Η «χαμένη γενιά» των 30αρηδων: Το 41,4% μένει με τους γονείς του και το 72,2% παίρνει χαρτζιλίκι από τον παππού!

[Chilloutbuddy]

Κι εγώ το τράβηξα μετά τα 30, λόγω λάϊφστάϊλ περισσότερο, απλά δεν είχα καμμία ελπίδα να πιάσω μόνος μου σπίτι τόσο γαμάτο όσο των γονιών μου.
Με τις γυναίκες οι δικοί μου δεν είχαν κανένα πρόβλημα, παραδόξως ούτε οι γυναίκες είχαν πρόβλημα να έρθουν σπίτι μου με τους γονείς μου μέσα.
Ίσως πίστευαν ότι επειδή γνώρισαν τη μάνα μου ότι το πάω πιό σοβαρά.
Το οποίο, βλέποντας τώρα πίσω πόσες πέρασαν από εκεί μέσα και πόσα χρόνια μετά παντρεύτηκα, ήταν πολύ αστείο

Κι η μάνα μου γέλαγε

[vantono]

Δεν αναφέρθηκα σε γενιά. Όπως έγραψα και οι προηγούμενοι έμεναν με τους γονείς τους, χωρίς να έχουν οικονομικούς λόγους.

Ήταν και θέμα παράδοσης, ήταν και οικονομικό θέμα.

Βασικά, η παράδοση ακολουθούσε την οικονομική πραγματικότητα.

Αυτά είναι αναμενόμενα σ'ένα σύστημα που δεν διαθέτει κράτος πρόνοιας, καλούς μισθούς, εργασιακή ασφάλεια, σταθερότητα και τα επίλοιπα.

Εκείνο που με παραξενεύει είναι γιατί δεν δουλεύει η συγκατοίκηση. Στα κράτη που λες, δεν έχουν όλοι καλούς μισθούς, αλλά ψάχνουν τρόπους να φύγουν από τους γονείς και μένουν παρέα με άλλους, πχ 3 άτομα σε 4άρι, κοινό σαλόνι, κουζίνα κλπ.

Για κάποιο περιεργο και ανεξηγητο λόγο, η συγκατοίκηση δεν πιάνει στην Ελλαδα. Δεν ειναι τόσο διαδεδομένη οπως πχ σε Αγγλία κτλ. Εχω περάσει και απ'αυτο το στάδιο (οπως εχω περασει και το στάδιο του με τους γονεις άνω των 25 για ενα φεγγαρι) και μπορω να πω οτι με ειχε βολέψει πάρα πολυ. Αρκει να βρεις καποιο στοιχειωδώς σοβαρό και ευσυνείδητο άτομο, οχι κανενα παρτάλι που θα τα 'χει ολα στημπούτσα του και θα τρέχεις μονος σου.

[sharp]

Εγώ δεν καίγομαι τόσο για να μείνω μόνος μου . Καταρχάς όσο δεν έχω σχέση , τι να κάνω μέσα στους τέσσερις τοίχους ;

Να μεγαλώσεις, να ωριμάσεις και να μάθεις να αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου. Μετά θα έρθει και η σχέση. Όσο μένεις με τους γονείς σου, μόνο προβληματικές σχέσεις μπορείς να έχεις.

[ΟΥΤΙΣ]

Δεν αναφέρθηκα σε γενιά. Όπως έγραψα και οι προηγούμενοι έμεναν με τους γονείς τους, χωρίς να έχουν οικονομικούς λόγους.

Ήταν και θέμα παράδοσης, ήταν και οικονομικό θέμα.

Βασικά, η παράδοση ακολουθούσε την οικονομική πραγματικότητα.

Αυτά είναι αναμενόμενα σ'ένα σύστημα που δεν διαθέτει κράτος πρόνοιας, καλούς μισθούς, εργασιακή ασφάλεια, σταθερότητα και τα επίλοιπα.

Εκείνο που με παραξενεύει είναι γιατί δεν δουλεύει η συγκατοίκηση. Στα κράτη που λες, δεν έχουν όλοι καλούς μισθούς, αλλά ψάχνουν τρόπους να φύγουν από τους γονείς και μένουν παρέα με άλλους, πχ 3 άτομα σε 4άρι, κοινό σαλόνι, κουζίνα κλπ.

Έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του κάθε λαού. Ωστόσο, όλα αυτά υπαγορεύονται από την οικονομική πραγματικότητα.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Το θεωρώ αδιανόητο να είναι επιλογή το να μένεις με τους γονείς.
Αν δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα , είναι αναγκαίο κακό , αν οι γονείς χρειάζονται υποστήριξη είναι κατανοητό.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις δεν το χωράει ο νους μου. Για να τρως γεμιστά λέει ο άλλος ο μπουλης....

[klg]

Ήταν και θέμα παράδοσης, ήταν και οικονομικό θέμα.

Βασικά, η παράδοση ακολουθούσε την οικονομική πραγματικότητα.

Αυτά είναι αναμενόμενα σ'ένα σύστημα που δεν διαθέτει κράτος πρόνοιας, καλούς μισθούς, εργασιακή ασφάλεια, σταθερότητα και τα επίλοιπα.

Εκείνο που με παραξενεύει είναι γιατί δεν δουλεύει η συγκατοίκηση. Στα κράτη που λες, δεν έχουν όλοι καλούς μισθούς, αλλά ψάχνουν τρόπους να φύγουν από τους γονείς και μένουν παρέα με άλλους, πχ 3 άτομα σε 4άρι, κοινό σαλόνι, κουζίνα κλπ.

Για κάποιο περιεργο και ανεξηγητο λόγο, η συγκατοίκηση δεν πιάνει στην Ελλαδα. Δεν ειναι τόσο διαδεδομένη οπως πχ σε Αγγλία κτλ. Εχω περάσει και απ'αυτο το στάδιο (οπως εχω περασει και το στάδιο του με τους γονεις άνω των 25 για ενα φεγγαρι) και μπορω να πω οτι με ειχε βολέψει πάρα πολυ. Αρκει να βρεις καποιο στοιχειωδώς σοβαρό και ευσυνείδητο άτομο, οχι κανενα παρτάλι που θα τα 'χει ολα στημπούτσα του και θα τρέχεις μονος σου.

Εμένα η θεωρία μου, την οποία έχω αναπτύξει από ανθρώπους που έχουν επιχειρήσει συγκατοίκηση στην Ελλάδα, είναι ότι το πρόβλημα απλώς ανάγεται στο πόσο κακομάθημένο κωλόπαιδο είναι ο μέσος Έλληνας. Όταν έχεις τη μαμάκα να σου πλένει τα βρακάκια, δεν έχεις βάλει ποτέ μια σκούπα και δεν μπορείς να τηγανίσεις ούτε ένα αυγό, το εγχείρημα είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Πολύ χαρακτηριστικό πρόβλημα ήταν η λάτζα στην κουζίνα, θυμάμαι αρκετούς που σχεδόν είχαν παίξει ξύλο για αυτό.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Ήταν και θέμα παράδοσης, ήταν και οικονομικό θέμα.

Βασικά, η παράδοση ακολουθούσε την οικονομική πραγματικότητα.

Αυτά είναι αναμενόμενα σ'ένα σύστημα που δεν διαθέτει κράτος πρόνοιας, καλούς μισθούς, εργασιακή ασφάλεια, σταθερότητα και τα επίλοιπα.

Εκείνο που με παραξενεύει είναι γιατί δεν δουλεύει η συγκατοίκηση. Στα κράτη που λες, δεν έχουν όλοι καλούς μισθούς, αλλά ψάχνουν τρόπους να φύγουν από τους γονείς και μένουν παρέα με άλλους, πχ 3 άτομα σε 4άρι, κοινό σαλόνι, κουζίνα κλπ.

Για κάποιο περιεργο και ανεξηγητο λόγο, η συγκατοίκηση δεν πιάνει στην Ελλαδα. Δεν ειναι τόσο διαδεδομένη οπως πχ σε Αγγλία κτλ. Εχω περάσει και απ'αυτο το στάδιο (οπως εχω περασει και το στάδιο του με τους γονεις άνω των 25 για ενα φεγγαρι) και μπορω να πω οτι με ειχε βολέψει πάρα πολυ. Αρκει να βρεις καποιο στοιχειωδώς σοβαρό και ευσυνείδητο άτομο, οχι κανενα παρτάλι που θα τα 'χει ολα στημπούτσα του και θα τρέχεις μονος σου.

Μα γιατί σε παραξενευει;
Η συγκατοίκηση προϋποθέτει ώριμα και αυτόνομα άτομα. Όταν η πλειοψηφία είναι μπουληδες και μπούλες πως να ευδοκιμήσει στην Ελλάδα;

[AlienWay]

Εγώ έμενα με τους γονείς μου μέχρι τα 29.

