Phorum.com.gr

hellegennes έγραψε: 12 Απρ 2023, 23:31

Green Dragon έγραψε: 12 Απρ 2023, 23:06 Αν σου δώσω 1000 ευρώ και μετά σου τα πάρω πίσω τελικά δεν κέρδισες τίποτα (ούτε έχασες). Αυτό ακριβώς είναι μια ζωή χωρίς συνέχεια, αξία μηδέν.

Αν μου δώσεις 1000 ευρώ και αγοράσω από σένα χίλια σουβλάκια, θα έχεις πάρει πίσω τα 1000 ευρώ αλλά εχώ θα έχω φάει 1000 σουβλάκια. Αυτό κέρδισα. Αυτή είναι η σωστή αντιστοιχία.

Green Dragon έγραψε: 12 Απρ 2023, 23:06 Δες και αυτό: Με το δικό σου σκεπτικό 'ζήσε το τώρα γιατί δεν υπάρχει τίποτ' άλλο', η ενσυναίσθηση είναι η βλάβη, όχι το ανάποδο, γιατί σου βάζει φραγμούς στις απολαύσεις. Π.χ. θες λεφτά για να κάνεις πράγματα ευχάριστα, σκοτώνεις και κλέβεις για να έχεις. Τόσο απλό.

Η ενσυναίσθηση είναι η φυσιολογική βιολογική λειτουργία μας, δεν μπορεί να είναι βλάβη, εξ ορισμού. Η ενσυναίσθηση δεν βάζει φραγμούς στις απολαύσεις μου, κάθε άλλο, κάνει την ζωή μου ποιοτικότερη και μακροπρόθεσμα αλλά και βραχυπρόθεσμα. Μου προσφέρει συναισθήματα κι εμπειρίες, μού προσφέρει ζωή. Αυτό που περιγράφεις είναι μια πολύ επιδερμική προσέγγιση που δεν λειτουργεί κιόλας, γιατί χωρίς ενσυναίσθηση θα είχαμε εξαφανιστεί ταχύτατα σαν είδος.

Επιπροσθέτως, είμαστε κοινωνικό είδος. Σχεδόν ό,τι ευχάριστο κάνουμε έχει να κάνει με ανθρώπινη επαφή. Δεν υπάρχουν πολλά ευχάριστα πράγματα που μπορώ να απολαύσω σαν μόνος μου και πρακτικά όλα αυτά μπορώ να τα κάνω χωρίς να σκοτώνω και να κλέβω.

Λάθος η αναλογία σου, σου δίνω 1000 ευρώ και μετά τα παίρνω πίσω χωρίς να σου δώσω κανένα σουβλάκι. Μηδέν.

Για την ενσυναίσθηση, μα δεν σου είπα ότι θα τους σκοτώσεις όλους, θα σκοτώσεις όποιους σε βολεύουν και θα κάνεις άλλα πράγματα με τους υπόλοιπους, π.χ. σεξ, γλέντια κλπ. Δεν χρειάζεσαι ενσυναίσθηση, μόνο λογική.

Blackdog έγραψε: 12 Απρ 2023, 23:34

Green Dragon έγραψε: 12 Απρ 2023, 23:08 Εγώ φυσικά και δεν μπορώ αλλά ούτε και κανένας άλλος. Κάποιος μπορεί μόνο να δώσει ψευδές νόημα αφού το νόημα είτε υπάρχει είτε όχι, καθορισμένο από το σύμπαν φυσικά. Όπως το βάρος μιας πέτρας.

Δεν στεκει αυτο που λες, οτι το νοημα η υπαρχει η οχι, γιατι υπαρχουν πολλες αποψεις για το ποιο θα πρεπει να ειναι, οχι αν υπαρχει. Αρα θα ελεγα οτι ο καθενας βαζει την δικη του υποκειμενικη αποψη μεσα.

Νομιζω οτι ψαχνεις ανωτερα νοηματα στην υπαρξη σου-μας, τα οποια δεν υπαρχουν. Και ειναι μερος του γενικοτερου νοηματος, η ελλειψη καποιου μεγαλειωδους σχεδιου για την υπαρξη μας, αφου το συμπαν σου λεει "ε δεν εισαι και τιποτα ιδιαιτερο". Απ την αλλη ομως, για να πιασουμε τα βασικα, το κοσμικο νοημα της ζωης ειναι καταρχην να την ζεις

Αρα αφου το βασικο νοημα της ζωης ειναι να την ζης, δεν θα ηταν λογικο να υποθεσουμε οτι θα πρεπει επισης να ζεις οσο πιο πολυ καλυτερα; Ετσι απλα, καταληγουμε στο οτι το νοημα της ζωης ειναι να την ζησεις οσο μπορεις καλυτερα. Το τι ειναι καλυτερο ας το αποφασισει ο καθενας μονος του. Σκεψου το και με ευχαριστεις αργοτερα

