Γιατι οι ελληνες εθνικιστες μισουν τον Χοτζα?

[The Age of Aquarius]

Τιμή και δόξα στο Χότζα.

[Obi Wan Iakobi]

Τιμή και δόξα στο Χότζα.

Ισαξιος του θρυλικου Νασρεντιν

[πατησιωτης]

[Golden Age]

-είχε ορισμένους Έλληνες ακόμα και σε ανώτατα διοικητικά κλιμάκια (βλ. Σπύρο Κολέκα, για χρόνια υπουργό άμυνας)

Αλβανος ήταν ο Κολεκα. Έλληνας ήταν ο υπ. άμυνας Κίτσο Μουστακι για παραδειγμα

δεν ανακίνησε ποτέ θέμα Τσάμηδων

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν ήρθαν οι Τσαμηδες στην Αλβανία θα μπορούσε να τους είχε εγκαταστήσει στα χωριά της ελληνικης μειονοτητας και να εκδιώξει εύκολα το μεγαλυτερο τμήμα της αλλα δεν το έκανε

Την δεκαετία του 80 οι αλβανικές Ε.Δ. διοικούνταν απο ελληνικής καταγωγής "στρατηγούς" (τα εισαγωγικά τα βάζω γιατί εκείνη τη περίοδο στην Αλβανία δεν υπήρχαν στρατιωτικοί βαθμοί). Υπουργός Άμυνας ήταν ο ελληνικής καταγωγής στρατιωτικός διοικητής Prokop Murra (Προκόπης Μούρρας) και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων δυνάμεων, ο επίσης ελληνικής καταγωγής στρατιωτικός διοικητής Kico Mustaqi (Χρήστος Μουστάκης, που τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής του μέχρι το 2019 που και απεβίωσε σε νοσοκομείο των Αθηνών, τα πέρασε στην Αθήνα).
Υπήρχαν κατά τα χρόνια του Χότζα και πλείστοι άλλοι ελληνικής καταγωγής, Βορειοηπειρώτες, υπουργοί,στρατιωτικοί, γραμματείς των περιφερειακών και τοπικών οργάνων του Κ.Ε.Α κτλ.

Οι Έλληνες της Β. Ηπείρου είχαν πάντοτε ίσα δικαιώματα με τους Αλβανούς συμπολίτες τους επί Χότζα. Σε αρκετά χωρία, όχι σε όλα, ήταν και αναγνωρισμένοι ως μειονότητα, πράγμα που σήμαινε πως είχαν σχολεία όπου τα μαθήματα γίνονταν στα ελληνικά.Στα υπόλοιπα, όπου ναι μεν υπήρχε σημαντικός ελληνικός πληθυσμός, αλλά δεν τους αναγνωρίστηκε το status της μειονότητας, ουδέποτε τους απαγορεύτηκε να μιλούν ελληνικά μεταξύ τους ή με όποιον Αλβανό γνώριζε ελληνικά και ουδέποτε θεωρήθηκαν κατώτεροι, ούτε αδικήθηκαν λόγω της καταγωγής τους. Τουναντίον!Κανείς δεν διώχθηκε ποτέ επί "Λαϊκού Σοσιαλιστικού" καθεστώτος στην Αλβανία επειδή μιλούσε ελληνικά.
Κυνηγήθηκαν Έλληνες για λόγους θρησκευτικούς? Ναι! Υπήρξε ρατσισμός από τους απλούς ανθρώπους,σε αμιγείς αλβανικές περιοχές απέναντύ τους? Ναι! Όταν ένας Βορειοηπειρώτης πήγαινε στα Τίρανα ή στο Ελμπασάν, τον ανέφεραν ώς Greku (Έλληνας), Kauri (από το γκιαούρης-άπιστος)αν και ειδικά αυτός ο προσδιορισμός ήταν παράνομος και εάν κάποιος σε άκουγε να το λές και σε κατήγγειλε πήγαινες καμία 10-αριά χρόνια σε φυλακές αναμόρφωσης. Για το κράτος όμως όλοι οι ελληνικής καταγωγής πολίτες ήταν ισότιμοι και απολάμβαναν όλα τα δικαιώματα που είχε και ο κάθε Αλβανός πολίτης. Και όχι μόνο αυτό αλλά, οι περισσότεροι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, όντας άκληροι,κολίγες, σκλάβοι Αλβανών και Οθωμανών Τσιφλικάδων πρίν το 45,με την αγροτική μεταρρύθμιση του Χότζα, έλαβαν δική τους γή,στέγη,περίθαλψη,ισότημα δικαιώματα και ελπίδα για κοινωνική ανέλιξη. Για αυτό και όποιον ηλικιωμένο Βορειοηπειρώτη και να συναντήσεις, πίνει νερό στο όνομα του Εμβέρ Χότζα!
Όσο για τις θρησκευτικές διώξεις, ναι υπήρξαν! Πολλοί ιερείς και πολλοί πιστοί κυνηγήθηκαν.Και ναι τα λαγωνικά της sigurimi, κάθε Πασχα, 'ξαμολείονταν στα χωριά της Βορείου Ηπείρου και έψαχναν στα σκουπίδια για βαμμένα τσόφλια αυγών...Αλλά οι διώξεις των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, δεν έχουν καμία σχέση με τις διώξεις που υπέστησαν πιστοί Αλβανοί Μουσουλμάνοι και πόσο μάλλον οι Καθολικοί και Φραγκισκανοί του Βορρά.

