Phorum.com.gr

ΓΑΛΗ έγραψε: 05 Δεκ 2018, 14:12

blackpaint έγραψε: 05 Δεκ 2018, 11:38

foscilis έγραψε: 05 Δεκ 2018, 11:20 το 2018 να επιχειρηματολογούν οι προοδευτικοί ότι το αγοράκι που δεν του αρέσει η μπάλα αλλά οι κούκλες στην πραγματικότητα είναι κορίτσι και πρέπει να του δώσεις θηλυκό όνομα, να το βομβαρδίσεις με αναστολείς εφηβείας για να έχει πουλάκι σαν κλειτορίδα και γύρω στα 16 να το πλακώσεις στα οιστρογόνα για να βγάλει βυζιά. Conversion therapy είναι κι αυτό και δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ τυχαίο που εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά στις ίδιες χώρες που εφήρμοζαν την παλιά εκδοχή (αγγλοσάξωνες και σκανδιναβοί).

αυτα ειναι υπερβολες που γραφει το μπρειτμπαρτ. Δεν ισχυουν. Εκεινο που ισχυει ειναι αυτοκτονιες εφηβων που δεν τους επετραπη να ειναι οι εαυτοι τους. Η κατακραυγη που δημιουργησαν ειχαν ως αποτελεσμα τα μετρα προστασιας των τρανς εφηβων που εθεσε σε ισχυ η κυβερνηση Ομπαμα. Σε καμια ομως περιπτωση δεν χορηγουνται αναστολεις ορμονων σε παιδια που δεν εχουν επιμεινει επι χρονια πως ανηκουν στο αντιθετο φυλο, κι αυτο μονο με συμφωνη γνωμη ψυχολογων, ψυχιατρων και ενδοκρινολογων.

Πώς ακριβώς εννοείς ότι δεν τους επιτρέπεται να είναι ο εαυτός τους;

Έστω ότι ένα αγόρι ή ένα κορίτσι νοιώθουν από τη χ ηλικία ότι τους καλύπτει περισσότερο το κόνσεπτ του άλλου φύλου και θέλουν να το εκδηλώσουν με τον α ή β τρόπο (ντύσιμο, συμπεριφορά κλπ). Έστω ότι υπάρχει αποδοχή από το οικείο τους περιβάλλον, όπως η οικογένεια και οι φίλοι και υφίστανται ειρωνία ή χλευασμό από κάποιους άλλους στο ευρύτερο περιβάλλον. Πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί αυτό; Εννοώ, ότι ακόμη και αν απαγορευθούν τα υποτιμητικά σχόλια, που εκφράζονται άμεσα, πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί η υποτιμητική ματιά που θα τους ρίξει κάποιος, από τη στιγμή που αυτή η υποτίμηση -ή απόρριψη- δεν εκφράζεται μόνον προς τους έχοντες τη χ ή ψ ερωτική ιδιαιτερότητα αλλά όλους τους ανθρώπους που δεν εκπληρούν τα αισθητικά κριτήρια εμφάνισης ή συμπεριφοράς;

Ο ρατσισμός έχει πολλές εκφράσεις, που δεν αφορούν μόνον στη διαφορετικότητα των φυλών ή των φύλων. Και το στοιχείο της απόρριψης που αποτελεί το κύριο πρόβλημα της ανελευθερίας στην έκφραση εαυτού, μπορεί να το βιώσει ο οποιοσδήποτε ακόμη και στο πεδίο των ιδιαιτεροτήτων. Μία άσχημη τρανς ή ένας άσχημος γκέι, είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσουν από τη δική τους κοινότητα την ίδια απόρριψη/μπούλινγκ που θα αντιμετωπίσουν και οι στρέιτ στον ερωτικό τομέα. Και ότι πολλές φορές, η απογοήτευση που δημιουργείται από τη συγκεκριμένη απόρριψη -ή για δεκάδες άλλους λόγους που μπορούν να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε αυτοκτονία- αποδίδεται στην κατακραυγή λόγω ιδιαιτερότητας.

foscilis έγραψε: 05 Δεκ 2018, 14:19 σχετικό:

Why Can't My Famous Gender Nonconforming Friends Get Laid?