Οι απόψεις έρχονται όσο δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, μόλις μάθουμε τι ισχύει όσες έρχονται σε αντίθεση με αυτό πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Οπότε μην δίνεις και μεγάλη σημασία στα νοήματα που δίνουμε (όσοι το κάνουμε - εγώ το σταμάτησα προ πολλού) στην ζωή μας, παιδιαρίσματα ασχέτων είναι. Η ουσία είναι η εξής: Είτε δεν έχει νόημα η ζωή είτε έχει και αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις απόψεις μας όπως ακριβώς το βάρος της πέτρας είναι κάτι 100% συγκεκριμένο και δεν επηρεάζεται από το τι νομίζουμε εμείς γι' αυτό.

Η τελευταία παράγραφός σου ήταν τρόπον τινά η παλιά μου άποψη ότι το νόημα της ζωής είναι η ευτυχία. Αρκετά επιφανειακή προσέγγιση, τελικά συνειδητοποίησα ότι ήταν αέρας κοπανιστός

Green Dragon έγραψε: 13 Απρ 2023, 22:40

Η τελευταία παράγραφός σου ήταν τρόπον τινά η παλιά μου άποψη ότι το νόημα της ζωής είναι η ευτυχία. Αρκετά επιφανειακή προσέγγιση, τελικά συνειδητοποίησα ότι ήταν αέρας κοπανιστός

Άστα, γάμα τα...

Αρίστος έγραψε: 13 Απρ 2023, 03:14

nik_killthemall έγραψε: 12 Απρ 2023, 21:02

Αρίστος έγραψε: 12 Απρ 2023, 06:53



Moνο που απο το Διοκλητιανο και μετα τους Αυτοκρατορες τους ενδιεφερε η Ανατολη και στα μεγαλα αστικα κεντρα της Ανατολης οπως στην Αλεξανδρεια και στην Αντιοχεια, πλειοψηφια ηταν οι Χριστιανοι, πιχι το μεγαλυτερο αγκαθι στις αντιχριστιανικες μεταρρυθμισεις του Ιουλιανου απεβηκε η Αντιοχεια. Και μην ξεχνας οτι ο Κωνσταντινος εντυπωσιαστηκε οταν συνειδητοποιησε πως η πλειοψηφια των στρατιωτων του ηταν Χριστιανοι, αυτο πιθανοτατα ηταν η κρισιμη παραμετρος που τον επεισε να αλλαξει την πρακτικη της Ρωμης εναντιον τους.

Εσυ μπορει να νομιζεις οτι τους ανατολικους αυτοκρατορες τους επιασε καποια αγαπη για το Χριστιανισμο, οχι βεβαια, οταν ειδικα ο Κωνσταντινος πιχι ηταν και αρχιερεας του Μιθρα, απλα εβαλαν κατω τα δεδομενα και ειδαν οτι στις μεγαλες πολεις της Ανατολης οι Χριστιανοι κυριαρχουν, συνεπως το συμφερον τους ηταν να πανε μαζι τους. Γι' αυτο λεμε οτι ηταν μια θρησκεια που επιβληθηκε απο τη βαση.

.

Σαχλαμάρας συνέχεια ...

Αφου σε ολη τη Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. οι Χριστιανοί ήταν το πολύ το 10%, ε μόνο στην ανατολή άντε να ήταν το πολύ 25%, δηλ. και πάλι μειονότητα (διαφορετικά τα νούμερα δεν βγαίνουν), οπότε τα περι θρησκειας της βάσης πάνε περίπατο, όσο κι αν Αρίστοι το μαλλιοτραβήξουν.

Ο Κωνσταντίνος δεν εντυπωσιάστηκε από κάποια πλειοψηφεία χριστιανών, έλεος, μειοψηφεία ηταν. Ο Κωνσταντίνος εντυπωσιάστηκε από την χριστιανική δεισιδαιμονία, καθώς έβλεπε πως όλοι αυτοκράτορες του καιρού του που εναντιώνονταν στους χριστιανούς, είτε πέθαιναν από φριχτές αρρώστιες είτε έχαναν στις μάχες διαδοχής.
Ο Κωνσταντίνος δεν είχε κάποια προτίμηση στην Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, καθώς ο ίδιος μετά από μια 10ετια μηχανοραφιών έγινε συναυγουστος στην δυτικη Ρωμαϊκη αυτοκρατορία, στη δυτική δηλ. ανδρώθηκε.
Η δεισιδαιμονία του Κωνσταντίνου διογκώθηκε όταν διέταξε στη μάχη της Μιλβίας Γέφυρας τα στρατεύματα του να χαράξουν στις ασπίδες τον σταυρό κάνοντας έκκληση στον θεο των Χριστιανών (ο οποίος είχε ήδη "τιμωρήσει" τους διώκτες του προηγούμενους αύγουστους αυτοκράτορες) να τον βοηθήσει στον εμφύλιο, τον οποίο νίκησε και έγινε κυρίαρχος της δυτικής Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας, εκλαμβάνοντας έτσι πως ο θεός των χριστιανών ήταν μαζί του !

