Το πρωι ολος ο λαος της Πολης ετρεξε στην Αγια Σοφια και ενωθηκε με το πληθος που ειχε μεινει εκει ολη νυχτα.
Και τωρα ο λαος ζητουσε την καθαιρεση του Ανδρονικου και την αναγόρευση του Ισαακιου σε Αυτοκράτορα.
Ο Ανδρονικος παλι ειχε μάθει το θάνατο του Αγιοχριστοφοριτη αργα τη νυχτα σε ένα διάλειμα από το οργιο του αλλα δεν εδειξε να νοιαζεται. Παρέμεινε στο Παλατι του Μηλουδιου για να συνεχίσει να οργιάζει με τις πορνες και απλα εστειλε ένα γράμμα οπου καλοπιανε τον κοσμο και υποσχέθηκε αμνηστια εάν πανε ολοι σπιτια τους.
Η επιστολη πηγε απατη και το πρωι της 12ης Σεπτεμβριου ο Ανδρονικος επέστρεψε με τον Βασιλικο Δρομωνα στο Ιερό Παλάτιο. Εκει ενημερώθηκε πως εχει συρρευσει ολος ο λαος στην Αγία Σοφία και είναι πλεον αδυνατον να σταματησουν τον κοσμο.
Ο Ανδρονικος τους κατσάδιασε και απειλησε με εκτέλεση οποιον τολμησει να εκφέρει ηττοπαθεις κουβέντες.
Στο μεταξυ ο λαος δεν εμεινε απραγος. Λιγο μετά την επιστροφη του Ανδρονικου ο οχλος επιτέθηκε στις φυλακες και απελευθερωσε τους παντες από εγκληματιες του κοινου ποινικου δικαιου μεχρι ευγενεις που ειχαν φυλακιστει από τον Ανδρονικο. Η στάση μεταβληθηκε σε επανάσταση και οι κατοικοι της πολης εσπασαν τις πυλες του Οπλοστασιου εξουδετέρωσαν την φρουρα και πηραν τα οπλα που ηταν αποθηκευμένα εκει.
Επέστρεψαν στην Αγια Σοφία και σηκωσαν σε ασπίδα τον Ισαακιο Αγγελο αναγορευοντας τον Αυτοκράτορα. Όχι βεβαια χωρις δισταγμους από τον ιδιο.
Παράλληλα ενας Διάκονος της Αγίας Σοφίας μπηκε στο Ναο ανεβηκε σε μια σκάλα και ξεκρέμασε το Στέμμα του Μεγάλου Κωνσταντινου που κρεμόταν για αιώνες πανω από την Αγία Τράπεζα και το τοποθέτησε στο κεφάλι του Ισαακιου.
Ο Ισαακιος ακομα και τώρα δισταζε να δεχτει τον θρόνο. Τότε ο θειος του Ιωάννης Δουκας εβγαλε το καπέλο και δειχνοντας την καράφλα του τους παρακαλουσε να βαλουν το Στέμμα στο δικο του κεφάλι.
Ο λαος όμως του φωναξε πως «Αμα θελαμε γέρο να μας εξουσιαζει κρατάγαμε και τον Ανδρονικο» και ο Ιωάννης Δουκας ντροπιασμένος εκανε πισω.
Εκεινη τη στιγμη φανηκε ένα χρυσοξανθο άλογο να τρέχει αδεσποτο στο δρομο (προφανως ειχε ξεφυγει από καπου όταν μπηκαν στο Οπλοστάσιο οι στασιαστες) και αυτό θεωρηθηκε οιωνός. Το επιασαν και το εφεραν στον Ισαακιο ο οποιος το καβαλληκευσε. Στο μεταξυ ειχαν φέρει και τον
Πατριάρχη Βασιλειο Β’ σηκωτο και με την απειλη οπλων γιατι αρχικα δεν ηθελε να ερθει. Όταν του εβαλαν το σπαθι στο λαιμο όμως δεχτηκε να
ερθει μαζι τους.
Και από εκει ξεκινησαν ολοι μαζι για το Ιερό Παλάτιο.
Ο Ανδρονικος ακουσε το πληθος να πλησιάζει και διέταξε τη Φρουρά να χτυπησει το λαο και να τους διαλυσει. Η Φρουρά αρνηθηκε να υπακουσει εκτος από ελάχιστους. Ο Ανδρόνικος οχυρώθηκε στον Πυργο του Κεντηνάριου και από εκει έριχνε βέλη στο πληθος.
