Phorum.com.gr

Fluffy έγραψε: 23 Οκτ 2021, 15:02γιατί, υπήρχε περίοδο που σήμαινε κάτι άλλο;

Ναι. Ο όρος είχε διάφορες σημασίες ανά τους αιώνες. Ο Τρικούπης στην ιστορία του γράφει για ένα σώμα Αρβανιτών αποτελούμενο από Έλληνες, Βουλγάρους και Σέρβους.

Το θέμα είναι πολύπλοκο και δεν λύνεται με λήμματα λεξικών.

Έτσι είναι. Αρβανίτες λέγονταν και οι έμμισθοι οπλοφόροι χωρίς να είναι αρβανίτικης καταγωγής. Δηλαδή το εθνοτικό Αλβανός/Αρβανίτης έγινε επαγγελματικό. Μην ξεχνάμε τους Αλβανούς/Αρβανίτες Στρατιώτες που πήγαν στην Δύση. Λέει ο Τρικούπης :

… έτοιμοι ήσαν να συναγωνισθώσιν όλοι οι Αρβανίται. Αρβανίται δε ελέγοντο οι εν ταις δύο ηγεμονείαις σύμμικτοι Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι συνδεόμενοι διά του αυτού δόγματος και ποριζόμενοι τα προς το ζήν δι’ οπλοφορίας, τινές δε διά μισθώσεως προσόδων.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF ... E%B5%CF%82

Για τους "Αρβανίτες" στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες :

( Απόστολος Βακαλόπουλος )


(...)



Ίσως γι' αυτό περνούσαν τον Γιωργάκη Ολύμπιο για "Αλβανό".

( Καργάκος )

Ζαποτέκος έγραψε: 28 Δεκ 2019, 23:17 Το ρωμαίικο - αγγλικό - αρβανίτικο λεξικό του Leake το οποίο τυπώθηκε στο Λονδίνο το 1814.
http://www.lithoksou.net/p/romaiiko-agg ... xizoyn-apo
Αλβανήτης/Αρβανήτης, Albanian, Shkipetàr.

Ζαποτεκε,
λες να προερχεται απο την πατριδα σου, monte alban, ο αρβανιτης;
Ενα μπραβο για οσα παραθετεις που ειναι παρα πολυ ωραιες και καλες πληροφοριες.
για ολα τα νηματα σου που εχω μπορεσει να διαβασω.

παραθετω σκεψεις για το ονομα αρβανιτης, αλβανος και σσκιπταρ.

Αν τα θεωρεις τραβηγμενα η παραλογα να μου το υποδειξεις και θα το εκτιμησω.

Αλβα-νια.
Γεωγραφικος προσδιορισμος απο την ριζα Αλπ/Alb/Alp· λευκος. [ισως εχει εννοιολογικη και ετυμολογικη σχεση μ το αλ-ας και την φυσικη λευκοτητα του, ισως ειναι συμπτωσις η ριζα και η λευκοτητα;.]
Hittite alpā- (c.) : συννεφο, λευκό.
Lat. alba : λευκό.
Ελλ. αλ [αλας, (λευκο)] + Ελλ. πα [δωρ.οπου] = αλπα ;

Πολλες γεωγραφικα οι Αλβανιες για να ειναι μονο ενας εθνολογικος προσδιορισμος.
[δεν μιλαμε για το σημερινο κρατος της Αλβανιας βεβαια και ειναι αυτονοητο].
Αυτοι αυτοπροσδιοριζονται ως Σσκιπταρ-οι και η χωρα Σσκιπερια.


Αρβανιτης
Διαλεχτε
1. ἁρπάναι· μάνδραι βοσκημάτων, Hsch.
αρπανιτες - αρμπανιτες - αρβανιτες ; κτηνοτροφοι, βοσκοι

2. αρ· γη [αροω*· οργώνω, σπέρνω] + βανά· γυνή [Βοιωτ., βανῆκες, Hsch.] ; γη γυνων ;

3. αρ· γη [αροω*· οργώνω, σπέρνω] + βαινω· βαδιζω ; αρβαινω. αρβαιν-ιτης. αρβαν-ιτης. αυτος που βαδιζει στην γη. Κυνηγος/Πολεμιστης/Αροτης/Ταξιδιωτης**

