Είναι οι ταινίες των περασμένων δεκαετιών βαρετές;

[wooded glade]

Σιγά. Και αυτό είναι παραγωγή του 1993 και είναι λιγότερο πειστικό:

Εξαρτάται από την πχιότητα των τεράτων.

[έργο_μακέτο]

Σιγά. Και αυτό είναι παραγωγή του 1993 και είναι λιγότερο πειστικό:

Εξαρτάται από την πχιότητα των τεράτων.

[stavmanr]

Alien,blade runner, terminator,E.T.,star wars, RoboCop,Mad Max,The thing κατουράνε τις σύγχρονες ταινίες επιστημονικής φαντασίας

Σύγχρονες είναι αυτές.

Για σένα που είσαι 100 ετών είναι σύγχρονες. 35-45 ετών είναι αυτές οι ταινίες.

Ο Γούντι έχει κάνει ρύθμιση της Plasma TV σε ασπρόμαυρο. Δεν έχει συνηθίσει ακόμα το έγχρωμο.

[stavmanr]

Όντως αν βάλεις στα παιδάκια της Μαρβελ να δουν τον Λωρενς της Αραβίας με το intermission μπόνους θα κόψουν φλέβες... Αλλά έχουν δίκιο;

Πιθανότατα ναι.
Κάθε ταινία φέρει κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά στοιχεία της εποχής της. Πχ. οι περισσότερες ταινίες μέχρι το 1990 είχαν το πρότυπο του μάτσο μαν, του απόλυτου αρσενικού, της γυναίκας γλάστρας που απλά συμμετέχει στη σκηνή για να την ομορφύνει. Βλέπεις σήμερα το πρώτο Τζέιμς Μποντ και γελάς με την ξεχειλίζουσα "αρρενωπότητα" του πρωταγωνιστή. Βλέπεις πχ. το Ράμπο 2 και γελάς με το ...σφίχτερμαν που πυροβολεί αβέρτα χωρίς να σημαδεύει και πάει ούτε σφαίρα χαμένη.

Υπάρχουν ταινίες που καταφέρνουν να παρακάμψουν όλα αυτά τα γραφικά στοιχεία και μπορείς να τις δεις άνετα ως και σήμερα. Πχ. το πρώτο Alien ή ακόμη και το Matrix που είναι πλέον 25 ετών. .. Ακόμη και το Ράμπο 1 είναι μία καλογυρισμένη ταινία, σκοτεινή, με έξυπνη σιγή, απουσία φλυαρίας και όμορφη συναισθηματική βάση (ο βετεράνος που γυρίζει από την κόλαση και προσπαθεί να ενσωματωθεί στην κοινωνία η οποία τον αντιμετωπίζει ως αγρίμι, αλήτη).

[1451]

Οι πολύ πρώτες ταινίες που δεν είχαν ήχο μπορεί να θεωρηθούν βαρετές, ναι.
Αλλά το Dr Strangelove που βγήκε το 1964 δείχνει ότι πάντα έβγαιναν καλές ταινίες. Η ακόμα και η Έβδομη Σφραγίδα.
Τώρα δεν θα πήγαινα στο άλλο άκρο λέγοντας ότι οι νέες ταινίες δεν αξίζουν.
Απλά επειδή στην εποχή μας αυξήθηκε κατά πολύ το πλήθος ταινιών που γυρίζονται, λογικό είναι να μας φαίνονται λιγότερες οι αξιόλογες.

[έργο_μακέτο]

Οι πολύ πρώτες ταινίες που δεν είχαν ήχο μπορεί να θεωρηθούν βαρετές, ναι.
Αλλά το Dr Strangelove που βγήκε το 1964 δείχνει ότι πάντα έβγαιναν καλές ταινίες. Η ακόμα και η Έβδομη Σφραγίδα.
Τώρα δεν θα πήγαινα στο άλλο άκρο λέγοντας ότι οι νέες ταινίες δεν αξίζουν.
Απλά επειδή στην εποχή μας αυξήθηκε κατά πολύ το πλήθος ταινιών που γυρίζονται, λογικό είναι να μας φαίνονται λιγότερες οι αξιόλογες.

Δεν γίνεται μια ταινία να είναι του kubrick και να μην είναι τουλάχιστον άνω του μετρίου.

Ακόμα και το Full metal jacket ήταν πολύ καλύτερο από αντίστοιχες πολεμικές ταινίες εκείνης της εποχής.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Μέχρι τα 50ς ναι. Από 60ς μέχρι 90ς, η χρυσή εποχή. Από 00ς και μετά δεν βλέπονται πάλι.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Μερικές είναι απάλευτες

Είναι το ίδιο πάτερν με την μουσική περίπου.
Κάποιες τις βλέπεις και λες δεν βλέπονται με τρίποντα και για κάποιες λες πω τι έκανε ο πούστης, μερικές από αυτές δε είναι ακόμη αξεπέραστες και μάλλον θα είναι.

Ναι. Μερικές, όχι όλες

[Ερμής]

30 + ετων

Ίσως το μονο σικουελ που δε χωρα αμφισβήτηση πως ξεπέρασε κατα πολύ την αρχική. Τα εφε για την εποχή του ήταν εξωπραγματικά.

[sys3x]

Μερικές είναι απάλευτες

Είναι το ίδιο πάτερν με την μουσική περίπου.
Κάποιες τις βλέπεις και λες δεν βλέπονται με τρίποντα και για κάποιες λες πω τι έκανε ο πούστης, μερικές από αυτές δε είναι ακόμη αξεπέραστες και μάλλον θα είναι.