Όλη η ιστορία με τον Κωνσταντίνο και τον Χριστιανισμό δεν διαφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ από τον τρόπο που ο μάγος μιας πρωτόγονης απομονωμένης φυλης θα διαχειριζοταν εναν σεισμό ή μια βροχή : με δεισιδαιμονία. Και είναι ζοφερό πως η δεισιδαιμονία άλλαξε τον ρου της ιστορίας.

Γιαυτον ακριβως τον λόγο ο Κωνσταντίνος παρέμεινε αρχιερέας του Μίθρα, και γιαυτο βαφτίστηκε από Αρειανό, γιατί λόγω δεισιδαιμονίας ήθελε να τα έχει καλά με ολους τους θεούς.

Επίσης δεν ισχύει πως ο Χριστιανισμός ήταν πλειοψηφεία στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ανατολής στις αρχές του 4ου αιώνα. Στην Αλεξάνδρεια π.χ. κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις (Υπατία) τέλη 4ου αρχες 5ου αιώνα, οι χριστιανοί ήταν όσοι οι ειδωλολατρες και οι ιουδαίοι μαζί, 60-70 χρόνια μετά τον θάνατο (και την χριστιανικη ώθηση) του Κωνσταντίνου !

ΔΕς τον ρυθμο αυξησης των Χριστιανων ανα δεκαετια που ηταν 40%...


It is generally agreed that Christians, having started with a few dozen adherents in 30 AD, made up ten percent of the Empire by c. 300 AD, that is six million people, and that by c. 350 that figure was over thirty million, with Christians now a clear majority of the Empire.

Rodney Stark in The Rise of Christianity has a very interesting model that starts with 1,000 members of the Jesus Sect in 40 AD and projects a growth rate of 40% per decade up to the fourth century. As Stark lays out, this tallies with the available historical evidence, both the more impressionistic kind,[1] and a remarkable study on the growth of Christianity in Egypt, where we have the nearest approximation to BMD records in the Roman world.[2]

Starks model means the trajectory was, roughly[3]:

7,500 Christians by the end of the first century (0.02% of sixty million people);
40,000 Christians by 150 AD (0.07%)
200,000 by 200 AD (0.35%)
2 million by 250 AD (2%)

https://kyleorton.co.uk/2021/06/11/how- ... an-empire/


Και δες το γενικο συμπερασμα εξαιτιας αυτης της ραγδαιας αυξησης.

By the time Constantine legalized the practice of Christianity in 313, the empire
was already heavily Christianized. By the year 300 perhaps 10 percent of the
people were Christians, and by the middle of the century, Christians may well have
been a majority of the citizens, 33 million Christians in an empire of 60 million
people. So Constantine did not so much ensure Christianity’s success as
acknowledge it.

https://www.a2schools.org/cms/lib/MI019 ... of-Chr.pdf

.

Αρίστο αυτο είναι ένα γενικο πρόβλημα που έχεις, δηλ. παραθέτεις δεδομενα που έχω ηδη πει και αποδεικνυουν αυτα που εχω ηδη πει αλλα για καποιο λογο ειτε δεν τα καταλαβαινεις ειτε προσποιεισαι πως δεν τα καταλαβαινεις !

Αυτα που μολις παρεθεσες και προφανως συμπνεουν απολυτα με οσα ηδη παρεθεσα, σε ενα απλο διαγραμμα σου λενε τα εξής :
Η κοκκινη περιοχη η οποια αλλαζει ραγδαια την διάδοση του χριστιανισμου έχει ονομα και λέγεται ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ! Για καποιον που έχει διαβασει στοιχειωδως την Εκκλησιαστικη ιστορια το να αποδώσει αυτην την ραγδαια αλλαγη της κλίσης της καμπυλης απλά στη νομιμοποίηση του χριστιανισμου είναι γελοιο και προφανως το συμπερασμα που σημειώνεις ΔΕΝ είναι του Rodney Stark αλλά του συντάκτη του άρθρου που χρησιμοποιεί τα δεδομένα του Rodney Stark !