blackpaint έγραψε: 05 Δεκ 2018, 14:37 Οταν λεω να τους επιτραπει, εννοω σε μια πρωτη φαση πειραματικα, να τους επιτραπει το ντυσιμο και η αλλαγη ονοματος. Δεν ειναι κατι το τρομερο αυτο, ουτε μη αναστρεψιμο. Εαν ειναι απλα μια φαση (γιατι και αυτο συμβαινει) αυτο θα φανει εκει. Τα περισσοτερα παιδια ετσι κι αλλιως δεν προχωρανε περα απο αυτο το σταδιο και το ξεπερνανε σχετικα γρηγορα. Συνηθως δεν προχωρουν σε ορμονοθεραπειες αλλα τα περισσοτερα γινονται γκει οταν μεγαλωσουν.
Η οποια κοινωνικη κατακραυγη ειναι προιον αγνοιας, και αυτο ειναι που πρεπει να καταπολεμηθει, οχι οι επιθυμιες των ατομων. Και ειναι σε καλο δρομο απ οτι φαινεται, εαν κρινω δηλαδη απο το ποσο εχει ηρεμησει ο κοσμος με τους γκει σε σχεση με πριν λιγα χρονια οπου καποιοι ειχαν παθει ηθικο πανικο με το συμφωνο συμβιωσης.

foscilis έγραψε: 05 Δεκ 2018, 17:16 Δεν έχω ιδιαίτερες ενστάσεις ως προς αυτό.

foscilis έγραψε: 05 Δεκ 2018, 11:20 Conversion therapy είναι κι αυτό και δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ τυχαίο που εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά στις ίδιες χώρες που εφήρμοζαν την παλιά εκδοχή (αγγλοσάξωνες και σκανδιναβοί).

Gherschaagk έγραψε: 05 Δεκ 2018, 10:53Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Ο σκοπός είναι να ξεπεράσεις τη φάση της ειρωνείας όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους που μπορεί να υποφέρουν ακόμη και για να βγουν απ' το σπίτι τους ειδικά όταν μιλάμε για μικρές ηλικίες. Πρέπει να νιώθουμε και λίγο.

foscilis έγραψε: 05 Δεκ 2018, 17:54 Οι θεραπείες για gender dysphoria έχουν αυξηθεί 2000% τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ τα πρωτόκολλα είναι τα ίδια.

blackpaint έγραψε: 05 Δεκ 2018, 14:37

ΓΑΛΗ έγραψε: 05 Δεκ 2018, 14:12

blackpaint έγραψε: 05 Δεκ 2018, 11:38
αυτα ειναι υπερβολες που γραφει το μπρειτμπαρτ. Δεν ισχυουν. Εκεινο που ισχυει ειναι αυτοκτονιες εφηβων που δεν τους επετραπη να ειναι οι εαυτοι τους. Η κατακραυγη που δημιουργησαν ειχαν ως αποτελεσμα τα μετρα προστασιας των τρανς εφηβων που εθεσε σε ισχυ η κυβερνηση Ομπαμα. Σε καμια ομως περιπτωση δεν χορηγουνται αναστολεις ορμονων σε παιδια που δεν εχουν επιμεινει επι χρονια πως ανηκουν στο αντιθετο φυλο, κι αυτο μονο με συμφωνη γνωμη ψυχολογων, ψυχιατρων και ενδοκρινολογων.

Πώς ακριβώς εννοείς ότι δεν τους επιτρέπεται να είναι ο εαυτός τους;

Έστω ότι ένα αγόρι ή ένα κορίτσι νοιώθουν από τη χ ηλικία ότι τους καλύπτει περισσότερο το κόνσεπτ του άλλου φύλου και θέλουν να το εκδηλώσουν με τον α ή β τρόπο (ντύσιμο, συμπεριφορά κλπ). Έστω ότι υπάρχει αποδοχή από το οικείο τους περιβάλλον, όπως η οικογένεια και οι φίλοι και υφίστανται ειρωνία ή χλευασμό από κάποιους άλλους στο ευρύτερο περιβάλλον. Πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί αυτό; Εννοώ, ότι ακόμη και αν απαγορευθούν τα υποτιμητικά σχόλια, που εκφράζονται άμεσα, πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί η υποτιμητική ματιά που θα τους ρίξει κάποιος, από τη στιγμή που αυτή η υποτίμηση -ή απόρριψη- δεν εκφράζεται μόνον προς τους έχοντες τη χ ή ψ ερωτική ιδιαιτερότητα αλλά όλους τους ανθρώπους που δεν εκπληρούν τα αισθητικά κριτήρια εμφάνισης ή συμπεριφοράς;

