Phorum.com.gr

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 11:17

the comet the course the tail έγραψε: 13 Οκτ 2019, 11:00

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 09:42
Αντίο καρδούλα μου, θα σε θυμάμαι για πάντα, είσαι από τις καλύτερες σελίδες της ζωής μου.

Πάνα, πέθανε η σκυλίτσα σου;

Ναι, 13,5 χρονών. Το περίμενα, εδώ και 15 μέρες δεν μπορούσε να σηκωθεί, ούτε να φάει... ευτυχώς που δεν κράτησε παραπάνω γιατί δεν θα το άντεχα.
Ούτε ευθανασία μπόρεσα να της κάνω, την περιποιόμουν μέχρι την τελευταία στιγμή.. τις δύο τελευταίες μέρες της σήκωνα το κεφάλι και της το κρατούσα για να πιεί νερό. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να μην πονάει.

Το καταλάβαινε και μου έγλυφε τα χέρια. Σκατά, πάω μια βόλτα να πάρω αέρα.

Μου είπες την Παρασκευή οτι δε θα αργούσε να έρθει το θλιβερό. Καλή δύναμη σε εσένα εύχομαι

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 09:42





Αντίο καρδούλα μου, θα σε θυμάμαι για πάντα, είσαι από τις καλύτερες σελίδες της ζωής μου.

Σε νιώθω, από τις καλύτερες και σημαντικότερες σελίδες της ζωής μου έχω μοιραστεί με τις σκυλίτσες μου κι εγώ. Έζησε μια ωραία ζωή και σε άφησε όμορφα και ανεκτίμητα πράγματα, Καλή Δύναμη Πάνα.

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 09:42

Ειλικρινά λυπάμαι.

Σας ευχαριστώ παιδιά, όσο και να το έχεις δουλέψει, γιατί ξέρεις από την αρχή τι θα συμβεί, η ώρα του αποχωρισμού είναι πάντα δύσκολη.

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 11:17

the comet the course the tail έγραψε: 13 Οκτ 2019, 11:00

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 09:42
Αντίο καρδούλα μου, θα σε θυμάμαι για πάντα, είσαι από τις καλύτερες σελίδες της ζωής μου.

Πάνα, πέθανε η σκυλίτσα σου;

Ναι, 13,5 χρονών. Το περίμενα, εδώ και 15 μέρες δεν μπορούσε να σηκωθεί, ούτε να φάει... ευτυχώς που δεν κράτησε παραπάνω γιατί δεν θα το άντεχα.
Ούτε ευθανασία μπόρεσα να της κάνω, την περιποιόμουν μέχρι την τελευταία στιγμή.. τις δύο τελευταίες μέρες της σήκωνα το κεφάλι και της το κρατούσα για να πιεί νερό. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να μην πονάει.

Το καταλάβαινε και μου έγλυφε τα χέρια. Σκατά, πάω μια βόλτα να πάρω αέρα.

Ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις. Δεν κάναμε ούτε στη δική μας που είχαμε παλιά. Πέθανε στα χέρια μας. Είναι πολύ άσχημο. Λυπάμαι.

- Casper - έγραψε: 13 Οκτ 2019, 21:31 Ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις. Δεν κάναμε ούτε στη δική μας που είχαμε παλιά. Πέθανε στα χέρια μας. Είναι πολύ άσχημο. Λυπάμαι.

Αυτό με την ευθανασία που κάνουν οι περισσότεροι μου μοιάζει σαν αποφυγή ταλαιπωρίας για τους ίδιους, ποτέ δεν ξέρεις πόσο θα ζήσει και αν συνέλθει.. έτσι ένοιωσα εγώ όταν μου πέρασε από το μυαλό.
Η δικιά μου τώρα που είχε γεράσει τις τελευταίες δύο φορές που είχε οίστρο είχε καταπέσει.. για 10 μέρες την πρώτη φορά και την δεύτερη για 15 αλλά σηκώθηκε πάλι και έζησε ένα χρόνο ακόμα αυτή ήταν η τρίτη και λόγω γήρατος δεν άντεξε. Κάποιος άλλος μπορεί να την είχε στείλει από την πρώτη φορά.

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 21:47

- Casper - έγραψε: 13 Οκτ 2019, 21:31 Ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις. Δεν κάναμε ούτε στη δική μας που είχαμε παλιά. Πέθανε στα χέρια μας. Είναι πολύ άσχημο. Λυπάμαι.

