Έλα αηδίες...
Είχε το ίδιο και σε άσπρο, ήταν υπέροχο αλλά δεν φοράς άσπρο σε γάμο. Το είχε και σε πορτοκαλο-κοραλί αλλά ήταν πολύ έντονο το χρώμα και καλοκαιρινό και ο γάμος είναι τον Μάη, πλας ότι δεν θέλω να ξεχωρίζω.
Ωραίο είναι. Αλλά η χρυσή χοντρή αλυσίδα το χαλάει. Αν μπορείς, βγάλε την και βάλε ένα πλατύ χρυσό ή ασημένιο βραχιόλι, καρπού ή μπράτσου.
Δεν μου πέρασε καν από το μυαλό για την αλυσίδα είναι η αλήθεια, και μάλιστα γι' αυτή την αλυσίδα πήρα και μαύρα πέδιλα με χρυσή λεπτομέρεια επίτηδες, για να ταιριάζει. Θα δω αν βγαίνει, προτιμώ να είναι σκέτο και να βάλω απλά ένα χρυσό κόσμημα για να ταιριάζει και με τα παπούτσια.
vagabondo έγραψε: 07 Απρ 2024, 08:45
Εντάξει, στον αντίχειρα όμως φαίνεται άσχημο, άσε που μπορεί να το ξαναχασεις.
Μετά από 12 χρόνια που το φοράω εκεί μου λες να το βγάλω; Εδώ μια μέρα στη δουλειά αν το ξεχάσω σπίτι και το ψάχνω συνεχώς πάνω μου, δεν αντέχω
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Casp έγραψε: 08 Απρ 2024, 09:55
Μετά από 12 χρόνια που το φοράω εκεί μου λες να το βγάλω; Εδώ μια μέρα στη δουλειά αν το ξεχάσω σπίτι και το ψάχνω συνεχώς πάνω μου, δεν αντέχω
Ωραίος αριθμός το 12, σημαδιακός.
12 απόστολοι, 12 μήνες έχει ο χρόνος, ήρθε η ώρα για αλλαγή.
Άλλα μυαλά πριν 12 χρόνια. Με αυτήν την λογική φόρα και πάμπερς, γιατί τα πέταξες;
Casp έγραψε: 08 Απρ 2024, 09:55
Μετά από 12 χρόνια που το φοράω εκεί μου λες να το βγάλω; Εδώ μια μέρα στη δουλειά αν το ξεχάσω σπίτι και το ψάχνω συνεχώς πάνω μου, δεν αντέχω
Ωραίος αριθμός το 12, σημαδιακός.
12 απόστολοι, 12 μήνες έχει ο χρόνος, ήρθε η ώρα για αλλαγή.
Άλλα μυαλά πριν 12 χρόνια. Με αυτήν την λογική φόρα και πάμπερς, γιατί τα πέταξες;
Γιατί ρε συ; Εμένα μ' αρέσει αφού, και μου θυμίζει και την γιαγιά μου...
Μαζί το πήραμε... Βασικά, ήθελε να μου το κάνει δώρο.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Casp έγραψε: 08 Απρ 2024, 09:55
Μετά από 12 χρόνια που το φοράω εκεί μου λες να το βγάλω; Εδώ μια μέρα στη δουλειά αν το ξεχάσω σπίτι και το ψάχνω συνεχώς πάνω μου, δεν αντέχω
Ωραίος αριθμός το 12, σημαδιακός.
12 απόστολοι, 12 μήνες έχει ο χρόνος, ήρθε η ώρα για αλλαγή.
Άλλα μυαλά πριν 12 χρόνια. Με αυτήν την λογική φόρα και πάμπερς, γιατί τα πέταξες;
Γιατί ρε συ; Εμένα μ' αρέσει αφού, και μου θυμίζει και την γιαγιά μου...
Μαζί το πήραμε... Βασικά, ήθελε να μου το κάνει δώρο.
Ωραίος αριθμός το 12, σημαδιακός.
12 απόστολοι, 12 μήνες έχει ο χρόνος, ήρθε η ώρα για αλλαγή.
Άλλα μυαλά πριν 12 χρόνια. Με αυτήν την λογική φόρα και πάμπερς, γιατί τα πέταξες;
Γιατί ρε συ; Εμένα μ' αρέσει αφού, και μου θυμίζει και την γιαγιά μου...