Για την ιστορία, στις 15 Φλεβάρη του 1967 στις πόλεις και τα χωριά της Βορείου Ηπείρου,όπως και σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Αλβανίας, αναρτήθηκε Flete-rrufe (αφίσα) που καλούσε όλους τους "συντρόφους" να αποδεσμευτούν από τα δεσμά των θρησκειών και να γκρεμίσουν τους χώρους λατρείας των οπισθοδρομικών πίστεων. Οι αφίσες αυτές υπογράφονταν από την κεντρική επιτροπή και τα κατά τόπους συμβούλια της νεολαίας του Κ.Ε.Α. Στην Κ.Ε. της νεολαίας του Κ.Ε.Α το 1967 ήταν όλοι τους Βορειοηπειρώτες...Πολλοί από αυτούς συνεχίζουν την πολιτική τους καριέρα ως Υπουργοί και βουλευτές στην Αλβανία.

Όσο για το θέμα των Τσάμηδων, Τσάμηδες και Βορειοηπειρώτες, είναι δύο περιπτώσεις τελείως αντίθετες.
Οι μεν Τσάμηδες, ήταν πλούσιοι, μεγαλογαιοκτήμονες,τσιφλικάδες που ζούσαν στην Ελλάδα. Οι γαίες που κατείχαν για αιώνες, μετήλθαν στο ελληνικό κράτος το 1912, στα χρόνια δηλαδή που η Ελλάδα του Βενιζέλου προσπαθούσε ακόμη με πολλές δυσκολίες να εφαρμόσει την αγροτική μεταρρύθμιση στη Θεσσαλία, όπου προσπαθούσε για δεκαετίες να αναδιανείμει την γή των Ελλήνων τσιφλικάδων. Το 1912 προστέθηκαν στους Έλληνες τσιφλικάδες και οι Αλβανοί Τσάμηδες της Ηπείρου. Όσο δεν δέχονταν την μεταρρύθμιση οι Χριστιανοί, Έλληνες, μεγαλογαιοκτήμονες της Θεσσαλίας, άλλο τόσο δεν την δέχονταν οι Μουσουλμάνοι, Αλβανοί, Τσάμηδες της Ηπείρου. Οπότε ήταν πλέον ξεκάθαρο για το ελληνικό κράτος πως εάν και δεν μπορούσε να ξεφορτωθει τους Έλληνες τσιφλικάδες της Θεσσαλίας, τους Αλβανούς,Τσάμηδες, μεγαλογαιοκτήμονες θα μπορούσε και θα έπρεπε να τους εκδιώξει σε κάθε ευκαιρεία. Για αυτό και προσπάθησε "στα μουλωχτά" να τους εντάξει στην ανταλλαγή πληθυσμών το 1923.