Γρηγορα όμως κατάλαβε ότι αυτό δεν εχει νοημα και έστειλε Αυτοκρατορικο Μανδάτωρα ο οποιος ανακοινωσε στο πληθος ότι ο Ανδρόνικος υπέβαλλε την παραιτηση του από τον Θρόνο υπερ του γιου του Μανουηλ.
Το πληθος όμως δεν το δέχτηκε κα αρχισαν να βριζουν και τον Ανδρόνικο και τον Μανουηλ.
Ετσι μαινομενοι εσπασαν την Πυλη του Καρέα και πλημμυρισαν το Παλάτι.
Ο Ανδρόνικος κατάλαβε ότι εχει χάσει το παιχνιδι πλεον. Πέταξε την Αυτοκρατορικη Στολή, εβγαλε τις πορφυρές μπότες και τον χρυσο επιστηθιο σταυρο και φορώντας τα βαρβαρικα ρουχα που φοραγε παλια όταν περιπλανωντανς κυνηγημένος στην Ανατολη, επιβιβαστηκε στον Βασιλικο Δρόμωνα συνοδευόμενος από την 14χρονη γυναικαι του και την πορνη ερωμένη του Μαραπτικη και πηγε στο Παλάτι του Μηλουδιου και από εκει ειχε σκοπο να φτάσει στο Πριγκιπατο του Ρωσου Πριγκιπα Γιαροσλάβου που τον ειχε φιλοξενησει και παλαιοτερα.
Στο μεταξυ ο Ισαακιος μπηκε στο Παλατι οπου καθησε στο θρόνο επισημα πλεον ως Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ και διέταξε τη Φρουρα να κυνηγησεις και να συλλαβει τον προκάτοχο του.
Στο μεταξυ βεβαια ο οχλος που ειχε πλημμυρισει το Παλάτι αρχισε τη λεηλασια. Ανοιξαν τα Θησαυροφυλακια και εκλεψαν ολο το χρυσο και το ασημι. Πηραν τα οπλα από τις οπλοθηκες του Παλατιου, απογυμνωσαν τα Παρεκκλησια από τα Ιερα Σκευη. Μεχρι και την Επιστολη του Χριστου στον Αβγαρο εκλεψαν.
Ο Ανδρονικος παλι ειχε φυγει από το Μηλουδιον αλλα το αποσπασμα εμαθε ότι κατευθυνεται στην Χηλη της Βιθυνιας.
Όταν εφτασε εκει ο Ανδρονικος αν και χωρις την Αυτοκρατορικη Στολη αναγνωριστηκε από τον κοσμο αλλα φοβήθηκαν να τον πιάσουν καθως φοβόνταν την αγριοτητα του. Αντιθετα του ετοιμασαν ένα καράβι για να φτάσει στον προορισμο του.
Όμως για μια ακομα φορά πιαστηκε γκαντέμης. Πριν ξεκινησει ξέσπασε καταιγίδα και το καράβι δεν μπορουσε να φυγει.
Τελικα δεν προφτασε να φυγει γιατι εφτασε το αποσπασμα και τον συνέλαβε, Τον αλυσοδεσαν μαζι με την πορνη Μαραπτικη και την 14χρονη Αγνη και τους εβαλαν σε πλοιο μολις κοπασε η καταιγιδα για να τους στειλουν πισω στην Κωνσταντινουπολη.
Ακομα και τωρα ο Ανδρονικος παρεμεινε παμπονηρος.
Ετσι αρχισε να τραγουδα ένα θρηνητικο τραγουδι οπου ιστορουσε την υψηλη γενια του, την περασμενη του ζωη και το ποσο ευνοικη του ειχε σταθει η μοιρα.
Μαζι του τραγουδουσαν και η Μαραπτικη και η Αγνη. Προσπαθουσε για μια τελευταια φορά να συγκινησει τους φυλακες του και να μπορεσει να τους χειραγωγησει. Αλλα ηταν ατυχος. Δεν συγκινουνταν τοσο ευκολα αυτοι. Βλεπουμε όμως πως προσπαθουσαν να τον σωσουν και οι γυναικες του. ΓΓια την πορνη είναι ευκολο να υποθέσουμε ότι προσπαθουσε να σωσει το τομαρι της μαζι με τον Ανδρονικο. Αλλα η μικρη Γαλλιδα είναι περιεργο πως προσαρμοστηκε και υποταχθηκε στον 65χρονο Ανδρονικο.
