Phorum.com.gr

σούπερ δημήτριος έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:51

Thor έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:32

Feindflug έγραψε: 17 Οκτ 2019, 21:36 Όταν ήμουν μικρός, με χτύπησε ένας τύπος με το αυτοκίνητό του. Με πέταξε τόσο μακριά που προσγειώθηκα σε κάτι χωράφια. Με χτύπησε δε τόσο δυνατά που έμεινα αναίσθητος για πολύ ώρα. Όταν σηκώθηκα και πήγα στο σημείο του ατυχήματος, δεν βρήκα κανέναν.

Ευτυχώς δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι...

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

κάτι υποψιάζομαι.μήπως σε βασάνιζε καιρό η σκέψη τι τύπος αυτοκινήτου σε χτύπησε?

Πρέπει να ήταν Fiat Tipo, τύπε.

Τυπε θα έβαζα γελοεμοτικνς αλλα ωρες ωρες με εκνευρίζεις και βγάζεις μια γεροντιλα-γεροντοπαλικαριλιλα

Feindflug έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:57

Thor έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:32

Feindflug έγραψε: 17 Οκτ 2019, 21:36 Όταν ήμουν μικρός, με χτύπησε ένας τύπος με το αυτοκίνητό του. Με πέταξε τόσο μακριά που προσγειώθηκα σε κάτι χωράφια. Με χτύπησε δε τόσο δυνατά που έμεινα αναίσθητος για πολύ ώρα. Όταν σηκώθηκα και πήγα στο σημείο του ατυχήματος, δεν βρήκα κανέναν.

Ευτυχώς δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι...

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

Εννοώ, τύπε, ότι δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι .

aLiCat έγραψε: 19 Οκτ 2019, 11:52

Feindflug έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:57

Thor έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:32

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

Εννοώ, τύπε, ότι δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι .

Καλά πώς κανεις ετσι; δεν ειναι και σταρχιδιστης καπνιστής που περιμένει να τον σωσουν οι αντικαπνιστές γιατι αλλιώς ειναι υποκριτές, ο τυπος.... Μπουχαχαχα

Feindflug έγραψε: 19 Οκτ 2019, 11:47 Τέλη 80's και 'γω να είμαι λίγο μετά την εφηβεία μου, νεαρό παλληκάρι, αχόρταγο να ζήσω όλες τις εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κάποιος.

Ήταν η φάση που πειραματιζόμουν στο σεξ, αλλά όλες οι εμπειρίες μου ήταν με νεαρές κοπέλες και ελάχιστες γυναίκες της μέσης ηλικίας. Ήταν όμως σαν η μοίρα να άκουσε τα θέλω μου και να μου έστειλε την Μέλπω στην ζωή μου.

Η Μέλπω ήταν μια ξαναμμένη, kinky 75αρα γυναίκα! Τρελαινόταν για sex, κάθε είδους, όλη την ώρα! Δεν ξέρω που οφείλονταν η τόσο μεγάλη όρεξή της και οι αντοχές της. Ίσως στα χάπια για το ζάχαρο που έπαιρνε. Είχα χαθεί από τις παρέες μου, τα στέκια μας, τις ντίσκο. Ήμουν συνεχώς μαζί της, αναζητώντας και ανακαλύπτοντας νέους τρόπους για να πάρω και να δώσω ηδονή με την παραωριμασμένη αγαπημένη μου. Απ' όλα όσα κάναμε μαζί, πάντα της άρεσε περισσότερο να συνουσιαζόμαστε σε δημόσια και απαγορευμένα μέρη. Δεν είχαμε αφήσει πιλοτή για πιλοτή, αλάνες, δασάκια, παιδικές χαρές, προαύλια εκκλησιών, νεκροταφεία. Αυτό που γούσταρε πιο πολύ όμως ήταν να το κάνουμε σε παλιά, εγκαταλελειμμένα σπίτια. Για κάποιον λόγο, ηδονιζόταν πέρα από τα όρια και φώναζε λες και την έσφαζα! Αναρωτιέμαι πόσους ανθρώπους θα τρομάξαμε ενώ περπατούσαμε στα κρυφά και απαγορευμένα μονοπάτια της σεξουαλικής ηδονής!