Από την άλλη, οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου,ήταν απλοί αγρότες, κολίγες, που δούλευαν την γή που κατείχαν Αλβανοί και Οθωμανοί μεγαλοτσιφλικάδες και κουλάκοι τις παλιάς τάξης πραγμάτων. Σκλάβοι που τους εκμεταλλεύονταν οι δυνάστες του παρελθόντος. Αυτοί οι δυνάστες δηλαδή τους οποίους το Κ.Κ.Α και το μετέπειτα Κ.Ε.Α θεωρούσε ως τον νούμερο ένα εχθρό! Γιατί να τους διώξεις αυτούς, την στιγμή που αντιπροσωπεύουν στον μεγαλύτερο βαθμό το κοινωνικό πρότυπο το οποίο διατείνεσαι ότι θές να προστατέψεις? Γιατί να τους κυνηγήσεις, εφόσον ποτέ δεν σου δημιούργησαν πρόβλημα? Ίσα-ίσα που εάν τους ευεργετήσεις, τους δώσεις γή, τους δώσεις δικαιώματα, τους δώσεις μέλλον θα σε λατρεύουν "είς τον αιώνα τον άπαντα"?
Και εάν τους διώξεις, ποιούς θα φέρεις στην θέση τους? Τους Τσάμηδες που ήταν αφεντικά, θα τους κάνεις δούλους? Τους Τσάμηδες που κιόλας συνεργάστηκαν με τους εχθρούς που πολέμησες? Ή μήπως θα εκτοπίσεις στον νότο δηλαδή δύο βήματα από την "Μοναρχοφασιστική Ελλάδα, προτεκτοράτο των Αγγλο-Αμερικάνων" αντιφρονούντες Αλβανούς του Βορρά, που με την πρώτη ευκαιρία θα συντάσσονταν με οποιονδήποτε αμερικανοκίνητο δικό τους περνούσε τα σύνορα κυριολεκτικά "με τα πόδια" για να ξεκινήσει αναταραχές?

Στις μη αναγνωρισμένες περιοχές υπήρχε δημογραφική αλλοίωση με εκτοπισμούς Ελλήνων Βορειοηπειρωτών σε μη ελληνικές περιοχές και εγκαταστάσεις Αλβανών απο τη βόρεια Αλβανία. Επίσης είχε εξαναγκάσει τους Έλληνες σε αλβανοποίηση των ονοματεπωνύμων τους (σε κάποιες περιπτώσεις είχε επιβάλλει και την ονοματοδοσία με αλβανικά ονόματα στα νεογέννητα).

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα για την κατάσταση υπάρχει εδώ:

Η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία στα χρόνια του Ενβέρ Χότζα


[...]
Ωστόσο υπάρχουν και άγνωστες, συγκλονιστικές λεπτομέρειες, τις οποίες φέρνει για πρώτη φορά στο φως ο διδάκτωρ Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κύριος Σταύρος Ντάγιος στο βιβλίο του ''ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑΣ'', εκδόσεις LITERATUS, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2015. Με ιδιαίτερη ευγένεια και προθυμία για μία ακόμα φορά ο κύριος Ντάγιος όχι μόνο μας έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία από το εξαιρετικό βιβλίο του αλλά μας είπε και άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες τις οποίες θα παρουσιάσουμε στο σημερινό μας άρθρο.
[...]

