Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[taxalata xalasa]

Γενικά η διαφωνία είναι στο πόσο ισχυρή ήταν η μνήμη του αρχαίου ελληνικού παρελθόντος στους Βυζαντινούς.

σε σκάλα από το 1 ως το 10
1 καθολου
10 πολυ

;

εγώ λέω 5...

o Κοίντος

και τα άλλα 5 είναι η μνήμη αρχαίου ρωμαϊκού παρελθόντος στους Βυζαντινούς.

και άλλος Κοίντος

= Δέσιμος

είμαστε για δέσιμο....

10/10 εγώ. Όταν βλέπουμε σε αγιολογικά κείμενα να κάνουν επίδειξη της αρχαιομάθειάς τους , τι άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε ;

Βίος καὶ πολιτεία καὶ μερικὴ θαυμάτων ἐξήγησις τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν καὶ θαυματουγοῦ Λουκᾶ τοῦ νέου τοῦ ἐν Ἑλλάδι κειμένου ( 10ος αι. ).

ὁ καλὸς τὰ πάντα καὶ μέγας Λουκᾶς, αὐτὸς μὲν τῆς Ἑλλάδος ἐστὶ βλάστημα, (...) οἱ δέ γε τούτου πρόγονοι ἐξ Αἰγίνης ὥρμηνται τῆς νήσου, Αἰγίνης ἥτις περὶ τὸν Αἰγαῖον διάκειται κόλπον· οἳ τὰς συνεχεῖς ἐφόδους τῶν ἐκ τῆς Ἄγαρ οὐ φορητὰς εἶναι νομίσαντες, αὐτοί τε καὶ οἰκήτορες πάντες, τὸ φίλον τῆς πατρίδος ἔδαφος πρὸς βίαν ἀπολιπόντες, μετανάσται γίνονται καὶ πρὸς διαφόρους ἕκαστοι διασπείρονται πόλεις, καθάπερ ἀντὶ μητρὸς ἐκεῖνοι ταῖς μητρυιαῖς χρησάμενοι. καὶ οἱ μὲν τὴν Κέκροπος, οἱ δὲ τὴν τοῦ Πέλοπος, ἕτεροι τὴν τοῦ Κάδμου καὶ ἄλλας ἄλλοι καταλαβόντες, ἐν αὐταῖς ἔχειν ἠναγκάζοντο τὰς οἰκήσεις. οἱ μέντοι τοῦ θείου Λουκᾶ πρόγονοι κατὰ τὴν τῆς Φωκίδος, εἴτ᾿ οὖν τοῦ Χρυσοῦ, μεταβάντες ἐπαρχίαν, πρός τι παράλιον ὄρος (Ἰωάννου καλούμενον ἦν) τὰς τῆς παροικίας σκηνὰς ἐπήξαντο.


Στα υπογραμμισμένα πρόκειται για τις Αθήνα, Πελοπόννησο και Θήβα που αλλού αναφέρει ο βιογράφος με το όνομά τους ( Θήβα , Αθήνα ) .

Άλλες περιοχές και πόλεις που αναφέρει ο βίος είναι η Θετταλία , η Λάρισα, η Αχαϊα , η Πάτρα , η Εύβοια και η Κόρινθος.

"Ελλάς" είναι η Ανατολική Στερεά Ελλάδα. Σε προφητεία του ο άγιος είχε πεί πως λόγω των βαρβαρικών ( σκυθικών = βουλγαρικών και τουρκικών = ουγγρικών [ τοῦ ἔθνους τῶν Τούρκων τὴν Ἑλλάδα κατατρεχόντων ] ) επιδρομών Ἑλλὰς ἐλαθήσεται καὶ Πελοπόννησος πολεμηθήσεται.

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/a ... es/064.htm

Βίος του οσίου Νίκωνος του Μετανοείτε ( 12ος αι. )

...Άργει ... Ναυπλίω ... Σπάρτης ... την Δωριέων χώρα... Μαϊνην ... Καλαμάταν ... Κορώνης ... Μεθώνης...Μεσσήνης, ήν καί Βουρκάνον εγχωρίως καλούσιν... Αρκάδας...

https://www.ascsa.edu.gr/datab/digital/ ... s/0561.pdf

κοίτα να δες πόσο ανούσιο γίνεται αυτό που γράφεις με αλλαγη ενος μόνο ονοματος.

