μίστερ μαξ έγραψε: 13 Μάιος 2019, 18:10
Marios έγραψε: 13 Μάιος 2019, 18:07
μίστερ μαξ έγραψε: 13 Μάιος 2019, 17:18
Το ευαγγέλιο καταδικάζει εκει που λεει για λιθοβολισμους στις μοιχαλίδες ή για να καουν στην κόλαση οι άπιστοι; Και που 'σαι:
Όσο για τους εχθρούς μου, αυτούς που δε με θέλησαν για βασιλιά τους, φέρτε τους εδώ και σφάξτε τους μπροστά μου. (Κατά Λουκά 19:27)
Το Κατά Λουκάν 19.27 αναφέρεται στην παραβολή των μνών
http://orthodoxanswers.gr/%CE%97-%CF%80 ... %B5%CF%85/
19,27. πλὴν τοὺς ἐχθρούς μου ἐκείνους, τοὺς μὴ θελήσαντάς με βασιλεῦσαι ἐπ᾿ αὐτούς, ἀγάγετε ὧδε καὶ κατασφάξατε αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου.
Ναι ρε, αλλα εννοουσε, μιλουσε παραβολικα, μεταφορικα κτλ κτλ. Το μάθαμε το παραμυθι.
Διάβασε την εξήγηση της παραβολής καθώς δεν είσαι σε θέση να ερμηνεύεις μια παραβολή σωστά.
Πριν ερμηνεύσουμε σωστάτο χωρίο, οφείλουμε να πούμε, ότι ο Δημιουργός της ζωής και τουανθρώπου, ο Χριστός, ακόμα και αν είχε διατάξει μια τέτοια σφαγή, θαήταν ο μόνος που είχε ένα τέτοιο δικαίωμα, ως δημιουργός της ζωήςκαι του ανθρώπου, του κόσμου ολόκληρου. Όμως ακόμα και ο Χριστός πουέχε αυτό το δικαίωμα, στην πραγματικότητα, δεν διέταξε, ούτεσχεδίασε κάτι τέτοιο στο εδάφιο αυτό, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Το χωρίο και ηερμηνεία του
Το εδάφιο λέει τα εξήςμαζί με τα συμφραζόμενά του: "12 είπεν ουν· άνθρωπός τις ευγενής επορεύθη εις χώραν μακράν λαβείνεαυτω βασιλείαν και υποστρέψαι. 13 καλέσας δε δέκα δούλους εαυτούέδωκεν αυτοίς δέκα μνάς και είπε προς αυτούς· πραγματεύσασθε εν ωέρχομαι. 14 οι δε πολίται αυτού εμίσουν αυτόν, και απέστειλανπρεσβείαν οπίσω αυτού λέγοντες· ου θέλομεν τούτον βασιλεύσαι εφ’ ημάς. 15 και εγένετο εν τω επανελθείν αυτόν λαβόντα την βασιλείαν, και είπε φωνηθήναι αυτώ τους δούλους τούτους οίς έδωκε το αργύριον, ίνα επιγνω τις τι διεπραγματεύσατο. 16 παρεγένετο δε ο πρώτος λέγων· κύριε, η μνά σου προσειργάσατο δέκα μνάς. 17 και είπεν αυτώ· εύ, αγαθέ δούλε! ότι εν ελαχίστω πιστός εγένου, ίσθι εξουσίαν έχων επάνωδέκα πόλεων. 18 και ήλθεν ο δεύτερος λέγων· κύριε, η μνά σου εποίησεπέντε μνάς. 19 είπε δε και τούτω· και συ γίνου επάνω πέντε πόλεων. 20 και έτερος ήλθε λέγων· κύριε, ιδού η μνά σου, ην είχοναποκειμένην εν σουδαρίω. 21 εφοβούμην γαρ σε, ότι άνθρωπος αυστηρόςει· αίρεις ό ουκ έθηκας, και θερίζεις ό ουκ έσπειρας, και συνάγειςόθεν ου διεσκόρπισας. 22 λέγει αυτώ· εκ του στόματός σου κρινώ σε, πονηρέ δούλε. ήδεις ότι άνθρωπος αυστηρός ειμι εγώ, αίρων ό ουκέθηκα, και θερίζων ό ουκ έσπειρα, και συνάγων όθεν ου διεσκόρπισα·23 και διατί ουκ έδωκας το αργύριόν μου επί την τράπεζαν, και εγώελθών συν τόκω αν έπραξα αυτό; 24 και τοις παρεστώσιν είπεν. άρατεαπ’ αυτού την μνάν και δότε τω τας δέκα μνάς έχοντι. 25 και είποναυτώ· κύριε, έχει δέκα μνάς. 26 λέγω γαρ υμίν ότι παντί τω έχοντιδοθήσεται, από δε του μη έχοντος και ό έχει αρθήσεται απ’ αυτού. 27 πλήν τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαιεπ’ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου."(Λουκάς 19/ιθ: 12-17).
