Phorum.com.gr

hellegennes έγραψε: 13 Σεπ 2021, 02:46

ST48410 έγραψε: 13 Σεπ 2021, 01:42Αν περιμένεις μια αισθητηριακού τύπου συγκίνηση ίσως θα περιμένεις πολύ ή και δεν σου χρειάζεται καν η σοβαρή μουσική εφόσον το ζητούμενό σου είναι μόνο αυτό.

Πρώτον, σκοπός της τέχνης ΕΙΝΑΙ η απόλαυση. Από την απαρχή της ιστορίας η τέχνη ήταν έκφραση ιδεών και συναισθημάτων. Δεύτερον, μέχρι πρότινος στην ιστορία, δεν έθετε κανείς αυτό το ερώτημα. Δεν υπήρχε κανένα δείγμα λόγιας μουσικής όλων των προηγούμενων αιώνων που να μην είχε σκοπό την απόλαυσή της. Το «η τέχνη δεν είναι για απόλαυση» είναι η σύγχρονη δικαιολογία για έργα πατάτες από δημιουργούς που απλά δεν έχουν τίποτα πρωτότυπο να πουν.

Όχι, το πιο μέτριο σουξεδάκι δεν είναι για απόλαυση, είναι ίσως για να σου φτιάξει το κέφι.

Επίσης το «πώς το σκέφτηκε αυτό» δεν είναι μόνο θετικό, μπορεί να είναι μια χαρά αρνητικό, όπως το «απορώ πώς την σκέφτηκε αυτήν την παπαριά», πράγμα που με πιάνω συχνά να λέω ή να σκέφτομαι όταν βλέπω ηλίθιες ταινίες (συνήθως αμερικανιές), ρίχνοντας απανωτά facepalms.

ST48410 έγραψε: 13 Σεπ 2021, 01:42Αν μάλιστα έχεις μεγάλη τριβή με τέτοια μουσική (ή και φτιάχνεις εσύ ο ίδιος) είναι πολύ πιθανό να φτάσει να σου προκαλεί και την συγκίνηση που απολαμβάνεις από την άλλη μουσική.

Προφανώς αστειεύεσαι. Το περισσότερο που μπορείς να αισθανθείς για κάτι ας πούμε απρόσμενο ή νέο, είναι θαυμασμός. Απόλαυση και μάλιστα εφάμιλλη με κάτι που σε συνεπαίρνει είναι αστείο και να το σκέφτεσαι ότι μπορεί να σου προκαλέσει.

Σκοπός ποιας τέχνης; Ξέρεις ότι αναφέρομαι στην σοβαρή τέχνη στα πλαίσια του δυτικού πολιτισμού. Δεν μιλάω για παραδοσιακή τέχνη ή τέχνη άλλων πολιτισμών που λειτουργούν διαφορετικά. Το έχω γράψει πολλές φορές αυτό και θεωρώ ότι είναι δεδομένο όταν μιλάμε μαζί.

Άσε τις απαρχές τις Ιστορίας. Υπάρχουν διάφορα ερωτηματικά. Πιάσε την σοβαρή τέχνη από τότε που έχουμε κάποιες πληροφορίες. Έχεις κανένα λόγο να πιστεύεις ότι όταν έγραφε μια τραγωδία ο Σοφοκλής ή ο Αισχύλος δεν ήθελαν να κάνουν το καλύτερο δυνατό έργο που μπορούσαν και μάλιστα καλύτερο των συγχρόνων τους; Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλουν να το απολαύσεις. Αλλά αν ο χ ή ο ψ δεν μπορεί να το απολαύσει τι πρέπει να κάνουν; Να το φέρουν στα μέτρα του;

Και βλέπω τώρα πως θα λεπτολογήσουμε με ορισμούς του τι είναι απόλαυση προκειμένου να αποκλείσουμε κάτι ή να συμπεριλάβουμε κάτι άλλο. Ο άλλος πάει στο σκυλάδικο, ακούει μια ερμηνεία και συγκινείται. Με ποιο δικαίωμα θα πούμε εμείς ότι αυτός δεν απολαμβάνει;

Ας συμφωνήσουμε καλύτερα ότι υπάρχουν πολλών ειδών απολαύσεις: η σκιά και το αεράκι στον καλοκαιρινό ήλιο, μια καλή παρέα, μια παγωμένη μπύρα, κλπ. Ομοίως υπάρχει τέχνη που σε συνεπαίρνει, τέχνη που σε μαγεύει, τέχνη που σε παρακινεί και τέχνη που απολαμβάνεις να θαυμάζεις την ικανότητα αυτού που το έφτιαξε. Αυτό που τόσο καιρό σας λέω είναι ότι μπορείτε να συγκινηθείτε και για άλλους λόγους, για εξωκαλλιτεχνικούς πχ, με οποιοδήποτε είδος τέχνης. Η σοβαρή τέχνη έχει και άλλου είδους απολαύσεις να προσφέρει. Αυτός ο θαυμασμός που αναφέρεις βρίσκεται πολύ ψηλά στα ζητούμενα κάποιων ανθρώπων. Γιατί να το υποβαθμίσουμε;

Πω, πω, τους ασκούς του Αιόλου άνοιξα.

hellegennes έγραψε: 13 Σεπ 2021, 02:46
Πέρα απ' αυτό, δεν είναι αυτό το νόημα της τέχνης. Το τι μπορεί να κάνει ο καλλιτέχνης είναι δευτερεύον ή τελείως ασήμαντο για τον αποδέκτη. Το νόημα της τέχνης είναι το έργο τέχνης, όχι ο καλλιτέχνης. Αυτή είναι μια τέρμα ναρκισσιστική ανάγνωση της τέχνης.

