ST48410 έγραψε: 24 Μαρ 2024, 12:35
Οργισμένος έγραψε: 24 Μαρ 2024, 12:33
Δεν εγραψα κατι τετοιο αν και σιχαινομαι την εκθειαση αθλιων δικτατορων του κωλου.
Δεν το έγραψα για σένα.
Όταν είχε καταρρίψει η Τουρκία το ρωσικό βομβαρδιστικό στη Συρία, αναρωτιόμουν αν και πόσο σκληρά θα πληρώσει εκείνη την κίνηση. Η ιστορία έδειξε πως δεν της στοίχισε και τόσο. Πέρα από την ιδιαίτερη γεωγραφική τους θέση, κάτι πρέπει να κάνουν καλά σε διπλωματικό επίπεδο. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Κοίτα να δεις, δεν χρειάζεται να λέμε ψέματα: Η κατάρριψη ενός μαχητικού δεν είναι casus belli. Και εμείς έχουμε καταρρίψει τούρκικο, και οι τούρκοι δικό μας. Καμία χώρα δεν πάει σε πόλεμο για μία απλή κατάρριψη, ακόμα και αν υπάρχει νεκρός. Την κατάρριψη αυτή του 2015 που ανέφερες, τους την φύλαξαν οι Ρώσοι, και τους την ξεπλήρωσαν πολλαπλάσια το 2020 στο Balyun. Εκεί ο μεγάλος μπαλαδόρος Ταγίπ έκανε μόκο τσιριμόκο, τα έβαλε μόνο με τους κατσαπλιάδες Σύριους, και οι σχέσεις των δύο χωρών συνέχισαν αδελφικά, με αλλαξοκωλιές, οικονομική σύσφιγξη σχέσεων, πυρηνικά εργοστάσια, κλπ.
Από εκεί και έπειτα, κάποιοι έχουν επιλεκτικά σβήσει την τελευταία ελληνική 15ετία από την μνήμη τους. Δεν επανέρχεται έτσι απλά μία χώρα που πέρασε αυτό που πέρασε η Ελλάδα, και που την εμπόδισε από το να αγοράσει ακόμα και μία απλή βίδα. Θα πάρει καιρό. Ναι, δείχνουμε ότι είμαστε δυτικό κράτος, ψωνίζουμε στα μεταχειρισμένα, προσπαθούμε να προσεταιριστούμε τις ΗΠΑ επειδή είναι μαθηματικά βέβαιο ότι στο μεγάλο μπαμ οι Τούρκοι θα μείνουν αμέτοχοι, όπως κάνουν πάντα, και μπορεί να υπάρξει ξανά μία ευκαιρία όπως αυτή πριν 105 χρόνια. Είναι και θέμα επιβίωσης, δυστυχώς δεν αυξανόμαστε, αυτό είναι απότοκο πολλών θεμάτων και ήρθε η κρίση και το αποτελείωσε. Ταυτόχρονα, η Τουρκία κοιτάει ανατολικά όπου έχει δεκάδες εκατομμύρια τουρκογενείς και μουσουλμάνους σε συγγενικές της χώρες, και με προσεταιρισμό τους μέσω του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών θα μπορεί να εξαπλωθεί προς κάθε κατεύθυνση και να φτιάξει μία νέα τουρκομογγολική αυτοκρατορία. Εκεί είναι το μεγάλο της πρότζεκτ, εκεί θα φανούν πολλά.
Και ναι, σε αντίθεση με εμάς, που μετά το 1923 είχαμε 50 χρόνια φαγούρας (15 χρόνια πραξικοπημάτων, Κατοχή, Εμφύλιο, 17 χρόνια εμφυλιακών διαμαχών, 7 χρόνια Χούντας), και μετά άλλα 30 χρόνια ξέφρενου παρταρίσματος και 20 χρόνια hangover, με κυβερνήσεις να έρχονται και να φεύγουν, αυτοί είναι μονολιθικοί, με το κάθε κόμμα που ανεβαίνει στην εξουσία να μοιάζει με το προηγούμενο και το επόμενο ταυτόχρονα, με συγκεκριμένους στόχους, και με διπλωματία που ακολουθεί αυτό το μακρόπνοο πλάνο.