Ο ρατσισμός έχει πολλές εκφράσεις, που δεν αφορούν μόνον στη διαφορετικότητα των φυλών ή των φύλων. Και το στοιχείο της απόρριψης που αποτελεί το κύριο πρόβλημα της ανελευθερίας στην έκφραση εαυτού, μπορεί να το βιώσει ο οποιοσδήποτε ακόμη και στο πεδίο των ιδιαιτεροτήτων. Μία άσχημη τρανς ή ένας άσχημος γκέι, είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσουν από τη δική τους κοινότητα την ίδια απόρριψη/μπούλινγκ που θα αντιμετωπίσουν και οι στρέιτ στον ερωτικό τομέα. Και ότι πολλές φορές, η απογοήτευση που δημιουργείται από τη συγκεκριμένη απόρριψη -ή για δεκάδες άλλους λόγους που μπορούν να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε αυτοκτονία- αποδίδεται στην κατακραυγή λόγω ιδιαιτερότητας.

https://en.wikipedia.org/wiki/Suicide_of_Leelah_Alcorn

αυτη ηταν η κοπελιτσα της οποιας η αυτοκτονια εγινε διεθνως γνωστη. Ηθελε ν αρχισει θεραπεια, οι θρησκοι γονεις της ηθελαν να την στειλουν σε θρησκευτικο conversion therapy. Στο μεταξυ εκεινη ειχε ηδη συσπειρωσε κοσμο απο τα ποσταρισματα της στο ταμπλρ και στο ρεδδιτ και οταν αυτοκτονησε, πολλες οργανωσεις κινητοποιηθηκαν και μιλησαν.

Οταν λεω να τους επιτραπει, εννοω σε μια πρωτη φαση πειραματικα, να τους επιτραπει το ντυσιμο και η αλλαγη ονοματος. Δεν ειναι κατι το τρομερο αυτο, ουτε μη αναστρεψιμο. Εαν ειναι απλα μια φαση (γιατι και αυτο συμβαινει) αυτο θα φανει εκει. Τα περισσοτερα παιδια ετσι κι αλλιως δεν προχωρανε περα απο αυτο το σταδιο και το ξεπερνανε σχετικα γρηγορα. Συνηθως δεν προχωρουν σε ορμονοθεραπειες αλλα τα περισσοτερα γινονται γκει οταν μεγαλωσουν.
Η οποια κοινωνικη κατακραυγη ειναι προιον αγνοιας, και αυτο ειναι που πρεπει να καταπολεμηθει, οχι οι επιθυμιες των ατομων. Και ειναι σε καλο δρομο απ οτι φαινεται, εαν κρινω δηλαδη απο το ποσο εχει ηρεμησει ο κοσμος με τους γκει σε σχεση με πριν λιγα χρονια οπου καποιοι ειχαν παθει ηθικο πανικο με το συμφωνο συμβιωσης.

foscilis έγραψε: 05 Δεκ 2018, 17:54 Οι θεραπείες για gender dysphoria έχουν αυξηθεί 2000% τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ τα πρωτόκολλα είναι τα ίδια. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι η κοινωνική πίεση. Ας πούμε δε λέγεται πια gender identity disorder γιατί το disorder κρίθηκε προσβλητικό από τους τρανσακτιβιστές.

Επίσης με φρίκη βλέπω ότι στα DSM-5 διαγνωστικά κριτήρια μετράει, δίνει σοβαρούς πόντους, όχι στα αστεία:
1) Να δηλώνεις ότι θα ήθελες να είσαι το άλλο φύλο (κάτι που κάνουν σχεδόν ΟΛΑ τα κορίτσια λόγω του ότι τα αγόρια είναι πολύ πιο ελεύθερα στο παιχνίδι τους)
-Να παίζεις με παιχνίδια που στερεοτυπικά ανήκουν στο άλλο φύλο
-Να κάνεις παρέα με παιδάκια του άλλου φύλου
-Να μη σου αρέσουν τα παιχνίδια που στερεοτυπικά ανήκουν στο φύλο σου
-Να μην αισθάνεσαι άνετα με τα γενητικά σου όργανα
-Να προτιμάς ρούχα του άλλου φύλου.

Αν ένα παιδί επιδείξει το (1) και τα υπόλοιπα 5 για τουλάχιστον 6 μήνες, ο αμερικανός διαγιγνώσκει gender dysphoria.

Το θεραπευτικό πρωτόκολλο δεν λέει να εξηγήσεις στο παιδί ότι περνάει ενδεχομένως μια νορμάλ φάση, αλλά να το κάνεις να αποδεχτεί αυτό που του συμβαίνει, ήτοι ότι έχει γυναικείο εγκέφαλο σε αντρικό σώμα.

Το θεραπευτικό πρωτόκολλο λέει ότι το παιδί μπορεί να επιλέξει με δικιά του βούληση αναστολείς εφηβείας.

ΟΚ αγγλοσάξωνες. Είχετε γιγάντια issues.

Αγις έγραψε: 01 Δεκ 2018, 19:52