Τι να πρωτογραψω. Τοοοοσα πολλά, πέρασα τοοοοσο γαματα υπέροχα.
Ήταν να πάμε σε ταβέρνα με τους φίλους του, τις γυναίκες τους και κάτι ξεμπαρκοι. Μου λέει να είσαι έτοιμη, δεν περιμένω λεπτό κτλ κτλ γκρίνιαζε πριν έρθει. Ντύνομαι και εγώ ήμουν στην ώρα μου ακριβώς με το που με παίρνει κατεβαίνω. Βλέπει μπλούζα με βαθύ ντεκολτέ, ώμοι έξω. Τον καταλαβαίνω μαγκωνεται. Τι έγινε του λέω; δεν έχεις καμιά ζακέτα να βάλεις πάνω σου;; δεν κρυώνω. Καλαααα μου λέει χθες μου έβγαλες την Παναγία με το κλιματιστικό.
Δεν μιλάω να μην δώσω συνέχεια.
Πάμε στην ταβέρνα γνωρίζω τους υπόλοιπους, όλα κομπλέ. Ήμουν η πιο μικρή της παρέας από άντρες - γυναίκες. Έγιναν διαφορά εκεί τον πείραζαν για το πόσο μικρότερη του φαίνομαι κτλ δεν μίλαγε αυτός έλεγε μόνο σιγά 40 πάει, και δεν τον πίστευαν
Είχε ζωντανή μουσική το μαγαζί και αρχίζει της Μαρινέλας το τα λόγια είναι περιττά. Το τραγουδούσα εγώ και τον κοίταζω και του τραγούδαγα "τα λόγια είναι περιττά την ώρα που χωρίζουμε"
και μου δείχνει το μαχαίρι και μου κάνει νόημα . Τον βλέπει ο φίλος του που κάθεται δίπλα και του λέει τι κάνεις ρε στην κοπέλα.
"Μη μιλάς εσύ, του τυριού είναι" του λέει." Δεν ξέρεις τι είνα αυτή Κι έτσι κι αρχίσει τα φεμινιστικά την έβαψες"
Έρχεται ο φίλος του δίπλα μου, με συμπαθεί πολύ αυτός και εγώ τον συμπαθώ. Όταν πηγαίναμε μαζί στο νοσοκομείο μου φαινόταν αγγούρι αλλά είναι πολύ νορμάλ. Είχαμε βγει και για φαγητό και ήταν το μυστικό μας και ήταν πολύ σωστός. Κάτι μου έλεγε εκεί για τους υπολοίπους της παρέας για τον δικό μου γέλαγα εγώ. Φεύγει πάει 2 καρέκλες παραπέρα σε ένα ζευγάρι. Γιατί γελάς μου λέει ο δικός μου. Έτσι του λέω απαγορεύεται; και μου κάνει φσσστ με το χέρι στο λαιμό. Φσστ εσύ του λέω. Και μου δείχνει 4 δάχτυλα στην αρχή ομολογώ δεν κατάλαβα τι εννοούσε πήγε αλλού το μυαλό μου
αυτός μου έλεγε 4η και εγώ του έλεγα τι τέσσερα με γουρλωμένα ματιά.
Και μου λέει θα είσαι η 4η και καλά γυναικοκτονία. Του λέω και δεν σε σκοτώνω εγώ πρώτη. Πάω του λέω τι νόμιζα εννοεί. Χαμογελάει κάτι μου λέει πονηρό του είπα κάτι και εγώ πονηρό, χαμογελάει πονηρά μου ρχεται στο μυαλό τι εννοούσε του πατάω μια γερή δαγκωνιά για το 4η.
Περνάει λίγη ώρα και τραγούδαγε η τραγουδίστρια το ζήλια μου και έρχεται ντουγρού σε αυτόν και του δίνει το μικρόφωνο να τραγουδήσει το ρεφρέν και τραγούδησε! Ούτε που ξέρω πως έγινε και ηρθε σε αυτόν, σε άλλον δεν έδωσε μικρόφωνο ούτε πριν ούτε μετά όσο είμασταν εκεί. Μπορεί να της είπε ο φίλος του; δεν ξερω. Αλλά ατάραχος ο τύπος. Εγώ θα ντρεπόμουν απίστευτα. Του έκανε και χιούμορ στο τέλος και του λέει μεροκάματο δεν δίνω και απαντάει αυτός στο μικρόφωνο μάλλον μεροκάματο θα δώσεις για να μην ξανατραγουδησω." Και γέλαγαν όλοι
και ήταν τόσο ωραίος και αστείος και πήγα και έκατσα στα πόδια του. Να" μάρκαρω "και περιοχή να μην τον λιμπίζεται καμία.
Μου είπε εκεί τα δικά του, του είπα τα δικά μου. Χορέψαμε και τσιφτετέλι μαζί με τους άλλους , έφαγε το δούλεμα από την παρέα του γιατί αυτός δεν χόρευε γενικά
τέτοια. Και πόσα άλλα. Τέλεια μέρα. Τέλεια.