Με λίγα λόγια, εδώπρόκειται για μια παραβολή, την οποία διηγείται ο Χριστός. Μιαπαραβολή έχει συμβολικό χαρακτήρα. Είναι ένα παράδειγμα φανταστικό, που έχει εκπλήρωση στην πραγματικότητα. Ας εξηγήσουμε λοιπόν τηνπαραβολή με απλά λόγια.
Είπε ο Χριστός, ότι έναςευγενής άνθρωπος, πήγε σε μια μακρινή χώρα, να πάρει για τον εαυτότου βασιλεία και να επιστρέψει, και άφησε πίσω του τους δούλους του, με χρήματα, για να τα εμπορευθούν και να τα αυξήσουν. Όμως κάποιοιπολίτες της χώρας του δεν τον ήθελαν και τον μισούσαν, και είπαν ότιδεν τον θέλουν να βασιλεύσει σε αυτούς. Όταν λοιπόν ο Κύριος αυτόςεπέστρεψε έχοντας λάβει τη βασιλεία Του, πρώτα έδωσε στους δούλουςτου την εξουσία πάνω στις πόλεις του, ανάλογα με την επιτυχημένηδιαχείρηση των χρημάτων του που έκανε ο καθένας. Και τελειώνει με ταλόγια: "Αλλά τους εχθρούς μου, αυτούς που δεν θέλησαν ναβασιλεύσω σ' αυτούς, φέρτε τους εδώ, και κατασφάξτε τους μπροστά μου".
Δεν χρειάζεται πολύμυαλό, για να καταλάβουμε ότι εδώ ο Χριστός αναφέρεται στον εαυτότου. (Ακόμα και οι Νεοπαγανιστές το κατάλαβαν αυτό!) Ο Χριστόςλοιπόν, εννοεί εδώ, ότι αφού θα έφευγε για τον ουρανό, και μέχρι ναεπιστρέψει στη δευτέρα παρουσία Του με βασιλική εξουσία αυτή τηφορά, θα άφηνε πίσω την Εκκλησία Του, να διαχειρισθεί το έργο τουΕυαγγελίου και της σωτηρίας. Και όταν θα γυρίσει, θα δώσει στονκαθένα κατά τα έργα του, και την ανάλογη μετοχή στη βασιλεία Τουστους αγίους. Όμως όταν θα γυρίσει, θα υπάρχουν και άνθρωποι που δεντον θέλουν, και τον μισούν. Αυτοί, κατ' εντολήν του, "θα σφαγούνμπροστά του". Και αυτό ακριβώς είναι το σημείο που μαςενδιαφέρει. Όμως, πώς είναι δυνατόν, ο Χριστός να σχεδιάζει κάτιτέτοιο για τους εχθρούς Του, όταν ο Ίδιος είπε: "Εγώδε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένουςυμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ τωνεπηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς";(Ματθαίος 5/ε: 44).
Τι σημαίνει αυτό που είπελοιπόν περί σφαγής; Τι εννοεί εδώ ο Χριστός; Σε ποιους αναφέρεται, και γιατί θα σφαγούν, και από ποιους; Αυτό είναι το ερώτημα στοοποίο οι Νεοπαγανιστές, δίνουν τη δική τους αποτυχημένη ερμηνεία, γεμάτη από το μίσος τους εναντίον του Βασιλέως Χριστού.
Η ευθύνη τωνεχθρών του Χριστού
Ας δούμε όμως πρώτα μιαάλλη παρόμοια παραβολή, που εξηγεί μερικά πράγματα περί των "εχθρών" του Χριστού:
" 33 Άλλην παραβολήν ακούσατε. άνθρωπός τις ην οικοδεσπότης, όστιςεφύτευσεν αμπελώνα και φραγμόν αυτώ περιέθηκε και ώρυξεν εν αυτώληνόν και ωκοδόμησε πύργον, και εξέδοτο αυτόν γεωργοίς καιαπεδήμησεν. 34 ότε δε ήγγισεν ο καιρός των καρπών, απέστειλε τουςδούλους αυτού προς τους γεωργούς λαβείν τους καρπούς αυτού. 35 καιλαβόντες οι γεωργοί τους δούλους αυτού ον μεν έδειραν, ον δεαπέκτειναν, ον δε ελιθοβόλησαν. 36 πάλιν απέστειλεν άλλους δούλουςπλείονας των πρώτων, και εποίησαν αυτοίς ωσαύτως. 37 ύστερον δεαπέστειλε προς αυτούς τον υιόν αυτού λέγων· εντραπήσονται τον υιόνμου. 38 οι δε γεωργοί ιδόντες τον υιόν είπον εν εαυτοίς· ούτός εστινο κληρονόμος· δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν και κατάσχωμεν τηνκληρονομίαν αυτού. 39 και λαβόντες αυτόν εξέβαλον έξω του αμπελώνος, και απέκτειναν. 40 Όταν ουν έλθη ο κύριος του αμπελώνος, τι ποιήσειτοις γεωργοίς εκείνοις; 41 λέγουσιν αυτώ· κακούς κακώς απολέσειαυτούς, και τον αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινεςαποδώσουσιν αυτώ τους καρπούς εν τοις καιροίς αυτών"(Ματθαίος 21/κα: 33-41).