Ο Κωνσταντίνος δεν νομιμοποιησε απλα τον χριστιανισμο αλλα έθεσε το θυσαυροφυλακιο της αυτοκρατοριας στην υπηρεσια του Χριστιανισμου, εγδυσε κυριολεκτικα όλους τους ειδωλολατρικους ναους από το χρυσαφι που ειχαν και το εδωσε στο ιερατειο της νεας θρησκειας, έδωσε αξιωματα και προνομια σε χριστιανους. Ολα αυτα ΠΡΟΦΑΝΩΣ και είναι ισχυροτερα κινητρα αλλαγης εκεινης της κλισης στην καμπυλη απο το οτι απλα Constantine legalized the practice of Christianity in 313 και τεκμηριώνουν μια χαρά πως η εξουσία του αυτοκράτορα πήρε μια μειονότητα 3 αιώνων και την έκανε συντριπτικη πλειοψηφεία και κατεστημενο σε 50 χρόνια !

Οι πρώτες αποφάσεις των Ιερών Συνόδων προσπαθούσαν συνεχώς με κανόνες να βάλουν ένα φρενο στην ανεξέλεγκτη τοκογλυφία των αποτομα νεοπλουτων χριστιανων λειτουργων της εκκλησιας ... αλλά προφανώς ο πλουτος που κατέκλισε την χριστιανική εκκλησια, δεν συνέβαλε καθολου στο να παει απο το 10% στο 50% ...

nik_killthemall έγραψε: 13 Απρ 2023, 22:30

hellegennes έγραψε: 13 Απρ 2023, 01:31

nik_killthemall έγραψε: 13 Απρ 2023, 00:48 Ενας εγκληματιας αψηφα και το σενάριο θεος με τις εξηγησεις του, και το σενάριο μη θεος με τις εξηγησεις του. Οπως έγραψα το (Α) είναι ασυσχέτιστο με το (Β), ενώ δεν υπάρχει εργολαβια ουτε των αθεοφοβων με το εγκλημα ουτε ουτε των θεοσεβουμενων με την δικαιοσυνη.

Βασικά τα στατιστικά λένε ότι οι άθεοι υποεκπροσωπούνται στο έγκλημα.

Δεν θελω να μπω σε αυτη τη βαση παροτι η απεναντι μερια εχει ξεκαθαρη ροπη στον αλα καρτ πολιτικαντισμο. Λογικο ειναι αυτο που λες γιατι η δεξαμενη των αθεων ειναι μικροτερη απο την δεξαμενη των ενθεων.

Ποσοστιαία υποεκπροσωπούνται. Σαν αριθμός είναι αυτονόητο ότι θα υποεκπροσωπούνταν.

Green Dragon έγραψε: 13 Απρ 2023, 22:35 Λάθος η αναλογία σου, σου δίνω 1000 ευρώ και μετά τα παίρνω πίσω χωρίς να σου δώσω κανένα σουβλάκι. Μηδέν.

Μα είναι λάθος αυτό που λες. Η σωστή αντιστοίχιση είναι με αντάλλαγμα τα σουβλάκια. Αφού όσο ζω νιώθω κι έχω εμπειρίες. Όταν πεθάνω θα χαθούν, αλλά τώρα τα απολαμβάνω.

Green Dragon έγραψε: 13 Απρ 2023, 22:35Για την ενσυναίσθηση, μα δεν σου είπα ότι θα τους σκοτώσεις όλους, θα σκοτώσεις όποιους σε βολεύουν και θα κάνεις άλλα πράγματα με τους υπόλοιπους, π.χ. σεξ, γλέντια κλπ. Δεν χρειάζεσαι ενσυναίσθηση, μόνο λογική.

Δεν λειτουργεί έτσι η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση ούτε η ανθρώπινη κοινωνία. Αυτό είναι ένα σενάριο που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα.

O I έγραψε: 13 Απρ 2023, 07:23

nik_killthemall έγραψε: 12 Απρ 2023, 21:02Αφου σε ολη τη Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. οι Χριστιανοί ήταν το πολύ το 10%, ε μόνο στην ανατολή άντε να ήταν το πολύ 25%, δηλ. και πάλι μειονότητα (διαφορετικά τα νούμερα δεν βγαίνουν), οπότε τα περι θρησκειας της βάσης πάνε περίπατο, όσο κι αν Αρίστοι το μαλλιοτραβήξουν.

