Λεμονακι μυρωδατο, στο Χαϊδαρι.
Ωραια ατμοσφαιρα και... καπου εδω σταματουν τα ωραια.
Α και τα πχιατα, μου αρεσαν και τα πχιατα!
Αν βεβαια, παραβλεψεις το παρκινγκ και τον κοσμο που δεν παλευεται, τη γιγαντοθονη, τον Μακη Δημακη στα ηχεια, το τραπεζι, που εξι ατομα ετσι οπως ηταν ναι μεν χωρανε, αλλα οχι για να φανε, ισως για ναναι μεσα σε λεωφορειο για Λουτσα, τις παιδικες σε μεγεθος καρεκλες (δεν ειμαστε ολοι 1,45 γμτ!!!), τον ελεφαντα παραπερα, τα ποτηρια που ελειπαν... τοτε ναι, ολα ηταν ωραια!
Η εξυπηρετηση μια χαρα, αλλα ειδικοτερα αυτη που μας πηρε τα πιατα απο το τραπεζι ηταν... πως το ειχε πει ο Νταρνακας... αξιογμσιμη!
Πιτσιρικακι βεβαια, οποτε μονο κοιταμε, στο μαλλακι λιγο ναλλαζε χτενισμα. Το αλλο το παλικαρι ενα θεμα με το μετρημα το ειχε. Καποιον απο εμας δεν εβλεπε. Ελειπαν ποτηρια, εφερε να συμπληρωσει για 4 και ημασταν 5. Εφερε κατι γλυκα στο τελος, 4. Ποιος απο εμας δε φαινεται ρε καμαρι μου; Αν ειμ' εγω πεσμου, να ξεδιπλωθω τωρα αν ειναι!
Παμε στο φαγητο.
Το εφετζιδικο με τη ζυγαρια και το ψωμι δε μου εκανε ιδιαιτερη αισθηση, ανοησια το βρηκα, χαριτωμενη ανοησια βεβαια.
Μελιτζανοσαλατα καπνιστη. Δε μου αρεσε, εκτος αν πετυχα μονο εγω χοντροκομμενα σκληρα κομματια.
Μανιταρια γεμιστα με απακι και φετα. Δυστυχως ειχαν πεταξει ροκα απο πανω και εκανα το λαθος και εφαγα μαζι με ροκα. Η ροκα καλυψε τα παντα σε εκνευριστικο σημειο... αναθεμα την ωρα και τη στιγμη... αν εβγαζες τη ροκα βεβαια, ολα καλα. Τρωγονται ανετα χωρις αυτη την, αθλια σε γευση, πρασιναδα.
Κοτοσαλατα. Πρασιναδα μπολικη με κομματια κοτοπουλου και μαγιονεζα. Ισως υπηρχε μια υπερβολη στη μαγιονεζα, που εμενα ομως δε με χαλασε και μπορει μεχρι πριν λιγα χρονια να μην πλησιαζα μαγιονεζα, πλεον ειναι αγαπημενη και τη φτιαχνω μονη μου.
Συνεχιζουμε...
Τηγανια χοιρινη. Δεν υπαρχουν λογια... Θελω να πω ελεεινη, αλλα ειμαι καλος ανθρωπος τα Σαββατα και δε μου βγαινει να το πω. Βρωμουσε, ηταν σκληρη, μες το ξιγκι και τεζα γλυκια! Αφου λοιπον δε μαρεσε το κρεας του πιατου ειπα να φαω ενα απο τα μανιταρια που ειχε, καθως λατρευω μανιταρια. Το εφτυσα... δε θυμαμαι ποτε να το εχω κανει αυτο... Αυτη η γλυκια σαλτσα με την οποια ειχαν περιλουσει την τηγανια, ειχε ποτισει το μανιταρι και δεν τρωγοταν, εκτος και αν εισαι ανωμαλος και θες να τρως γλυκα μανιταρια.
Τραγανοι λουκουμαδες με τυρια, λουκανικο και μαρμελαδα τοματας. Δεν εφαγα. Μυριζαν ωραια ομως.
Για μενα διαλεξα το
κοτοπουλο γεμιστο με σπανακι, μανουρι, μπεικον και μυρωδικα, και ψητα λαχανικα. Το κρεας στεγνο, η γεμιση κατι πηγαινε να κανει αλλα κ αυτη ειχε τα θεματα της. Πολυ σπανακι, παρα πολυ, τοσο που καλυπτε ακομη και το μπεικον, σε μυρωδια και γευση! Το μπεικον!!!! Τα ψητα λαχανικα ηταν αναλατα και αλατι στο τραπεζι δεν ειχε. Η μελιτζανα αψητη. Οκ, μας αρεσουν τραγανα, αρα ρε σεις, η μελιτζανα δεν παλευεται αψητη...
Τα υπολοιπα πιατα ηταν
αρνισιο κοντοσουβλι με πουρε, κοντοσουβλι με μπουτια κοτοπουλου και ψητα λαχανικα, μοσχαρισια μπριζολα με πατατες τηγανιτες και ριζοτο με γλυκια κολοκυθα. (τα συνοδευτικα τα διαλεγαμε εμεις... πουρες, πατατες τηγανιτες, ρυζι, ψητα λαχανικα)
Κατι μπυρες, κατι κοακολες, κατι ανθρακουχα μπουκαλακια νερα και δυο μεγαλα εμφιαλωμενα.
Κερασαν 4 γλυκακια στους πεντε μας, καθως οπως ειπαμε καποιος απτην παρεα δε φαινοταν ή ισως να θεωρησαν οτι οι κυριες της παρεας εχουν ορεξη να μοιραστουν το ενα, λες και μας ξερουν, αμεσως να σχηματισουν και αποψη και γνωμη και να παρουν και πρωτοβουλια.
Στα 116ευρα /5 ατομα.
Γιατι; Τι καναμε παλι; 23,5 τατομο περιπου.
Γιαυτα ναι, γιαυτα εκλαψα. Οκ, οχι με δακρυ, αλλα ενιωθα τα μεσα μου να κλαινε, να σπαραζουν!
και μεσα σολα, η γιγαντοθονη να παιζει ποδοσφαιρο, στα ηχεια Παντελιδης... και ο κιτρινος ελεφαντας πιο περα ετοιμος να σηκωθει να φυγει και αυτος...