Αυτό με την ευθανασία που κάνουν οι περισσότεροι μου μοιάζει σαν αποφυγή ταλαιπωρίας για τους ίδιους, ποτέ δεν ξέρεις πόσο θα ζήσει και αν συνέλθει.. έτσι ένοιωσα εγώ όταν μου πέρασε από το μυαλό.
Η δικιά μου τώρα που είχε γεράσει τις τελευταίες δύο φορές που είχε οίστρο είχε καταπέσει.. για 10 μέρες την πρώτη φορά και την δεύτερη για 15 αλλά σηκώθηκε πάλι και έζησε ένα χρόνο ακόμα αυτή ήταν η τρίτη και λόγω γήρατος δεν άντεξε. Κάποιος άλλος μπορεί να την είχε στείλει από την πρώτη φορά.

Παίζει πολύ και ο παράγοντας ψυχολογία. Η κτηνίατρος μας έλεγε να την αφήσουμε στο κτηνιατρείο για να ψοφήσει στο κλουβί, αφού δεν δεχόμασταν την ευθανασία. Όλο το απόγευμα την φροντίζαμε μέχρι να μας φύγει. Τουλάχιστον ήταν κοντά μας, μας ένιωθε! Όταν πήραμε 2ο σκυλάκι αρρώστησε βαριά γιατί το είχαν σε χωράφι και είχε σκουληκάκια στο στομάχι του. Μας είπαν πως δεν θα βγάλει την νύχτα. Τον είχαμε 2ο μέρες και αποχωρίστηκε την μαμά του. Του πήραμε κάτι βιταμίνες που μας έγραψε η κτηνίατρος και είπαμε στον πρώην ιδιοκτήτη του να πάει το σκυλάκι δίπλα στην μαμά του και να του δίνει βιταμίνες. Να' ναι καλά ο άνθρωπος, όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκε, του έδινε και το σκυλάκι επειδή ήταν και κοντά στην μάνα του ζωήρεψε και μέχρι το πρωί είχε συνέλθει!

Η δική σου ήταν σε καλά χέρια και δεν ταλαιπωρήθηκε. Μόνο αυτές οι σκέψεις με παρηγορούν εμένα. Αλλά η απώλεια είναι πάντα απώλεια.

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 09:42





Αντίο καρδούλα μου, θα σε θυμάμαι για πάντα, είσαι από τις καλύτερες σελίδες της ζωής μου.

Είδα το μαυρο αβατάρι κι αμέσως το μυαλό μου πήγε εκεί.

Από τις φωτό που ανέβαζες και τα βιντεάκια είναι/ήταν αξιολάτρευτο.

Συλλυπητήρια !

Πάνας έγραψε: 13 Οκτ 2019, 09:42





Αντίο καρδούλα μου, θα σε θυμάμαι για πάντα, είσαι από τις καλύτερες σελίδες της ζωής μου.

Συλληπητηρια Πανα. Ο δικος μου πεθανε το 17.

Σήμερα όλο το απόγευμα άκουγα ένα μικρό γατάκι να νιαουρίζει κάπου από δίπλα, δεν έδωσα σημασία...

Σε κάποια φάση βλέπω την γατομάνα της γειτονιάς (γειτόνισά που σέρνει καμιά δεκαριά γάτες πίσω της) να μιλάει με την Νο1 κουτσομπόλα που μένει δίπλα μου.
Το γατάκι νιάου νιάου πάλι...
Δεν δίνω σημασία και ασχολούμαι με άλλα διάφορα..
Χτυπάει το τηλέφωνο και είναι η γατομάνα αλλά κάνει διακοπές και δεν μπορούμε να μιλήσουμε, κλείνει και ξαναπαίρνει... ξανά τα ίδια.. λέω κάτι μπορεί να της συμβαίνει και βγαίνω και πάω σπίτι της..
Αρχίζει και μου λέει ότι δεν ήξερε ότι πέθανε ο σκύλος μου και ήθελε να με ρωτήσει και διάφορες άλλες μλκς... στην ουσία από την όλη συμπεριφορά ήθελε να μου πλασάρει το γατάκι τώρα που πέθανε ο σκύλος μου...

Την απέφυγα ωσάν χέλι... δεν πάει καλά ο κόσμος λέμε.

Tελικά υπέκυψα στις πιέσεις της κόρης μου και αποκτήσαμε ένα ακόμα μέλος στην οικογένεια, το όνομά της Λούνα



Η Λούνα έχει το μεγαλύτερο προσόν που μπορεί να έχει ένας σκύλος:
Δε μαδάει

Chilloutbuddy έγραψε: 01 Νοέμ 2019, 10:28 Tελικά υπέκυψα στις πιέσεις της κόρης μου και αποκτήσαμε ένα ακόμα μέλος στην οικογένεια, το όνομά της Λούνα



Η Λούνα έχει το μεγαλύτερο προσόν που μπορεί να έχει ένας σκύλος:
Δε μαδάει

Και σε ειχα και σε υποληψη γαμωτο!