Ότι ήταν ραγδαίως αυξανόμενη πίστη/θρησκεία ο Χριστιανισμός εκ των κάτω (άρα μειούμενη η αρχαία θρησκεία/ες στην επικράτεια), φαίνονται σωστές οι αποφάσεις ενός αυτοκράτορα να επιτρέψει την ανεξιθρησκεία (313 μ.Χ.) είναι προφανές, ώστε να πάψουν οι ταραχές στο εσωτερικό τής επικρατείας του.
Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (360 - 362 μ.Χ.) αυτοσαρκάζεται για την έλλειψη πιστών τής αρχαίας θρησκείας (Μισοπώγων κ.α.).
Αυτή η μικρή χρονική περίοδος των 47 ετών επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό. Αμφότερες οι θρησκείες δε, στηρίζονταν από τον εκάστοτε αυτοκράτορα ώσπου εντέλει επικράτησε το νέο.

.,

Το κοκκινο ονομαζεται Κωνσταντίνος και μέχρι να εμφανιστεί αυτός δεν υπήρχε ραγδαιως αυξανομενη πιστη όπως γραφεις. Ραγδαιως αυξανομενη έγινε απο τον Κωνσταντινο και μετα, και το να το ρίξουμε σε διανοηση τυπου κοτα - αυγο δεν βγαινει τπτ.

Ο Κωνσταντινος ήταν το αιτιο και η ραγδαια αυξηση του χριστιανισμου ηταν το αποτελεσμα (και οχι το αντιστροφο).

Όλα αυτά γιατί ο γνωστός πολιτικάντης επιδοθηκε στο σύνθημα πως ο χριστιανισμος επιβληθηκε απο την βαση ... λαϊκη δημοκρατια κι ο χριστιανισμος ... Κινημα βασης ποιος ? ο χριστιανισμος ! που δεν υπηρξε ΕΝΑ συστημα εξουσιας στις 2 χιλιετιες που ακολουθησαν με το οποιο να πηγε κοντρα !

nik_killthemall έγραψε: 13 Απρ 2023, 23:04

O I έγραψε: 13 Απρ 2023, 07:23

nik_killthemall έγραψε: 12 Απρ 2023, 21:02Αφου σε ολη τη Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. οι Χριστιανοί ήταν το πολύ το 10%, ε μόνο στην ανατολή άντε να ήταν το πολύ 25%, δηλ. και πάλι μειονότητα (διαφορετικά τα νούμερα δεν βγαίνουν), οπότε τα περι θρησκειας της βάσης πάνε περίπατο, όσο κι αν Αρίστοι το μαλλιοτραβήξουν.

Ότι ήταν ραγδαίως αυξανόμενη πίστη/θρησκεία ο Χριστιανισμός εκ των κάτω (άρα μειούμενη η αρχαία θρησκεία/ες στην επικράτεια), φαίνονται σωστές οι αποφάσεις ενός αυτοκράτορα να επιτρέψει την ανεξιθρησκεία (313 μ.Χ.) είναι προφανές, ώστε να πάψουν οι ταραχές στο εσωτερικό τής επικρατείας του.
Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (360 - 362 μ.Χ.) αυτοσαρκάζεται για την έλλειψη πιστών τής αρχαίας θρησκείας (Μισοπώγων κ.α.).
Αυτή η μικρή χρονική περίοδος των 47 ετών επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό. Αμφότερες οι θρησκείες δε, στηρίζονταν από τον εκάστοτε αυτοκράτορα ώσπου εντέλει επικράτησε το νέο.

.,

Το κοκκινο ονομαζεται Κωνσταντίνος και μέχρι να εμφανιστεί αυτός δεν υπήρχε ραγδαιως αυξανομενη πιστη όπως γραφεις. Ραγδαιως αυξανομενη έγινε απο τον Κωνσταντινο και μετα, και το να το ρίξουμε σε διανοηση τυπου κοτα - αυγο δεν βγαινει τπτ.

Ο Κωνσταντινος ήταν το αιτιο και η ραγδαια αυξηση του χριστιανισμου ηταν το αποτελεσμα (και οχι το αντιστροφο).

Όλα αυτά γιατί ο γνωστός πολιτικάντης επιδοθηκε στο σύνθημα πως ο χριστιανισμος επιβληθηκε απο την βαση ... λαϊκη δημοκρατια κι ο χριστιανισμος ... Κινημα βασης ποιος ? ο χριστιανισμος ! που δεν υπηρξε ΕΝΑ συστημα εξουσιας στις 2 χιλιετιες που ακολουθησαν με το οποιο να πηγε κοντρα !

Καλή Ανάσταση! Γενικά






Ο.Ι.

nik_killthemall έγραψε: 13 Απρ 2023, 22:56

Αρίστος έγραψε: 13 Απρ 2023, 03:14

nik_killthemall έγραψε: 12 Απρ 2023, 21:02

Σαχλαμάρας συνέχεια ...

