στην Ξάνθη δεν είναι αυτός που ήταν παλιά. Αν έχεις νεότερα συγκριτικά δεδομένα πάω μπάσο που θα έλεγε και μια ψυχή

Δλδ διακινδυνεύει το πήγαινε - έλα από Ξάνθη στην Αθήνα σε καθημερινή βάση αντί να τα κάνει στο υπόγειο; Αυτό ούτε ο τερκενλης δεν το έκανε που τα κεντρικά είναι Θεσσαλονίκη.

Στις προ κρίσης χρονιές, ζαχαροπλαστείο στα Βριλήσσια έφερνε τα γλυκά του έτοιμα από Κωνσταντινούπολη με καθημερινές πτήσεις ή μέρα παρά μέρα και κάποιες φορές και από Λίβανο.

Με το παραδοσιακό ισως όχι, αλλά με αυτό που περιγραφει πάρα πολύ.

Μπορεί για την καταγωγή και το όνομά του να υπερηφανεύεται η Θεσσαλονίκη, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια η διατροφική αξία του και η νοστιμιά του, έχουν κατακτήσει όλη τη χώρα και όσοι το… αγαπούν, το επιλέγουν ως σνακ συχνά και καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Θα το βρείτε πλέον σε διάφορες παραλλαγές: πολύσπορο, γεμιστό, χωρίς σουσάμι, με ταχίνι, ολικής άλεσης, διπλό κ.ά., αλλά το κλασικό, σησαμένιο κουλούρι Θεσσαλονίκης, είναι εκείνο που ξεκίνησε να παρασκευάζεται στη συμπρωτεύουσα από τους πρόσφυγες που ήρθαν από τις χαμένες πατρίδες κι εκείνο που έχει μείνει στην καρδιά μας ως το παραδοσιακό ελληνικό προϊόν που πουλούσαν οι μικροπωλητές με τους ταβάδες στο κεφάλι από τα ξημερώματα.

Παρόλο που δεν έχει κατοχυρωμένη ονομασία προέλευσης, το σησαμένιο κουλούρι ταυτίστηκε με τη συμπρωτεύουσα καθώς η ιστορία του ξεκινά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και εμφανίστηκε κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη. Η λέξη κουλούρι προέρχεται από τη βυζαντινή λέξη «κολλίκιον», που αναφέρεται σε πολλά βυζαντινά κείμενα.

Στην Ελλάδα αλλά και στην Τουρκία (όπου ονομάζονται “simit“) είναι δημοφιλές έδεσμα το οποίο συνήθως καταναλώνεται το πρωί. Η παλιότερη αναφορά σε κουλούρι βρίσκεται το 1525 στην Κωνσταντινούπολη, ενώ σύμφωνα με τον Εβλιγιά Τσελεμπή το 1630 υπήρχαν στην πόλη περίπου 70 αρτοποιεία που παρασκεύαζαν κουλούρι.

Στην Ελλάδα, το επάγγελμα του αρτοποιού- κουλουροποιού ασκούσαν κατά κύριο λόγο Έλληνες από την Ήπειρο. Η παράδοση λέει ότι το σχήμα της κεφαλής των Ηπειρωτών προέρχεται από το βάρος της τάβλας των κουλουριών που κουβαλούσαν στο κεφάλι τους οι πωλητές. Γνωστή είναι επίσης και η ευχή της ηπειρώτισσας μάνας προς το αγόρι της, η οποία με ένα χτύπημα στο κεφάλι έλεγε «Άντε και στην Πόλη κουλουρτζής».

Από τα μεσάνυχτα οι τεχνίτες στους φούρνους που άναβαν με ξύλα ετοίμαζαν το προζύμι από μαγιά ψωμιού. Πριν ξημερώσει, τα κουλούρια ήταν έτοιμα και η μυρωδιά του ψημένου σησαμιού ήταν πειρασμός για κάθε περαστικό.

Οι μικροπωλητές με τους ταβάδες στο κεφάλι ή με καλάθια ξεχύνονταν στους δρόμους από τα ξημερώματα και μέχρι τις 10-11 το πρωί ξεπουλούσαν.

