Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 16 Αύγ 2019, 00:58
Ανάμεσα σε αυτόν που κόβει μόνο το σεξ και σε αυτόν που τρώει μόνο νηστίσιμα, ποιος είναι πιο κοντά στο σωστό;
Phorum.com.gr
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Σελίδα 4 από 4
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 16 Αύγ 2019, 00:59
δεν εχω να προσθέσω κάτι αλλο
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 16 Αύγ 2019, 01:11
Δε λέω, καλά είναι και τα νηστίσιμα, αλλά άμα κόψεις το σεχ αυτό μόνο του φτάνει, δε πα να τρως ότι άλλο θες.. είσαι καλυμμένη. Ο Θεός βλέπει, μη νομίζεις.don't speak έγραψε: 16 Αύγ 2019, 00:58Ανάμεσα σε αυτόν που κόβει μόνο το σεξ και σε αυτόν που τρώει μόνο νηστίσιμα, ποιος είναι πιο κοντά στο σωστό;
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 16 Αύγ 2019, 01:12
Θα σε κάψει ο Θεός εσένα, άπιστε.
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 16 Αύγ 2019, 10:37
Και σήμερα Παρασκευή δεν τρώμε ούτε λάδι. Από αύριο κρέας.Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 16 Αύγ 2019, 17:04
ναι, αρκετες ειναι λαιμαργες και δεν αφηνουν σταγονα
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2019, 17:14
Αν η 15 Αυγούστου πέσει οποιαδήποτε ημέρα, πλην Τετάρτης και Παρασκευής, καταλύουμε "εις πάντα". Αν συμπέσει Τέταρτοπαράσκευο, καταλύουμε ανεμπόδιστα ιχθυο-οινέλαιο.
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 19 Αύγ 2019, 13:06
Τώρα που το βλέπω, έτσι όπως τα λες είναι.jey_pap έγραψε: 18 Αύγ 2019, 17:14 Αν η 15 Αυγούστου πέσει οποιαδήποτε ημέρα, πλην Τετάρτης και Παρασκευής, καταλύουμε "εις πάντα". Αν συμπέσει Τέταρτοπαράσκευο, καταλύουμε ανεμπόδιστα ιχθυο-οινέλαιο.
Δεν θυμόμουν καλά. 
Εκτός κι αν πρόκειται για τίποτα πρόσφατες καινοτομίες. Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 14 Αύγ 2020, 17:33
Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα, ἄχραντε Θεοτόκε, [Χαῖρε νύμφη ἀνύμφευτε]
Παρθὲνε μὴτηρ ἄνασσα, πανένδροσέ τε πόκε. [Χαῖρε...]
Ὑψηλοτέρα οὐρανῶν ἀκτίνων λαμπροτέρα, [Χαῖρε...]
Χαρὰ παρθενικῶν χορῶν ἀγγέλων ὑπερτέρα. [Χαῖρε...]
Ἐκλαμπροτέρα οὐρανῶν, φωτὸς καθαρωτέρα, [Χαῖρε...]
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν, πασῶν ἁγιωτέρα. [Χαῖρε...]
Μαρία ἀειπάρθενε κόσμου παντὸς Κυρία, [Χαῖρε...]
Ἄχραντε νύμφη πάναγνε, Δέσποινα Παναγία. [Χαῖρε...]
Μαρία νύμφη ἄνασσα, χαρᾶς ἡμῶν αἰτία, [Χαῖρε...]
Κόρη σεμνή, Βασίλισσα, Μήτηρ ὑπεραγία. [Χαῖρε...]
Τιμιωτέρα Χερουβίμ, ὑπερενδοξοτέρα, [Χαῖρε...]
Τῶν ἀσωμάτων Σεραφίμ, τῶν θρόνων ὑπερτέρα. [Χαῖρε...]
Χαῖρε τὸ ᾆσμα Χερουβίμ, χαῖρε ὕμνος ἀγγέλων, [Χαῖρε...]
Χαῖρε ᾠδὴ τῶν Σεραφίμ, χαρὰ τῶν ἀρχαγγέλων. [Χαῖρε...]
Χαῖρε εἰρήνη καὶ χαρά, λιμὴν τῆς σωτηρίας, [Χαῖρε...]
Παστὰς τοῦ Λόγου ἱερά, ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας. [Χαῖρε...]
