Natasha έγραψε: 31 Μάιος 2019, 10:57
Αληθώς ανέστη αγαπητέ Ο Ι.
O I έγραψε: 31 Μάιος 2019, 09:54
Δεν καταλαβαίνω πως αντιλαμβάνεσαι αυτό που ονομάζεις "θεία ενέργεια" αλλά κατά τ' άλλα απάντηση δόθηκε επαρκώς νομίζω:
Εδώ θα επιμείνω λίγο. Όταν λέω θεία ενέργεια εννοώ τον αγιασμό και την αγιαστική ενέργεια του Θεού στις ψυχές των ανθρώπων. Όταν ο Θεός θελήσει να μεταμορφώσει έναν άνθρωπο και να τον κάνει να ζει όπως στον παράδεισο του στέλνει μια έξτρα ενέργεια (ας το πω έτσι) με κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τον αγιάζει και αυτή η νέα υπαρξιακή κατάσταση του ανθρώπου φαίνεται σε όλες τις ενέργειες, τις εκδηλώσεις τους, στις πράξεις και στα λόγια του και σε όλη του την ζωή γενικά. Αυτό το στάλσιμο της αγιαστικής αυτής ενέργειας σε κάποιες ψυχές (όχι σε όλες) απο την μεριά του Θεού συμβαίνει εδώ και 2000 χρόνια. Απο τότε που ήρθε ο Χριστός. Και μάλιστα λέγεται απο τους αγίους πατέρες ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει όταν θα ΛΙΓΟΣΤΕΨΟΥΝ οι άγιοι. Πρόσεξε, οι άγιοι, όχι οι απλοί πιστοί, έχει διαφορά.
Εγώ άκουσα ότι οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι όταν δε θα γίνονται πλέον Θείες Λειτουργίες, τότε θα έρθει το τέλος.
Ο Θεός δεν δίνει επιλεκτικά καμιά αγιαστική χάρη αν ο άνθρωπος δεν την ελκύσει με τον ειλικρινή πνευματικό του αγώνα, γιατί αν το έκανε έτσι, θα ήταν άδικος ο Θεός.
Ο αγιασμός επιτυγχάνεται με την προαίρεση για πνευματικό αγώνα από τον εκάστοτε πιστό. Τότε ο Θεός βλέποντας την προαίρεση και τον πνευματικό αγώνα, επισφραγίζει με "παρηγορητικά δωράκια" ή χαρίσματα πνευματικά.
Οπότε προϋπόθεση αυτών είναι η πίστη και ο προσωπικός αγώνας και όχι αυτό που γράφεις:
"Όταν ο Θεός θελήσει να μεταμορφώσει έναν άνθρωπο και να τον κάνει να ζει όπως στον παράδεισο του στέλνει μια έξτρα ενέργεια".
Αν γινόταν όπως συμπεραίνεις, ποιος ο λόγος για αγώνα, στερήσεις και ταλαιπωρίες;
Τότε θα ήταν μάταιη η Πίστη και ο πνευματικός αγώνας προς κατάκτηση των αρετών. δηλαδή τον αγώνα κατά των παθών, την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον και τελικά τον αγιασμό.
Οπότε καταλαβαίνουμε ότι τον κόσμο τον κρατάει αυτή ακριβώς η έξτρα όπως την λέω εγώ δύναμη του Θεού. Επειδή είχα και γω εμπειρία αγιασμου και γνωρίζω απο πρώτο χέρι τί μεγάλη δυναμη είναι αυτή και πώς αλλάζει ριζικά ΌΛΗ την ύπαρξη του ανθρώπου, έχω αυτήν την απορία που σας γράφω:
ΠΩΣ γίνεται να ζουσε ο κόσμος πριν τον Χριστό ΧΩΡΙΣ αυτήν την αγιαστική δύναμη;;;
Τον Κόσμο τον κρατάει η απόφαση του Θεού που τον δημιουργήσει
Ο Θεός δεν κάνει κάτι μάταια
Για τους προ Χριστού Αγίους ή Δίκαιους ή όποιον ζούσε ενάρετα απάντησα στο προηγούμενο ποστ που αρχικά προσπάθησα να συμπληρώσω τον ΟΥΤΙΣ
Και κάτι ακόμα αγαπητή Νατάσα
Η Αγιότητα δεν είναι εμπειρία αλλά
κατάσταση που αποκτάται με πνευματικούς αγώνες και έτσι προσελκύει τη χάρη τού Θεού και όχι ότι ο Θεός δίνει τη χάρη Του αυθαίρετα σε όποιον νάνε για εντυπωσιασμό.