Θα την θυμάμαι πάντα για όσα ζήσαμε μαζί. Ακόμα πάω κι ανάβω κανένα κεράκι στο μνήμα της, θυμούμενος τις αξεπέραστες στιγμές που μοιραστήκαμε.

Σ' ευχαριστώ, Μέλπω!

αν δεν έχει κάποιο κενό η ιστορία καταλαβαίνω ότι την χώρισες όταν πέθανε.το έχεις μετανιώσει καθόλου?

Γιατι του ειπες οτι πέθανε?

Αυτο δεν ειναι φορουμ, νηπιαγωγείο ειναι

σούπερ δημήτριος έγραψε: 19 Οκτ 2019, 12:16

Feindflug έγραψε: 19 Οκτ 2019, 11:47 Τέλη 80's και 'γω να είμαι λίγο μετά την εφηβεία μου, νεαρό παλληκάρι, αχόρταγο να ζήσω όλες τις εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κάποιος.

Ήταν η φάση που πειραματιζόμουν στο σεξ, αλλά όλες οι εμπειρίες μου ήταν με νεαρές κοπέλες και ελάχιστες γυναίκες της μέσης ηλικίας. Ήταν όμως σαν η μοίρα να άκουσε τα θέλω μου και να μου έστειλε την Μέλπω στην ζωή μου.

Η Μέλπω ήταν μια ξαναμμένη, kinky 75αρα γυναίκα! Τρελαινόταν για sex, κάθε είδους, όλη την ώρα! Δεν ξέρω που οφείλονταν η τόσο μεγάλη όρεξή της και οι αντοχές της. Ίσως στα χάπια για το ζάχαρο που έπαιρνε. Είχα χαθεί από τις παρέες μου, τα στέκια μας, τις ντίσκο. Ήμουν συνεχώς μαζί της, αναζητώντας και ανακαλύπτοντας νέους τρόπους για να πάρω και να δώσω ηδονή με την παραωριμασμένη αγαπημένη μου. Απ' όλα όσα κάναμε μαζί, πάντα της άρεσε περισσότερο να συνουσιαζόμαστε σε δημόσια και απαγορευμένα μέρη. Δεν είχαμε αφήσει πιλοτή για πιλοτή, αλάνες, δασάκια, παιδικές χαρές, προαύλια εκκλησιών, νεκροταφεία. Αυτό που γούσταρε πιο πολύ όμως ήταν να το κάνουμε σε παλιά, εγκαταλελειμμένα σπίτια. Για κάποιον λόγο, ηδονιζόταν πέρα από τα όρια και φώναζε λες και την έσφαζα! Αναρωτιέμαι πόσους ανθρώπους θα τρομάξαμε ενώ περπατούσαμε στα κρυφά και απαγορευμένα μονοπάτια της σεξουαλικής ηδονής!

Θα την θυμάμαι πάντα για όσα ζήσαμε μαζί. Ακόμα πάω κι ανάβω κανένα κεράκι στο μνήμα της, θυμούμενος τις αξεπέραστες στιγμές που μοιραστήκαμε.

Σ' ευχαριστώ, Μέλπω!

αν δεν έχει κάποιο κενό η ιστορία καταλαβαίνω ότι την χώρισες όταν πέθανε.το έχεις μετανιώσει καθόλου?

Βασικά, τύπε, πέθανε όταν με χώρισε.