Χαῖρε παράδεισε τρυφῆς, ζωῆς τε αἰωνίας. [Χαῖρε...]
Χαῖρε τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, πηγὴ ἀθανασίας. [Χαῖρε...]
Σὲ ἱκετεύω Δέσποινα, σὲ νῦν ἐπικαλοῦμαι. [Χαῖρε...]
Σὲ δυσωπῶ Παντάνασσα, σὴν χάριν ἐξαιτοῦμαι. [Χαῖρε...]
Κόρη σεμνὴ καὶ ἄσπιλε, Δέσποινα Παναγία, [Χαῖρε...]
Θερμῶς ἐπικαλοῦμαί σε, ναὲ ἡγιασμένε. [Χαῖρε...]
Ἀντιλαβοῦ μου, ρῦσαί με ἀπὸ τοῦ πολεμίου [Χαῖρε...]
Καὶ κληρονόμον δεῖξόν με ζωῆς τῆς αἰωνίου. [Χαῖρε...]
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 14 Αύγ 2020, 21:27
μου αρεσει πολυ και το τελος του παρακλητικου κανονα,ωραιοι στιχοι και υπεροχη μελωδια!
δυστυχως σημερα δεν πηγα στον Πανηγυρικο(Τον ακουω στην τηλεοραση)
λιγο θα περασω αργοτερα στην αγρυπνια
δυστυχως σημερα δεν πηγα στον Πανηγυρικο(Τον ακουω στην τηλεοραση)
λιγο θα περασω αργοτερα στην αγρυπνια
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 15 Αύγ 2020, 10:19
Δογματικές διαφορές Εκκλησίας και παπισμού σχετικά με το πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου
Μεταξύ των ( ... )δογμάτων του Παπισμού συγκατελέγεται και η διδασκαλία, το επίσημο μαριολογικό δόγμα περί της «ασπίλου συλλήψεως (immaculata conseptio) της Θεοτόκου». Σύμφωνα μ’αυτό, η Θεοτόκος, επειδή προοριζόταν νά γεννήσει τόν Θεό Λόγο, ο οποίος θα σαρκωνόταν απ’αυτή, έπρεπε νά είναι παντελώς αναμάρτητη˙ διδάσκουν γι’αυτό ότι ήταν απαλλαγμένη όχι μόνο των προσωπικών αμαρτιών, αλλά και αυτού του προπατορικού αμαρτήματος, το οποίο μεταδίδεται με την φυσική γέννηση σε όλους τους ανθρώπους. Γι’αυτό μέ τήν πρόνοια του Θεού συνελήφθη μεν ως καρπός πατρός και μητρός από τους γονείς της, τους αγίους Ιωακείμ και Άννα, όμως, «ασπίλως», χωρίς να της μεταδοθεί το προπατορικό αμάρτημα. (...)
Η περί ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου διδασκαλία των Παπικών εισήχθη τόν 12ο αιώ. από δύο Βρετανούς μοναχούς, τούς Έντμερ και Όσμπερτ και περί τό 1140 στή Λυών θεσπίσθηκε σχετική εορτή. Η διδασκαλία αυτή καλλιεργήθηκε στούς επομένους αιώνες και τήν 8η -12 - 1854 ο Πάπας Πίος ο Θ΄ τήν ανήγαγε σέ δόγμα. Τήν διδασκαλία τους στηρίζουν στό χωρίο του κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου κεφ. 1, στίχ. 28, πού λέει «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία», παρερμηνεύοντας τη λέξη «κεχαριτωμένη» και ισχυριζόμενοι ότι σημαίνει αναμάρτητη. Δηλ. η Θεοτόκος ήταν αναμάρτητη, επειδή ήταν πεπληρωμένη χαρίτων. Η ορθή, όμως, ερμηνεία είναι «να χαίρεσαι, εσύ Μαρία, διότι έλαβες μεγάλη και εξαιρετική Χάρι από τον Θεό, διότι είσαι γεμάτη από την Χάριν του Θεού» .
