Ε, μα τον (μ)πούστη! Τρίβεται στην γκλίτσα του τσοπάνη.
Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά ο... ποιμένας έχει ιστορικό βατέματος τετράποδων. Κοζάρει τον Σατανιασμένο που ’χει σκάσει μύτη (η κοκαΐνιασμένη που λέγαμε παραπάνω) με μπλουζάκι Venom στο οποίο απεικονίζεται τραγοκεφαλή με πεντάλφα και πενταβήτα, ερεθίζεται και του τον (ε)φορμάρει.
Ε, μην διαμαρτύρεσαι γλυκιά μου, πήγαινες γυρεύοντας.
GoBack έγραψε: 20 Σεπ 2020, 23:43
Πιστευετε οτι αν αυτο το ειχε κανει καποιος απο τον ερασιτεχνη του γαυρου θα ειχε γλιτωσει απο την οργη του κυριου Μαρινακη;
Την επόμενη φορά που θα παίζει ο Θρύλος την κούλα μονότερμα επί 90λέπτου, αν ακυρωθεί γκολ του Ελ Αραμπί από λανθασμένη υπόδειξη οφσάϊντ στο 91, θέλω να δω τους παίκτες της κούλας να βάζουν αυτογκόλ αμέσως μετά επειδή "ο Ολυμπιακός μας είχε στα καρέ μας σε όλο το παιχνίδι, είναι αδικία να μην κερδίσει".
«Καύλα μου εσύ!», λέει με λαγνεία ο τσοπάνος και δώσ’ του βογγητά ο Σατανιασμένος που τον (ε)πιάσανε με την... γίδα/τράγο (ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει) στην πλάτη.
GoBack έγραψε: 20 Σεπ 2020, 23:43
Πιστευετε οτι αν αυτο το ειχε κανει καποιος απο τον ερασιτεχνη του γαυρου θα ειχε γλιτωσει απο την οργη του κυριου Μαρινακη;
Την επόμενη φορά που θα παίζει ο Θρύλος την κούλα μονότερμα επί 90λέπτου, αν ακυρωθεί γκολ του Ελ Αραμπί από λανθασμένη υπόδειξη οφσάϊντ στο 91, θέλω να δω τους παίκτες της κούλας να βάζουν αυτογκόλ αμέσως μετά επειδή "ο Ολυμπιακός μας είχε στα καρέ μας σε όλο το παιχνίδι, είναι αδικία να μην κερδίσει".
Σε ποιο από τα τρία που θ' ακυρωθούν να γίνει;
Ας ρωτήσουμε τον GoBack που ξέρει από ευ αγωνίζεσθαι.
Ε, μα τον (μ)πούστη! Τρίβεται στην γκλίτσα του τσοπάνη.
Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά ο... ποιμένας έχει ιστορικό βατέματος τετράποδων. Κοζάρει τον Σατανιασμένο που ’χει σκάσει μύτη (η κοκαΐνιασμένη που λέγαμε παραπάνω) με μπλουζάκι Venom στο οποίο απεικονίζεται τραγοκεφαλή με πεντάλφα και πενταβήτα, ερεθίζεται και του τον (ε)φορμάρει.
Ε, μην διαμαρτύρεσαι γλυκιά μου, πήγαινες γυρεύοντας.
«Καύλα μου εσύ!», λέει με λαγνεία ο τσοπάνος και δώσ’ του βογγητά ο Σατανιασμένος που τον (ε)πιάσανε με την... γίδα/τράγο (ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει) στην πλάτη.
Αυτός είναι δισκάρα.
Δεν είναι καν υποείδος του μέταλ,είναι πάρα πολύ σκληρό ροκ.
Μου αρέσει η φωτογραφία στο οπισθόφυλλο,Κρόνος,Μάντας και Άμπαντον,που απεικονίζονται ανάποδα στο νερό
Σε μία συνέντευξή του ο Κρόνος είχε πει ότι "δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα τι είναι σατανισμός,ξέραμε όμως ότι πουλάει,οπότε είπαμε,γιατί όχι ;"
Φίλε Παπαγιάννη, η ενασχόλησή μου με τους Venomήτο βραχύβια και ολοκληρώθηκε με το “Calm before the storm” - την μόνη κυκλοφορία τους που απέκτησα σε βινύλιο (τα προηγούμενα τα άκουγα σε κασέτες, αντιγραμμένες σε σπίτια φίλων ή πιο σωστά φίλου γιατί ένας ήταν όλος κι όλος αυτός που γούσταρε extreme μουσικές)
Το τελευταίο ρεφρέν που τραγούδησα και μπορώ να ανασύρω από τη μνήμη μου, ήταν το κομμάτι που ανοίγει τον δίσκο.
“Black Christmas, Devil’s eve” κ.λπ. κ.λπ κ.λπ.
Δυο-τρία χρόνια αργότερα έβαλα στην άκρη οριστικά τους Venom αλλά και κάποια γερμανικά thrash που άκουγα (Kreator, Sodom, Destruction τα πολύ κλασσικά για την εποχή). Είχε ήδη ανατείλει η εποχή του Progressive Metal και όλα αυτά μου ακουγόντουσαν «ρηχά».
