Υπήρχε.
Αν έχεις δει την ταινία 300, η στάση του Λεωνίδα και των Σπαρτιατών απέναντι στους Πέρσες εκεί πέρα είναι πρακτικά γλωσσόφιλο μπροστά στη στάση τους απέναντι στο μεγαλομανές κομπλεξικό γκέι αλβανοπουστράκι του Φιλίππου και της Ολυμπιάδας. Όταν ο Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία ο Άγις Γ' (από την άλλη γραμμή βασιλιάδων, όχι του Λεωνίδα) συμμάχησε με τους Πέρσες και παραλίγο να τελειώσουν τους Μακεδόνες στον ελλαδικό χώρο. Όταν έγινε φανερό ότι έχασαν και ότι ο δρόμος για τη Σπάρτη ήταν ανοιχτός στα βάρβαρα κοπρόσκυλα και τους υποταγμένους ψευτοέλληνες, ο Άγις έστειλε το στρατό πίσω στη Σπάρτη και στάθηκε μόνος του και ανυποχώρητος απέναντι σε τριανταέξι χιλιάδες σκουπίδια. Είναι η πιο ηρωική στιγμή των Ελλήνων σε ολόκληρη την αρχαία ιστορία (ακολουθούμενη από την πιο ντροπιαστική γιατί ο Αλέξανδρος για να χαρίσει την πόλη υποχρέωσε αυτούς που έμειναν να τον προσκυνήσουν σαν θεό), αλλά έπρεπε βλέπεις να πλασάρουμε στους εαυτούς μας την κατάκτηση της Μακεδονίας 20 αιώνες μετά σαν απελευθέρωση και τον εποικισμό της με χριστιανούς οθωμανούς ως "επαναπατρισμό". Οπότε διδάσκεται σαν υποσημείωση και λένε απλά ότι ο Άγις "σκοτώθηκε".
Η τελευταία πινελιά είναι ότι αυτή τη δεκαετία ή έστω την επόμενη, ό,τι έχει απομείνει από τη γλώσσα των Σπαρτιατών (τα τσακωνικά) θα πάψει τελείως να μιλιέται, εκτοπισμένο και εξοντωμένο από την επίσημη γλώσσα του ελληνικού εθνικού κράτους η οποία προέρχεται από τη διάλεκτο των δεύτερων μεγαλύτερων εχθρών τους (αττική) όπως απλοποιήθηκε στη γραμματική και στην προφορά σαν ξένη γλώσσα από διάφορους γιαχαμπίμπηδες του ελληνιστικού κόσμου.