Phorum.com.gr

Κόψτε λίγος τις μαλακίες. Αυτά θέλουν ειδικούς. Όποιος έχει περάσει από το μυαλό του να κρεμαστεί, έπρεπε να έχει ψάξει για ψυχίατρο ΧΘΕΣ.

Ένας πρώην καταθλιπτικος, που η αυτοκτονία δεν πέρασε ποτέ απο το μυαλό του

Τι μαλακίες μαν;

Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Σας γράφω από Κατερίνη. Μένω με τους γονείς μου και τα δύο αδέρφια μου. Έμενα και δούλευα στη Θεσσαλονίκη. Γενικά 10 χρόνια ήμουν Θεσσαλονίκη, φοιτητής πολυτεχνείου, δουλειά, παρέες, χόμπι, όλα εκεί. Και ξαφνικά γύρισα Κατερίνη και μου έπεσε απίστευτα βαρύ όλο αυτό, κάπως σαν να μην μπορουσε να τα αποδεχτεί ο εγκέφαλος.

Η κάθε μέρα είναι ίδια. Προσπαθώ να κάνω πράγμα που έκανα, να γράψω κάνα κείμενο..να στείλω βιογραφικά για δουλειά. Ξεκινησα να πηγαίνω για περπάτημα. Ταινίες, μουσική κλπ οτιδήποτε θετικό, δεν έχει νόημα δεν με αγγίζει. Επιτραπέζια με τα αδέρφια μου ή κάνα φίλο. Μέχρι εκεί. Ο ψυχίατρος μου δωσε σταγόνες 40mg zanipram. Πιστεύεις αυτές δε θα κάνουν δουλειά; Απλώς για την ώρα και αυτός σταμάτησε να δέχεται επισκέψεις λόγω της όλης κατάστασης. Επίσης νιώθω πως δε θα βοηθηθώ αν κάνω ψυχοθεραπέια , καθώς οτιδήποτε μου πει, είτε δε θα έχει επίδραση πάνω μου, είτε θα το 'χω ξεχάσει μετά από λίγο.Μπορεί να κάνω λάθος σε αυτό. Είπα ας ξεκινήσω με τις σταγόνες και βλέπουμε. Και αυτός είπε θα στρώσεις, δε χρειάζεται να πας σε ψυχολόγο, θα τα λέμε εδω ότι είναι να πούμε μαζί. Επίσης, απ' τη στιγμή που δεν υπάρχει ροή και συνέχεια σε τίποτα πάνω μου, πως είναι δυνατόν να με ξεκλειδώσει η ψυχοθεραπεία; Για αυτό κι εγώ κάπως έχω αφεθεί και απλά περιμένω να κάνουν δουλειά οι σταγόνες.

stelios90 έγραψε: 14 Απρ 2020, 22:41 Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Σας γράφω από Κατερίνη. Μένω με τους γονείς μου και τα δύο αδέρφια μου. Έμενα και δούλευα στη Θεσσαλονίκη. Γενικά 10 χρόνια ήμουν Θεσσαλονίκη, φοιτητής πολυτεχνείου, δουλειά, παρέες, χόμπι, όλα εκεί. Και ξαφνικά γύρισα Κατερίνη και μου έπεσε απίστευτα βαρύ όλο αυτό, κάπως σαν να μην μπορουσε να τα αποδεχτεί ο εγκέφαλος.

Η κάθε μέρα είναι ίδια. Προσπαθώ να κάνω πράγμα που έκανα, να γράψω κάνα κείμενο..να στείλω βιογραφικά για δουλειά. Ξεκινησα να πηγαίνω για περπάτημα. Ταινίες, μουσική κλπ οτιδήποτε θετικό, δεν έχει νόημα δεν με αγγίζει. Επιτραπέζια με τα αδέρφια μου ή κάνα φίλο. Μέχρι εκεί. Ο ψυχίατρος μου δωσε σταγόνες 40mg zanipram. Πιστεύεις αυτές δε θα κάνουν δουλειά; Απλώς για την ώρα και αυτός σταμάτησε να δέχεται επισκέψεις λόγω της όλης κατάστασης. Επίσης νιώθω πως δε θα βοηθηθώ αν κάνω ψυχοθεραπέια , καθώς οτιδήποτε μου πει, είτε δε θα έχει επίδραση πάνω μου, είτε θα το 'χω ξεχάσει μετά από λίγο.Μπορεί να κάνω λάθος σε αυτό. Είπα ας ξεκινήσω με τις σταγόνες και βλέπουμε. Και αυτός είπε θα στρώσεις, δε χρειάζεται να πας σε ψυχολόγο, θα τα λέμε εδω ότι είναι να πούμε μαζί. Επίσης, απ' τη στιγμή που δεν υπάρχει ροή και συνέχεια σε τίποτα πάνω μου, πως είναι δυνατόν να με ξεκλειδώσει η ψυχοθεραπεία; Για αυτό κι εγώ κάπως έχω αφεθεί και απλά περιμένω να κάνουν δουλειά οι σταγόνες.