ὁ καλὸς τὰ πάντα καὶ Κεμάλ , αὐτὸς μὲν τῆς Ἑλλάδος ἐστὶ βλάστημα, (...) οἱ δέ γε τούτου πρόγονοι ἐξ Ιωνίας ὥρμηνται...

τι; όχι; δεν βλάστησε σττην Ελλάδα ;... δεν είναι βλάστημα Ελλάδος; μήπως δεν είναι Έλλαδα η Θετταλλλλονίκα;


"Ελλάς" είναι η Ανατολική Στερεά Ελλάδα. dont u say Sherlock... και η δυτική στερεά Ελλάδα δεν είναι καν Ελλάδα, αλλά Αιτωλία...

Είπαμε, Ελλάς ήταν η χώρα του Έλληνα και των απογόνων του... Εκεί στην Φθία Αχαϊα... και παλιά και σήμερα...

Αλλά τα λέμε όλα Ελλάδα και όλους έλληνες, όλους αυτούς που λεγόντουσαν Γκραετσοί και εξ αυτών η χώρα τους Γκραέτσια ('κ' = τσ, με τσιτακισμό) και πιο πριν Πελασγοί και εξ αυτών η χώρα Πελασγία.

Και αυτό το κάνουμε επείδή έτσι γενηθήκαμε και εμείς και οι παππούδες μας και οι παππούδες των παππούδων μας και στοπ!.... πιο πίσω δεν υπήρχε χώρα με σύνορα και κράτος με το όνομα Ελλάδα ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ...

Και σε ρωτώ.

Θα ονομαζόταν η χώρα και κάτοικοι Ελλάς και Έλληνες αν ειχαμε ελευθερώσει και την θεσσαλία και την μακεδονία και την ήπειρο και τις ακτες της ιωνιας το 1830 που δημιουργήθηκε το νέο κράτος με την υπογραφή των ευρωπαικών κυρίαρχων ;

Η μήπως ονομάστηκαμε έτσι πριν 200 χρόνια επειδή μέχρι εκεί είχαμε ελευθερώσει και θα ήταν άτοπο να λέγανε οι ευρωπαίοι κάτι άλλο εκτός από Βασίλειο της Ελλαδας με τον γερμανό αρχαιολάτρη νεανία, στον ρόλο του Βασιλάκη....;

Πως θα ονομαζόταν η χώρα μας αν είχαμε ελευθερώσει την θράκη και την πόλη και την μικρά ασία...;

Ελλάδα ; και εμείς Έλληνες;

απάντησε χώρις παρωπίδες και θα καταλάβεις από μόνος σου γιατί το όνομα έλληνες δεν ανταποκρίνεται 10/10 και εξου και τα παραγωγα ελληνικοττα και συναφη.

το 0/10 λατινοι που λες ειναι μακαροναδα μπιτι ολοτελα ορφανή... ούτε λαδακι, ουτε βουτυρο, ουτε τυρακι... ουτε ζουμακι απο iuvetis...
audaces fortuna iuvat ― Fortune favours the braves. «the favorite for all» ... iuvetis / juvetis / γιουβέτις.../ γιουβέτσι...

στεγνο σαν ζυμαρι να το καταπιεις και να στουμπωσεις....


το γραικολατινος = ρωμαιος = μακαροναδα με φετα παρμεζανα και ζουμακι απο γίδα και λούσιον ύδνον... τα Ιλλισια , το δόλωμα

[taxalata xalasa]

εσύ έφαες iuvetis;

για κόψε κάτι από το 10/10...

[Chronicle]

(η αρίθμηση είναι από το βιβλίο του Κακριδή)

- Στις παραπάνω ιστορίες γίνεται ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ των "ξωτικών" Ελλήνων και των "κανονικών" ανθρώπων, δηλαδή "ημών". Εννοείται ότι η διάκριση αυτή δεν υπάρχει σε όλες τις ιστορίες της συλλογής. Δείχνει όμως μια ισχυρή τάση.

Συνεχίζεις ένα παιχνίδι λέξεων, με τη χρήση του "ξωτικοί" ως παραπομπή σε δήθεεν παραμύθι, σε αντίθεση όμως με τα τεκμήρια που προανέφερα:
Οι Έλληνες παρά τις ασυνήθιστες ικανότητες τους, ήταν όμως "πραγματικοί, γήινοι, οι χαμένοι τους πρόγονοι, γέννημα-θρέμμα του ίδιου εδάφους στο οποίο ζουν και οι ίδιοι".