*ἀρόω: Επικ. απαρ. ενεστ. ἀρώμεναι, μέλ. ἀρόσω, Επικ. -όσσω· αόρ. αʹ ἤροσα — Παθ. αόρ. αʹ ἠρόθην· Ιων. μτχ. παρακ. ἀρηρόμενος·
I. οργώνω, Λατ. arare, οὔτε φυτεύουσιν, οὔτ' ἀρόωσιν (Επικ. αντί ἀροῦσι), σε Ομήρ. Οδ.
II. 1. σπέρνω, ἀροῦν εἰς κήπους, σε Πλάτ.
2. μεταφ., λέγεται για τον σύζυγο, σε Θέογν., Σοφ. — Παθ., λέγεται για το παιδί, γεννιέμαι, στον ίδ. (η ΑΡΟϜ, πρβλ. ἄρου-ρα, Λατ. arv-um. Αρβ-um).

**αρβυλις· υποδημα πολεμιστων, κυνηγων, γεωργων [αροτων, αγροτων], ταξιδιωτων.


Σσκιπτάροι. τα Σσκιπόνιατα
shqiponjë . σσκιπόνια . αετός . σσκιπταρ. ξιπταρ. ξιφταρ . ξεφταρ . ξεφτερ . ωκυπτερος . οξυφτερος . αρπακτικα γενικως και ο αετος ο βας των αρπακτικων.

Σκπιταροι. Υπηκοοι της σημαιας του Δικεφαλου Αετου.
τα Σκεφτερια, τα Ξεφτερια.


Να τα βαλουμε ολα μαζι στην χυτρα και να παμε στην πατριδα σου, Ζαποτεκε, στο Μοντε Αλμπαν να βρουμε τις ριζες των αρβανιτων απο το Αλμπαν και το αλβανος που λενε τα "λεξικα" του μεσαιωνα που βλεπανε με το καντηλι, αν ειχαν βεβαια λαδακι να καψουνε...

Με εκτιμηση...

taxalata xalasa έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 05:50Αρβανιτης

Το πιο απλό δεν έβαλες. Εκ του τοπωνυμίου Άρβων: Αρβωνίτης - Αρβανίτης.

Τα Αλβανία-Αλβανός είναι όντως εκ του λατινικού albus.

Καβαλάρης έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 08:52

taxalata xalasa έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 05:50Αρβανιτης

Το πιο απλό δεν έβαλες. Εκ του τοπωνυμίου Άρβων: Αρβωνίτης - Αρβανίτης.

Τα Αλβανία-Αλβανός είναι όντως εκ του λατινικού albus.

τι σημαινει το τοπωνυμιο αρβων;

Τίποτα. Τοπωνύμιο είναι το οποίο αναφέρει ο Πολύβιος.

Καβαλάρης έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 09:00 Τίποτα. Τοπωνύμιο είναι το οποίο αναφέρει ο Πολύβιος.

ακομα και το τιποτα σημαινει κατι.
δεν βαζανε ονοματα τυχαια και οτι να ναι...

Μπορεί αλλά σε αυτό δεν ξέρουμε.

Καβαλάρης έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 09:08 Μπορεί αλλά σε αυτό δεν ξέρουμε.

και γιατι δεν ξερεις Κεφαλαρη;
αντε να δουμε

ριζα γη = αρ
+ βῶν: μεταγ. Δωρ. ἀντὶ βοῦν, αἰτ. τοῦ βοῦς, Ahr Δωρ. Δ. σ.166. > γη βοδιων

+ βάνος. κλάσμα, μωρός, καὶ τυφλός, Hsch. > τυφλη γη, κλάσμα γης

+ βανόν. λεπτόν, Hsch. > Αρβανόν = Λεπτη [στενη] Γη ;

+ βανοί. τέχναι, βανιται . τεχνιται Hsch. > τεχνιτες γης > αγροτες > αρβανοί . αρβανιται

+ βανούς. ὄρη στρογγύλα, Hsch. > γη με στρογυλα ορη ;