Ωστόσο οι Αλβανοί πέτυχαν σε ορισμένες περιοχές να αλλοιώσουν τον πληθυσμό κάποιων μειονοτικών περιοχών. Ιδιαίτερα στην περιοχή των Αγίων Σαράντα όπου παρήκμασαν, ερημώθηκαν ή εξαφανίστηκαν 11 ελληνόφωνα χωριά. Το 1951 το μεθοριακό χωριό Περδικάρι ερημώθηκε και οι κάτοικοί του υπό την υπόνοια της δραπέτευσής τους στην Ελλάδα εξορίστηκαν στην ενδοχώρα, υποχρεούμενοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Στις παρυφές της ελληνόφωνης περιοχής των Αγίων Σαράντα ιδρύθηκαν τα χωριά Βάρφαϊ, Μπάικαϊ, Στιάρι, Βάνα, Γκιάστα και Ξαμίλι ενώ άλλοι οικισμοί εμφυτεύτηκαν, όπως γράφει πολύ εύστοχα ο κύριος Ντάγιος, μέσα στην ελληνική περιοχή για να διαταραχθεί η πληθυσμιακή της ομοιογένεια. Πρόκειται για τους οικισμούς Ντόμπρα, Σελεγκάρι, Μπίστριτσα και Τσλιρίμι. Στο Αργυρόκαστρο ιδρύθηκε το 1947 ο οικισμός Ασίμ Ζενέλι από μεταφερόμενους αλβανόφωνους του ορεινού όγκου του Κουρβελεσίου (στις παρυφές των μειονοτικών περιοχών), η Μπούλιο (1950) αποτελούμενη από μεικτό πληθυσμό, Έλληνες και Αλβανούς, τα Βρυσερά ως διοικητικό κέντρο στην αρχή και οικισμός στη συνέχεια και το Λυκομύλι τα οποία κατοικούνται και τα δύο από ελληνικούς πληθυσμούς και δύο βλάχικα χωριά το Αντόν Πότσι και η Χουμελίτσα.[...]

Τα βασικά μέρη εναντίον της ελληνικής μειονότητας, ήταν τα εξής: συστηματική, μεθοδική και συνεχής φθορά του ελληνικού στοιχείου με διασπορά σε άλλες περιοχές, αναγκαστική μετακίνηση Βορειοηπειρωτών που χαρακτηρίζονταν ως αντιφρονούντες προς το καθεστώς, εμφύτευση αλβανικών χωριών, εμβόλιμα, σε αμιγώς βορειοηπειρωτικές περιοχές, αναγκαστική μετακίνηση Βορειοηπειρωτών για εξεύρεση εργασίας και παράλληλη μετακίνηση Αλβανών σε αμιγώς ελληνόφωνες περιοχές με επαγγελματικές προφάσεις.[...]

Ελληνικά ονόματα και τοπωνύμια άλλαξαν καταναγκαστικά. Με το Διάταγμα 5339/1975:
«Πολίτες, έχοντες ακατάλληλα ονόματα και προσβλητικά επώνυμα από πολιτική, ιδεολογική και ηθική άποψη υποχρεούνται να τα αλλάξουν».

Ως αποτέλεσμα της πρακτικής αυτής, στο 75%-80% των μαθητολογίων στις βορειοηπειρωτικές περιοχές εμφανίζονταν αλβανικά ονόματα ενώ ο βορειοηπειρωτικός πληθυσμός από αντίδραση, χρησιμοποιούσε διπλή ονομασία. Μια επίσημη (αλβανικό όνομα) και μία για καθημερινή χρήση (ελληνικό όνομα). Υπήρξαν επίσης σφοδρές αντιδράσεις τόσο από τους Βορειοηπειρώτες όσο και από την Ελληνική Κυβέρνηση. Οι Αλβανοί αντέδρασαν εγείροντας, για πρώτη φορά από το 1947 θέμα Τσάμηδων.[...]

Στα τέλη Ιουνίου 1945, ένοπλες περιπολίες Αλβανών ανταρτών έστηναν μπλόκα σε όλες τις περιοχές όπου ζούσαν Έλληνες και συλλάμβαναν επιφανείς Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι είτε αντιμετώπιζαν «σκληρή» εξορία σε απρόσιτες περιοχές της χώρας, είτε οδηγούνταν στις φυλακές ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από τους Αγίους Σαράντα εντοπίστηκαν και μεταφέρθηκαν στον Βορρά 25 ελληνικές οικογένειες, από το Δέλβινο 6 και από το Αργυρόκαστρο 10, με την αιτιολογία ότι ήταν Έλληνες. Στις 22 Ιουνίου 1945, συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν από τη Δερβιτσιάνη 25 οικογένειες.[...]