Δεν έχει επίδραση η ψ/θεραπεία γιατί βρίσκεσαι στην αρχή ακόμα (;) και δεν τον ΑΚΟΥΣ. Αν είσαι στο πρώτο στάδιο δε σου λέει φυσιολογικά ΤΙΠΟΤΑ.
Τα φάρμακα έχουν και αρνητικές επιπτώσεις πχ. τύπου τα συναισθήματα σου απουσιάζουν, δε νιώθεις τα συναισθήματά σου.
Ο ψυχίατρος είναι το πρώτο μέλημα για σένα ειδικά γιατί έχεις ψυχοσωματικά και ψυχοπαθολογία βαριά. Βρες έναν τρόπο να βρεις τον καλύτερο ψυχίατρο που μπορείς στην περιοχή σου. Αν ήσουν στη δική μου περιοχή θα σου πρότεινα εγώ, γι΄αυτό σε ρώτησα. Αλλά βρες, δεν ξέρω τι νοσοκομείο έχετε εκεί, αν είναι δυνατόν έναν κλινικό ψυχίατρο. Αν έβρισκες καθηγητή ή κάτι τέτοιο.
Η ψυχοθεραπεία θα χρειαστεί χρόνια κατά τη γνώμη μου. Καλό είναι να την έχεις στη ζωή σου. Αλλά μη νομίζεις ότι θα σε αλλάξει μια συνεδρία από τη μια μέρα στην άλλη.

Μα η απουσία συναισθημάτων και η γενικότερη απάθεια υπήρχε πριν ξεκινήσω το φάρμακο. Ο ψυχίατρος που πάω θεωρείται ο καλύτερος στην περιοχή με χρόνια σημαντικού έργου στο ενεργητικό του σε Κατερίνη και Θεσσαλονίκη. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να μμε χτύπησε τόσο βαριά και γρήγορα. Δεν αντιμετώπιζα ποτέ ψυχολογικά προβλήματα και ήμουν πάντα αυτός που βοηθούσε άλλους με τα ψυχολογικά τους είτε στις φιλίες είτε στις σχεσεις. Ήμουν πάντα χαλαρός σαν προσωπικότητα. Ούτε που κατάλαβα πως μου γύρισαν όλα μπουμερανγκ. Εμένα μου έχει κολλήσει ότι επαθα κάτι νευρολογικό (είτε σπάνιο είτε δυσδιάγνωστο) που δεν μπορούν να δουν οι γιατροί. Είναι όλα τόσο έντονα και ακραία για να πιστέψω ότι προκύπτουν από ψυχολογικό τραύμα.

stelios90 έγραψε: 14 Απρ 2020, 22:41 Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Σας γράφω από Κατερίνη. Μένω με τους γονείς μου και τα δύο αδέρφια μου. Έμενα και δούλευα στη Θεσσαλονίκη. Γενικά 10 χρόνια ήμουν Θεσσαλονίκη, φοιτητής πολυτεχνείου, δουλειά, παρέες, χόμπι, όλα εκεί. Και ξαφνικά γύρισα Κατερίνη και μου έπεσε απίστευτα βαρύ όλο αυτό, κάπως σαν να μην μπορουσε να τα αποδεχτεί ο εγκέφαλος.