+ Fαναξ . ουαναξ . wαναξ . βαναξ > βανιτες > γη + βασιλικοι > αυτοκρατορικοι στρατιωτες [αρ. γη (πεζοποροι); + βανιτες = ανθρωποι του ανακτος (βασιλευς, αυτοκρατωρ) ];

+ βωνίτης . βουνίτης: -ου, ὁ, κάτοικος τῶν βουνῶν ἐπὶ τοῦ Πανός, Ἀνθ. Π. 6. 106. 2) = βούτης, Σουΐδ. -Ὁ Δωρ. τύπος βωνίτης παρ’ Ἡσυχ. καὶ Καλλ. Ἀποσπ. 157. ΙΙ. κατεσκευασμένος ἐκ βουνίου ἢ παρεσκευασμένος δι’ αὐτοῦ, ἔχων τὴν εὐωδίαν αὐτοῦ, Διοσκ. 5. 56. > γη βουνιτης > ορεσιβιος > αρβωνιτης Δωρ.

+ μπουνα . βουναία. επίθετο της Ήρας επειδή το ιερό της βρισκόταν σε βουνό στον δρόμο προς τον Ακροκόρινθο. > αρβουνα > αρμπουνα > βουνισια γη > υψωματα και λοφοι και βουνιες απο κοπρια.

διαλεχτε...

Αυτές είναι δικές σου ερμηνείες αλλά δεν ξέρουμε τι ισχύει. Το βωνίτης το έψαξα και όντως είναι βουνίτης δωριστί. Οπότε είναι πιθανόν το αρβανίτης = ορεσίβιος.

Δημοτικό Ασσήρου Μακεδονίας

Η Παναγιώτα κίνησε, η Παναγιώτα μαρί
στα σουϊκά της να πάει, Παναγιώτα η καημένη.
Στο δρόμο να που πήγαινε, Παναγιώτα μαρί,
τρεις Τούρκους διασταυρώνει και οι τρεις Αρβανιτάδες.

Ο ένας της λέει «ώρα καλή» Παναγιώτα μαρί,
ο άλλος «καλημέρα», τρίτος βγάζει τη μαχαίρα.
Δώσ' μας φιλί, δώσ' μας τσιμπί, Παναγιώτα μαρί.
για δώσ' μας μαύρα μάτια, μη σε κάνουμε κομμάτια.

Μήτε φιλί, μήτε τσιμπί, Παναγιώτα μαρί,
μα ούτε μαύρα μάτια, και ας με κάνετε κομμάτια.
Κάλλιο να ιδώ το αίμα μου, Αρβανίτη σκυλί,
τη γης να κοκκινίσει, πάρα Τούρκο να φιλήσει

για να μην μπλέκουμε τα μπούτια μας

taxalata xalasa έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 10:05

Καβαλάρης έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 09:08 Μπορεί αλλά σε αυτό δεν ξέρουμε.

και γιατι δεν ξερεις Κεφαλαρη;
αντε να δουμε

ριζα γη = αρ
+ βῶν: μεταγ. Δωρ. ἀντὶ βοῦν, αἰτ. τοῦ βοῦς, Ahr Δωρ. Δ. σ.166. > γη βοδιων

+ βάνος. κλάσμα, μωρός, καὶ τυφλός, Hsch. > τυφλη γη, κλάσμα γης

+ βανόν. λεπτόν, Hsch. > Αρβανόν = Λεπτη [στενη] Γη ;

+ βανοί. τέχναι, βανιται . τεχνιται Hsch. > τεχνιτες γης > αγροτες > αρβανοί . αρβανιται

+ βανούς. ὄρη στρογγύλα, Hsch. > γη με στρογυλα ορη ;

+ Fαναξ . ουαναξ . wαναξ . βαναξ > βανιτες > γη + βασιλικοι > αυτοκρατορικοι στρατιωτες [αρ. γη (πεζοποροι); + βανιτες = ανθρωποι του ανακτος (βασιλευς, αυτοκρατωρ) ];

+ βωνίτης . βουνίτης: -ου, ὁ, κάτοικος τῶν βουνῶν ἐπὶ τοῦ Πανός, Ἀνθ. Π. 6. 106. 2) = βούτης, Σουΐδ. -Ὁ Δωρ. τύπος βωνίτης παρ’ Ἡσυχ. καὶ Καλλ. Ἀποσπ. 157. ΙΙ. κατεσκευασμένος ἐκ βουνίου ἢ παρεσκευασμένος δι’ αὐτοῦ, ἔχων τὴν εὐωδίαν αὐτοῦ, Διοσκ. 5. 56. > γη βουνιτης > ορεσιβιος > αρβωνιτης Δωρ.