Μπορεί. Όμως δύσκολα θα βρεις στα πλαίσια του δυτικού πολιτισμού έργα τέχνης που τα φτιάχνει κάποιος και δεν τα υπογράφει. Αν το νόημα ήταν το έργο, ας το έφτιαχνε και ας το χάριζε στην ανθρωπότητα. Δεν το κάνει όμως.

hellegennes έγραψε: 13 Σεπ 2021, 02:46 Ούτε η τέχνη μπορεί να περιστρέφεται μόνο γύρω από το τι «λύσεις» έχει δώσει ο καλλιτέχνης, γιατί τότε αναλωνόμαστε σε μια τεχνική συζήτηση και τα πάντα στην ζωή αφορούν τεχνικές λύσεις και καταλήγουμε στο «τα πάντα είναι τέχνη», όπως «όλα είναι ρατσιστικά», «τα πάντα είναι έρωτας», «τα πάντα είναι αγώνας» και όταν η λέξη σου καταλήγει να περιγράφει τα πάντα και αυτή η λέξη δεν είναι «σύμπαν», τότε έχεις απονοηματοδοτήσει την λέξη και δεν σημαίνει πια τίποτα.

Δεν υπάρχουν πολλά άλλα να πει κανείς εκτός κι αν είναι δημοσιογράφος .
Έρχεσαι και παραγγέλνεις να σου γράψω ένα πένθιμο έργο στη μνήμη προσφιλούς ατόμου που έχασες. Τι νομίζεις ότι πρέπει να κάνω; Να πέσω σε βαριά θλίψη προκειμένου να γράψω κάτι τέτοιο, να περιμένω να χάσω κάποιον δικό μου και μετά να αρχίσω να γράφω ή να χρησιμοποιήσω τα εκφραστικά μέσα που από την πείρα και τις σπουδές μου ξέρω ότι θα έχουν τέτοιο αποτέλεσμα; Θα συνδυάσω στοιχεία με ορισμένο τρόπο προκειμένου να επιτύχω το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Πρόσεξε τώρα. Ο καλλιτέχνης επιθυμεί να σε συγκινήσει και χρησιμοποιεί τα κατάλληλα εργαλεία για να το κάνει. Δεν λέει κανείς πως πρέπει να έχεις διαβάσει μια ανάλυση του έργου προκειμένου να το ακούσεις. Μην παρεξηγηθώ σε αυτό. Άλλο λέω. Ότι υπάρχουν έργα τα οποία δεν θα μπορέσουν να σου μιλήσουν γιατί η επαφή σου με τα συντακτικά τους σχήματα είναι πολύ περιορισμένη. Εκεί αν ήξερες κάποια πράγματα θα προσέγγιζες την ακρόαση αλλιώς. Δεν σημαίνει πως κάτι σου άρεσε υποχρεωτικά. Όταν όμως ξεκινάς να ακούσεις κάτι θεωρώντας το ανοησία και φασαρία, δεν θα του δώσεις καμία ευκαιρία να σε συγκινήσει ή έστω να κεντρίσει το ενδιαφέρον σου.

hellegennes έγραψε: 13 Σεπ 2021, 02:46 Δηλαδή, αυτό το κείμενο περιέχει λύσεις. Περιέχει λύσεις σύνθεσης λόγου, λύσεις στον τρόπο απάντησης, λύσεις ύφους. Είναι έργο τέχνης; Όχι. Είναι μια απλή συνδιαλλαγή σκέψεων. Αρκεί να του κοτσάρω έναν τίτλο, όπως έκανα, και να το πασάρω για ποίηση; Όχι. Όχι. Όχι.

Όχι δεν αρκεί. Τέτοιο τρόπο ομιλίας χρησιμοποιούν οι περισσότεροι. Θα έπρεπε να έχεις έμμετρο λόγο, ακόμα και χωρίς σταθερό ρυθμό, να έχεις χαρακτηριστικό ύφος γραφής και συγκεκριμένου τύπου λύσεις στον συνδυασμό των στοιχείων σου με κάποιο βαθμό πρωτοτυπίας. Μετά μένει το θάρρος να παρουσιάσεις κάτι που ξέρεις ότι πολλοί θα χλευάσουν.

hellegennes έγραψε: 14 Σεπ 2021, 00:10 Πω, πω, τους ασκούς του Αιόλου άνοιξα.