Naida έγραψε: 17 Οκτ 2019, 21:22 Όταν η μάνα μου έμεινε εγκυος σε μένα ο πατέρας μου είχε φάει σκάλωμα και δεν ηθελε άλλο παιδί. Της έλεγε κάθε μέρα να με ρίξει. Η μάνα μου δεν ήθελε. Είχε μανιασει ο πατέρας μου, σκληρός άνθρωπος στη νιότη του δεν ένιωθε, την έβαζε να κάνει βαριές δουλειές για να με αποβάλλει, αλλά που εγώ είχα γαντζωθει γερά.
Έφευγε για δουλειά χαράματα. Άδειοι οι δρόμοι και σε μια στροφή πάνω του πετάγεται από το πουθενά ένα μικρό παιδάκι ,πλακώνεται στα φρένα αλλά δεν προλαβαίνει. Κατεβαίνει κάτω σε κατάσταση αμόκ. Πάει μπροστά στο αυτοκίνητο,πουθενά παιδί. Έψαξε γύρω γύρω πουθενά τίποτα. Έκατσε στο πεζοδρόμιο και έκλαιγε απο το σοκ. Μόλις πήγε δουλειά πήρε τη μάνα μου τηλ. και της λέει μη κάνεις τίποτα θα το κρατήσουμε. Φυσικά έγινα η αδυναμία του και φυσικά του το χτυπάω ότι δεν με ήθελε

Εμενα οι γονεις μου εκαναν εκτρωσεις οταν γκαστρωνοταν η μανα μου, γιατι δεν τους αρεσε η αντισυλληψη. Ωσπου ο μεγαλος αδελφος μου επαθε σοβαρα εγκαυματα παιζοντας με σπιρτα και οινοπνευμα. Φοβουμενοι την πιθανοτητα να μεινουν ατεκνοι αν μελλοντικα ξαναεκανε καποια βλακεια, αφησαν εμενα να γεννηθω. Αργοτερα το μετανιωσαν και ελεγαν συχνα, γιατι δεν το ριχναμε κι αυτο, οπως τα αλλα;

Ορέστης 35 έγραψε: 19 Οκτ 2019, 14:58

Naida έγραψε: 17 Οκτ 2019, 21:22 Όταν η μάνα μου έμεινε εγκυος σε μένα ο πατέρας μου είχε φάει σκάλωμα και δεν ηθελε άλλο παιδί. Της έλεγε κάθε μέρα να με ρίξει. Η μάνα μου δεν ήθελε. Είχε μανιασει ο πατέρας μου, σκληρός άνθρωπος στη νιότη του δεν ένιωθε, την έβαζε να κάνει βαριές δουλειές για να με αποβάλλει, αλλά που εγώ είχα γαντζωθει γερά.
Έφευγε για δουλειά χαράματα. Άδειοι οι δρόμοι και σε μια στροφή πάνω του πετάγεται από το πουθενά ένα μικρό παιδάκι ,πλακώνεται στα φρένα αλλά δεν προλαβαίνει. Κατεβαίνει κάτω σε κατάσταση αμόκ. Πάει μπροστά στο αυτοκίνητο,πουθενά παιδί. Έψαξε γύρω γύρω πουθενά τίποτα. Έκατσε στο πεζοδρόμιο και έκλαιγε απο το σοκ. Μόλις πήγε δουλειά πήρε τη μάνα μου τηλ. και της λέει μη κάνεις τίποτα θα το κρατήσουμε. Φυσικά έγινα η αδυναμία του και φυσικά του το χτυπάω ότι δεν με ήθελε

Εμενα οι γονεις μου εκαναν εκτρωσεις οταν γκαστρωνοταν η μανα μου, γιατι δεν τους αρεσε η αντισυλληψη. Ωσπου ο μεγαλος αδελφος μου επαθε σοβαρα εγκαυματα παιζοντας με σπιρτα και οινοπνευμα. Φοβουμενοι την πιθανοτητα να μεινουν ατεκνοι αν μελλοντικα ξαναεκανε καποια βλακεια, αφησαν εμενα να γεννηθω. Αργοτερα το μετανιωσαν και ελεγαν συχνα, γιατι δεν το ριχναμε κι αυτο, οπως τα αλλα;

Καλά πέρασες κι εσύ βλέπω

Feindflug έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:57

Thor έγραψε: 18 Οκτ 2019, 17:32

Feindflug έγραψε: 17 Οκτ 2019, 21:36 Όταν ήμουν μικρός, με χτύπησε ένας τύπος με το αυτοκίνητό του. Με πέταξε τόσο μακριά που προσγειώθηκα σε κάτι χωράφια. Με χτύπησε δε τόσο δυνατά που έμεινα αναίσθητος για πολύ ώρα. Όταν σηκώθηκα και πήγα στο σημείο του ατυχήματος, δεν βρήκα κανέναν.