+ μπουνα . βουναία. επίθετο της Ήρας επειδή το ιερό της βρισκόταν σε βουνό στον δρόμο προς τον Ακροκόρινθο. > αρβουνα > αρμπουνα > βουνισια γη > υψωματα και λοφοι και βουνιες απο κοπρια.

διαλεχτε...

υποτίμησα το χιούμορ σου

Καβαλάρης έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 12:03 Αυτές είναι δικές σου ερμηνείες αλλά δεν ξέρουμε τι ισχύει. Το βωνίτης το έψαξα και όντως είναι βουνίτης δωριστί. Οπότε είναι πιθανόν το αρβανίτης = ορεσίβιος.

ειπα διαλεχτε, για ολους εχει...

Καβαλάρης έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 12:03 Αυτές είναι δικές σου ερμηνείες αλλά δεν ξέρουμε τι ισχύει. Το βωνίτης το έψαξα και όντως είναι βουνίτης δωριστί. Οπότε είναι πιθανόν το αρβανίτης = ορεσίβιος.

ριζα αρβ στα ελληνικα δεν υπαρχει
ουτε αρβα
πολυ λιγοτερο αρβαν
ουτε στα λατινικα.

το αρ ειναι ριζα στα ελληνικα. δινει το arv-um στα latin με ιδια εννοια.
και ολα τα αλλα ειναι οι λεξεις που υπηρξαν και μπορουν να προστεθουν για να κανουν νεα λεξη με το αρ. αρ-οτρο. αρ-ουραιος. αρ-οσις. κτλ...
βλεπω προς το ορεσιβιος η το αρwανιτες / βασιλικοι πολεμιστες / μισθοφοροι.
εχουν και τα δυο χαρακτηριστικα ιστορικα.

Αν οι Αρβανιτες ειναι μισθοφοροι πολεμιστες οπως δειχνουν τα ιστορικα εγγραφα που ειναι στο νημα τοτε η λεξη εχει σχεση με την ιδιοτητα;
Και οπως λενε οι ειδικοι εδω στο νημα που παραθετουν, ουτε το Αλβανος, ουτε το Αρβανιτης παραθετουν σε ονοματα εθνοτητων.
Οιον σημαινει οτι ειναι ονομασια ιδιοτητας ή τοπωνύμιο που πρεπει ομως να εχει καποια ετυμολογικη ριζα.
Οποτε;

αλβανος [alb-αρχαιοτατη ριζα] = τοπωνύμιο
αρβανα [ar- -bana. αρχαιοτατες ριζες] = τοπωνύμιο ή ιδιότητα;

Δυο τοπωνυμια στο ιδιο μερος; Δύσκολο.
τοτε;

Aλβανος ειναι τοπωνυμιο ανεξαρτητου εθνοτητος και γλωσσας
Aρβανίτης είναι ιδιότητα εξισου ανεξαρτητου εθνοτητος και γλωσσας.
Γιατι μιλανε ιδια γλωσσα; Αλλη ιστορια για αλλο νημα.

Πολυ δυνατο αυτο λογω παλαιοτητας της λεξης;

Μυκηναϊκά ελληνικά γραμμένα στη Γραμμική Β γραφή ως 𐀷𐀙𐀏, wa-na-ka > wαναξ > ϝαναξ > γουαναξ > βα-να-ξ αρρ./ βα-να-σσα θηλ.

φτιαχτο το α 𐀀 ρα 𐀨 , δεν γνωριζω αν υπαρχει σε επιγραφη γραμμικης Β. ειναι μυθιστορηματικο.
α-ρα = αρ = γη.