Τέλος. Σε ακούω τώρα

ST48410 έγραψε: 14 Σεπ 2021, 00:27

hellegennes έγραψε: 14 Σεπ 2021, 00:10 Πω, πω, τους ασκούς του Αιόλου άνοιξα.

Τέλος. Σε ακούω τώρα

Τον έκαψες, ζούμε Ιστορικές στιγμές.

enaon έγραψε: 15 Σεπ 2021, 18:28

ST48410 έγραψε: 14 Σεπ 2021, 00:27

hellegennes έγραψε: 14 Σεπ 2021, 00:10 Πω, πω, τους ασκούς του Αιόλου άνοιξα.

Τέλος. Σε ακούω τώρα

Τον έκαψες, ζούμε Ιστορικές στιγμές.

Μπα, ετοιμάζει μεγαλύτερη απάντηση που θα ανοίξει το θέμα ακόμα πιο πολύ και θα παιδεύομαι μετά καμιά βδομάδα.

Τουλάχιστον βγάζουν νόημα αυτά που γράφω για τους υπόλοιπους ή μπα;

Μια χαρα νοημα βγαζουν.

ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ έγραψε: 15 Σεπ 2021, 19:21 Μια χαρα νοημα βγαζουν.

Με αυτά που έχεις ακούσει εσύ από κοντά, ναι. Για άλλους είναι πολύ περιορισμένη η επαφή με μουσική του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Ούτε ένα νήμα για σπεκτράλ δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε...

ST48410 έγραψε: 15 Σεπ 2021, 19:19 Μπα, ετοιμάζει μεγαλύτερη απάντηση που θα ανοίξει το θέμα ακόμα πιο πολύ και θα παιδεύομαι μετά καμιά βδομάδα.

Τουλάχιστον βγάζουν νόημα αυτά που γράφω για τους υπόλοιπους ή μπα;

πολυ ωραία τα έγραψες νομίζω.


μην μου το χαλάς, εχω την ελπίδα οτι καθεται απο εχθές και ακουει Ξενάκη για να καταλάβει τι του λες.

enaon έγραψε: 15 Σεπ 2021, 19:25 μην μου το χαλάς, εχω την επλίδα οτι καθεται απο εχθές και ακουει Ξενάκη για να καταλάβει τι του λες.

Διαβάζοντας ξανά αυτά που του έγραψα, φοβάμαι μην κάποιος σχηματίσει λάθος γνώμη. Δεν είναι η τέχνη μουρουνέλαιο να το καταπιείς με το ζόρι και ας μη σ' αρέσει η γεύση. Άλλωστε ο 20ος αιώνας έχει τόσο πολλά και διαφορετικά πράγματα (στην σοβαρή τέχνη) που όλοι κάτι θα βρουν να τους αρέσει. Και η μπανάνα στον τοίχο που κάθε τόσο μου αναφέρει ο Δημοκράτης είναι ένα έργο που ανήκει σε μια σχετικά περιορισμένη κατηγορία αλλά οι δημοσιογράφοι τα κυνηγούν και τα προβάλουν αυτά υπέρμετρα και σχηματίζει ο κόσμος την εντύπωση ότι όλη η πρωτοπορία αφορά πειραματισμούς και εκκεντρικότητες. Και σιγά την εκκεντρικότητα δηλαδή που αυτά έχουν ιστορία πολλών δεκαετιών πίσω τους αλλά λέμε.

Παραμένουμε στο 1989. Επίκυκλοι για για βιολοντσέλο και 12 μουσικούς

Στην ίδια χρονιά. Échange για μπάσο κλαρινέτο και 13 μουσικούς.



ΥΓ. Και αυτό και το προηγούμενο έργο είναι σχετικά βατά για τους λιγότερο εξοικειωμένους

ST48410 έγραψε: 15 Σεπ 2021, 19:19

enaon έγραψε: 15 Σεπ 2021, 18:28

ST48410 έγραψε: 14 Σεπ 2021, 00:27

Τέλος. Σε ακούω τώρα

Τον έκαψες, ζούμε Ιστορικές στιγμές.

Μπα, ετοιμάζει μεγαλύτερη απάντηση που θα ανοίξει το θέμα ακόμα πιο πολύ και θα παιδεύομαι μετά καμιά βδομάδα.

You have no idea.

The Rebel έγραψε: 13 Σεπ 2021, 22:41

hellegennes έγραψε: 12 Σεπ 2021, 23:44

ST48410 έγραψε: 29 Μάιος 2021, 23:46

Για ποιον λόγο να ακούσει κανείς πάνω από 4 δευτερόλεπτα απ' αυτήν την ενοχλητική φασαρία; Οκέι, απέδειξε ο δημιουργός ότι μπορεί να κάνει θόρυβο με διάφορα νέα κλαπατσίμπαλα. Και; Σε τι χρησιμεύει; Πώς προωθεί το πνεύμα, όπως έχεις πει αλλού; Πώς γίνεται κάποιος να το απολαύσει; Πέρα από άσκηση, πειραματισμό δηλαδή, τι νόημα έχει;

+1000

+1000000