Μαζί το πήραμε... Βασικά, ήθελε να μου το κάνει δώρο.
Σου είπε να το φοράς και στον αντίχειρα;
Είναι λίγο μεγάλο μου, μόνο εκεί δεν βγαίνει.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Έβαλα λευκό πουκαμισάκι σήμερα, με λευκά σνίκερς diesel που μοιάζουν με all star, και χαίρομαι μόνη μου, ειδικά με το πουκάμισο
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Ωραίο είναι. Αλλά η χρυσή χοντρή αλυσίδα το χαλάει. Αν μπορείς, βγάλε την και βάλε ένα πλατύ χρυσό ή ασημένιο βραχιόλι, καρπού ή μπράτσου.
Δεν μου πέρασε καν από το μυαλό για την αλυσίδα είναι η αλήθεια, και μάλιστα γι' αυτή την αλυσίδα πήρα και μαύρα πέδιλα με χρυσή λεπτομέρεια επίτηδες, για να ταιριάζει. Θα δω αν βγαίνει, προτιμώ να είναι σκέτο και να βάλω απλά ένα χρυσό κόσμημα για να ταιριάζει και με τα παπούτσια.
Εναλλακτικά, μπορείς να αντικαταστήσεις την διπλή χοντρή με μια πολύ πιο λεπτή και διακριτική αλυσίδα.
Το κόψιμο πάντως του φορέματος είναι ωραίο και σου πάει.
Ωραίο είναι. Αλλά η χρυσή χοντρή αλυσίδα το χαλάει. Αν μπορείς, βγάλε την και βάλε ένα πλατύ χρυσό ή ασημένιο βραχιόλι, καρπού ή μπράτσου.
Δεν μου πέρασε καν από το μυαλό για την αλυσίδα είναι η αλήθεια, και μάλιστα γι' αυτή την αλυσίδα πήρα και μαύρα πέδιλα με χρυσή λεπτομέρεια επίτηδες, για να ταιριάζει. Θα δω αν βγαίνει, προτιμώ να είναι σκέτο και να βάλω απλά ένα χρυσό κόσμημα για να ταιριάζει και με τα παπούτσια.
Εναλλακτικά, μπορείς να αντικαταστήσεις την διπλή χοντρή με μια πολύ πιο λεπτή και διακριτική αλυσίδα.
Το κόψιμο πάντως του φορέματος είναι ωραίο και σου πάει.
Το ξέχασα εντελώς αυτό, είναι στο ερμάρι ακόμη μέσα στην σακούλα που το αγόρασα
Όταν πάω σπίτι θα το τσεκάρω, προτιμώ να το βγάλω εντελώς επειδή δεν έχω άλλες αλυσίδες και δεν έχω λεφτά για έξτρα έξοδα
Και μένα μου άρεσε πολύ όμως και θα το φοράω και γενικά σε εξόδους, δεν είναι για μια φορά.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Casp έγραψε: 23 Απρ 2024, 15:02
Και μένα μου άρεσε πολύ όμως και θα το φοράω και γενικά σε εξόδους, δεν είναι για μια φορά.
Και πολύ καλά θα κάνεις. Γενικώς, η φάση "καλό ρούχο για μια φορά" είναι λίγο αλλού γι' αλλού νοοτροπία.
Plus το ότι δεν μου αρέσουν τα πολύ επίσημα ρούχα ούτως ή άλλως. Προτιμώ τα πιο απλά και διακριτικά.
Η πεθερά μου πχ θα ντυθεί υπερπαραγωγή και της αρέσουν πολύ τα γυαλιστερά (αλλά οκ, αυτή πες δικαιολογείται, παντρεύει την κόρη της και έχει άλλο στυλ). Θα με πήγαινε στο κατάστημα που ψώνισε το δικό της φόρεμα αλλά το απέφυγα διακριτικά. Όταν της είπα ότι πήρα ήδη δεν της πολυάρεσε και άρχισε να του βρίσκει προβλήματα επειδή από πίσω είναι έτσι (και είναι πολλά τα λεφτά του -110-):
αλλά εμένα δεν με νοιάζει. Της είπα ότι είναι κάτι που θα το ξαναφορέσω πολλές φορές και αναγκάστηκε να το χωνέψει.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Είναι το αριστερό χέρι που δεν βάζω κάτι στον αντίχειρα, γι' αυτό
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