Πολιτικές δίκες στην Αλβανία του Ενβέρ Χότζα

Οι πολιτικές δίκες με κατασκευασμένες κατηγορίες ήταν επίσης πολύ συχνές. Από τον Γενάρη του 1946, 16 ελληνοδιδάσκαλοι που είχαν φοιτήσει σε ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα εκτελέστηκαν ενώ εκατοντάδες άλλοι φυλακίστηκαν. Η φωτογραφία του Σταύρου Ντάγιου από τις φυλακές Αργυροκάστρου το 1945, είναι ενδεικτική της κατάστασης που επικρατούσε σ' αυτές.[...]

https://www.protothema.gr/stories/artic ... ver-hotza/

[Δημοκράτης]

Ο αλβανος εθνικοσοσιαλιστης Ενβερ Χοτζα,γνωριζοντας την ποιοτητα του λαου που ειχε να κυβερνησει,κρατουσε πεισματικα μαντρωμενους τους αλβανους επι 40 χρονια εντος της χωρας τους,εμποδιζοντας την διοχετευση τους,μεταξυ αλλων χωρων,και στην ελλαδα

με τον τροπο αυτο εσωσε χιλιαδες ελληνες απο δολοφονιες και εκατονταδες χιλιαδες αλλους απο ληστειες,κλοπες,απαγωγες κτλ,χωρια τα δις σε δραχμες που αποταμιευτηκαν απο εργατοωρες σε φυλακες,εξιχνιαση εγκληματων,δικαστηρια,ανασφαλιστη εργασια κτλ

αρα το ερωτημα ειναι.για ποιο λογο οι ελ εθνικιστες δεν θεωρουν τον Χοτζα ως εναν πραγματι μεγαλο φιλλεληνα?

Δεν είμαι εθνικιστής για να ξέρω τι κάνει ο κάθε ακροδεξιός ηλιθιος
Ο Χότζα πάντως ήταν μέγας φιλάνθρωπος που μαντρώσει τους Αλβανούς
Η ανθρωπότητα του χρωστάει μεγάλη χάρη

[Ίακχος]

Η προκλητική ομιλία του Χότζα κσι τα χρήματα που πήρε από την Ελλάδα ως πολεμικές αποζημιώσεις
https://www.protothema.gr/stories/artic ... i-alvania/

[Σέλευκας]

Όταν πήγα στην Αλβανία με ρώτησαν τι πρόβλημα είχα με το Χότζα και την υς είπα ότι καταπίεζε τους Έλληνες και τους είχε μαντρωμενους μέσα σαν ζώα, αυτοί γέλασαν και μου είπαν πως πάρα πολλοί Έλληνες ήταν στο καθεστώς και καταπίεζαν Αλβανούς. Το πιστεύω ότι έτσι ήταν. Στην Ελλάδα δεν χωνεύουν το Χότζα γιατι απαγόρευσε τη θρησκεία και έφτιαξε αλβανικό αφήγημα το οποίο δεν είναι αληθινό και είναι εχθρικό προς την Ελλάδα. Έφτιαξε ένα αλβανικό χυλό που δεν ξεχωρίζει ο χριστιανός από το μουσουλμάνο στην προσπάθειά του να σβηστει η τουρκοκρατία και η ταύτιση με τον άξονα στη συνέχεια, θέλουν δηλαδή να ξεπλύνουν τα βάρη του παρελθόντος

[Golden Age]

Όταν πήγα στην Αλβανία με ρώτησαν τι πρόβλημα είχα με το Χότζα και την υς είπα ότι καταπίεζε τους Έλληνες και τους είχε μαντρωμενους μέσα σαν ζώα, αυτοί γέλασαν και μου είπαν πως πάρα πολλοί Έλληνες ήταν στο καθεστώς και καταπίεζαν Αλβανούς. Το πιστεύω ότι έτσι ήταν. Στην Ελλάδα δεν χωνεύουν το Χότζα γιατι απαγόρευσε τη θρησκεία και έφτιαξε αλβανικό αφήγημα το οποίο δεν είναι αληθινό και είναι εχθρικό προς την Ελλάδα. Έφτιαξε ένα αλβανικό χυλό που δεν ξεχωρίζει ο χριστιανός από το μουσουλμάνο στην προσπάθειά του να σβηστει η τουρκοκρατία και η ταύτιση με τον άξονα στη συνέχεια, θέλουν δηλαδή να ξεπλύνουν τα βάρη του παρελθόντος

Παραμύθι είναι αυτό. Το καλλιεργούσαν Αλβανοί εθνικιστές και το διέδωσε το πολιτικό σύστημα της Αλβανίας μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Πράγματι, υπήρχαν Έλληνες κομμουνιστές που στελέχωσαν το χοτζικό καθεστώς και κάποιοι είχαν γίνει και υπουργοί του.