Σύμφωνα, όμως, με την Ορθόδοξη διδασκαλία, η Θεοτόκος, ως καρπός ανδρός καί γυναικός, ήταν φορέας του προπατορικού αμαρτήματος, δέν ήταν απαλλαγμένη από τό προπατορικό αμάρτημα, τό οποίο μεταδίδεται με την φυσική γέννηση και στούς εκ κοιλίας μητρός ηγιασμένους, επομένως και στήν Κυρία Θεοτόκο. Κατά τόν Απ. Παύλο «πάντες ἥμαρτον» (Ρωμ. 5, 12), μέ τήν παράβαση των πρωτοπλάστων, δηλ. οι πάντες κατεστάθησαν αμαρτωλοί και γεννήθηκαν σέ κατάσταση αμαρτωλότητας, ακόμη και οι εκ κοιλίας μητρός ηγιασμένοι, διότι, σύμφωνα μέ τόν προφητάνακτα Δαβίδ «ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου» (Ψαλμ. 50, 7).
Κατά τήν επίσκεψή της στήν αγία Ελισάβετ, η Θεοτόκος ανεφώνησε εν Πνεύματι Αγίω και είπε˙ «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου» (Λουκ. 1, 47). Η Θεοτόκος θεωρεί τόν Θεό και δικό της Σωτήρα. Και Θεός είναι τό εν τη κοιλία της κυοφορούμενο. Τί είναι κατά Θεόν σωτηρία; Η απαλλαγή από καταδικαστικές ενοχές. Και πώς σώθηκε η Μαρία; Μέ τήν απαλλαγή από τό προπατορικό αμάρτημα. Η Θεοτόκος καθαρίσθηκε από το προπατορικό αμάρτημα, όταν τήν επεσκίασε τό Άγιον Πνεύμα κατά τόν Ευαγγελισμό. Μέ άλλα λόγια και η Μητέρα του Θεού είχε ανάγκη σωτηρίας.
Επομένως, η Ορθόδοξος Εκκλησία πιστεύει ότι η Θεοτόκος έφερε τό προπατορικό αμάρτημα και καθαρίσθηκε υπό του Αγίου Πνεύματος, όταν τήν επεσκίασε, γιά νά γεννήσει τόν Χριστό.
Μόνο ο Χριστός γεννήθηκε ασπίλως και διέκοψε την διαδοχική μετάδοση του προπατορικού αμαρτήματος, που μεταδίδεται με την φυσική γέννηση, διότι η δική Του σύλληψη δεν ήταν φυσική, αλλά υπερφυσική, δεν συνελήφθη εκ θελήματος και εκ της συναφείας ανδρός και γυναικός, αλλά ασπόρως «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». Η Υπεραγία Θεοτόκος ήταν «απείρανδρος» και «απειρόγαμος», δεν είχε δηλ. πείρα ανδρός και γάμου. Ήταν ακόμη και «άνανδρος», δεν είχε σύζυγο, άνδρα. Ο άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ ήταν απλώς προστάτης και κηδεμόνας, γι’αυτό και όταν διεπίστωσε ότι ήταν έγκυος, μη γνωρίζοντας ακόμη την θαυμαστή εκ Πνεύματος Αγίου σύλληψη, σκέφθηκε να την διώξει, «ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν» (Ματθ. 1, 18-19). Η Θεοτόκος γέννησε κατά θαυμαστό τρόπο, ενώ ήταν παρθένος. Αλλά και μετά τον τόκο παρέμεινε επίσης παρθένος. Τριπάρθενος και αειπάρθενος, προ του τόκου, εν τω τόκω και μετά τον τόκον.
Δεν συνέβη το ίδιο και με την σύλληψη και γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Γεννήθηκε βέβαια με θαύμα από στείρους και ηλικιωμένους γονείς, τους αγίους Ιωακείμ και Άννα. Κατά τα άλλα, όμως, όλα ήταν φυσικά. Υπήρξε συνάφεια ανδρός και γυναικός, συζυγία και σπορά. Η Θεοπρομήτωρ Άννα δεν ήταν απείρανδρος, απειρόγαμος και άνανδρος ούτε παρθένος. Είχε σύζυγο τον άγιο Ιωακείμ. Η σύλληψη της Υπεραγίας Θεοτόκου δεν ήταν άσπορος, αλλά εκ σπέρματος του πατρός της Ιωακείμ, όπως όλων των ανθρώπων. Γι’αυτό και μεταδόθηκε και σ’αυτή το προπατορικό αμάρτημα. Η μόνη άσπιλος και υπερφυής σύλληψη είναι η εκ Πνεύματος Αγίου και άνευ σποράς σύλληψη και γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού εκ της Παρθένου Μαρίας. Είναι ο μόνος αναμάρτητος καθ’όλα, ο τελείως και απολύτως αναμάρτητος. Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι σχετικώς αναμάρτητη, επειδή μετέχει του προπατορικού αμαρτήματος».
