Αρίστος έγραψε: 20 Νοέμ 2020, 05:32
wooded glade έγραψε: 20 Νοέμ 2020, 03:27
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι κακές οι Γερμανικές τράπεζες.
Το ιστορικό σκανδάλων της Deutsche Bank
Το νέο σκάνδαλο ξεπλύματος τεράστιων ποσών από διεθνείς τραπεζικούς παίκτες, όπως η Deutsche Bank, δείχνει ότι η κορυφαία γερμανική τράπεζα, παρά τις προσπάθειές της, αδυνατεί να αποτινάξει το «αμαρτωλό» παρελθόν της.
https://www.dw.com/el/%CF%84%CE%BF-%CE% ... a-55007143
.
Έτσι κάνουν όλες οι τράπεζες.
Όταν βάζουμε τα λεφτά μας σε μιά τράπεζα, 10,000 εγώ, 20,000 ο άλλος, 40,000 ο τρίτος, 5,000 ο τέταρτος τι νομίζεις ότι γίνεται ;
Η τράπεζα κονομάει 75,000 ευρώ.
Ξέρει ότι εμείς οι τέσσερεις στη διάρκεια της χρονιάς θα τραβήξουμε ένα τριχίλιαρο κατά μέσο όρο ο καθένας.
Ή άντε κάποιος να βρεθεί στην ανάγκη να τραβήξει πιό πολλά
Η στατιστική λέει όμως ότι από τα 75,000 τα 40,000 είναι δικά της λεφτά.
Και είναι στατιστική μεγάλων αριθμών δεν είναι στατιστικούλα.
Αν βάλω εγώ νάτριο και χλώριο σε ένα αντιδραστήριο δεν πάει και να πει ότι κάθε άτομο του νατρίου ντε και καλά θα συνδεθεί με ένα άτομο του χλωρίου για να βγει ένα μόριο αλατιού (Nacl). Τα άτομα τρέχουν από δω τρέχουν από κει και μερικά συνδέονται, όσα προβλέπει το cross section της συγκεκριμένης αντιδράσεως. Περί τρακαρίσματος πρόκειται βασικά και οι πιθανότητες εκφράζονται με τα cross sections. Αλλά είναι μιλιούνια των μιλιουνιών τα άτομα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην βγει αλάτι στο αντιδραστήριο. Θα αντιδράσουν οι στοιχειομετρικές ποσότητες των αντιδρώντων βέβαια, όχι οι τυχόν παραπανίσιες ποσότητες, αλλά αλάτι θα βγει.
Έτσι λοιπόν και η τράπεζα από τους τέσσερεις καταθέτες ξέρει ότι έχει πάρει 40,000 ευρώ.
Αυτοί οι τύποι έχουν βέβαια το δικαίωμα να τα τραβήξουν ανά πάσα στιγμή όλα. Δεν τους το αφαιρεί κανένας (εκτός αν πέσει η τράπεζα). Αλλά δεν το κάνουν.
Έτσι λοιπόν τα 40 μας χιλιάρικα αιωνίως ταξιδεύουν και χρησιμοποιούνται σε διάφορες επενδύσεις. Στην Ελλάδα, στο Περού, στη λίμνη Τιτικάκα.
Ένα προσπέκτους Βραζιλιάνικο που βλέπεις εσύ που τρώνε κάτι ψάρια σε μιά παραλία μπορεί να είναι το παιδί του σαρανταχίλιαρου του δικού σου.
Αυτή η δουλειά γίνεται.
Η τράπεζα τώρα θέλει να κάνει τη δουλειά της. Πελάτες έχει πολλούς και μέτοχους. Άλλοι είναι επ' αστράβης ωχούμενοι, άλλοι είναι φτωχαδάκια σαν κι εμάς τα μέλη του πχόρουμ.com.gr. Και δε γουστάρει να χάνει καθόλου, γιατί να γουστάρει ; Αλλά γίνονται και βλακείες -σπάνια έστω- όπως με τα στεγαστικά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Από αυτό έκλαιγαν οι Χανς και Ντίτερ, τα φτωχά Γερμανάκια. Τα βλέπαμε το 2008 στις φωτογραφίες των περιοδικών να κάνουν διαδηλώσεις.
Ήταν οι μέρες που εκδικαζόταν η ένσταση του Βάλνερ για το κλεμένο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού και ήμουνα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας θυμάμαι με μιά παρέα και διαβάζαμε τα της ενστάσεως και ταυτόχρονα τα των διαδηλώσεων για το θέμα του στεγαστικού κραχ της Αμερικής.
Θα κοιτάξει αναγκαστικά η τράπεζα να σφίξει τα λουριά -δεν αποφεύγεται- αλλά αυτό που λέω εγώ είναι απλά ότι μας συνέφερε να εμφανιστούμε κι εμείς τρόπον τινά σαν θύματα αυτής της υποθέσεως και όχι σαν θύτες - μόνοι μας ονομάσαμε τους εαυτούς μας κλέφτες (!).
Το αποκορύφωμα ήταν που ήρθε το Γερμανοαβγό εδώ και έπιασε την καημένη τη θεία από τη Σάμο που δεν του έκοψε λέει απόδειξη για το δωμάτιο του ξενοδοχείου και του είπαμε και μπράβο αντί να τον αγνοήσουμε.