Όμως η ελληνική κοινότητα καταπιεζόταν. Ως μειονοτική ζώνη αναγνωριζόντουσαν μόνο κάποια λίγα χωριά (αυτά που αναγνώριζε και το καθεστώς το βασιλιά Ζώγου, όταν κατάργησε την αναγνώριση της ελληνικής μειονότητας) και οι υπόλοιπες ελληνικές περιοχές δεν αναγνωριζόντουσαν ως μειονοτικές. Σε αυτές μάλιστα το καθεστώς Χότζα δίωκε αγρίως το ελληνικό φρόνημα. Χώρια του ότι ο Χότζα είχα εγκαταστήσει σε αυτές και Αλβανούς απο την βόρεια Αλβανία για να κάνει δημογραφική αλλοίωση.

[Μινώταυρος]

Τα χρόνια που ακολούθησαν βρήκαν τις δύο χώρες ανίκανες να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους, παρά τις προσπάθειες που έγιναν από τους μόνιμους αντιπροσώπους τους στον ΟΗΕ. Ομως, τον Ιανουάριο του 1970 συναντιούνται στο Παρίσι εμπορικές αντιπροσωπείες των δύο χωρών και στις 10 Φεβρουαρίου υπογράφτηκε η σχετική εμπορική συμφωνία. Την ίδια εποχή, συγκεκριμένα στις 11 Φεβρουαρίου, η εφημερίδα του στρατιωτικού καθεστώτος της Ελλάδας έγραφε: «Υπάρχει αναγκαιότητα η Αλβανία να θεωρηθεί αυτή που είναι. Η Αλβανία δεν βρίσκεται κάτω από την επίδραση καμίας βαλκανικής ή ευρωπαϊκής χώρας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας. Η Ελλάδα δεν εγείρει το ζήτημα (των εδαφικών διεκδικήσεων), αλλά δεν το έχει καθόλου παραμελήσει αλλά έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τα Τίρανα να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για τους Έλληνες που ζουν εκεί»

Στις 6 Μαΐου του 1971, λοιπόν, οι δύο χώρες επιτυγχάνουν μια πρωτόγνωρη για τις μέχρι τότε σχέσεις τους συμφωνία, να ανταλλάξουν διπλωματικούς εκπροσώπους. Ο υπουργός Εξωτερικών της χούντας Χ. Ξανθόπουλος – Παλαμάς δήλωσε με αφορμή την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων: «Η υφιστάμενη κατάστασις κατ ́ ουδέν μετεβλήθη εξ απόψεως θεμελιωδών ελληνικών θέσεων. Με μόνη διαφοράν ότι την απουσίαν αντικαθιστά η παρουσία και την σιωπήν ο διάλογος». Πρωτόγνωρο είναι επίσης και ένα στρατιωτικό καθεστώς, όπως η Χούντα, που θα αναμενόταν να αρθρώνει σκληροπυρηνικό εθνικιστικό λόγο, κατά συνέπεια να αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ύπαρξη αγαστών σχέσεων με την Αλβανία, να καταλήγει να συνάπτει εμπορικές συμφωνίες με αυτήν και να ανταλλάσσει διπλωματικούς εκπροσώπους. Προφανώς, ο προβιβασμός μιας στρατιωτικής οργάνωσης, μετά το πραξικόπημα, σε κυβέρνηση την οδηγεί να συμπεριφέρεται με διπλωματικότερο τρόπο απέναντι στους γείτονες της.

https://www.hlhr.gr/wp-content/uploads/ ... nasths.pdf

[Μπίστης]

Τι τίτλος ?

Δηλαδή οι μη εθνικιστές Ελ τον θεωρούν ένα καλό πολιτικό με τον οποίο έχουν κοινές αξίες ή που είναι άξιος σεβασμού για τις ικανότητες του ή που δεν είχε περιθώρια καλύτερης πολιτικής ?