Τελος παντων κανεις δεν συγκινηθηκε και όταν εφτασαν στην Κωνσταντινουπολη τον φυλακισαν στον Πυργο του Ανεμά.
Στις 16 Σεπτεμβρίου εφτασε το Παλάτι των Βλαχερνων (εκει ηταν ο Πυργος του Ανεμα) και ο Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ και του ανακοινωθηκε επισημα η συλληψη του Ανδρονικου.
Τον εφεραν αλυσοδεμενο σε χερια και ποδια μπροστα στον Ισαακιο ο οποιος περιστοιχιζόταν από τους ευγενεις που ειχε φυλακισει ο Ανδρονικος και ειχε προθεση να εκτελέσει.
Ο Ισαακιος του ζητησε να απολογηθει για τα εγκληματα εις βαρος του προκατοχου του Αυτοκρατορα Μανουηλ Α’ και της οικογένειας του καθως και για τα εγκληματα εις βαρος των ευγενων.
Ο Ανδρονικος με ολυμπια ψυχραιμια δηλωσε:
«Ολοτελα ξένος ειμαι προς αυτές τις πράξεις γιατι αυτές διατάχτηκαν από δικαστηρια και την Συγκλητο. Αυτοι αποφάσιζαν οσο εγω κυβερνουσα επ ονοματι του Αλεξιου Β’ αλλα και σε οσο διαστημα βασιλευσα εγω. Εγω απλα συμμορφωνονουν προς τις αποφάσεις τους και τις εκτελουσα με τα νομιμα οργανα μου»
Ξεσηκωθηκε θυελλα διαμαρτυριων στην αιθουσα και αριχσαν να τον βριζουν και να τον χτυπουν στο κεφάλι, στα ποδια και αλλου. Πρωτοι τον χτυπησαν αυτοι που τους ειχε κλεψει τις γυναικες.
Τον πηραν σηκωτό και αφου τον εβγαλαν εξω τον πεταξαν αναμεσα στον οχλο ο οποιος αρχισε και αυτος με τη σειρά του να τον χτυπάει.
Του ξεριζωσαν τα γένια, του εσπασαν όλα τα δόντια με μπουνιες, του ξεριζωσαν τα μαλλια, τον πετουσαν ο ενας στον άλλο.
Μετα πηραν ένα τσεκούρι και του εκοψαν το δεξι χέρι το οποιο και κρεμασαν σε ένα σταυρο. Ετσι όπως τον αφησαν τον πεταξαν ξανα στο κελι στον Πυργο του Ανεμα.
Εκει εμεινε 3 μερες χωρις φαι, νερο και ιατρικη περιθαλψη.
Στις 19 Σεπτεμβρίου τον εβγαλαν παλι μισοπεθαμένο και του φορεσαν στο κεφάλι για κοροιδια αντι για στέμμα ένα στεφάνι από πράσα και σκόρδα.
Του εβγαλαν το αριστερο μάτι και σχεδον γυμνο τον ανεβασαν πανω σε μια ψωραλέα καμηλα με διάρροια. Τον εδεσαν με τετοιο τροπο ώστε το κεφάλι του να είναι κολλημενο στον κωλο της καμηλας. Και ετσι τον παρελασαν σε ολη την Πολη.
Αλλοι τον χτυπουσαν με αγκαθωτα ραβδια, αλλοι του ετριβαν ακαθαρσιες στη μυτη, αλλοι με σφουγγαρια επαιρναν εντοσθια βοδιου και ανθρωπινα περιττωματα και του πασαλειβαν το προσωπο ενώ εβριζαν την μανα του Ειρήνη και τον πατέρα του Ισαακιο.
Στο κεντρο της Πολης καποιοι ηρθαν με πυρωμενες σουβλες και του τρυπουσαν τα πλευρα και αλλοι τον λιθοβολουσαν βριζοντας, ενώ μια πορνη πηρε μια κατσαρόλα βραστο νερο και τουτην εριξε στο προσωπο.
Τελικα εφτασαν στον Ιπποδρομο οπου τον κατέβασαν από την καμηλα και τον εδεσαν αναποδα αναμεσα σε δυο στηλους στην αρένα του Ιπποδρόμου. Και εκει συνέχιζαν να τον χτυπουν.
