Λοιπόν λοιπόοοον! Ξεκινάω
Είμασταν και οι 2 ρεπό σήμερα με την λατρεία και εννοείται πως τέτοιες ευκαιρίες δεν τις χάνουμε για road trips. Έλα που χθες είδαμε και οι 2 ότι θα έβρεχε όμως… Στις 10 είχα ραντεβού για καθαρισμό δοντιών επειδή δεν είχε διαθέσιμα για next week που θα είμαι με άδεια αλλά με πήρε να πάω νωρίτερα, κατά τις 10 τελειώσαμε και στο καπάκι μου έκανε και σφράγισμα (χωρίς ένεση για να μην νιώθω μουδιασμένη όλη μέρα). Και καλά 15 λεπτά θα έπαιρνε και του πήρε 45λεπτο.

Η λατρεία θα έκανε κάτι δουλειές το πρωί αλλά τέλειωσε νωρίτερα και πήγε και με περίμενε ο γλυκούλης μου μέχρι να τελειώσω. Βρεθήκαμε κατά τις 11, πήραμε τον καφέ μας και επειδή δεν έβρεχε (φυσούσε πάρα πολύ όμως, είχε σύννεφα και ο καιρός ήταν μουντός) μου είπε αν θέλω να πάμε να πάρουμε τις κάρτες που είχαμε αγοράσει σε προηγούμενο road trip, από το σπίτι του. Ήταν και σειρά του να οδηγήσει. Και μου λέει «απλά να ξέρεις πως μπορεί να έρθει η μάνα μου να σε χαιρετήσει». Και του λέω «Τι εννοείς; Είναι σπίτι; Της είπες ότι θα βγούμε;» και μου λέει «ναι το ξέρει και όπως θα μπω απ’ την κουζίνα θα είναι εκεί. Θα σε χαιρετήσει μόνο. ΕΛΠΙΖΩ.

» Και απαντάω «Μα ντρέπομαιι! Καλά με την αδερφή σου, αλλά με την μαμμά σου είναι διαφορετικό! Μήπως θες να φάμε και παρέα; Έτσι μωρέ, όοοολοι μαζί, σαν μια οικογένεια!» και γελούσε. Και μετά ξύπνησε μέσα μου η διπολικότητα του διδύμου και ένιωσα άνετη και του λέω «καλά δεν με πειράζει, ας έρθει να χαιρετήσει» και όταν πήγαμε του είπα «καλύτερα κάνε γρήγορα όμως για να μην προλάβει να έρθει και να φύγουμε κατευθείαν»

ε το γλύτωσα κι’ αυτό…
Καθώς πηγαίναμε στο βουνό, βρήκα ευκαιρία και έβγαλα και φωτογραφίες από τον δρόμο επειδή είδα τις ανεμογεννήτριες και τρελαίνομαι από το «επιβλητικό» τους θέαμα, λολ (φυσούσε πολύ όμως και εγώ η τρελή άνοιξα το παράθυρο στο high way και έβγαλα και το κινητό έξω για να βγάλω και αγχώθηκε ότι θα μου έπεφτε):
(σε spoiler οι φωτος

)
Καιιι… σαν πηγαίναμε στο εξοχικό θυμήθηκα ότι είδα τον μπαμπά μου σπίτι! Και έκανα κλικ ότι δεν δούλευε! Και όταν ο μπαμπάς μου δεν δουλεύει, πηγαίνει στο εξοχικό! Και με έπιασε καρδιακό και του το είπα. Και πήρα ΚΑΙ την μάνα μου ΚΑΙ τον μπαμπά μου τηλ για να τους ψαρέψω και για να μάθω αν θα πάει ή όχι. Και τον είδα που αγχώθηκε κι’ αυτός μαζί μου γιατί τον έβαλα τον καημένο σ’ αυτό το τρυπάκι και δεν θέλει να νιώθω άβολα ή να έρθω σε δύσκολη θέση. Και θα σας πω και μετά τι έκανε η λατρεία μου
Φτάσαμε και κάτσαμε εκεί κανα 5ωρο και παίζαμε (άρχισε να βρέχει ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ και ήταν τέλεια, αλλά μετά καθάρισε φουλ ο καιρός και φαινόταν καθαρά και η θάλασσα * ) , αγκαλιαζόμασταν και τα σχετικά και σε μια φάση ήθελα να πάω τουαλέτα. Έλα που είναι χαλασμένο το καζανάκι όμως και για να πάω έπρεπε να γεμίσω κατσαρόλες με νερό… πήγα αλλά το πρόβλημα ήταν ότι είχε πλημμυρίσει όλη η τουαλέτα και το δωμάτιο! Και ήρθε η λατρεία και πήρε κι’ αυτός μαζί μου την σκούπα για να μαζέψουμε τα νερά στο μπάνιο και ασχολήθηκε και με τα υδραυλικά! (Αν και επέμενα να σταματήσει και ότι δεν πήγαμε εκεί για να ταλαιπωρείται). Τεσπα, κάτι έκανε αλλά στο τέλος τον είδα σκεπτικό και γυρνάει και μου λέει «μπορώ να το φτιάξω τελείως νομίζω, αλλά… δεν ξέρω αν θες…» και του λέω «εννοείς πως αν το φτιάξεις ο μπαμπάς μου που θα έρθει και θα το δει θα αναρωτιέται ποιος το έκανε ε;» και μου λέει ναι και του είπα να το αφήσει και ότι θα του πω πως πήγα μόνη μου, πώς έχει η κατάσταση (επειδή έσταζαν νερά και στο ξύλο εκτός της τουαλέτας και υπήρχαν πρίζες κοντά και φωτιστικό και κλείσαμε τον διακόπτη με το που φύγαμε) για να το φτιάξει. Και μετά όταν φεύγαμε κοιτούσε να καθαρίσει ακόμα και τις πατημασιές του από τα παπούτσια του (αντρικές προφανώς) για να μην υποψιαστεί κάτι ο μπαμπάς μου

