Κουλά που ακούω στην δουλειά μου

[Στύγιος]

Μόνο εγώ απορώ που ο Χελης πουλάει μέχρι κ αρώματα; Ρε μλκ μπακάλικο έχεις σίγουρα !;!

Έχω 6.500 κωδικούς προϊόντων. Γαμάω και δέρνω.

Σημερινό. Νεαρά κοπέλα:

-Να σε κάνω μια ερώτηση;
-Ναι.
-Έχεις απ' αυτό που σπάνε τα καρύδια;
-Καρυοθραύστη; Έχω. (Απλώνω το χέρι). 50 λεπτά.
-Τι 50 λεπτά;
-Κοστίζει η ερώτηση. (Γελάει).
-Μάζεψ' τα και πες τα μου στο τέλος, θα σε ρωτήσω κι άλλα. Πού τα έχεις αυτά;
-Άσε, θα σου φέρω εγώ. (Φέρνω καρυοθραύστη).
-Αυτό είναι; Πώς δουλεύει;
-Α, είναι πολύπλοκος ο μηχανισμός του, πρέπει να πατήσεις ταυτόχρονα αυτά τα δυο κρυφά κουμπιά...
-Έλα, μην με κοροϊδεύεις.
-Να σου πω... έχεις δει ποτέ παλιό τηλέφωνο;
-Ναι.
-Αν σε ρωτούσα, θα καταλάβαινες πώς δουλεύει; (Γελάει πάλι).
-2,30 κάνει αυτό για τα καρύδια;
-Τι γράφει πάνω;
-2,30.
-Όχι, δεν κάνει τόσο.
-Α, πόσο κάνει;
-230 λεπτά.

Εδώ Χέλλη δεν έσπασες καρύδια ,αλλά τ 'αρχίδια μας ..

[Γιάννης]

Πράγματι. Αυτό δεν ανήκει στα κουλά που ακούει στη δουλειά του, αλλά στα κουλά που ακούν οι πελάτες στη δουλειά του.

[Feindflug]

Πράγματι. Αυτό δεν ανήκει στα κουλά που ακούει στη δουλειά του, αλλά στα κουλά που ακούν οι πελάτες στη δουλειά του.

Τύπε, φήμες λένε ότι η κοπέλα έφυγε με κρυοπαγήματα.

[Γενιά της Αγαμίας]

Παντρεμένη είναι, έχει δύο κορίτσια και ο άντρας της είναι φίλος μου από τα 16.

Δεν σε ρωτήσαμε ρε δικέ μου την οικογενειακή της κατάσταση και την σχέση σου με τον άντρα της. Αν είναι καλό γκομενάκι, ρωτήσαμε.

Πάντως η όλη φάση είναι καλό σενάριο για ελληνικό σήριαλ.

Ένα ανεξέλεγκτο πάθος γεννιέται στα ράφια και στους διαδρόμους ενός μπακάλικου, ανάμεσα στον νεαρό μπακάλη και την υπάλληλό του, που είναι και γυναίκα του παιδικού του φίλου.

Σκηνή 1: Ρομαντζάδα

Η τύπισσα ρίχνει το βαζάκι με τα τουρσιά από το ράφι ενώ τακτοποιούσε. Ο Hellegennes, ακούγοντας τον θόρυβο από το βαζάκι που έπεσε και έσπασε, τρέχει να δει τι έγινε. Βλέπει την τύπισσα σκυμμένη και με δάκρυα στα μάτια να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια γυαλιού και τα τουρσιά από το πάτωμα. Σκύβει να την βοηθήσει και να την καθησυχάσει ότι δεν έγινε και τίποτα. Έχουν έρθει πολύ κοντά και ενώ είναι σκυμμένοι και οι δύο και μαζεύουν, πιάνουν την ίδια πιπεριά! Ασυναίσθητα, ακουμπούν τα ακροδάχτυλά τους και κοιτάζονται βαθιά στα μάτια (φουλ κοντινό). Η στιγμή διακόπτεται από την είσοδο μιας πελάτισσας που μπαίνει στο μαγαζί και ψάχνει για διαβολάκο του λεκέ.



