Κίνδυνος για νέα αιματηρά μέτωπα στην Ευρώπη
https://www.euro2day.gr/newdeal/article ... yroph.html
εύφλεκτη εμφανίζεται η κατάσταση στη Γεωργία, μετά τις εκλογές της Κυριακής που έδωσαν την πλειοψηφία με 54% στο κυβερνών κόμμα «Georgia Dream». Οι εκλογές αμφισβητούνται από σχεδόν σύσσωμη την αντιπολίτευση αλλά και την πρόεδρο της χώρας, που καλούν τους πολίτες σε κινητοποιήσεις για την ανατροπή του αποτελέσματος.
Η πρόεδρος Σαλομέ Ζουραμπισβίλι και η αντιπολίτευση έχουν έντονα φιλοδυτικές και αντιρωσικές θέσεις, ενώ το κυβερνών κόμμα κατηγορείται πως παρότι ήταν φιλοδυτικό (με την υποστήριξή του άλλωστε είχε εκλεγεί η πρόεδρος) διολισθαίνει ολοένα και περισσότερο σε φιλορωσικές αντιλήψεις.
Στην πράξη, αυτές οι παραμεθόριες ευρωπαϊκές χώρες έχουν βρεθεί στις συμπληγάδες μιας επιλογής που μοιάζει πλέον εξαιρετικά επικίνδυνη για τις ίδιες. Με τα τρέχοντα γεωπολιτικά δεδομένα, δεν καλούνται απλώς να κάνουν μια επιλογή οικονομικής ένταξης και συνεργασίας. Καλούνται να υιοθετήσουν ξεκάθαρα αντιρωσική στάση, έχοντας παρακολουθήσει τι συνέβη στην Ουκρανία και την τεράστια καταστροφή που έχει υποστεί από τη ρωσική εισβολή.
Αυτή άλλωστε ήταν και η γραμμή με την οποία κέρδισε τις (αμφισβητούμενες) εκλογές η κυβερνητική παράταξη στη Γεωργία, συνεχίζοντας να δηλώνει ότι είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΕ: ότι το «διεθνές κόμμα του πολέμου» και η Ουκρανία επιδιώκουν να ανοίξουν δεύτερο μέτωπο κατά της Ρωσίας, στο έδαφος της Γεωργίας, σε συνεργασία με τους φιλοδυτικούς της αντιπολίτευσης.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι σε πολλές χώρες της κεντρικής Ευρώπης, οι περισσότερες των οποίων είναι μέλη της ΕΕ, υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που είτε κυβερνούν (Ουγγαρία, Σλοβακία) είτε έχουν ενισχύσει πολύ τις δυνάμεις τους (Αυστρία, Τσεχία) και δεν θέλουν να πάρουν θέση στη σύγκρουση Ανατολής - Δύσης, ενώ αποστασιοποιούνται από την Ουκρανία.
Το ότι η πρόεδρος της Γεωργίας και τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσβλέπουν σε ένα νέο «Euromaidan», ώστε να πέσει η κυβέρνηση, όπως έπεσε στην Ουκρανία το 2014 (με όλα όμως τα επακόλουθα που αυτό είχε και έχει ως σήμερα), είναι προφανές από την άμεση και έντονη αμφισβήτηση των εκλογών.
Η ίδια η Ζουραμπισβίλι μίλησε χθες Δευτέρα για «ειδική επιχείρηση» της Ρωσίας, προκειμένου να εμποδίσει την επικράτηση της αντιπολίτευσης, αλλά παραδέχτηκε ότι είναι δύσκολο να παρουσιαστούν στοιχεία για τη νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος, επικαλούμενη ότι το ίδιο έχει συμβεί και σε πολύ ισχυρότερα κράτη, όπως οι ΗΠΑ!
Πολλά θα κριθούν από τη στάση της Ευρώπης και των ΗΠΑ το αμέσως επόμενο διάστημα. Εάν δηλαδή θα προχωρήσουν σε ανοικτή αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος, στηρίζοντας την αντιπολίτευση και επιβάλλοντας κυρώσεις. Κάτι που δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα οι επίσημοι εκπρόσωποί τους, ούτε οι εκλογικοί παρατηρητές της ΕΕ, παρότι καυτηριάζουν τα κρούσματα παρατυπιών και εκλογικών ανισοτήτων.
Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως με τους εκπροσώπους διαφόρων χωρών από την περιοχή της Βαλτικής (Εσθονία, Λιθουανία κ.λπ.), οι κυβερνήσεις των οποίων είναι γενικώς υπέρ της κλιμάκωσης στη σύγκρουση με τη Ρωσία. Ήδη από την Κυριακή, ζητούν από τη Δύση να παρέμβει ενάντια στην κυβέρνηση της Γεωργίας.
Είναι ενδεικτικό του κλίματος γεωπολιτικής πόλωσης ότι οι περισσότερες πρώην σοβιετικές χώρες της Βαλτικής, μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών της Πολωνίας Ράντεκ Σικόρσκι (τον άνθρωπο που έγραψε στο Χ «Thank you America» για την ανατίναξη του αγωγού Nord Stream), αμφισβήτησαν το αποτέλεσμα ανοικτά, λίγες ώρες μετά τις εκλογές, ενώ από την άλλη πλευρά, Ουγγαρία, Αρμενία αλλά και Αζερμπαϊτζάν έσπευσαν να συγχαρούν για τη νίκη του το κυβερνών κόμμα της Γεωργίας.
Εντέλει τη Δευτέρα, 13 από τις 27 χώρες της ΕΕ έβγαλαν μέσω υπουργών τους κοινό ανακοινωθέν που εμμέσως πλην σαφώς στηρίζει την αντιπολίτευση στη Γεωργία. Απείχαν από την κίνηση αυτή 14 χώρες, μεταξύ των οποίων Ελλάδα, Κύπρος, Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αυστρία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Σλοβενία.
Σε κάθε περίπτωση, το ρήγμα μεγαλώνει και γίνεται ολοένα βαθύτερο, απειλώντας να διχάσει εκ νέου τη Γηραιά Ηπειρο. Μόνο που αυτή τη φορά οι διαχωριστικές γραμμές είναι πιο σύνθετες από το κομμουνισμός-καπιταλισμός του παρελθόντος, ή τη μάχη κατά του ναζισμού στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αφορούν διαφορετικές κουλτούρες και πολιτικές αντιλήψεις, συχνά διαφορετικές πολιτισμικές ταυτότητες και ιστορικές παραδόσεις.