Στην παραβολή αυτή, οΒασιλιάς Θεός, εμφανίζεται ως Κύριος του Αμπελώνα. Και οι πιστοίτου, ως δούλοι του Κυρίου. Όμως όταν ο Κύριος του Αμπελώνα έφυγε, οιγεωργοί αρνήθηκαν να αποδώσουν αυτό που όφειλαν στον Κύριο τουΑμπελώνα, και άλλους δούλους του Κυρίου τους σκότωσαν και άλλουςτους έδειραν. Και κάθε φορά που έστελνε τους δούλους του οΚύριος του Αμπελώνα, τους έκαναν τα ίδια. Δεν δέχονταν την εξουσίατου Θεού στον κόσμο Του!
Τότε ο Κύριος τουΑμπελώνα, σκέφτηκε και έστειλε τον Υιό Του, τον κληρονόμο τουαμπελώνα, τον οποίο θα έπρεπε να ντραπούν. Όμως αυτοί τονδολοφόνησαν (Τον Σταύρωσαν!!!) Και τελειώνει η παραβολή αυτή: "Όταν λοιπόν έλθει ο Κύριος του Αμπελώνα, τι θα κάνει στουςγεωργούς εκείνους;" και οι ακούοντες την παραβολή, απάντησανδικαίως: "Θα τους απωλέσει και θα δώσει τον αμπελώνα σεάλλους γεωργούς που θα κάνουν το θέλημά Του".
Στην παραβολή αυτή, παρατηρούμε ότι οι εχθροί του Κυρίου, δεν είναι "αθώες περιστερές", που ο Χριστός στην επιστροφή Του θα τους αδικήσει δήθεν, επειδή δεντον θέλουν για βασιλιά. Πρόκειται για διαχρονικούς φονιάδες καικαταχραστές της περιουσίας Του! Πρόκειται για τους φταίχτες κάθεκακού στον Αμπελώνα του Θεού.
Όμως ακόμα και αυτούς, δεν θα τους "σφάξει" ο Ίδιος ο Χριστός!
Ποιοι θασφαγούν και γιατί;
Θα πούμε λοιπόν μερικάπράγματα που οι Νεοπαγανιστές στην αμάθειά τους τα αγνοούν:
Η Αγία Γραφή είναισύγγραμμα της Εκκλησίας, και αν κάποιος δεν γνωρίζει τιςπροϋποθέσεις αυτής της ερμηνείας, δεν μπορεί να καταλάβει τιεννοούν. Η Εκκλησία είναι αυτή που ερμηνεύει τα ΔΙΚΑ ΤΗΣ συγγράμματα, και όχι ο κάθε κακοπροαίρετος Νεοπαγανιστής.
Και πρώτα - πρώτα, όταν ο Χριστός θα επιστρέψει, στον κόσμο θα κυβερνάει ο Αντίχριστος. Θα πρόκειται για έναν κυβερνήτη εχθρό του Θεού, που θα παρουσιάζεταιστον κόσμο αντί του Χριστού. Θα πρόκειται για έναν καταπατητή τουαμπελώνος του Χριστού, που θα διώκει και θα σκοτώνει τουςδούλους του Θεού, και θα φέρει στον κόσμο το μεγαλύτερο κακό όλωντων εποχών. Στο πρόσωπό του θα συγκεφαλαιώνει ολόκληρη την κακία καιτην αντίχριστη μανία όλων των εποχών της ιστορίας. Όταν λοιπόνμιλάμε για τους εχθρούς του Χριστού κατά την έλευσή Του, δενπρόκειται για "θύματα", αλλά για "θύτες" των Χριστιανών. Και γιανα δείτε για τι είδους ανθρώπους μιλάμε, μπορείτε να δείτε τη σχετική μας μελέτη επίτου θέματος. Ακόμα και αν πράγματι ο Χριστός έσφαζε τους ανθρώπουςαυτούς, καθόλου άδικο δεν θα ήταν. Όμως δεν θα τους σφάξει Αυτός!