Έχω μελετήσει το βιβλίο του Κακριδή όταν ακόμα εσείς βρισκόσασταν στην πλάνη ότι οι μαρτυρίες του δείχνουν "άγνοια" των Ελλήνων..

Εκτός από τους θαμμένους μεγάλους σκελετούς που έβρισκαν, που αναιρούν τη θεωρία του "παραμυθιού", μία από τις άλλες πολλές αποδείξεις ότι κανένας χαρακτηρισμός δεν μπορεί να μετατρέψει τους Έλληνες σε παραμύθι, είναι ότι στον 20ο αι., η λαϊκή φαντασία (και ενώ ο λαός πολεμά με το όνομα "Έλληνας" για την εξάπλωση του βασιλείου της Ελλάδος σε όλες τις υπόδουλες περιοχές) σκέφτηκε ότι τους μεγάλους Έλληνες προγόνους, δεν μπορεί παρά να τους εξόντωσαν μεγάλα κουνούπια...

Άρα, η μεγέθυνση του... κουνουπιού, σίγουρα δεν μετατρέπει τα κουνούπια σε δήθεν όντα "παραμυθιού".

[Chronicle]

κουφό παράδειγμα

Και γιατί ως απαρχή αυτής της "πρωτοεθνικής" αντίληψης θέτεις το 1453 και όχι π.χ. τη μέση βυζαντινή περίοδο;

Χαίρομαι που το ονομάζεις "κουφό παράδειγμα" διότι σκοπός μου ήταν ακριβώς να επαναλάβω τη θεωρία σας με απλά λόγια ώστε να γίνει κατανοητό τι είδους μπαρούφες ακούμε από εσάς τόσα χρόνια. Να λέτε δηλ. ότι ημικά εθνωνύμια, που προσδιορίζουν έναν λαό αξιολογικά, συχνά σε στιγμές κρίσιμες, συχνά σε πλαίσια αυτοπροσδιορισμού ταυτότητας προς τρίτους, χρησιμοποιούνται μεν, αλλά δεν... δηλώνουν πραγματική ταυτότητα!

Άρα, ιδού ο καφθρέφτης σας, κοιταχτείτε και αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν να επαναλαμβάνετε τόσα χρόνια τα ίδια "κουφά παραδείγματα".

====================

Η ταυτότητα είναι θεμέλιο αυτοπροσδιορισμού. Στη σύνθετη βυζαντινή ταυτότητα, ένα από τα θεμέλια, ο ρωμαϊκός άξονας δηλ., είναι η πολιτεία. Αυτό σημαίνει ότι με την κατάρευση της κρατικής υπόστασης, καταρρέει και το αντίστοιχο ταυτοτικό θεμέλιο. Το υποκείμενο, ο μεταβυζαντινός κόσμος, που εξακολουθεί να ζει σε νέες συνθήκες, θεμελιώνεται πλέον στις πραγματικές βάσεις που του έχουν απομείνει, τον ελληνισμό και τον χριστιανισμό.

Ο άξονας/θεμέλιο ταυτότητας που βασίζεται στην πολιτεία υποχωρεί και πριν την Άλωση και γι' αυτό έχουμε προβολές ελληνικότητας σαν του Πλήθωνα, του Χαλκοκονδύλη ή την αντικατάσταση του όρου "βασιλεύς Ρωμαίων" ακόμα και σε κείμενα προφητικά ή ρητορικά:

[Chronicle]

Να προσθέσω επίσης κάτι που είχα σκοπό να αναρτήσω αργότερα, που αφορά την συσχέτιση ελληνικής ουσίας και ρωμαϊκού ονόματος στην σκέψη της αυτοκρατορικής και εκκλησιαστικής εξουσίας.

