Ανέφερα ήδη τη σάτιρα, την παρωδία, την επιθεώρηση και όλες τις μορφές κοινωνικού και πολιτικού σχολιασμού. Αυτές πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν ως λόγος. Έτσι είναι ο κόσμος.Jimmy81 έγραψε: 02 Αύγ 2024, 20:14Αντιλαμβάνεσαι ότι κάποια πράγματα που μπορείς να κάνεις ή να λες ιδιωτικά δεν γίνονται αποδεκτά στο δημόσιο λόγο; Πάντα ίσχυε αυτό. Έτσι είναι ο κόσμος. Αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με παλιότερες δεκαετίες είναι η αύξηση των μη αποδεκτών όρων και εκφράσεων διότι ο κόσμος έχει γίνει περισσότερο ευαισθητοποιημένος και είναι καλύτερα ενημερωμένος (π.χ. παλιότερα περισσότεροι θεωρούσαν την ομοφυλοφιλία ασθένεια) στα θέματα με περιεχόμενο όπως αυτό που γράφω παραπάνω.ΓΑΛΗ έγραψε: 02 Αύγ 2024, 18:17Είναι τελείως γραμμική και φυσικά βολική θεώρηση αυτό που αναφέρεις.Jimmy81 έγραψε: 01 Αύγ 2024, 23:56 Δεν θεωρώ το χιούμορ ατόπημα έτσι γενικά και αόριστα. Ατόπημα θεωρώ να λέγονται "αστεία" με σεξιστικό, ρατσιστικό, ομοφοβικό κλπ περιεχόμενο στον δημόσιο λόγο. Ειδικά από θέσεις ευθύνης, εξουσίας και επιρροής. Διότι κανονικοποιούν συμπεριφορές που ως πολιτισμένες και προηγμένες κοινωνίες προσπαθούμε να εξαλείψουμε.
Εσύ δεν χρησιμοποιείς ποτέ "καυστικό" χιούμορ για να υποτιμήσεις, γελοιοποιήσεις κάτι;
Βάσει ποιας λογικής η οποιαδήποτε σατιρική πρόθεση όταν εκφέρεται από τη μία πλευρά είναι θεμιτή και από την άλλη απαράδεκτη;
Και το να αποδέχεται ο οποιοσδήποτε τη χ ή ψ εκδήλωση επιθετικού λόγου, είτε μέσω αστείων είτε μέσω υβριστικών δηλώσεων, από τη μία πλευρά ενώ συγχρόνως καταδικάζει την επιθετικότητα ή το "απρεπές" αστείο από την άλλη, είναι η επιτομή της ανοησίας.
Το ότι μπορεί να επιβληθεί κάτι, δεν σημαίνει ότι είναι και λογικό. Αν δεν είναι, απλώς δημιουργεί μεγαλύτερη απαξίωση των εξουσιών.