Αφου σε ολη τη Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. οι Χριστιανοί ήταν το πολύ το 10%, ε μόνο στην ανατολή άντε να ήταν το πολύ 25%, δηλ. και πάλι μειονότητα (διαφορετικά τα νούμερα δεν βγαίνουν), οπότε τα περι θρησκειας της βάσης πάνε περίπατο, όσο κι αν Αρίστοι το μαλλιοτραβήξουν.

Ο Κωνσταντίνος δεν εντυπωσιάστηκε από κάποια πλειοψηφεία χριστιανών, έλεος, μειοψηφεία ηταν. Ο Κωνσταντίνος εντυπωσιάστηκε από την χριστιανική δεισιδαιμονία, καθώς έβλεπε πως όλοι αυτοκράτορες του καιρού του που εναντιώνονταν στους χριστιανούς, είτε πέθαιναν από φριχτές αρρώστιες είτε έχαναν στις μάχες διαδοχής.
Ο Κωνσταντίνος δεν είχε κάποια προτίμηση στην Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, καθώς ο ίδιος μετά από μια 10ετια μηχανοραφιών έγινε συναυγουστος στην δυτικη Ρωμαϊκη αυτοκρατορία, στη δυτική δηλ. ανδρώθηκε.
Η δεισιδαιμονία του Κωνσταντίνου διογκώθηκε όταν διέταξε στη μάχη της Μιλβίας Γέφυρας τα στρατεύματα του να χαράξουν στις ασπίδες τον σταυρό κάνοντας έκκληση στον θεο των Χριστιανών (ο οποίος είχε ήδη "τιμωρήσει" τους διώκτες του προηγούμενους αύγουστους αυτοκράτορες) να τον βοηθήσει στον εμφύλιο, τον οποίο νίκησε και έγινε κυρίαρχος της δυτικής Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας, εκλαμβάνοντας έτσι πως ο θεός των χριστιανών ήταν μαζί του !

Όλη η ιστορία με τον Κωνσταντίνο και τον Χριστιανισμό δεν διαφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ από τον τρόπο που ο μάγος μιας πρωτόγονης απομονωμένης φυλης θα διαχειριζοταν εναν σεισμό ή μια βροχή : με δεισιδαιμονία. Και είναι ζοφερό πως η δεισιδαιμονία άλλαξε τον ρου της ιστορίας.

Γιαυτον ακριβως τον λόγο ο Κωνσταντίνος παρέμεινε αρχιερέας του Μίθρα, και γιαυτο βαφτίστηκε από Αρειανό, γιατί λόγω δεισιδαιμονίας ήθελε να τα έχει καλά με ολους τους θεούς.

Επίσης δεν ισχύει πως ο Χριστιανισμός ήταν πλειοψηφεία στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ανατολής στις αρχές του 4ου αιώνα. Στην Αλεξάνδρεια π.χ. κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις (Υπατία) τέλη 4ου αρχες 5ου αιώνα, οι χριστιανοί ήταν όσοι οι ειδωλολατρες και οι ιουδαίοι μαζί, 60-70 χρόνια μετά τον θάνατο (και την χριστιανικη ώθηση) του Κωνσταντίνου !

ΔΕς τον ρυθμο αυξησης των Χριστιανων ανα δεκαετια που ηταν 40%...


It is generally agreed that Christians, having started with a few dozen adherents in 30 AD, made up ten percent of the Empire by c. 300 AD, that is six million people, and that by c. 350 that figure was over thirty million, with Christians now a clear majority of the Empire.

Rodney Stark in The Rise of Christianity has a very interesting model that starts with 1,000 members of the Jesus Sect in 40 AD and projects a growth rate of 40% per decade up to the fourth century. As Stark lays out, this tallies with the available historical evidence, both the more impressionistic kind,[1] and a remarkable study on the growth of Christianity in Egypt, where we have the nearest approximation to BMD records in the Roman world.[2]

Starks model means the trajectory was, roughly[3]:

7,500 Christians by the end of the first century (0.02% of sixty million people);
40,000 Christians by 150 AD (0.07%)
200,000 by 200 AD (0.35%)
2 million by 250 AD (2%)

https://kyleorton.co.uk/2021/06/11/how- ... an-empire/


Και δες το γενικο συμπερασμα εξαιτιας αυτης της ραγδαιας αυξησης.

By the time Constantine legalized the practice of Christianity in 313, the empire
was already heavily Christianized. By the year 300 perhaps 10 percent of the
people were Christians, and by the middle of the century, Christians may well have
been a majority of the citizens, 33 million Christians in an empire of 60 million
people. So Constantine did not so much ensure Christianity’s success as
acknowledge it.

https://www.a2schools.org/cms/lib/MI019 ... of-Chr.pdf

.