Έτερο αιρετικό δόγμα του Παπισμού σχετικά μέ τήν Θεοτόκο είναι τό δόγμα περί της «ενσώματης αναλήψεως της Θεοτόκου», τό οποίο καθιερώθηκε τό 1950 επί Πάπα Πίου του ΙΒ΄. Τό δόγμα αυτό είναι φυσική συνέπεια του πρώτου δόγματος της «ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου». Αφού δηλ. η Παναγία ήταν απηλλαγμένη από τό προπατορικό αμάρτημα (... ) δέν ήταν δυνατόν νά πεθάνει, νά υποστεί σωματικό θάνατο, χωρισμό ψυχής και σώματος, αλλά αναλήφθηκε σωματικώς.
Η Ορθόδοξος, όμως, Εκκλησία κάνει λόγο γιά Κοίμηση της Θεοτόκου, δηλ. πραγματικό θάνατο, χωρισμό ψυχής και σώματος, και γιά Μετάσταση της Θεοτόκου, δηλ. Ανάσταση, ένωση ψυχής και σώματος, και Ανάληψη κοντά στόν Υιό της. Αυτό αποτελεί μία κατά Χάριν ενέργεια του Θεού, για να διαφύγει η Θεοτόκος την διαφθορά του θανάτου, και μία κατά πρόληψη πραγμάτωση της Αναστάσεως.
Παραλλήλως, καλλιεργούνται σέ δογματικό επίπεδο από τούς Παπικούς οι διδασκαλίες γιά τήν Θεοτόκο ως συμμεσίτριας και συλλυτρώτριας από τόν 14ο αιώ. , δηλ. ότι Θεοτόκος μπορεί από μόνη της να μεσιτεύσει και να λυτρώσει τον άνθρωπο, όπως ο Χριστός, αλλά και ανεξαρτήτως αυτού. Οι διδασκαλίες, όμως, αυτές των Παπικών αντίκεινται σαφώς πρός τήν Αγία Γραφή, η οποία επισημαίνει ότι «πάντες γὰρ ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, δικαιούμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι διὰ τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».
http://www.saint.gr/384/texts.aspx
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, η μητέρα του Ιησού Χριστού, Μαρία (η Θεοτόκος και Παναγία), πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις ημέρες προτού αυτός συμβεί και άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Προσεύχεται στο όρος των Ελαιών και δίνει τα υπάρχοντά της σε δύο γειτόνισσές της χήρες. Επειδή κατά την ημέρα της Κοίμησής της δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, καθώς κήρυτταν «απανταχού γης», μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μοναδικός απών ο απόστολος Θωμάς.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο διέμενε η μητέρα του Θεανθρώπου. Αφού της έκλεισαν τα μάτια, οι Απόστολοι μετέφεραν το νεκροκρέβατό της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου και την έθαψαν. Κατά τη μεταφορά του λειψάνου της, φανατικοί Ιουδαίοι αποπειράθηκαν να ανατρέψουν το νεκροκρέβατό της, αλλά τυφλώθηκαν. Μόνο ένας από αυτούς, ο Ιεφωνίας , κατόρθωσε να το ακουμπήσει, αλλά μια αόρατη ρομφαία του έκοψε τα χέρια. [ Τότε ο Ιεφωνίας πίστεψε , μετανόησε και άγγελος Κυρίου του τα κόλλησε .]
Μοναδικός απών από την κηδεία της υπήρξε, όπως προαναφέραμε, ο Απόστολος Θωμάς. Όταν μετά από τρεις ημέρες πήγε στον τάφο της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Η Παναγία είχε αναστηθεί.