και εγώ να του λέω πως ο μπαμπάς μου δεν είναι τόσο παρατηρητικός και πως είναι άδικο να μπαίνει κι’ αυτός σε αυτό το τρυπάκι του άγχους που έχω εγώ με τους δικούς μου.
* η φωτο από ψηλά με θέα την θάλασσα:
Με το που φύγαμε μου λέει «Που θες να πάμε να φάμε; mall?» επειδή παίζαμε ένα παιχνίδι με τις κάρτες που έγραφε για noodles και λέγαμε και οι 2 πως θέλουμε και είχε πει να πάμε σε ένα κινέζικο στο mall. Και του λέω «Είναι μαζεμένος τόσος κόσμος στο mall και στο συγκεκριμένο δεν έχει τραπεζάκια, άρα θα κάτσουμε εκεί που είναι όλα μαζεμένα στην είσοδο. Δεν έχω πρόβλημα πλέον να με δουν συνάδελφοι, αλλά γυροφέρνει η μάνα μου στο mall, ειδικά τέτοιες ώρες και δεν θέλω να μας δει…». Και πήγαμε τελικά αλλού, φάγαμε και γυρίσαμε στο mall απλά για να πάρω το αμάξι μου. Θα πήγαινα για τρέξιμο με μια συνάδελφο αλλά είχε αρχίσει να βρέχει και του λέω «θα πάω λίγο από την γιαγιά μου πρώτα, για να έχω και δικαιολογία ότι ήμουνα και εκεί, αν με ρωτήσει η μάνα μου πού ήμουνα τόσες ώρες». Και πήγα και με ρωτάει η γιαγιά μου «Η μάνα σου που είναι; Για καφέ με την τάδε στο mall?» (καρδιακό εγώ γιατί σκέφτηκα πως αν πηγαίναμε, σίγουρα θα μας έβλεπαν) και της λέω εγώ «Δεν ξέρω, ήμουνα έξω εγώ, έτσι σου είπε;» και μου λέει ναι. Και την παίρνω τηλ και μου λέει θα βρεθώ με την τάδε τώρα (κάπου ΕΚΤΟΣ mall) και πήγα και εγώ μαζί τους για βόλτα και όταν βρεθήκαμε μου είπε πως ήταν όντως στο mall λίγο πριν με άλλη φίλη της

(και ΦΥΣΙΚΑ με ρωτούσε που ήμουνα εγώ τόσες ώρες και απλά της είπα ότι πήγα μόνη μου στο εξοχικό). Και στέλνω αμέσως στην λατρεία και του λέω πως ίσα που γλιτώσαμε και ότι φαγητό στο mall δεν έχει σύντομα τουλάχιστον…
Όταν είμασταν έξω με την μάνα μου και την φίλη της, συζητούσε η μάνα μου για κάποιον ηλίθιο απατεώνα ότι είναι κοντός και τι του βρήκε η γκόμενα που βγαίνει μαζί της (είναι και παντρεμένος με παιδί) και εγώ σκέφτηκα την λατρεία μου επειδή του περνάω έναν πόντο (είναι το μόνο «αρνητικό» που έχει πάνω του, που για μένα δεν είναι αρνητικό) και συνέχιζε να μιλάει για το ύψος. Και εκείνη την ώρα μου είχε στείλει κάτι η κολλητή μου, πιάσαμε την κουβέντα, της λέω για το περιστατικό και την ρωτάω «Δηλαδή αν δει τον (το όνομά του) μου τι θα λέει; Θα φάω κράξιμο» και μου απαντάει «μια χαρά είναι ο τάδε μωρέ! Απλά πιστεύω ανέφερε το ύψος για τον άλλον για να βρει κάτι, έτσι κι’ αλλιώς στριμμένος είναι ο άλλος» και της λέω «Ναι δίκαιο έχεις, εξάλλου δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος σε αυτή την Γη που θα γνωρίσει την λατρεία και δεν θα τον συμπαθήσει

» και μου απαντάει «ε ναι, αφού ακόμα κι’ εγώ που δεν τον συμπαθούσα στην αρχή *, όταν τον γνώρισα τον συμπάθησα, και βλέπω και πόσο σε θέλει».
*επειδή νόμιζε πως με κοροϊδεύει και δεν με βλέπει σοβαρά, και κυρίως επειδή βιαζόταν να γίνουμε ζευγάρι.
Και αν μπορούσα θα έγραφα μέχρι αύριο για Αυτόν
Και μου είπε πάλι για να κανονίσουμε να πάμε 2ημερο τον Φεβράρη που θα είμαστε με άδεια και σκεφτόμαστε πού και του λέω λογικά βουνά και ότι εκείνη την περίοδο παίζει να χιονίζει. Και επειδή ξέρει ότι έχω θέμα με τον ύπνο και δεν κοιμάμαι καλά και του είπα ότι θα πιω τσάι για να με χαλαρώσει, μου στέλνει πριν λίγο και μου λέει «θα ήθελα να μάθω, αν ξαπλώσουμε αγκαλιά αν θα κοιμάσαι πιο γλυκά

». Είναι να μην νιώθω τυχερή και να μην τον ερωτεύομαι περισσότερο κάθε φορά που τον βλέπω και περνάμε χρόνο μαζί;