Πολλές φυσικά είναι και οι αναφορές γύρω από το κουλούρι, τόσο στη λαϊκή μας παράδοση, «Κουλούρια πλάθει και ψωμιά κι η γειτονιά μυρίζει, σαν η ξυλένια φτυάρα του φουρνίζει ξεφουρνίζει και από τα χέρια του εμείς ψωμί ξεροψημένο τρώμε ζεστό και όμορφο Θεού ευλογημένο», όσο και στην ποίηση, όπου ένα από τα χαρακτηρίστηκα απόσπασμα είναι από παλιό ποίημα του Ανθολογίου της Β’ τάξης του Δημοτικού της δεκαετίας 60-70: «Κουλουρά, κυρ κουλουρά, τόση αν χάριζαν χαρά τα κουλούρια όλου του κόσμου, θά λεγα: Δασκάλα, δώσμου όσα θες μηδενικά μυρωδάτα και γλυκά». Μπορεί να μιλάμε για την ιστορία και το όνομα του διάσημου κουλουριού αλλά υπάρχουν και παραδοσιακά Ελληνικά φαγητά που χάθηκαν με τα χρόνια!

Στην Πόλη οι κουλουρτζήδες διαλαλούσαν το εμπόρευμά τους με την ονομασία «κουλούρι Θεσσαλονίκης». Πολύ αργότερα, την ίδια ονομασία χρησιμοποιούσαν και οι κουλουρτζήδες των Αθηνών, όταν έβγαιναν στις πλατείες με τις τάβλες στο κεφάλι. Έτσι, οι ίδιοι οι τεχνίτες, παραγωγοί και πωλητές προσδιόρισαν ιστορικά το τόσο διαδεδομένο σήμερα στην Ελλάδα κουλούρι Θεσσαλονίκης με το γνωστό σχήμα, το μπόλικο σησάμι και την τραγανή γεύση.

Η διατροφική αξία της… απλότητας
Το κουλούρι Θεσσαλονίκης είναι πολύ υγιεινό και οικονομικό σνακ. Μπορείτε να το φάτε περπατώντας στο δρόμο, να το πάρετε μαζί σας στη δουλειά και να το συνδυάσετε με τυρί για ένα ελαφρύ και δυναμωτικό γεύμα.

Παρασκευάζεται από αλεύρι σίτου, μαγιά, νερό, αλάτι και ζάχαρη. Αλλά το μυστικό της γεύσης του κουλουριού (εκτός από το ψήσιμο και την ζύμη) είναι το πολύ και καλής ποιότητας σουσάμι. Το σουσάμι και τα προϊόντα του (ταχίνι, χαλβάς, σησαμέλαιο), αποτελούν τρόφιμα θερμιδογόνα μεν, υψηλής διατροφικής αξίας δε.

Οι σπόροι του σουσαμιού (μόλις 28 γρ.), προσφέρουν περισσότερο από το 1/4 των ημερήσιων αναγκών μας σε ασβέστιο, αποτελούν υψηλής βιολογικής αξίας φυτικές πρωτεΐνες και περιέχουν κυρίως βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως Β1, Β2 και νιασίνη (βιταμίνη Β5).

Επίσης, η αυξημένη παρουσία πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στο σουσάμι, το καθιστά μια ιδιαιτέρως θρεπτική τροφή, καθώς τα συγκεκριμένα οξέα δεν μπορεί να τα συνθέσει ο ανθρώπινος οργανισμός.

Τα τελευταία χρόνια η διατροφική αξία του σησαμιού, έχει συσχετιστεί, τόσο με την πρόληψη, όσο και με την αντιμετώπιση χρόνιων νοσημάτων με υψηλή συχνότητα στους κατοίκους της Δύσης, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, διάφορες μορφές καρκίνου (το σουσάμι περιέχει φυτοχημικές ουσίες με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες) κ.ά.

Εύκολα στην παραγωγή τους, αφράτα, γρήγορα και με ελάχιστες θερμίδες σπιτικά κουλούρια Θεσσαλονίκης!

https://www.thessalonikiartsandculture. ... a-chronia/

αξιοπρεπές κιουνεφέ, στο Μοναστηράκι

Naranjita έγραψε: 30 Οκτ 2022, 14:08 αξιοπρεπές κιουνεφέ, στο Μοναστηράκι

Gherschaagk έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:47

foscilis έγραψε: 30 Οκτ 2022, 12:42 Κυριολεκτικά κάθε Βενετης

Δεν είσαι μερακλής τύπε. Ο volk τα θέλει όλα γαμηστερά. Ο Βενέτης δεν είναι γαμηστερός, υπάρχει σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο.

Σαν κάτι τυπους που οδηγανε 900 χιλιόμετρα πήγαινε -έλα για να φέρουν καλό λάδι ή φετα που μπορείς να πάρεις ακόμα και στα περιπτερα και στο μεταξύ ο βλάχος τους σπρώχνει ο,τι δηλητηριώδες κατακαθι κόβεται από την τυποποίηση.