Στα όσα προηγούνται του αυτοπροσδιορισμού "είμαστε Έλληνες στο γένος", έχουμε μια σειρά συμφραζομένων με σκοπό να αναδείξουν τη διαφορά ανάμεσα σε κάτι που:

1) Ονομάζεται με τρόπο ώστε όνομα και περιεχόμενο να ταυτίζονται
2) Ονομάζεται με τρόπο ώστε όνομα και περιεχόμενο να μην ταυτίζονται

Τα παραδείγματα είναι σημαντικά:
1) Ο Απ. Παύλος χρησιμοποιεί το όνομα "αρχιερέας", όμως αυτό είναι μια προσφώνηση που δεν αναιρεί το γεγονός ότι αρχιερέας για τον Παύλο είναι ο Χριστός.
2) Οι Βυζαντινοί προσφωνούν τον Πάπα "πρώτο" ως τίτλο, χωρίς να είναι, όπως ακριβώς στη Γραφή δίδεται το όνομα "θεοί" στα είδωλα, χωρίς αυτό να αναιρεί το γεγονός ότι Θεός είναι μόνο ο χριστιανικός.

Κατ΄αυτό τον τρόπο συνεχίζει το κείμενο: "έτσι και εμείς οι βυζαντινοί, αν και είμαστε Έλληνες, φέρουμε το όνομα των Ιταλών, όμως, το δικό μας όνομα προέρχεται από τη Νέα Ρώμη".

Εδώ περιγράφεται η συνείδηση ότι το όνομα που φέρουν οι βυζαντινοί ακούγεται σαν των Ιταλών, όμως στην πραγματικότητα οι βυζαντινοί είναι Έλληνες και το όνομα Ρωμαίοι είναι καθαρά πολιτειακό:

[Ζαποτέκος]

Εξάλλου νομίζω πως υπάρχουν βυζαντινά κείμενα που ονομάζουν Ρωμαίους και τους σύγχρονούς τους κατοίκους της Ρώμης ( τους Λατίνους της Ρώμης δηλαδή ) , χωρίς να υπάρχει σύγχυση με τους ελληνόφωνους Ρωμαίους ( Βυζαντινούς ).

Θεοφύλακτος Αχρίδας :

- Ρωμαίων βασιλέως
- Ρωμαίων Εκκλησίαν ( Romanam Ecclesiam )

[Pertinax]

(η αρίθμηση είναι από το βιβλίο του Κακριδή)

- Στις παραπάνω ιστορίες γίνεται ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ των "ξωτικών" Ελλήνων και των "κανονικών" ανθρώπων, δηλαδή "ημών". Εννοείται ότι η διάκριση αυτή δεν υπάρχει σε όλες τις ιστορίες της συλλογής. Δείχνει όμως μια ισχυρή τάση.

Συνεχίζεις ένα παιχνίδι λέξεων, με τη χρήση του "ξωτικοί" ως παραπομπή σε δήθεεν παραμύθι, σε αντίθεση όμως με τα τεκμήρια που προανέφερα:
Οι Έλληνες παρά τις ασυνήθιστες ικανότητες τους, ήταν όμως "πραγματικοί, γήινοι, οι χαμένοι τους πρόγονοι, γέννημα-θρέμμα του ίδιου εδάφους στο οποίο ζουν και οι ίδιοι".

Έχω μελετήσει το βιβλίο του Κακριδή όταν ακόμα εσείς βρισκόσασταν στην πλάνη ότι οι μαρτυρίες του δείχνουν "άγνοια" των Ελλήνων..

Εκτός από τους θαμμένους μεγάλους σκελετούς που έβρισκαν, που αναιρούν τη θεωρία του "παραμυθιού", μία από τις άλλες πολλές αποδείξεις ότι κανένας χαρακτηρισμός δεν μπορεί να μετατρέψει τους Έλληνες σε παραμύθι, είναι ότι στον 20ο αι., η λαϊκή φαντασία (και ενώ ο λαός πολεμά με το όνομα "Έλληνας" για την εξάπλωση του βασιλείου της Ελλάδος σε όλες τις υπόδουλες περιοχές) σκέφτηκε ότι τους μεγάλους Έλληνες προγόνους, δεν μπορεί παρά να τους εξόντωσαν μεγάλα κουνούπια...

Άρα, η μεγέθυνση του... κουνουπιού, σίγουρα δεν μετατρέπει τα κουνούπια σε δήθεν όντα "παραμυθιού".