Όπως σου είπα και πριν, ο Αγιασμός τού ανθρώπου επιτυγχάνεται με τον προσωπικό του αγώνα κι αν είναι ειλικρινής ο αγώνας του και απλανής, τότε επισφραγίζει ο Θεός τον ειλικρινή του αγώνα με Αγιοπνευματικά χαρίσματα. (διορατικό, προορατικό, θεραπευτικό κ.α.)
Σε κάθε περίπτωση αν ο άνθρωπος πιστεύει ότι τον επισκέπτεται αυθαίρετα ο Θεός για να του δώσει ειδικά "χαρίσματα", το πιθανότερο είναι ότι αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται σε πλάνη αυτογνωσίας.
Από την άλλη, ξέρουμε από τη Γραφή και τους Πατέρες ότι δε δέχονταν "αποκαλύψεις" γνωρίζοντας ότι ο Διάβολος μετασχηματίζεται και σε άγγελο φωτός ή Ιησού ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο τής Πίστεώς μας κατά τον Απόστολο, για να πλανήσει ει δυνατόν και τούς εκλεκτούς.
Πόσο μάλλον όταν το "όραμα" παρουσιάζει αντίθετα με τη διδασκαλία τού Χριστού ή αλλιώς φανερώνεται σε κάποιον από εμάς που μπορεί να πιστεύουμε πράγματα αντίθετα με τα τής Πίστεώς μας...
Μας εφιστούν εναγωνίως την προσοχή οι Άγιοι και η Εκκλησία, ότι θέλει πολύ διάκριση αν αυτό που συμβαίνει είναι από τον Θεό ή από τον αντίθετο και ο Άγιος Ιωάννης τής Κλίμακας μας λέει να μη πιστεύουμε κανένα όραμα παρά μόνο σε αυτά που μας μιλούν για την Κρίση και μας δείχνουν την αμαρτωλότητά μας. Κι αυτά ακόμα αν μας φέρνουν ταραχή ή απελπισία να μη τα αποδεχόμαστε επειδή μπορεί να προέρχονται από τον Διάβολο που προσπαθεί να μας απελπίσει για τη σωτηρία μας.
Κατάλαβες τί ρωτώ; Δεν εννοώ την απλή φυσική ενέργεια που έχει ήδη δώσει ο Θεός στον κόσμο και ζει απλά. Εννοώ αυτό το "παραπάνω" που χαρίζει και δημιουργεί ετσι στον άνθρωπο αλλά και στον κόσμο όλο μια προπτωτική υπαρξιακή κατάσταση καθώς οι αγιασμένοι βιώνουν μέσα σ αυτόν τον κόσμο της πτώσης τον παράδεισο.
Καταλαβαίνω τι εννοείς και ήδη εξήγησα πως το βλέπω λαμβάνοντας υπ' όψιν μου όλες τις παραμέτρους που μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όπως περιγράφεις το συμβάν κι όπως βλέπω να εξηγούν παρόμοιες καταστάσεις οι Απόστολοι και οι Πατέρες μας.
Ψάχτο λίγο στα πατερικά κείμενα και θα τα βρεις αυτά που σου λέω
Καλό μεσημέρι!
Ο.Ι.