Ευτυχώς δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι...

τι εννοεις,δεν σου αφησε κουσουρι;

Εννοώ, τύπε, ότι δεν μου άφησε κάποιο κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι κουσούρι .

παλι καλα δηλαδη,γιατι θα μπορουσε να σου αφησει καποιο κουσουρι!

Οι περισσότερες αλλόκοτες ιστορίες μου προέρχονται από περιπάτους επειδή περπατάω συχνά.
Μια φορά, επιστρέφοντας σπίτι από ένα μονοπάτι, βλέπω μια αλεπού. Ήταν ένα ζεστό ανοιξιάτικο απόγευμα. Με το που έφυγε η αλεπού ξεκίνησε να βρέχει κι αφού η βροχή σταμάτησε απότομα άρχισαν να με κυνηγάνε μέλισσες.
Ήταν μια περίεργη μέρα.

Περιοχή Ναυπάκτου 2007, Αυγουστος.

έχω πάρει ξαφνικά την άδεια μου και μια και δεν την περίμενα, δεν κανονισα με κανεναν κατι και πήγα στο εξοχικο.
εκεί ήδη βρίσκονταν, οι γονεις μου, η αδερφη μου και ο γαμπρος μου.
εγώ, την άραξα στο σαλόνι αναγκαστικά.
ήταν τετάρτη βραδυ και ενώ κοιμομουν, άκουσα τρελό γατοκαυγά έξω και μια γλάστρα να σπάει. είπα ενα ξουτ από το παράθυρο και ξαναξάπλωσα.
καμια ωρα μετά, άκουγα φωνές απ έξω. εντάξει λέω, τιποτα πελάτες της πανσιον εδω διπλα θα ναι. ύστερα από λιγο σταματησαν.

δεν περναει λιγη ωρα, ξανα φωνές. αυτην την φορα πιο δυνατά. σαν να ήταν στον κήπο μας. δυο αντρικές φωνές να συζητάνε.

σηκώνομαι και πάω κοντά στην πόρτα, προσπαθοντας να καταλάβω ποιος είναι, αλλά οι φωνές σταματησαν μολις πλησιασα.

δεν περναει κανα 20λεπτο, ξανα φωνές πιο δυνατά αυτήν την φορά. εεεε φώναξα, φευγάτε είναι νυχτα. συνεχιζαν ομως και πηγα προς την πορτα. μολις εφτασα, μαχαιρι οι φωνές. άναψα και τα φωτα και ησυχια.

ξαναπάω στον καναπέ μου, και ύστερα από λιγο, ξανά φωνές. τωρα καταλαβαινα ότι ήταν κατι σαν ραδιοφωνο. εκει σηκώθηκα πλησιασα την πορτα, άναψα τα φωτα και άνοιξα εναν μπουφέ που έχουμε κοντα στην πορτα. εκει μεσα βρήκα ένα παλιο ραδιοσιντοφωνο. πισω ειχε μπαταριες αλλα λιωμένες, έσταζαν. έβαλα λίγο χαρτί κουζίνας, το κάλυψα μην χαλάσει το πάτωμα και το επιπλο και το έβαλα προσωρινα στον μπουφέ.

πάω στον καναπε και μετα απο λιγη ωρα, ξανα ραδιοφωνο αυτην την φορα στην διαπασων με τους εκφωνητές να λένε για τις φωτιές στην Καλαμάτα. πλεον ήμουν εξω φρενών, παιρνω την σκουπα, παω να ανοιξω την πορτα και να την φερω στο κεφαλι οποιου ήταν απέξω και ακουγε στην αυλή μας ραδιοφωνο.
παω να ξεκλειδωσω την πορτα, το κλειδι δεν γυρναγε ουτε αριστερα ουτε δεξια. το βγαζω και το ξαναβαζω, τιποτα. παιρνω τα κλειδια που ειχα στην τσαντα μου, παω να ξεκλειδωσω τιποτα. να προσπαθω να χρησιμοποιησω το πομολο, τιποτα. οπως στα θριλερς.