Τι; Τα τεράστια κουνούπια με τις σιδερένιες μύτες δεν είναι όντα παραμυθιού;

Ήθελα να ήξερα ποιους θεωρούσαν πρόγονους στο παραμύθι (συγνώμη, ιστορική μνήμη) που έλεγε ότι οι γίγαντες Έλληνες έβαζαν στην τσέπη κανονικούς ανθρώπους. Τους γίγαντες Έλληνες ή τους κανονικούς ανθρώπους;

[Ζαποτέκος]

Ήθελα να ήξερα ποιους θεωρούσαν πρόγονους στο παραμύθι (συγνώμη, ιστορική μνήμη) που έλεγε ότι οι γίγαντες Έλληνες έβαζαν στην τσέπη κανονικούς ανθρώπους. Τους γίγαντες Έλληνες ή τους κανονικούς ανθρώπους;

Για απάντα μας εσύ. Οι Έλληνες της αρχαϊκής εποχής θεωρούσαν τους γιγαντόσωμους ομηρικούς ήρωες προγόνους τους ή όχι ;

H Πυθία χρησμοδότησε πως θα νικούσαν αν έφερναν τα οστά του Ορέστη, του γιου του Αγαμέμνονα. (...) Ο Λίχας, έκανε την ανακάλυψη στην Τεγέα, βοηθημένος και από την τύχη κι από την εξυπνάδα του. (...) Πήγε σ᾽ ένα χαλκουργείο, παρακολουθούσε πώς σφυρηλατούσε ο χαλκιάς το σίδερο, και κοίταζε γεμάτος θαυμασμό αυτό που έβγαινε. Παρατηρώντας ο χαλκιάς το σάστισμά του, σταμάτησε τη δουλειά του και είπε: «Αλήθεια, ξένε Σπαρτιάτη, αν ίσως είχες δει ό,τι και εγώ, θα ήταν ο θαυμασμός σου πράγματι μεγάλος, αφού τώρα έτσι σαστίζεις βλέποντας πώς δουλεύεται το σίδερο. Γιατί εγώ θέλοντας να ανοίξω σ᾽ αυτήν εδώ την αυλή ένα πηγάδι, σκάβοντας έπεσα πάνω σ᾽ ένα κιβούρι επτά πήχεις μακρύ· επειδή αρνιόμουν να πιστέψω πως ποτέ έγιναν άνθρωποι πιο μακριοί από τους σημερινούς, το άνοιξα και είδα τον νεκρό να είναι το ίδιο μακρύς όσο και το κιβούρι. Τον μέτρησα κι ύστερα τον παράχωσα ξανά». Εκείνος λοιπόν του έλεγε αυτά που είχε δει, όμως ο Λίχας μπήκε καλά στο νόημα των λόγων του και έβγαλε το συμπέρασμα πως είναι ο Ορέστης ο νεκρός αυτός, σύμφωνα με το χρησμό. (...)
https://www.greek-language.gr/digitalRe ... 30&page=10

[Pertinax]

Ήθελα να ήξερα ποιους θεωρούσαν πρόγονους στο παραμύθι (συγνώμη, ιστορική μνήμη) που έλεγε ότι οι γίγαντες Έλληνες έβαζαν στην τσέπη κανονικούς ανθρώπους. Τους γίγαντες Έλληνες ή τους κανονικούς ανθρώπους;

Για απάντα μας εσύ. Οι Έλληνες της αρχαϊκής εποχής θεωρούσαν τους γιγαντόσωμους ομηρικούς ήρωες προγόνους τους ή όχι ;

Οι Έλληνες των παραμυθιών ήταν ολόκληρη φυλή (Έλληνες και Ελλήνισσες) που διέφερε τόσο πολύ από τους κανονικούς ανθρώπους, ώστε μπορούσε να τους βάζει και στην τσέπη σαν κατοικίδια. Βλεπεις ότι σε αρκετές ιστορίες συνυπάρχουν οι Έλληνες με τους κανονικούς ανθρώπους στον ίδιο χωροχρόνο. Δε νομίζεις ότι είναι ατυχής η σύγκριση; Ρητορικό το ερώτημα, γιατί τελευταία πουλάς μεγάλη τρέλα.

[Ζαποτέκος]

Συνυπάρχουν ! Τι μας λες ;
Ωπ , τι βλέπουμε εδώ ; Γίγαντας ο Διγενής Ακρίτας ; Αποκλείεται οι Νεοέλληνες να τον θεωρούσαν δικό τους. Άλλη φυλή θα ήταν.

Πολλές τοποθεσίες είναι συνδεδεμένες με παραδόσεις, όπως για παράδειγμα η ίδια η κορυφή του Πενταδακτύλου με το αποτύπωμα της παλάμης του Διγενή και η Πέτρα του Διγενή, βράχος τον οποίο έριξε ο Διγενής Ακρίτας ενάντια σ' ένα Σαρακηνό.