Πρόσεξε όμως, αυτό το πλάνο δεν είναι κάτι απλό. Προϋποθέτει και θέλει πράγματα που σε έναν λαό σαν τους Έλληνες δεν θα περνούσαν, γιατί δεν πέρασαν και ποτέ πραγματικά, από καταβολής ελληνισμού. Πάντα εξεγειρόμασταν. Το πλάνο αυτό θέλει ιδεολογία ανωτερότητας και ένα παρελθόν γενοκτονιών που αρνείσαι και πασχίζεις να κρύψεις, θέλει εχθρούς παντού, θέλει πολεμικές ιαχές για να ασχολείται το πόπολο και να εξαφανιστεί πλήρως η αντιπολίτευση, θέλει αστική τρομοκρατία από φράξιες της ακραίας αντιπολίτευσης, βίαιη καταστολή που μετά θα μεταμορφωθεί σε μείωση δικαιωμάτων και πολιτικών επιλογών, θέλει απαρέγκλιτο θρησκευτικό φανατισμό που επιτάσσει υποταγή και τεκνοποιΐα, θέλει οικονομία στα τάρταρα με μισθούς κυριολεκτικά πείνας και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα που φέρνουν ξένες εταιρείες και δημιουργούν βιομηχανία, θέλει στρατόκαβλους κεμαλιστές να ρίχνουν κυβερνήσεις κάθε λίγα χρόνια μέχρι να ξεδοντιαστούν από κάποιον "ηγέτη" που θα βγει από τα σπλάχνα τους και θα τους χρησιμοποιήσει μέχρι να μην τους χρειάζεται, θέλει τα πρακτορεία Τύπου, εθνικού και διεθνούς, να ελέγχονται και να μην βγαίνει ούτε αντιπολιτευόμενο "και" που θα πλήξει την κυβέρνηση και τον "ηγέτη", θέλει πράγματα που σε δυτική χώρα δεν γίνονται και που σε περίπτωση που γίνονταν, οι υπόλοιπες δυτικές χώρες θα τα καταδίκαζαν άμεσα.
Οπότε γυρνάμε στα δικά μας. Αργά δεν είναι για μακρόπνοα σχέδια, ποτέ δεν είναι αργά. Οι μερικές εκατοντάδες τρελοί που πριν 203 χρόνια τέτοιες ημέρες εξεγείρονταν απέναντι σε μία αυτοκρατορία δεκάδων εκατομμυρίων, δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα γινόταν και που θα βρίσκονταν τα εγγόνια και δισέγγονα τους 100 χρόνια μετά. Και σήμερα, 200 χρόνια μετά, αν μας έβλεπαν και κατανοούσαν τον κόσμο, θα μας έλεγαν ότι καλά είμαστε, το πρόσημο είναι θετικό, έχουμε βάση, μαγιά και ορμητήριο που τότε δεν υπήρχε. Και τότε προσεταιριστήκαμε εξωτερικές δυνάμεις, και τώρα το ίδιο θα μας έλεγαν να κάνουμε. Τουλάχιστον ας είμαστε ρεαλιστές, είμαστε μικρή χώρα, με συγκεκριμένα resources, θέλει ακόμα πολλή προσπάθεια για να γίνουν πράγματα, και θα πάρει καιρό ακόμα.
Έχουμε όμως την ψήφο μας. Κάνουν μαλακίες οι Έλληνες πολιτικοί; Φυσικά. Κάνουν ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ αναλογικά με αυτές που θα έπρεπε να κάνουν; Φυσικότατα. Υπάρχουν ακόμα οι παθογένειες του πρόσφατου, κακού παρελθόντος; ΦΥΣΙΚΟΤΑΤΑ. Δεν σβήνονται μονοκονδυλιά αυτά. Όμως αν ο Κούλης (και ο κάθε Κούλης) έχει επαναπαυθεί πως θα είναι εκεί μέχρι το 2030 τουλάχιστον, δεν τον κουνάει κανείς, και πηγαίνει την χώρα στα βράχια με το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος για τον ίδιο, είναι στο χέρι όλων μας να του δείξουμε στις επόμενες εκλογές, όποιες και αν είναι αυτές, ότι παρακολουθείται, ελέγχεται, και οι μαλακίες πληρώνονται.