Για να φανταστείς, το ’92 που έπαιξαν οι Accept στο «Ρόδον» όλοι οι υπόλοιποι της παρέας ήταν full καυλωμένοι κι εγώ σε φάση meh, πως κάνετε έτσι, θα προτιμούσα να έβλεπα τους [τάδε]. Είχε ΤΕΡΑΣΤΙΟ impact στα early ’90s το δίδυμο “Parallels” / “Images and words” επισκιάζοντας ακόμα και συγκροτήματα του βεληνεκούς των Accept. Τους είχε μικρύνει στα μάτια μου (μας).
Ακόμα και τώρα πιστεύω πως για κάθε μπάντα, υπάρχει μια χρονική περίοδος που σου κάνουν click και τρελαίνεσαι να τους δεις ζωντανά η οποία δεν ταυτίζεται απαραίτητα με το δημιουργικό ζενίθ της καριέρας τους.
Από το ’91-’92 μέχρι και το τέλος της δεκαετίας, ασχολούμασταν σε μεγάλο βαθμό με Progressive, Progressive Power και όλα τα sub-genres.
Το πάθος μου για πιο βαριά -όχι όμως και κάφρικη- μουσική αναζωπυρώθηκε λίγο πριν/μετά την αλλαγή χιλιετίας όταν αγόρασα κάτι μεταχειρισμένα CDs από έναν τύπο που έφευγε για Ευρώπη και σκότωνε τη συλλογή του: Children Of Bodom (OK, questionable choice), In Flames (OK, Maiden με βοθρέ φωνητικά / για τους πολέμιους, Gayteborg Metal) και κυρίως Arch Enemy. Όταν βγήκε το “Wages of sin” έπαθα ταράκουλο. Τα-ρά-κου-λο. Περιττό να αναφέρω πως το είχα ΛΙΩΣΕΙ.
Να προσθέσω έτσι για τη συζήτηση, πως οι 2-3 μεταλάδες που γνώρισα προς το τέλος της δεκαετίας του ’80 και άκουγαν Venom, ήταν κάπως... περίεργοι τύποι. Ο ένας nerd περίεργος (χαμηλό προφίλ, συνεσταλμένος), ο άλλος περίεργος-περίεργος (εκδήλωση ενδιαφέροντος για Σολομωνικές, τελετές και δεν συμμαζεύεται / μάλλον φάση που θα λογικά θα πέρασε)
Α, τώρα που το θυμήθηκα μιας που έχω περάσει αμέτρητες ώρες σε δισκάδικο της οδού Α που δεν υφίσταται εδώ και χρόνια.
Μου έλεγε ο Α, πως υπήρχε τότε (’96 ή ’97) 65άρης που κατά διαστήματα ερχόταν και αγόραζε Black Metal (!!!) δίσκους για τους οποίους γνώριζε κάθε λεπτομέρεια. Δηλ. ΔΕΝ προορίζονταν για τον γιο του ή το εγγόνι του (σε αυτή την ηλικία δεν θα ήταν απίθανο).
Το φαντάζεστε;
Εγώ μια φορά, δεν τον είχα πετύχει στο μαγαζί. Λέτε να έκανε καμιά έρευνα «Πως το (Black) Metal ωθεί τη νεολαία στον Σατανισμό» και συγκέντρωνε υλικό;
Ο Α πάντως ήταν σαφής. Ο τύπος ήταν true fan του είδους. ΓΟΥΣΤΑΡΕ. Αυτή την εντύπωση είχε αποκομίσει.
Τι να απέγινε αυτή η ψυχή;
Αυτός είναι δισκάρα.
Δεν είναι καν υποείδος του μέταλ,είναι πάρα πολύ σκληρό ροκ.
Μου αρέσει η φωτογραφία στο οπισθόφυλλο,Κρόνος,Μάντας και Άμπαντον,που απεικονίζονται ανάποδα στο νερό
Σε μία συνέντευξή του ο Κρόνος είχε πει ότι "δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα τι είναι σατανισμός,ξέραμε όμως ότι πουλάει,οπότε είπαμε,γιατί όχι ;"
Ας ακούσουμε το Witching Hour (03:00)
Bασικα γρηγορο ΝWOBHM ειναι με τραχια φωνητικα.
Και ο Quorthon το ειχε πει οτι δεν ειχαμε τι να βαλουμε στο πρωτο εξωφυλλο Bathory και βαλαμε τη μαπα του τραγου.Μονο σατανιασμενα σαν τον Λεγεών πιστευουν αυτες τις μπουρδες περι σοβαρου σατανισμου στο Metal
Υποψη οτι ο πρωτος τραγουδιστης Venom ηταν αυτος ο Clive "Jesus Christ" Archer οποιος απλα εξαφανιστηκε μετα τα δυο πρωτα demo.
Gordian Knot έγραψε: 21 Σεπ 2020, 23:03
Είχε ΤΕΡΑΣΤΙΟ impact στα early ’90s το δίδυμο “Parallels” / “Images and words” επισκιάζοντας ακόμα και συγκροτήματα του βεληνεκούς των Accept. Τους είχε μικρύνει στα μάτια μου (μας).
Δυο κομματαρες στο “Parallels” Eye to Eye&Point of View αλλα γενικα ειμαι φαν της πρωτης περιοδου μεχρι και Awaken the Guardian.
Dream Theater ποτε δεν τρελαθηκα αν κι αυτο το Pull Me Under το ακουγα χρονια οπου και να πηγαινα.
στην πλάτη.