[Μπίστης]

Ας μη ξεχνούμε ότι ο Χότζα υπήρξε γαλλοτραφής και τέρας γεωπολιτικής γνώσης.

Τι γνώση είχε για να χτίσει μια μάντρα γύρω από το οικόπεδο ?
Αυτό θα το κατάφερνε άξονα και ο Κικίλιας

[Golden Age]

Τα χρόνια που ακολούθησαν βρήκαν τις δύο χώρες ανίκανες να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους, παρά τις προσπάθειες που έγιναν από τους μόνιμους αντιπροσώπους τους στον ΟΗΕ. Ομως, τον Ιανουάριο του 1970 συναντιούνται στο Παρίσι εμπορικές αντιπροσωπείες των δύο χωρών και στις 10 Φεβρουαρίου υπογράφτηκε η σχετική εμπορική συμφωνία. Την ίδια εποχή, συγκεκριμένα στις 11 Φεβρουαρίου, η εφημερίδα του στρατιωτικού καθεστώτος της Ελλάδας έγραφε: «Υπάρχει αναγκαιότητα η Αλβανία να θεωρηθεί αυτή που είναι. Η Αλβανία δεν βρίσκεται κάτω από την επίδραση καμίας βαλκανικής ή ευρωπαϊκής χώρας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας. Η Ελλάδα δεν εγείρει το ζήτημα (των εδαφικών διεκδικήσεων), αλλά δεν το έχει καθόλου παραμελήσει αλλά έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τα Τίρανα να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για τους Έλληνες που ζουν εκεί»

Στις 6 Μαΐου του 1971, λοιπόν, οι δύο χώρες επιτυγχάνουν μια πρωτόγνωρη για τις μέχρι τότε σχέσεις τους συμφωνία, να ανταλλάξουν διπλωματικούς εκπροσώπους. Ο υπουργός Εξωτερικών της χούντας Χ. Ξανθόπουλος – Παλαμάς δήλωσε με αφορμή την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων: «Η υφιστάμενη κατάστασις κατ ́ ουδέν μετεβλήθη εξ απόψεως θεμελιωδών ελληνικών θέσεων. Με μόνη διαφοράν ότι την απουσίαν αντικαθιστά η παρουσία και την σιωπήν ο διάλογος». Πρωτόγνωρο είναι επίσης και ένα στρατιωτικό καθεστώς, όπως η Χούντα, που θα αναμενόταν να αρθρώνει σκληροπυρηνικό εθνικιστικό λόγο, κατά συνέπεια να αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ύπαρξη αγαστών σχέσεων με την Αλβανία, να καταλήγει να συνάπτει εμπορικές συμφωνίες με αυτήν και να ανταλλάσσει διπλωματικούς εκπροσώπους. Προφανώς, ο προβιβασμός μιας στρατιωτικής οργάνωσης, μετά το πραξικόπημα, σε κυβέρνηση την οδηγεί να συμπεριφέρεται με διπλωματικότερο τρόπο απέναντι στους γείτονες της.

https://www.hlhr.gr/wp-content/uploads/ ... nasths.pdf

Αυτές ήταν οι συνέπειες του αντιιμπεριαλισμού και του αντιαμερικανισμού του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Αναπτύξαμε σχέσεις με τις κομμουνιστικές χώρες της Ευρώπης. Το μόνο καλό που είχε αυτό, ήταν ότι τα δύο μεγάλα κομμουνιστικά κόμματα, το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού, ήταν αντίθετα με την προοπτική επανάληψης του εμφυλίου για την ανατροπή του. Πράγματι, όταν ο Φιντέλ Κάστρο είχε στείλει στο ΚΚΕ επιστολή, ζητώντας του να ξεκινήσει εμφύλιο πόλεμο για να ανατρέψει τον Παπαδόπουλο και δηλώνοντάς του πως θα το στηρίξει σε αυτό, το ΚΚΕ απάντησε αρνητικά.

[Annibas]

Τα κατορθώματα του Χότζα τα ζούμε και σήμερα με τους Αλβανούς που ήρθαν εδώ μετά το 1990, πέρα από τα υπόλοιπα ήταν κανονικός Έλληνας, ακούγεται ότι το πραγματικό του επώνυμο ήταν Μαυραγάνης.