Η κάθε μέρα είναι ίδια. Προσπαθώ να κάνω πράγμα που έκανα, να γράψω κάνα κείμενο..να στείλω βιογραφικά για δουλειά. Ξεκινησα να πηγαίνω για περπάτημα. Ταινίες, μουσική κλπ οτιδήποτε θετικό, δεν έχει νόημα δεν με αγγίζει. Επιτραπέζια με τα αδέρφια μου ή κάνα φίλο. Μέχρι εκεί. Ο ψυχίατρος μου δωσε σταγόνες 40mg zanipram. Πιστεύεις αυτές δε θα κάνουν δουλειά; Απλώς για την ώρα και αυτός σταμάτησε να δέχεται επισκέψεις λόγω της όλης κατάστασης. Επίσης νιώθω πως δε θα βοηθηθώ αν κάνω ψυχοθεραπέια , καθώς οτιδήποτε μου πει, είτε δε θα έχει επίδραση πάνω μου, είτε θα το 'χω ξεχάσει μετά από λίγο.Μπορεί να κάνω λάθος σε αυτό. Είπα ας ξεκινήσω με τις σταγόνες και βλέπουμε. Και αυτός είπε θα στρώσεις, δε χρειάζεται να πας σε ψυχολόγο, θα τα λέμε εδω ότι είναι να πούμε μαζί. Επίσης, απ' τη στιγμή που δεν υπάρχει ροή και συνέχεια σε τίποτα πάνω μου, πως είναι δυνατόν να με ξεκλειδώσει η ψυχοθεραπεία; Για αυτό κι εγώ κάπως έχω αφεθεί και απλά περιμένω να κάνουν δουλειά οι σταγόνες.

.

Ονειρα .....γιά τό μέλλον.....πιάνεις τόν εαυτό σου νά κάνει πιτσιρικά ;;;

.

stelios90 έγραψε: 14 Απρ 2020, 22:57 Μα η απουσία συναισθημάτων και η γενικότερη απάθεια υπήρχε πριν ξεκινήσω το φάρμακο. Ο ψυχίατρος που πάω θεωρείται ο καλύτερος στην περιοχή με χρόνια σημαντικού έργου στο ενεργητικό του σε Κατερίνη και Θεσσαλονίκη. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να μμε χτύπησε τόσο βαριά και γρήγορα. Δεν αντιμετώπιζα ποτέ ψυχολογικά προβλήματα και ήμουν πάντα αυτός που βοηθούσε άλλους με τα ψυχολογικά τους είτε στις φιλίες είτε στις σχεσεις. Ήμουν πάντα χαλαρός σαν προσωπικότητα. Ούτε που κατάλαβα πως μου γύρισαν όλα μπουμερανγκ. Εμένα μου έχει κολλήσει ότι επαθα κάτι νευρολογικό (είτε σπάνιο είτε δυσδιάγνωστο) που δεν μπορούν να δουν οι γιατροί. Είναι όλα τόσο έντονα και ακραία για να πιστέψω ότι προκύπτουν από ψυχολογικό τραύμα.

Αυτό σου είπα, είναι πρωτόγνωρη η κατάστασή σου για εσένα τον ίδιο. Τα ψυχολογικά δεν είναι περίπατος. Την απουσία συναισθημάτων την είπα για παράδειγμα, δεν ξέρω ποια μεταβολή συναισθημάτων έχεις. Δεν αποκλείεται σε καμία περίπτωση το τραύμα για όλο αυτό.

Υπομονή, φίλε.

Τι διάγνωση σου έκανε ο γιατρός;

Όνειρα είχα κι έχω, άλλα όπως είμαι μου φαίνονται αδύνατο να τα καταφέρω, όταν δεν μπορώ να κάνω το πιο απλό.
Ο γιατρός το είπε σαν σωματοποίηση της κατάθλιψης και του στρες. Η νευρολόγος μου είπε ότι κλείδωσε και πάγωσε ο εγκεφαλος σαν μηχανισμός επιβίωσης γιατί δεν άντεχε άλλο υπερδραστηριότητα και τόσο έντονη συναισθηματική καταπόνηση. Και μου είπε ότι μου τα γύρισε όλα ανάποδα για να αντέξει.

stelios90 έγραψε: 14 Απρ 2020, 23:10 Όνειρα είχα κι έχω, άλλα όπως είμαι μου φαίνονται αδύνατο να τα καταφέρω, όταν δεν μπορώ να κάνω το πιο απλό.
Ο γιατρός το είπε σαν σωματοποίηση της κατάθλιψης και του στρες. Η νευρολόγος μου είπε ότι κλείδωσε και πάγωσε ο εγκεφαλος σαν μηχανισμός επιβίωσης γιατί δεν άντεχε άλλο υπερδραστηριότητα και τόσο έντονη συναισθηματική καταπόνηση. Και μου είπε ότι μου τα γύρισε όλα ανάποδα για να αντέξει.

