vantono έγραψε: 20 Απρ 2018, 18:05
εννοούσα ότι θα επέμβει το ΝΑΤΟ για να τραβήξει το αυτι (κυριως) της Τουρκίας,αλλα επειδή ταυτοχρονα αποτελει σημαντικότατη πολιτική και γεωστρατηγική συμμαχος για αυτους,θα κάνουν πως τραβάνε και το αυτάκι της Ελλάδας,μην αφησουν τους μεμέτηδες δυσαρεστημενους, δειχνοντάς τους οτι στηρίζουν την Ελλάδα. Ηδη συμβαινουν πραγματα απο πλευράς Τουρκιας που αρχίζουν να κανουν το ΝΑΤΟ να ιδρώνει και να στραβοκοιταζει (κολλητηλίκια με τον πολέμαρχο του Ξανθου Γενους κτλ),αλλα ακομα το παλευει με τη διπλωματικη οδο το θεμα. Οταν φτασει στο απροχωρητο η φαση, πιστευω θα επέμβει. Το θεμα ειναι ότι ακομα αυτό το "απροχώρητο" παραμένει απροσδιόριστο.
Νομίζω ότι για να φτάσουμε να αναλύσουμε τα σενάρια πρέπει να ξεκινήσουμε από τις γενικότερες, παγκόσμιες αντιθέσεις. Όλοι βρίσκονται σε κίνηση και το που θα κάτσει η μπίλια είναι δύσκολο να προβλεφθεί επακριβώς.
Προσωπικά βλέπω δύο "σταθερές".
Πρώτον, την προσήλωση των ΗΠΑ για περικύκλωση της Ρωσίας
Δεύτερον, την προσήλωση της Τουρκίας για μετεξέλιξή της σε ισχυρή ιμπεριαλιστική δύναμη.
Το πρώτο περιλαμβάνει και την Ελλάδα ως "απαραίτητο" σύμμαχο των ΗΠΑ, ενώ το δεύτερο επιτρέπει στην Τουρκία να παίζει σε διπλό ταμπλώ προκειμένου να αποσπάσει ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ με το φόβο της συμμαχίας της με τη Ρωσία η οποία με τη σειρά της γνωρίζει ότι τα περιθώρια στενεύουν και προσβλέπει σε στενότερη σχέση με την Τουρκία για να απομακρύνει τον κλοιό. Δε νομίζω ότι θα το καταφέρει πάντως, η Τουρκία θα παραμείνει στο πλευρό των ΗΠΑ, είτε το θέλει είτε όχι (με πραξικόπημα εν ανάγκη).
Η βασική επιδίωξη της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα είναι ο έλεγχος του Αιγαίου ως διαδρόμου από τα Στενά μέχρι τη Μεσόγειο. Δευτερευόντως τα πετρέλαια και το αέριο.
Απειλώντας όμως την Ελλάδα, μπορεί να την ωθήσει σε αναζήτηση άλλων συμμαχιών, π.χ. με τη Ρωσία, κάτι που οι ΗΠΑ δεν το θέλουν και δε θα το επιτρέψουν ποτέ. Επομένως, "αναζητείται" μία συμβιβαστική λύση που να ικανοποιεί μεν την Τουρκία αλλά όχι στο βαθμό εκείνο που να την εξελίξει σε μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη, χωρίς όμως να θέσει σε κίνδυνο την προσήλωση της Ελλάδας στη Δύση.
Κι ας μην ξεχνάμε και το ρόλο της Κίνας με τον εισοδισμό που επιδιώκει μέσω των υποδομών της Ελλάδας στις αγορές της Ευρώπης, τη συμμαχία της με τη Ρωσία και το γεγονός ότι πλέον είναι αργά για τις ΗΠΑ να ανατρέψουν τη μετεξέλιξή της σε μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη.
Όλα αυτά σε μία περιοχή όπως η Μεσόγειος με τις γνωστές εξελίξεις στη Συρία, την Αίγυπτο, τη Λιβυή κλπ.
Θεωρώ ότι οι ισορροπίες είναι λεπτές ενώ ένας γενικευμένος πόλεμος πλέον είναι αδύνατο να φέρει "λύση" όπως έκανε παλιότερα λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητας των σύγχρονων όπλων και κυρίως των πυρηνικών. Μιλάμε για ελεγχόμενη αποκλιμάκωση της κρίσης που δεν είναι πάντα εφικτή γιατί υπάρχουν πολλοί παράγοντες ικανοί να ανατρέψουν αυτές τις ισορροπίες.
Τώρα, σε αυτό το πλαίσιο, το πώς, το αν, το πότε και το που θα προκύψει κάποιο θερμό επεισόδιο, προσωπικά αδυνατώ να προσδιορίσω. Το κλίμα δείχνει ότι σύντομα θα ξεσπάσει κάτι, αλλά συχνά το κλίμα τροφοδοτείται τεχνηέντως.
Αν κάποιος θεωρεί ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί παράγοντα ειρήνης στην περιοχή, δικαίωμά του. Το ποινικό του μητρώο βέβαια κάθε άλλο παρά προς τούτο συνηγορεί. Και μόνο το γεγονός ότι σκεφτόμαστε σαν πόρνες που μας απειλεί ο νταβατζής μας, κάτι έπρεπε να μας λέει. Και για το ότι σκεφτόμαστε σαν πόρνες και για το γεγονός ότι βλέπουμε το ΝΑΤΟ ως νταβατζή. Πάντως, όχι ότι όποιος μας λέει να φύγουμε από το μπουρδέλο, είναι αυτός που δε σκέφτεται ρεαλιστικά.