[Μινώταυρος]

Spoiler

Τα χρόνια που ακολούθησαν βρήκαν τις δύο χώρες ανίκανες να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους, παρά τις προσπάθειες που έγιναν από τους μόνιμους αντιπροσώπους τους στον ΟΗΕ. Ομως, τον Ιανουάριο του 1970 συναντιούνται στο Παρίσι εμπορικές αντιπροσωπείες των δύο χωρών και στις 10 Φεβρουαρίου υπογράφτηκε η σχετική εμπορική συμφωνία. Την ίδια εποχή, συγκεκριμένα στις 11 Φεβρουαρίου, η εφημερίδα του στρατιωτικού καθεστώτος της Ελλάδας έγραφε: «Υπάρχει αναγκαιότητα η Αλβανία να θεωρηθεί αυτή που είναι. Η Αλβανία δεν βρίσκεται κάτω από την επίδραση καμίας βαλκανικής ή ευρωπαϊκής χώρας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας. Η Ελλάδα δεν εγείρει το ζήτημα (των εδαφικών διεκδικήσεων), αλλά δεν το έχει καθόλου παραμελήσει αλλά έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τα Τίρανα να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για τους Έλληνες που ζουν εκεί»

Στις 6 Μαΐου του 1971, λοιπόν, οι δύο χώρες επιτυγχάνουν μια πρωτόγνωρη για τις μέχρι τότε σχέσεις τους συμφωνία, να ανταλλάξουν διπλωματικούς εκπροσώπους. Ο υπουργός Εξωτερικών της χούντας Χ. Ξανθόπουλος – Παλαμάς δήλωσε με αφορμή την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων: «Η υφιστάμενη κατάστασις κατ ́ ουδέν μετεβλήθη εξ απόψεως θεμελιωδών ελληνικών θέσεων. Με μόνη διαφοράν ότι την απουσίαν αντικαθιστά η παρουσία και την σιωπήν ο διάλογος». Πρωτόγνωρο είναι επίσης και ένα στρατιωτικό καθεστώς, όπως η Χούντα, που θα αναμενόταν να αρθρώνει σκληροπυρηνικό εθνικιστικό λόγο, κατά συνέπεια να αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ύπαρξη αγαστών σχέσεων με την Αλβανία, να καταλήγει να συνάπτει εμπορικές συμφωνίες με αυτήν και να ανταλλάσσει διπλωματικούς εκπροσώπους. Προφανώς, ο προβιβασμός μιας στρατιωτικής οργάνωσης, μετά το πραξικόπημα, σε κυβέρνηση την οδηγεί να συμπεριφέρεται με διπλωματικότερο τρόπο απέναντι στους γείτονες της.

https://www.hlhr.gr/wp-content/uploads/ ... nasths.pdf

Αυτές ήταν οι συνέπειες του αντιιμπεριαλισμού και του αντιαμερικανισμού του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Αναπτύξαμε σχέσεις με τις κομμουνιστικές χώρες της Ευρώπης.

Βασική όμως προϋπόθεση των μεταπολεμικών κυβερνήσεων για την αποκατάσταση των ελληνοαλβανικών σχέσεων ήταν ο οριστικός διακανονισμός του βορειοηπειρωτικού ζητήματος. Η Χούντα όχι μόνο παρέκκλινε από τη συγκεκριμένη γραμμή αλλά ούτε καν αποκατέστησε τα καταπατημένα δικαιώματα της μειονότητας. Δεν επήλθε κάποια ουσιαστική αλλαγή στο υπάρχον καθεστώς. Αν οποιαδήποτε μεταπολιτευτική κυβέρνηση έπραττε το ίδιο, δεν θα κατηγορούνταν για μειοδοσία και απεμπόληση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας;

[Golden Age]

πέρα από τα υπόλοιπα ήταν κανονικός Έλληνας, ακούγεται ότι το πραγματικό του επώνυμο ήταν Μαυραγάνης.

Ψεκασμένες μπούρδες είναι αυτά. Τα είχα ξανακούσει κάποτε. Από που κι ως που Έλληνας; Τουλάχιστον στην συνείδηση δεν ήταν με τίποτα.