Ναι. Μερικές, όχι όλες

Ε ναι, τι όλες.
Επίσης, όσο περισσότερη παραγωγή υπάρχει τόσο περισσότερη φύρα βγαίνει.

[Blackdog]

Δεν ειναι απολυτο

Μια μεγαλη διαφορα των παλαιοτερων ταινιων με τις σημερινες ειναι στο που βασιζονται για να τραβηξουν το ενδιαφερον του θεατη. Οι συγχρονες βασιζονται πολυ στο cgi, οι παλιες ηταν πιο "τεχνη" και στηριζοντουσαν σε σεναριο, φωτογραφια, φωτισμο, γωνιες κλπ

Προσωπικα εχω δει ταινιες ακομα και πριν το 50 που τις θεωρω αριστουργηματα (νταξ οχι μονο εγω )

Ας πουμε πχ το "ουδεν νεοτερο απ το δυτικο μετωπο"


Η το "city lights" του Τσαπλιν που την κατατασσω στις 3 πιο αγαπημενες μου ταινιες ολων των εποχων. Η το "Angels With Dirty Faces" με τον τζεημς καγκνευ. Φυσικα και αρκετες αλλες...

[Blackdog]

Επισης ειδαμε μαζι με τα παιδια μου το stand by me (1986) και το λατρεψαν

[sys3x]

Επισης ειδαμε μαζι με τα παιδια μου το stand by me (1986) και το λατρεψαν

Ταινιάρα.

[Blackdog]

Επισης ειδαμε μαζι με τα παιδια μου το stand by me (1986) και το λατρεψαν

Ταινιάρα.

[AlienWay]

Όντως αν βάλεις στα παιδάκια της Μαρβελ να δουν τον Λωρενς της Αραβίας με το intermission μπόνους θα κόψουν φλέβες... Αλλά έχουν δίκιο;

Πιθανότατα ναι.
Κάθε ταινία φέρει κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά στοιχεία της εποχής της. Πχ. οι περισσότερες ταινίες μέχρι το 1990 είχαν το πρότυπο του μάτσο μαν, του απόλυτου αρσενικού, της γυναίκας γλάστρας που απλά συμμετέχει στη σκηνή για να την ομορφύνει. Βλέπεις σήμερα το πρώτο Τζέιμς Μποντ και γελάς με την ξεχειλίζουσα "αρρενωπότητα" του πρωταγωνιστή. Βλέπεις πχ. το Ράμπο 2 και γελάς με το ...σφίχτερμαν που πυροβολεί αβέρτα χωρίς να σημαδεύει και πάει ούτε σφαίρα χαμένη.

Υπάρχουν ταινίες που καταφέρνουν να παρακάμψουν όλα αυτά τα γραφικά στοιχεία και μπορείς να τις δεις άνετα ως και σήμερα. Πχ. το πρώτο Alien ή ακόμη και το Matrix που είναι πλέον 25 ετών. .. Ακόμη και το Ράμπο 1 είναι μία καλογυρισμένη ταινία, σκοτεινή, με έξυπνη σιγή, απουσία φλυαρίας και όμορφη συναισθηματική βάση (ο βετεράνος που γυρίζει από την κόλαση και προσπαθεί να ενσωματωθεί στην κοινωνία η οποία τον αντιμετωπίζει ως αγρίμι, αλήτη).

Αυτοί που βλέπουν το Ράμπο 2 σήμερα και δεν γελάνε καθόλου (ενώ παλιά γελούσαν) είναι οι κριτικοί κινηματογράφου.

Οταν βλέπανε αυτές τις ταινίες στην εποχή τους, τις θεωρούσαν "ευτελές θέαμα". Στις μέρες μας όμως, κάνανε μια ανακάλυψη: Η δράση που απεικονιζόταν στις ταινίες αυτές, γινόταν με αληθινά μέσα παραγωγής. Αληθινά ελικόπτερα ανατινάζονταν, αληθινές εκρήξεις λάμβαναν χώρα, αληθινά αυτοκίνητα κυνηγιούνταν στις εθνικές οδούς.

Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος από αυτά, είναι εφέ που τα σχεδιάζει κάποιος σε έναν υπολογιστή. Είναι δηλαδή "ψεύτικα".

Σαν να μην έφταναν αυτά, η "δράση" των ταινιών των 80s απαιτούσε την κατάλληλη "ενορχήστρωση" από τον σκηνοθέτη. Στο τάδε σημείο θα συγκρουστούν τα αυτοκίνητα, στο δείνα σημείο θα γίνει η έκρηξη κλπ. Ολα αυτά έπρεπε να συγχρονιστούν για να πετύχουν και να δώσουν την κατάλληλη σκηνή.

Με την έλευση του super hero το είδος της "δράσης" πέρασε κρίση στο Χόλυγουντ (δεν έβγαιναν πλέον ταινίες "πραγματικής δράσης") και τότε ήταν που ανέλαβαν οι ευρωπαίοι (κυρίως οι Γάλλοι) να αναπληρώσουν το κενό. Με ταινίες όπως τα transporter και άλλες πολλές. Οι ασιάτες, δεν το συζητάμε, διαχρονικά δίνουν πολύ καλές ταινίες δράσης.

Τότε ήταν που οι κριτικοί αντιλήφθηκαν επιτέλους ότι και η δράση είναι τέχνη. Γιατί περιλαμβάνει πραγματικά μέσα παραγωγής, τα οποία πρέπει να συγχρονιστούν προκειμένου να δώσουν ένα βέλτιστο αποτέλεσμα.

Γι' αυτό αργότερα, ταινίες όπως το mad max: Fury road προτάθηκαν ακόμη και για όσκαρ.

Φυσικά όλα αυτά είναι θέμα γούστου. Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει να δει κάτι άλλο.