Αρίστο αυτο είναι ένα γενικο πρόβλημα που έχεις, δηλ. παραθέτεις δεδομενα που έχω ηδη πει και αποδεικνυουν αυτα που εχω ηδη πει αλλα για καποιο λογο ειτε δεν τα καταλαβαινεις ειτε προσποιεισαι πως δεν τα καταλαβαινεις !

Αυτα που μολις παρεθεσες και προφανως συμπνεουν απολυτα με οσα ηδη παρεθεσα, σε ενα απλο διαγραμμα σου λενε τα εξής :

IMG_20230413_224913.jpg

Η κοκκινη περιοχη η οποια αλλαζει ραγδαια την διάδοση του χριστιανισμου έχει ονομα και λέγεται ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ! Για καποιον που έχει διαβασει στοιχειωδως την Εκκλησιαστικη ιστορια το να αποδώσει αυτην την ραγδαια αλλαγη της κλίσης της καμπυλης απλά στη νομιμοποίηση του χριστιανισμου είναι γελοιο και προφανως το συμπερασμα που σημειώνεις ΔΕΝ είναι του Rodney Stark αλλά του συντάκτη του άρθρου που χρησιμοποιεί τα δεδομένα του Rodney Stark !

Ο Κωνσταντίνος δεν νομιμοποιησε απλα τον χριστιανισμο αλλα έθεσε το θυσαυροφυλακιο της αυτοκρατοριας στην υπηρεσια του Χριστιανισμου, εγδυσε κυριολεκτικα όλους τους ειδωλολατρικους ναους από το χρυσαφι που ειχαν και το εδωσε στο ιερατειο της νεας θρησκειας, έδωσε αξιωματα και προνομια σε χριστιανους. Ολα αυτα ΠΡΟΦΑΝΩΣ και είναι ισχυροτερα κινητρα αλλαγης εκεινης της κλισης στην καμπυλη απο το οτι απλα Constantine legalized the practice of Christianity in 313 και τεκμηριώνουν μια χαρά πως η εξουσία του αυτοκράτορα πήρε μια μειονότητα 3 αιώνων και την έκανε συντριπτικη πλειοψηφεία και κατεστημενο σε 50 χρόνια !

Οι πρώτες αποφάσεις των Ιερών Συνόδων προσπαθούσαν συνεχώς με κανόνες να βάλουν ένα φρενο στην ανεξέλεγκτη τοκογλυφία των αποτομα νεοπλουτων χριστιανων λειτουργων της εκκλησιας ... αλλά προφανώς ο πλουτος που κατέκλισε την χριστιανική εκκλησια, δεν συνέβαλε καθολου στο να παει απο το 10% στο 50% ...

α) Kαμια σχεση, η αυξηση 40% ανα δεκαετια συνεβαινε και τους αιωνες πριν τον Κωνσταντινο. Και θα συνεχισε να συνεβαινε ειτε αυτος λειτουργουσε φιλοχριστιανικα, ειτε οχι.

β) Αν το 300 μ.Χ. ειχαμε 10% Χριστιανων στην αυτοκρατορια, με βαση το 40% της αυξησης ανα δεκαετια τοτε το 313 που ειχαμε τα Μεδιολανα οι Χριστιανοι θα ειχαν φτασει το 15%. Αυτο στην Ανατολικη Αυτοκρατορια που ενδιεφερε τον Κωνσταντινο θα ηταν 25% και στα μεγαλα αστικα κεντρα ακομη μεγαλυτερο. Με λιγα λογια οι Χριστιανοι ηταν πρωτη δυναμη σε σχεση με αλλες θρησκειες (Μιθραισμος, θρησκεια της Ισιδας, Δωδεκαθεο, Ιουδαισμος κλπ).

γ) Οι Χριστιανοι δεν ηταν απλα μια λαικη θρησκεια αλλα ταυτοχρονα κι ενα κοινωνικο κινημα που για πρωτη φορα εμφανιζοταν στην ιστορια των θρησκειων, Οι Χριστιανοι βοηθουσαν χηρες, ορφανα, φτωχους, αρρωστους, αδικουμενους, με αποτελεσμα η δημοφιλια τους να αυξανεται διαρκως και ταυτοχρονα οι πιστοι της θρησκειας να εχουν τετοια αφοσιωση που δεν μπορουσε να συγκριθει με τα επιπολαια αισθηματα αλλων θρησκευομενων που εβλεπαν τη θρησκεια κατι σαν μερικες τελετουργιες σε εορταστικες ημερες. Οι Χριστιανοι καθημερινα επιτελουσαν κοινωνικο εργο, την καταβρισκαν με αυτο και αποτελουσε μερος της θρησκειας τους.