Σκηνή 2: Ασυγκράτητη ηδονή

Η τύπισσα είναι στην αποθήκη και είναι σκυμμένη πάνω από τα τσουβάλια με τα όσπρια, καθώς ελέγχει μην έχουν σκουληκιάσει. Ο Hellegennes, ψάχνοντας την τύπισσα για να την ενημερώσει για το ωράριο της επόμενης εβδομάδος, ανοίγει την πόρτα της αποθήκης και την βλέπει έτσι σκυμμένη στο βάθος. Το μυαλό του θολώνει, η λογική του σταματάει. Δεν λογαριάζει φιλίες και σχέσεις, μπροστά στην άκρως ερεθιστική εικόνα που βλέπει στο ημίφως και την υγρασία της αποθήκης. Παραδίδεται στο πάθος του και ορμάει από πίσω της. Η τύπισσα, ενώ τρομάζει στην αρχή, μετά καταλαβαίνοντας ποιος είναι προσπαθεί να αντισταθεί, για λίγο όμως. Η ασυγκράτητη ηδονή που της προσφέρουν οι θωπείες του μπακάλη, δεν της αφήνουν άλλη επιλογή από το να βουτήξει στην λίμνη του αισθησιασμού της στιγμής και των ερωτικών συναισθημάτων που άρχισε να τρέφει για το αφεντικό της.

Στο τελευταίο πλάνο βλέπουμε τον τύπο να εισέρχεται ζωωδώς από πίσω στην τύπισσα, ενώ αυτή είναι σκυμμένη πάνω από τα όσπρια, να της βουτάει το κεφάλι με το ένα του χέρι στο τσουβάλι με τα φασόλια Φλωρίνης, σε μια κίνηση κυριαρχίας, επιβολής, αλλά και προσπάθειας να μην ακουστούν οι κραυγές ηδονής της τύπισσας σε ολόκληρη την Σταυρούπολη, ενώ βουτάει το ελεύθερο χέρι του στον κουβά με τον ταραμά, για να τον χρησιμοποιήσει ως λιπαντικό.

Προτεινόμενοι τίτλοι:

Έρωτας στην σαλαμούρα

Πίκλες και πάθη

Μορταδέλα για τρεις

[hellegennes]

Θυμάμαι πριν καιρό μια πελάτισσά μου έψαχνε για φθηνότερες χαρτοπετσέτες. Οι φθηνότερες που έχω κάνουν 30 λεπτά.

«Ε, πόσο φθηνότερες θες», της λέω. «Πιο φθηνές θα είναι τελείως για πέταμα».

Τελικά βρήκα:

[vagabondo]

Θυμάμαι πριν καιρό μια πελάτισσά μου έψαχνε για φθηνότερες χαρτοπετσέτες. Οι φθηνότερες που έχω κάνουν 30 λεπτά.

«Ε, πόσο φθηνότερες θες», της λέω. «Πιο φθηνές θα είναι τελείως για πέταμα».

Τελικά βρήκα:

Οι φθηνές όλες για πέταμα είναι, μηδενική απορροφητικότητα, νάιλον.

[nick]

Να της έδινες κωλοχαρτο.

[Ασέβαστος]

πρεπει να το εχω ξαναγραψει, γιατι ειναι απο τα ενοχλητικα στη δουλεια μου απο παντα.

οι σοφατζηδες και τα μυστρια τους. το συνηθες ειναι να κατεβαζω 10 μυστρια, ιδια, απο το ιδιο κουτι, και να τα "ζυγιζουν" με το χερι για να διαλεξουν. εχουν βγει απο το ιδιο γαμημενο καλουπι, γραμμη παραγωγης, και δεν εχουν διαφορα ουτε μικρογραμμαριο, δεν εχεις κανενα πουστη λογο να τα διαλεγεις σαν γκομενα σε μαγαζι με ρουχα, ουτε καταλαβαινεις καποια διαφορα με το χερι στο βαρος, απλως γινεσαι γελοιος.

ο σημερινος ανεβηκε μερικα λεβελ παραπανω. εκτος απο ζυγισμα με το χερι, τα διαλεγε χτυπωντας τα με το νυχι, και ακουγοντας προσεκτικα το "ντινκ" που εκανε καθενα.

αν ειχα μια φωτεινη επιγραφη στο κουτελο που να λεει τις σκεψεις μου, θα ελεγε "εισαι τελειως μαλακας, ετσι;"