Στην παραβολή πουεξετάζουμε, στο Λουκάς 19/ιθ: 12-17, παρατηρούμε τον Χριστό να λέει:"τουςεχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ’ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου". Σε ποιους μιλάει άραγε εδώ;
Στην παραβολή φαίνεται νατα λέει αυτά στους δούλους του. Όμως στην πραγματικότητα θα γίνεικάπως διαφορετικά. Μας εξηγεί η Αποκάλυψη, στο 16/ις: 13,14: "13 Και είδον εκ του στόματος του δράκοντος και εκ του στόματος τουθηρίου και εκ του στόματος του ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ακάθαρτα, ως βάτραχοι· 14 εισί γαρ πνεύματα δαιμονίων ποιούντα σημεία, α εκπορεύεται επί τους βασιλείς τηςοικουμένης όλης, συναγαγείν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέραςεκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος". Οι ίδιοι οι δαίμονες είναι αυτοί που θα οδηγήσουν τα στρατεύματα τουΑντιχρίστου Θηρίου στον πόλεμο αυτόν, όπου θα σφαγούν οι εχθροί τουΧριστού. Δεν πρόκειται για μια σφαγή που θα γίνει σε καιρό ειρήνης. Πρόκειται για μια σφαγή που θα γίνει εν καιρώ πολέμου, και μάλιστα με ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Αυτοί είναι που θαοδηγηθούν από τον Αντίχριστο σε αυτό τον εξοντωτικό τελικό πόλεμο. Και στον πόλεμο αυτό, τα στρατεύματα του Αντιχρίστου, ΘΑΣΦΑΓΙΑΣΘΟΥΝ. Στον πόλεμο αυτό, ο επιτιθέμενος δεν θα είναι οΧριστός, αλλά τα ίδια τα αντίχριστα στρατεύματα. Όμως για τον πόλεμοαυτό, ήδη έχουμε κάνει ανάλυση σε άλλη σχετική μελέτη.
Γιατί όμως στην παραβολήφαίνεται να δίνει ο ίδιος ο Χριστός την εντολή σφαγιασμού τους;
Ο λόγος είναι, ότισύμφωνα με τα χωρία της Αποκάλυψης 20/κ: 7-9, ο Σατανάς λύνεται απότη δέσμευση στην οποία τον είχε επιβάλλει ο Θεός. Γιατί αυτόν τονπόλεμο ο Σατανάς θέλει να τον κάνει εξ' αρχής. Όμως ο Θεός δεν τοναφήνει, τον έχει δέσει ως προς αυτό, (Αποκάλυψις 20/κ: 1,2), και ταπράγματα δεν πάνε όπως θα τα ήθελε. Έτσι, για μια μακρά περίοδο, πουσυμβολίζεται από 1000 έτη, ο Σατανάς αν και επιθυμεί, δεν μπορεί ναπάρει "το πάνω χέρι". Όμως στο τέλος, ο Θεός θα του το επιτρέψει. Θα "του λύσει τα χέρια", και θα τον αφήσει να θέσει στην εξουσία τουκόσμου τον Αντίχριστο. Και ο Αντίχριστος, θα οδηγήσει τα στρατεύματάτου, σε ανοιχτή μάχη κατά των πιστών του Χριστού. Και στη μάχη αυτήθα σφαγιασθεί. Αλλά για τη συμβολική αυτή περίοδο, όπου ο Σατανάςείναι δεμένος, έχουμε γράψει περισσότερα στο σχετικό μας άρθρο γιατη Χιλιετή Βασιλεία.
Μια παροιμία λέει: "Λαγόςτη φτέρη έτριβε, κακό της κεφαλής του". Ομοίως, και οι Αντίχριστεςδυνάμεις, παρά τη μακροθυμία του Χριστού τόσους αιώνες, στο τέλος θααφεθούν από τον ίδιο τον Χριστό, να τολμήσουν να εκπληρώσουν τασχέδιά τους. Και σαν τον λαγό, θα φάνε το κεφάλι τους.
Και αυτό θα είναι εκεί οΧριστός να το δει. Γι' αυτό στην παραβολή λέει: "σφάξτε τους μπροστά μου". Ως παντεπόπτης Θεός, βλέπει τα πάντα, και θα δεικαι το τέλος των εχθρών Του, καθώς θα επιστρέφει για να κυβερνήσειτη Γη Του.
Φταίει ο Χριστός που τουςανέχεται τόσους αιώνες να διώκουν και να σκοτώνουν τους Χριστιανούς; Φταίει ο Χριστός, αν τους αφήσει στο τέλος να κάνουν αυτό που οιίδιοι θέλουν, δηλαδή να επιτεθούν στους πιστούς; Φταίει ο Χριστός, αν αμυνθούν οι πιστοί Του και νικήσουν με τη δική Του βοήθεια;