Μήπως το έπαθες σταδιακά; Ή απότομα;
Βέβαια απ' ό,τι κατάλαβα έχεις τους γιατρούς σου οπότε θα πας καλά.

Πρέπει προπάντων να ασχοληθείς με την ψυχική σου υγεία και τίποτε άλλο. Να εμπιστεύεσαι τους ειδικούς είναι το παν.

Σταδιακά το έπαθα ναι. Πιστεύεις η άσκηση και διατροφή θα βοηθήσουν; Ή δεν έχουν νόημα σε αυτό το στάδιο;
Δεν μπορώ να το εξηγήσω σε κανέναν. Οποιοσδήποτε με δει θα πει άντε ρε μια χαρά είσαι και αυτό σε κάνει ακόμα χειρότερα. Πως γίνεται να έχει επηρεαστεί τοσο εντονα η σκέψη και η μνήμη; Η νευρολόγος είπε ότι αυτές είναι επιπτώσεις έντονο στρες η κατάθλιψης: ψευδοάνοια και brain fog. Θυμάμαι ότι σε εκείνη την έντονη περιοδο που βιωσα, έλεγα μακάρι να σκεφτόμουν λιγότερο, μακάρι να μην ήμουν τοσο συναισθηματικός, μακάρι να μην είχα τόσο καλή μνήμη.. και τα πήρε και τα αφαίρεσε όλα.

stelios90 έγραψε: 14 Απρ 2020, 23:24 Σταδιακά το έπαθα ναι. Πιστεύεις η άσκηση και διατροφή θα βοηθήσουν; Ή δεν έχουν νόημα σε αυτό το στάδιο;
Δεν μπορώ να το εξηγήσω σε κανέναν. Οποιοσδήποτε με δει θα πει άντε ρε μια χαρά είσαι και αυτό σε κάνει ακόμα χειρότερα. Πως γίνεται να έχει επηρεαστεί τοσο εντονα η σκέψη και η μνήμη; Η νευρολόγος είπε ότι αυτές είναι επιπτώσεις έντονο στρες η κατάθλιψης: ψευδοάνοια και brain fog. Θυμάμαι ότι σε εκείνη την έντονη περιοδο που βιωσα, έλεγα μακάρι να σκεφτόμουν λιγότερο, μακάρι να μην ήμουν τοσο συναισθηματικός, μακάρι να μην είχα τόσο καλή μνήμη.. και τα πήρε και τα αφαίρεσε όλα.

Σου είπε ο γιατρός σου για άσκηση και διατροφή; (αυτό θα σκέφτεσαι πρώτα)
Αν σου είπε ναι, τότε ναι.
Βοηθάει σίγουρα, απλά θέλω να σου εξηγήσω τον τρόπο που πρέπει να σκέφτεσαι. Μην πιστεύεις σε τεράστια αλλαγή.
Σκέψου επίσης την πιθανότητα να ανακτήσεις μνήμη και σκέψη, αλλά όχι όπως πριν. Σου έχει περάσει από το μυαλό;

Εργασιοθεραπεία- έτσι ώστε να μη σκέφτεσαι πολύ και ταυτόχρονα να δημιουργήσεις μια νέα κατάσταση

Ο γιατρός είπε μην ανησυχείς κλπ. θα στρώσεις. Μα δεν πιστεύω αλλαγή από μια μέρα στην άλλη, αλλά αν σκέφτομαι αρνητικά αυτό δε θα τ κάνει χειρότερο; Ας ανακτήσω μνήμη και σκέψη σε νορμαλ βαθμό κι ας μην είμαι όπως πριν.

bluerose έγραψε: 14 Απρ 2020, 23:35

Σταματο το.

Phorum.com.gr

Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.

Re: Η κατάθλιψη.