𐀀 𐀨 𐀷 𐀙 𐀏 . a ra wa na ka . γη ανακτος* . a ra wa na ka s ;

αρϝανακα. αρwανακα. αργουανακα. αρβουανακα. αρβανακα. Αρβανακες / Αρβανιτες..... οι κατοικοι στην γη του ανακτος . υπήκοοι ανακτος . και πολεμιστες ανακτος . ειναι οι Αρβανιτες πολεμιστες ιστορικα; Ναι. Ετοιμη η φασολαδα....

Το δίγαμμα ϝ προφερόταν / w / και απορρίφθηκε πολύ νωρίς, ακόμη και πριν από την υιοθέτηση του φοινικικού αλφαβήτου, από ανατολικές ελληνικές διαλέκτους (π.χ. ιωνική ελληνική). άλλες διάλεκτοι διατήρησαν το δίγαμα μέχρι πολύ μετά την κλασική εποχή.

Η λέξη Άναξ στην Ιλιάδα αναφέρεται στον Αγαμέμνονα (ἄναξ ἀνδρῶν, δηλ. «αρχηγός των ανθρώπων») και στον Πρίαμο, υψηλούς βασιλείς που ασκούν κυριαρχία σε άλλους, πιθανώς κατώτερους, βασιλείς. *Αυτή η πιθανή ιεραρχία ενός "ανάξ" που ασκεί εξουσία σε πολλούς τοπικούς "βασιλείς" πιθανώς υπονοεί μια πρωτοφεουδαρχική πολιτική οργάνωση των πολιτισμών του Αιγαίου. Το επίθετο της Γραμμικής Β wa-na-ka-te-ro (wanákteros), «του [οικογένειας] του βασιλιά, βασιλικός», και η ελληνική λέξη ἀνάκτορον, ανάκτορον, «βασιλική [κατοικία], παλάτι» προέρχονται από το anax. Ο Άναξ είναι επίσης ένα τελετουργικό επίθετο του θεού Δία ("Zeus Anax") με την ιδιότητά του ως κυρίαρχου του Σύμπαντος, συμπεριλαμβανομένων των υπολοίπων θεών. Η έννοια του βασιλέα ως «βασιλιάς» στην Κλασική Ελλάδα οφείλεται σε μια αλλαγή ορολογίας κατά τους ελληνικούς σκοτεινούς αιώνες. Στα μυκηναϊκά χρόνια, ένας * gʷasileus - γουασιλευς - βασιλευς φαίνεται να είναι ένας κατώτερος αξιωματούχος (σε μια περίπτωση αρχηγός επαγγελματικής συντεχνίας), ενώ στον Όμηρο, ο Άναξ είναι ήδη ένας αρχαϊκός τίτλος, που ταιριάζει περισσότερο σε θρυλικούς ήρωες και θεούς παρά σε σύγχρονους βασιλιάδες .

Βασιλευς = αρχηγός επαγγελματικής συντεχνίας....Αινειαν


Η λέξη βρίσκεται ως στοιχείο σε ονόματα όπως Ιππόναξ ("βασιλιάς των αλόγων"), Αναξαγόρας ("βασιλιάς της αγοράς"), Πλειστοάναξ ("βασιλιάς του πλήθους"), Αναξίμανδρος ("βασιλιάς του κτήματος"), Αναξιμένης ("διαρκής βασιλιάς"), Αστυάναξ ("υψηλός βασιλιάς", "άρχοντας της πόλης"), Ανακτορία ("βασιλική [γυναίκα]"), Ιφιάνασσα ("ισχυρή βασίλισσα") και πολλοί άλλοι. Ο αρχαϊκός πληθυντικός Άνακες (Ἄνακες, «Βασιλιάδες») ήταν μια κοινή αναφορά στους Διόσκουρους, ο ναός των οποίων ονομαζόταν συνήθως Ανάκειο (Ἀνάκειον) και η ετήσια θρησκευτική τους γιορτή Ανάκεια (Ἀνάκεια).

Οι λέξεις άναξ και ανάσα χρησιμοποιούνται περιστασιακά στη νέα ελληνική ως υποτιμητικός όρος για τα δικαιώματα, ενώ η λέξη ανάκτορο και τα παράγωγά της χρησιμοποιούνται συνήθως σε σχέση με τα παλάτια [palaces].