https://lykeio.karperou.gr/sites/defaul ... radosi.pdf
Μεταξύ των ( ... )δογμάτων του Παπισμού συγκατελέγεται και η διδασκαλία, το επίσημο μαριολογικό δόγμα περί της «ασπίλου συλλήψεως (immaculata conseptio) της Θεοτόκου». Σύμφωνα μ’αυτό, η Θεοτόκος, επειδή προοριζόταν νά γεννήσει τόν Θεό Λόγο, ο οποίος θα σαρκωνόταν απ’αυτή, έπρεπε νά είναι παντελώς αναμάρτητη˙ διδάσκουν γι’αυτό ότι ήταν απαλλαγμένη όχι μόνο των προσωπικών αμαρτιών, αλλά και αυτού του προπατορικού αμαρτήματος, το οποίο μεταδίδεται με την φυσική γέννηση σε όλους τους ανθρώπους. Γι’αυτό μέ τήν πρόνοια του Θεού συνελήφθη μεν ως καρπός πατρός και μητρός από τους γονείς της, τους αγίους Ιωακείμ και Άννα, όμως, «ασπίλως», χωρίς να της μεταδοθεί το προπατορικό αμάρτημα. (...)
Η περί ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου διδασκαλία των Παπικών εισήχθη τόν 12ο αιώ. από δύο Βρετανούς μοναχούς, τούς Έντμερ και Όσμπερτ και περί τό 1140 στή Λυών θεσπίσθηκε σχετική εορτή. Η διδασκαλία αυτή καλλιεργήθηκε στούς επομένους αιώνες και τήν 8η -12 - 1854 ο Πάπας Πίος ο Θ΄ τήν ανήγαγε σέ δόγμα. Τήν διδασκαλία τους στηρίζουν στό χωρίο του κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου κεφ. 1, στίχ. 28, πού λέει «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία», παρερμηνεύοντας τη λέξη «κεχαριτωμένη» και ισχυριζόμενοι ότι σημαίνει αναμάρτητη. Δηλ. η Θεοτόκος ήταν αναμάρτητη, επειδή ήταν πεπληρωμένη χαρίτων. Η ορθή, όμως, ερμηνεία είναι «να χαίρεσαι, εσύ Μαρία, διότι έλαβες μεγάλη και εξαιρετική Χάρι από τον Θεό, διότι είσαι γεμάτη από την Χάριν του Θεού» .
Σύμφωνα, όμως, με την Ορθόδοξη διδασκαλία, η Θεοτόκος, ως καρπός ανδρός καί γυναικός, ήταν φορέας του προπατορικού αμαρτήματος, δέν ήταν απαλλαγμένη από τό προπατορικό αμάρτημα, τό οποίο μεταδίδεται με την φυσική γέννηση και στούς εκ κοιλίας μητρός ηγιασμένους, επομένως και στήν Κυρία Θεοτόκο. Κατά τόν Απ. Παύλο «πάντες ἥμαρτον» (Ρωμ. 5, 12), μέ τήν παράβαση των πρωτοπλάστων, δηλ. οι πάντες κατεστάθησαν αμαρτωλοί και γεννήθηκαν σέ κατάσταση αμαρτωλότητας, ακόμη και οι εκ κοιλίας μητρός ηγιασμένοι, διότι, σύμφωνα μέ τόν προφητάνακτα Δαβίδ «ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου» (Ψαλμ. 50, 7).
Κατά τήν επίσκεψή της στήν αγία Ελισάβετ, η Θεοτόκος ανεφώνησε εν Πνεύματι Αγίω και είπε˙ «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου» (Λουκ. 1, 47). Η Θεοτόκος θεωρεί τόν Θεό και δικό της Σωτήρα. Και Θεός είναι τό εν τη κοιλία της κυοφορούμενο. Τί είναι κατά Θεόν σωτηρία; Η απαλλαγή από καταδικαστικές ενοχές. Και πώς σώθηκε η Μαρία; Μέ τήν απαλλαγή από τό προπατορικό αμάρτημα. Η Θεοτόκος καθαρίσθηκε από το προπατορικό αμάρτημα, όταν τήν επεσκίασε τό Άγιον Πνεύμα κατά τόν Ευαγγελισμό. Μέ άλλα λόγια και η Μητέρα του Θεού είχε ανάγκη σωτηρίας.
Επομένως, η Ορθόδοξος Εκκλησία πιστεύει ότι η Θεοτόκος έφερε τό προπατορικό αμάρτημα και καθαρίσθηκε υπό του Αγίου Πνεύματος, όταν τήν επεσκίασε, γιά νά γεννήσει τόν Χριστό.