εκει με ειχε πιασει ολοκληρωτικά υστερια και φωναξα τους αντρες του σπιτιου. ερχονται και κανουν μια και ανοιγουν την πορτα.

εν τω μεταξυ, από την φασαρια του ραδιοφωνου και την δικια μου, ειχε ξυπνησει ολη η γειτονια και ειχαν ερθει στην αυλη μας με τις νυχτικιες.

το δε ραδιοφωνο, με τις λιωμενες μπαταριες και το στουμπωμενο χαρτι κουζινας, εμεινε για παντα αλαλο.

αυτά.

Κοιμόμουν βαθιά στο δωμάτιό μου με κλειστή την πόρτα του δωματίου και έβλεπα στον ύπνο μου τον παππού μου μαζί με μια από τις θείες μου να βρίσκονται σπίτι μου και να συζητάνε. Το να βρίσκονται αυτοί οι 2 στον ίδιο χώρο (και μάλιστα σπίτι μου) συνέβαινε 3ις φορές τον χρόνο, σε γιορτές. Σπάνιο φαινόμενο δηλαδή. Και τελοσπάντων, σε μια φάση της συζήτησης ακούω τον παππού μου να λέει κάτι στη θεία μου που δεν το ήξερε κανείς και που δεν μπορούσα ασπούμε να το προβλέψω. Μετά από κάποια λεπτά ξυπνάω, ανοίγω την πόρτα του δωματίου γιατί άκουγα θόρυβο κάτω στην κουζίνα, πάω στον διάδρομο και εκτός από το ότι ακούω τον παππού μου και την θεία μου που ήταν μαζί και στο όνειρο, ο παππούς μου είχε πει εκείνη την στιγμή στην θεία μου αυτό ακριβώς που είχα ακούσει στο όνειρο και με σόκαρε κατέβηκα κάτω αμέσως, τους είπα ακριβώς τι είχα δει και δεν με πίστευε κανείς...

Άλλη φορά έβλεπα πως ο αδερφός μου είχε ένα ατύχημα. Ήμουνα Πάτρα. Πήρα τηλ την μάνα μου το πρωί και μου το επιβεβαίωσε.

Μια άλλη φορά ήμουν παραλία με 4ις συμφοιτήτριες. Έπρεπε να φύγουν όμως για να πάνε αεροδρόμιο να πάρει η μια τον φίλο της που γυρνούσε από Αθήνα. Ε τους είπα κι' εγώ "ε ρε φίλε γιατί να φύγετε; μακάρι να σας πάρει να σας πει πως ακυρώνεται η πτήση". Δεν πέρασε ούτε λεπτό. Χτυπάει το τηλέφωνο, ο φίλος της της είπε πως η πτήση ακυρώθηκε. Με κοιτάγανε περίεργα...

Είχα πει σε κάτι συμφοιτήτριες στην Πάτρα που πηγαίνανε να πάρουνε το λεωφορείο για Αίγιο (και περίμεναν 30 λεπτά) πως εγώ είμαι τυχερή γιατί με το που πηγαίνω στη στάση άντε να περιμένω 2-3 λεπτά το μαξ. Ήταν η μοναδική μέρα που περίμενα μισάωρο. Ματιάζω μόνη μου ακόμα και τον εαυτό μου.

Έχω κι' άλλα πολλά αλλά αυτά μου ήρθαν πρόχειρα.

Υπέροχο νήμα και ιστορίες. Λατρεύω κάτι τέτοια.

1451 έγραψε: 21 Οκτ 2019, 13:15 Οι περισσότερες αλλόκοτες ιστορίες μου προέρχονται από περιπάτους επειδή περπατάω συχνά.
Μια φορά, επιστρέφοντας σπίτι από ένα μονοπάτι, βλέπω μια αλεπού. Ήταν ένα ζεστό ανοιξιάτικο απόγευμα. Με το που έφυγε η αλεπού ξεκίνησε να βρέχει κι αφού η βροχή σταμάτησε απότομα άρχισαν να με κυνηγάνε μέλισσες.
Ήταν μια περίεργη μέρα.

άλλο κακό να μη σε βρει