Η λαϊκή παράδοση σε σχέση με την κορυφή του Πενταδακτύλου
Σύμφωνα με την παράδοση ο Διγενής κατεδίωξε από τη Μικρά Ασία μέχρι την Κύπρο έναν Σαρακηνό. Κυνηγώντας τον τον έφτασε στον Πενταδάκτυλο τον οποίο όμως δεν μπορούσε να περάσει γιατί ήταν μαλακός σαν ζυμάρι. Τότε πιάστηκε από τη κορυφή του με το αριστερό του χέρι και πέταξε πάνω από το βουνό. Απο τα σημάδια του χεριού πήρε και το βουνό το όνομα του. ( Πολίτης )
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE ... E%BF%CF%82

[Ζαποτέκος]

Απ' τους γίγαντες Σαραντάπηχους ο γίγαντας Διγενής. Ξέρουμε ρε παιδιά κανέναν Βυζαντινό Σαραντάπηχο ; Ωχ ! Η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία ήταν απ' τους Σαραντάπηχους.

She was a member of the noble Greek Sarantapechos family
https://en.wikipedia.org/wiki/Irene_of_ ... Early_life

[Ζαποτέκος]

Βρε παιδιά οι Ρωμιοί δεν ήξεραν τίποτα από αρχαία Ελλάδα. Αυτούς που ζούσαν στους χρόνους του Μεγαλέκου δεν τους θεωρούσαν προγόνους τους.

Η Αλέξαντρους κι οι Καραγκούνισσες.

[Pertinax]

Συνυπάρχουν ! Τι μας λες ;
Ωπ , τι βλέπουμε εδώ ; Γίγαντας ο Διγενής Ακρίτας ; Αποκλείεται οι Νεοέλληνες να τον θεωρούσαν δικό τους. Άλλη φυλή θα ήταν.

Απ' τους γίγαντες Σαραντάπηχους ο γίγαντας Διγενής. Ξέρουμε ρε παιδιά κανέναν Βυζαντινό Σαραντάπηχο ; Ωχ ! Η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία ήταν απ' τους Σαραντάπηχους.

Οι Σαραντάπηχοι δεν ήταν ολόκληρη φυλή που απλωνόταν σε όλο τον ελληνικό χώρο. Δεν ήταν πιο παλιοί από τον Αδάμ, από τον οποίο προέρχονται όλοι οι άνθρωποι.

[Pertinax]

Χαίρομαι που το ονομάζεις "κουφό παράδειγμα" διότι σκοπός μου ήταν ακριβώς να επαναλάβω τη θεωρία σας με απλά λόγια ώστε να γίνει κατανοητό τι είδους μπαρούφες ακούμε από εσάς τόσα χρόνια. Να λέτε δηλ. ότι ημικά εθνωνύμια, που προσδιορίζουν έναν λαό αξιολογικά, συχνά σε στιγμές κρίσιμες, συχνά σε πλαίσια αυτοπροσδιορισμού ταυτότητας προς τρίτους, χρησιμοποιούνται μεν, αλλά δεν... δηλώνουν πραγματική ταυτότητα!

Άρα, ιδού ο καφθρέφτης σας, κοιταχτείτε και αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν να επαναλαμβάνετε τόσα χρόνια τα ίδια "κουφά παραδείγματα".

Σου έχω ξαναπεί το να συγχέεις μεταξύ τους διαφορετικά άτομα δεν είναι καλό σημάδι. Θα πρέπει κάποια στιγμή να το κοιτάξεις.

Προσωπικά έχω τονίσει ότι και τα τρία εθνωνύμια (Ρωμαίοι, Γραικοί, Έλληνες) ήταν ημικά και πραγματικά. Οπότε το παράδειγμα των Ινδών/Κινέζων, όταν το απευθύνεις σε μένα, είναι κουφό και ξεκάρφωτο.

Στην παρούσα συζήτηση εσύ είσαι αυτός που αρνείται την πραγματική φύση ενός από τρία εθνωνύμια και μάλιστα του μακράν κυρίαρχου. Εσύ δεν αποδέχεσαι ως πραγματική την εθνοτική χρήση του Ρωμαίοι.