Μόνο ο Χριστός γεννήθηκε ασπίλως και διέκοψε την διαδοχική μετάδοση του προπατορικού αμαρτήματος, που μεταδίδεται με την φυσική γέννηση, διότι η δική Του σύλληψη δεν ήταν φυσική, αλλά υπερφυσική, δεν συνελήφθη εκ θελήματος και εκ της συναφείας ανδρός και γυναικός, αλλά ασπόρως «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». Η Υπεραγία Θεοτόκος ήταν «απείρανδρος» και «απειρόγαμος», δεν είχε δηλ. πείρα ανδρός και γάμου. Ήταν ακόμη και «άνανδρος», δεν είχε σύζυγο, άνδρα. Ο άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ ήταν απλώς προστάτης και κηδεμόνας, γι’αυτό και όταν διεπίστωσε ότι ήταν έγκυος, μη γνωρίζοντας ακόμη την θαυμαστή εκ Πνεύματος Αγίου σύλληψη, σκέφθηκε να την διώξει, «ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν» (Ματθ. 1, 18-19). Η Θεοτόκος γέννησε κατά θαυμαστό τρόπο, ενώ ήταν παρθένος. Αλλά και μετά τον τόκο παρέμεινε επίσης παρθένος. Τριπάρθενος και αειπάρθενος, προ του τόκου, εν τω τόκω και μετά τον τόκον.
Δεν συνέβη το ίδιο και με την σύλληψη και γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Γεννήθηκε βέβαια με θαύμα από στείρους και ηλικιωμένους γονείς, τους αγίους Ιωακείμ και Άννα. Κατά τα άλλα, όμως, όλα ήταν φυσικά. Υπήρξε συνάφεια ανδρός και γυναικός, συζυγία και σπορά. Η Θεοπρομήτωρ Άννα δεν ήταν απείρανδρος, απειρόγαμος και άνανδρος ούτε παρθένος. Είχε σύζυγο τον άγιο Ιωακείμ. Η σύλληψη της Υπεραγίας Θεοτόκου δεν ήταν άσπορος, αλλά εκ σπέρματος του πατρός της Ιωακείμ, όπως όλων των ανθρώπων. Γι’αυτό και μεταδόθηκε και σ’αυτή το προπατορικό αμάρτημα. Η μόνη άσπιλος και υπερφυής σύλληψη είναι η εκ Πνεύματος Αγίου και άνευ σποράς σύλληψη και γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού εκ της Παρθένου Μαρίας. Είναι ο μόνος αναμάρτητος καθ’όλα, ο τελείως και απολύτως αναμάρτητος. Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι σχετικώς αναμάρτητη, επειδή μετέχει του προπατορικού αμαρτήματος».
Έτερο αιρετικό δόγμα του Παπισμού σχετικά μέ τήν Θεοτόκο είναι τό δόγμα περί της «ενσώματης αναλήψεως της Θεοτόκου», τό οποίο καθιερώθηκε τό 1950 επί Πάπα Πίου του ΙΒ΄. Τό δόγμα αυτό είναι φυσική συνέπεια του πρώτου δόγματος της «ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου». Αφού δηλ. η Παναγία ήταν απηλλαγμένη από τό προπατορικό αμάρτημα (... ) δέν ήταν δυνατόν νά πεθάνει, νά υποστεί σωματικό θάνατο, χωρισμό ψυχής και σώματος, αλλά αναλήφθηκε σωματικώς.
Η Ορθόδοξος, όμως, Εκκλησία κάνει λόγο γιά Κοίμηση της Θεοτόκου, δηλ. πραγματικό θάνατο, χωρισμό ψυχής και σώματος, και γιά Μετάσταση της Θεοτόκου, δηλ. Ανάσταση, ένωση ψυχής και σώματος, και Ανάληψη κοντά στόν Υιό της. Αυτό αποτελεί μία κατά Χάριν ενέργεια του Θεού, για να διαφύγει η Θεοτόκος την διαφθορά του θανάτου, και μία κατά πρόληψη πραγμάτωση της Αναστάσεως.