Ο δε Ανδρονικος με έναν παράδοξο τρόπο και ενώ ειχε περάσει όλα αυτά ηταν ακομα ζωντανος και μουρμουραγε συνεχεια:
«Κυριε ελεησε με» και «Γιατι χτυπατε ένα τσακισμενο καλαμι?»
Αλλα το πληθος συνεχιζε και του εκαναν χειρονομιες στα γεννητικα οργανα.
Δυο Λατινοι ιπποτες τον εκαναν practice dummy για τα σπαθια τους παιρνοντας την εκδικηση τους για τη σφαγη του 1182 ενώ ενας τριτος ιπποτης τον λυπηθηκε για όλα αυτά που περνουσε τραβηξε το σπαθι και βαζοντας το στο στομα του Ανδρονικου το πιεσε με δυναμη στα σπλαχνα του σκοτωνοντας τον ακαριαια.
Ετσι πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1185 ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Α’ Κομνηνος.
Αφου πεθανε το πληθος ειδε ότι το κομμενο χέρι του Ανδρονικου ηταν στο στομα του και ειρωνικα ειπαν «Ως την τελευταια στιγμη διψασμενος για αιμα».
Αμεσως μετα ο οχλος ξεχυθηκε στην Πολη και ξεσπασε με μανια στα αγάλματα και στις απεικονισεις του Ανδρονικου, καταστρέφοντας τοιχογραφίες, ψηφιδωτα, μωσαικα και πινακες με την μορφη του και γκρεμιζοντας τα αγαλματα του για να μην τον βλεπουν ουτε στον υπνο τους όπως ελεγαν.
Μερικές μερες μετά το πτωμα του κατέβηκε από εκει που ηταν κρεμασμένο και το πέταξαν στην Πυλη του Νεκρού στον Ιππόδρομο.
Λιγο πιο μετα ο Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ απαγόρευσε τον ενταφιασμο του στη Μονη των Αγιων Σαραντα και αντιθετα τον εθαψε σε ένα φτωχικο τάφο σε μια γωνια της Μονης Εφόρου διπλα στα Λυτρά του Ζευξιππου.
Οσον αφορά τους απογόνους του. Από την πρωτη του γυναικα απέκτησε τον Μανουηλ, τον Ιωάννη και τη Μαρία.
Η Μαρία παρότι εκανε 2 γάμους δεν εκανε παιδια.
Ο Μανουηλ παντρευτηκε την πριγκιπισα Ρουσουνταν της Ιβηρίας και από αυτόν κατάγονται οι Μεγάλοι Κομνηνοι της Τραπεζουντας η οικογένεια των οποιων εσβησε από πλευρας αρρενογονια την 1η Νοεμβριου 1461. Τυφλωθηκε απο τον Ισαακιο Β' και φυλακιστηκε στις 12 Σεπτεμβριου 1185
Ο Ιωάννης που ηταν και Συμβασιλεας ηταν αγαμος και σκοτώθηκε απο τους στρατιωτες του στην Φιλιππουπολη οταν εφτασαν τα νεα της ανατροπης του πατέρα του
Από την Θεοδώρα Κομνηνη απέκτησε τον Αλέξιο και την Ειρήνη.
Η Ειρήνη παντρευτηκε τον Αλέξιο νοθο γιο του Μανουηλ Α’ αλλα δεν απεκτησαν παιδια και μετα την τυφλωση του μπηκε σε μοναστηρι.
Ο Αλεξιος παντρευτηκε την Μαρια της Ιβηριας και από εκει καταγεται η οικογένεια Ανδρονικασβίλι της Γεωργίας η οποια βασιλευσε μεχρι το 1558 ως Πριγκιπες του Αλαστάνι. Με την προσαρτηση της Γεωργιας στη Ρωσια η οικογένεια εκρωσιστηκε και αναφέρεται ως Ανδρονικοφ.
Από ολες τις υπολοιπες εκατονταδες ερωμένες του καθως και από την δευτερη γυναικα του την 14χρονη Αγνη της Γαλλιας δεν απεκτησε παιδια.
ΤΕΛΟΣ
Gherschaagk τελειωσε...
Λοιπον τι λες? Δε θα γινοταν γαματη ταινια? Μεχρι και μαγεια σου εχει μεσα...
,αποδίδεις ρεαλιστικά την εποχή της παρακμής , τη βυζαντινή "καμαρίλα" με εύστοχες παρεμβάσεις και σχόλια .ΕΥΓΕ!!