Δηλαδή παρά ένα χρόνο τη γλίτωσα για να μπω στη στατιστική αυτή.

[Parrot]

Διαμέρισμα στον Νέο Κόσμο του 1978, 660€ : Ενοίκια: Έως και 25% αύξηση μέσα σε έναν χρόνο

[foscilis]

Εμένα η θεωρία μου, την οποία έχω αναπτύξει από ανθρώπους που έχουν επιχειρήσει συγκατοίκηση στην Ελλάδα, είναι ότι το πρόβλημα απλώς ανάγεται στο πόσο κακομάθημένο κωλόπαιδο είναι ο μέσος Έλληνας. Όταν έχεις τη μαμάκα να σου πλένει τα βρακάκια, δεν έχεις βάλει ποτέ μια σκούπα και δεν μπορείς να τηγανίσεις ούτε ένα αυγό, το εγχείρημα είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Πολύ χαρακτηριστικό πρόβλημα ήταν η λάτζα στην κουζίνα, θυμάμαι αρκετούς που σχεδόν είχαν παίξει ξύλο για αυτό.

υπάρχει μια ψιλοελπίδα αν είναι όλοι φοιτητές ή εκεί κοντά. Αν ο άλλος έχει φτάσει 25-30 και δεν έχει βάλει πλυντήριο, γάμα τα.

[ΟΥΤΙΣ]

Πως να πάει ο άλλος να νοικιάσει έστω και στα πλαίσια συγκατοίκησης με 500€ μισθό ;

[Dorian]

Εσύ πήρες παράδειγμα από μια περίπτωση και έβγαλες το συμπέρασμα ότι όλοι μιλλένιαλς είχαμε καρτες..;

Δεν αναφέρθηκα σε γενιά. Όπως έγραψα και οι προηγούμενοι έμεναν με τους γονείς τους, χωρίς να έχουν οικονομικούς λόγους.

Οι προηγούμενοι είναι οι μπούμερς και βασικά ήταν η πρώτη γενιά που έφυγε απ' το πατρικό.
Η προηγούμενη γενιά απ' αυτούς (silent generation) ήταν που έμεναν με τους γονείς τους γιατί τότε στα χωριά δεν υπήρχαν άδεια σπίτια προς ενοικίαση και ο άντρας όταν πήγαινε 20 παντρευόταν στο πατρικό του και ανελάμβανε τις αγροτικές εργασίες της οικογένειας.

μάλλον τελικά αυτός είναι ο κανόνας των ανθρώπινων κοινωνιών, και οι γενιές των boomers και μερικώς μετά ήταν η εξαίρεση, περίοδο εκρηκτικής οικονομικής ανάπτυξης και ευκαιριών και στήριξης από την άρχουσα τάξη την μεσαία και μικρομεσαία. ήταν ενα μοναδικό ιστορικοκοινωνικό φαινόμενο και τελείωσε και πάει.

[sharp]

Πού τα είδατε αυτά, οι μπούμερς κι αν ήταν που δεν έφευγαν από το σπίτι μέχρι να παντρευτούν.

[AlienWay]

Πού τα είδατε αυτά, οι μπούμερς κι αν ήταν που δεν έφευγαν από το σπίτι μέχρι να παντρευτούν.

Πολλοί μπούμερς ήταν σώγαμπροι.

[foscilis]

Εσύ πήρες παράδειγμα από μια περίπτωση και έβγαλες το συμπέρασμα ότι όλοι μιλλένιαλς είχαμε καρτες..;

Δεν αναφέρθηκα σε γενιά. Όπως έγραψα και οι προηγούμενοι έμεναν με τους γονείς τους, χωρίς να έχουν οικονομικούς λόγους.

Οι προηγούμενοι είναι οι μπούμερς και βασικά ήταν η πρώτη γενιά που έφυγε απ' το πατρικό.
Η προηγούμενη γενιά απ' αυτούς (silent generation) ήταν που έμεναν με τους γονείς τους γιατί τότε στα χωριά δεν υπήρχαν άδεια σπίτια προς ενοικίαση και ο άντρας όταν πήγαινε 20 παντρευόταν στο πατρικό του και ανελάμβανε τις αγροτικές εργασίες της οικογένειας.

Μάλλον κάτι άλλο γινόταν από τη στιγμή που υπήρχαν κατά μέσο όρο 3 γιοι ανά οικογένεια.