Παραλλήλως, καλλιεργούνται σέ δογματικό επίπεδο από τούς Παπικούς οι διδασκαλίες γιά τήν Θεοτόκο ως συμμεσίτριας και συλλυτρώτριας από τόν 14ο αιώ. , δηλ. ότι Θεοτόκος μπορεί από μόνη της να μεσιτεύσει και να λυτρώσει τον άνθρωπο, όπως ο Χριστός, αλλά και ανεξαρτήτως αυτού. Οι διδασκαλίες, όμως, αυτές των Παπικών αντίκεινται σαφώς πρός τήν Αγία Γραφή, η οποία επισημαίνει ότι «πάντες γὰρ ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, δικαιούμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι διὰ τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».
http://www.saint.gr/384/texts.aspx
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, η μητέρα του Ιησού Χριστού, Μαρία (η Θεοτόκος και Παναγία), πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις ημέρες προτού αυτός συμβεί και άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Προσεύχεται στο όρος των Ελαιών και δίνει τα υπάρχοντά της σε δύο γειτόνισσές της χήρες. Επειδή κατά την ημέρα της Κοίμησής της δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, καθώς κήρυτταν «απανταχού γης», μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μοναδικός απών ο απόστολος Θωμάς.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο διέμενε η μητέρα του Θεανθρώπου. Αφού της έκλεισαν τα μάτια, οι Απόστολοι μετέφεραν το νεκροκρέβατό της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου και την έθαψαν. Κατά τη μεταφορά του λειψάνου της, φανατικοί Ιουδαίοι αποπειράθηκαν να ανατρέψουν το νεκροκρέβατό της, αλλά τυφλώθηκαν. Μόνο ένας από αυτούς, ο Ιεφωνίας , κατόρθωσε να το ακουμπήσει, αλλά μια αόρατη ρομφαία του έκοψε τα χέρια. [ Τότε ο Ιεφωνίας πίστεψε , μετανόησε και άγγελος Κυρίου του τα κόλλησε .]
Μοναδικός απών από την κηδεία της υπήρξε, όπως προαναφέραμε, ο Απόστολος Θωμάς. Όταν μετά από τρεις ημέρες πήγε στον τάφο της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Η Παναγία είχε αναστηθεί.
https://lykeio.karperou.gr/sites/defaul ... radosi.pdf
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 15 Αύγ 2020, 10:29
Τερματίζω την νηστεία με ποντικάκι σε επαρχιακό ζαχαροπλαστείο.
Χρόνια μας πολλά !
Χρόνια μας πολλά !
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 15 Αύγ 2020, 20:03
Δεν μπορείς να τους βρεις πουθενά.....sys3x έγραψε: 16 Αύγ 2019, 01:11Δε λέω, καλά είναι και τα νηστίσιμα, αλλά άμα κόψεις το σεχ αυτό μόνο του φτάνει, δε πα να τρως ότι άλλο θες.. είσαι καλυμμένη. Ο Θεός βλέπει, μη νομίζεις.don't speak έγραψε: 16 Αύγ 2019, 00:58Ανάμεσα σε αυτόν που κόβει μόνο το σεξ και σε αυτόν που τρώει μόνο νηστίσιμα, ποιος είναι πιο κοντά στο σωστό;
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 15 Αύγ 2020, 20:14
πρώτος!Μπίστης έγραψε: 15 Αύγ 2020, 10:29 Τερματίζω την νηστεία με ποντικάκι σε επαρχιακό ζαχαροπλαστείο.
Χρόνια μας πολλά !
εμείς εδώ δεν ξέρω πως την είδαμε υγιεινη διατροφη; δεν εχουμε γλυκο
χρόνια πολλά
Re: Νηστεία Δεκαπενταύγουστου.
Δημοσιεύτηκε: 17 Αύγ 2020, 09:46
Cavaliere εγώ προσωπικά τα τελευταία χρόνια έχω επιδοθεί σε μια ζωή λιχουδιών και γευστικής ασυδοσίας. Δίπατα μπέργκερς με μπέικον λιωμένο cheddar και σώς. Κρέπες με διπλές πραλίνες και γέμιση σοκολάτα μπουένο. Νούντλς. Σοκολατίνες Κρεμ Μπρουιλέ. Αλλά όπως καταλαβαίνεις οι καρδιοπάθειες θερίζουν ακόμα και τους νέους. Οπότε από τούδε και στο εξής νηστεία.Cavaliere έγραψε: 09 Αύγ 2019, 14:10 Την τηρείτε; Είναι πολύ σπουδαία περίοδος, και δίνεται η ευκαιρία να ασκηθείς πνευματικά, και να μετανοήσεις, όσο και να ελεήσεις κάποιους φτωχούς συνανθρώπους σου.