Η ταυτότητα είναι θεμέλιο αυτοπροσδιορισμού. Στη σύνθετη βυζαντινή ταυτότητα, ένα από τα θεμέλια, ο ρωμαϊκός άξονας δηλ., είναι η πολιτεία. Αυτό σημαίνει ότι με την κατάρευση της κρατικής υπόστασης, καταρρέει και το αντίστοιχο ταυτοτικό θεμέλιο. Το υποκείμενο, ο μεταβυζαντινός κόσμος, που εξακολουθεί να ζει σε νέες συνθήκες, θεμελιώνεται πλέον στις πραγματικές βάσεις που του έχουν απομείνει, τον ελληνισμό και τον χριστιανισμό.

Ο άξονας/θεμέλιο ταυτότητας που βασίζεται στην πολιτεία υποχωρεί και πριν την Άλωση και γι' αυτό έχουμε προβολές ελληνικότητας σαν του Πλήθωνα, του Χαλκοκονδύλη ή την αντικατάσταση του όρου "βασιλεύς Ρωμαίων" ακόμα και σε κείμενα προφητικά ή ρητορικά:

Πλήρης διαστροφή της πραγματικότητας. Πώς καταρρέει το κρατικό ταυτοτικό θεμέλιο μετά το 1453, όταν ονειρεύονται επί 400 χρόνια να διώξουν τους Τούρκους και να αναβιώσουν το ρωμέικο βασίλειο; Γιατί επιμένουν να ονομάζονται Ρωμιοί, εφόσον έχει καταρρεύσει το κρατικό ταυτοτικό θεμέλιο; Όλα αυτά δεν εξηγούνται με τους λόγιους του πληθωνικού κύκλου που προβάλλουν μια νέα συνείδηση, η οποία απορρίπτει το όνομα Ρωμαίος και ονειρεύονται ανασύσταση "ελληνικού" βασιλείου.

Πραγματικά αναδύεται μια νέα συνείδηση με άξονες την ελληνικότητα και το χριστιανισμό (με ερωτηματικό στον χριστιανισμό, όταν αναφερόμαστε στους Πληθωνιστές), όμως αυτή είναι ακόμα περιορισμένη. Το βασικό πρόβλημα με σένα είναι ότι αρνείσαι την εθνοτικότητα της "άλλης" συνείδησης (του τριπλού άξονα) και μάλιστα ότι η αυτή η εθνοτικότητα εκπορεύεται κυρίως από τον κρατικό άξονα.

Να προσθέσω επίσης κάτι που είχα σκοπό να αναρτήσω αργότερα, που αφορά την συσχέτιση ελληνικής ουσίας και ρωμαϊκού ονόματος στην σκέψη της αυτοκρατορικής και εκκλησιαστικής εξουσίας.

Εδώ περιγράφεται η συνείδηση ότι το όνομα που φέρουν οι βυζαντινοί ακούγεται σαν των Ιταλών, όμως στην πραγματικότητα οι βυζαντινοί είναι Έλληνες και το όνομα Ρωμαίοι είναι καθαρά πολιτειακό:

Ακόμα και αν ο Ιωσήφ είχε τέτοια αντίληψη περί της ταυτοτικής ουσίας (που συμβαδίζει ίσως με αυτή του Βατάτζη, σίγουρα με αυτή του Θεόδωρου Β΄), έρχεται σε σύγκρουση με τη γενική εικόνα των πηγών.

Η λογική λέει πως όταν ένα εθνωνύμιο θεωρείται καθαρά πολιτειακό χρησιμοποιείται σε συμφραζόμενα που αφορούν το κράτος και την πολιτεία. Σε γενικότερο πλαίσιο όμως χρησιμοποιείται λιγότερο από το γνήσιο εθνωνύμιο. Έλα όμως που οι πηγές μας δίνουν διαφορετική εικόνα: ότι το Ρωμαίοι κυριαρχεί σαφώς του Έλληνες/Γραικοί και στα εθνοτικά συμφραζόμενα...

[Ζαποτέκος]

Συνεχίζω με κάποια ενδιαφέροντα απ' τις Παραδόσεις του Πολίτη. Κάτι σαν πατριδογνωσία.





]
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF ... F%85%CF%82
( Μην ξεχνάμε και το Μνημείο του Λυσικράτη που το έλεγαν εσφαλμένα Φανάρι του Διογένη ή του Δημοσθένη ).