δ) Ακριβως επειδη συνεβαιναν ολα τα παραπανω οι Αυτοκρατορες στην Ανατολη επελεξαν να προσεταιριστουν τον Χριστιανισμο ειδικα μαλιστα οταν συνειδητοποιησαν οτι αρχιζει να κυριαρχει και στις ταξεις του στρατου. Στρατιωτικοι οπως ο Κωνσταντινος και ο Θεοδοσιος δεν θα μπορουσαν να καταδιωκουν τον Χριστιανισμο γιατι γνωριζαν οτι τοτε ο στρατος δεν θα τους ηταν αφοσιωμενος και μπορει καποιος Χριστιανος αξιωματικος να τους επαιρνε το θρονο και να τους εκοβε το κεφαλι.

ε) Για τους ιδιους λογους ο Ιουλιανος που θελησε να αντιστρεψει το ρευμα βρηκε τεραστια αντισταση απο τους Χριστιανους στην Αντιοχεια. Αντισταση που του προκαλεσε τετοια απογοητευση ωστε να μεταφερει την πικρια του σε βιβλιο που εγραψε. Κατ' αρχην οταν πηγε για πρωτη φορα στην πολη που φιλοδοξουσε να μετατρεψει σε πρωτευουσα της αυτοκρατοριας επισκεφθηκε το ναο του Απολλωνα και ενω περιμενε να τον υποδεχθει μια στρατια ιερεων, βοηθων και παρατρεχαμενων βρηκε ΜΟΝΟ ΕΝΑ γερο ιερεα. Με απλα λογια, το Δωδεκαθεο ειχε οριστικα τελειωσει στην εποχη του και μαλιστα η τελικη θρησκευτικη συγκρουση δεν ηταν μεταξυ Δωδεκαθεου και Χριστιανισμου τα χρονια πριν τον Κωνσταντινο αλλα μεταξυ Μιθραισμου και Χριστιανισμου. Οταν η θρησκεια του Χριστου κυριαρχησε της θρησκειας του Μιθρα και μεσα στις ρωμαικες λεγεωνες τελειωσε το γλυκο. Ο Κωνσταντινος παροτι αρχιερεας του Μιθρα οταν πηρε χαμπαρι οτι διοικει χριστιανικο στρατο δεν ηταν κοροιδο να παει κοντρα στα πιστευω των στρατιωτων του.

.

Αρίστος έγραψε: 14 Απρ 2023, 07:32
α) Kαμια σχεση, η αυξηση 40% ανα δεκαετια συνεβαινε και τους αιωνες πριν τον Κωνσταντινο. Και θα συνεχισε να συνεβαινε ειτε αυτος λειτουργουσε φιλοχριστιανικα, ειτε οχι.

β) Αν το 300 μ.Χ. ειχαμε 10% Χριστιανων στην αυτοκρατορια, με βαση το 40% της αυξησης ανα δεκαετια τοτε το 313 που ειχαμε τα Μεδιολανα οι Χριστιανοι θα ειχαν φτασει το 15%. Αυτο στην Ανατολικη Αυτοκρατορια που ενδιεφερε τον Κωνσταντινο θα ηταν 25% και στα μεγαλα αστικα κεντρα ακομη μεγαλυτερο. Με λιγα λογια οι Χριστιανοι ηταν πρωτη δυναμη σε σχεση με αλλες θρησκειες (Μιθραισμος, θρησκεια της Ισιδας, Δωδεκαθεο, Ιουδαισμος κλπ).

γ) Οι Χριστιανοι δεν ηταν απλα μια λαικη θρησκεια αλλα ταυτοχρονα κι ενα κοινωνικο κινημα που για πρωτη φορα εμφανιζοταν στην ιστορια των θρησκειων, Οι Χριστιανοι βοηθουσαν χηρες, ορφανα, φτωχους, αρρωστους, αδικουμενους, με αποτελεσμα η δημοφιλια τους να αυξανεται διαρκως και ταυτοχρονα οι πιστοι της θρησκειας να εχουν τετοια αφοσιωση που δεν μπορουσε να συγκριθει με τα επιπολαια αισθηματα αλλων θρησκευομενων που εβλεπαν τη θρησκεια κατι σαν μερικες τελετουργιες σε εορταστικες ημερες. Οι Χριστιανοι καθημερινα επιτελουσαν κοινωνικο εργο, την καταβρισκαν με αυτο και αποτελουσε μερος της θρησκειας τους.

δ) Ακριβως επειδη συνεβαιναν ολα τα παραπανω οι Αυτοκρατορες στην Ανατολη επελεξαν να προσεταιριστουν τον Χριστιανισμο ειδικα μαλιστα οταν συνειδητοποιησαν οτι αρχιζει να κυριαρχει και στις ταξεις του στρατου. Στρατιωτικοι οπως ο Κωνσταντινος και ο Θεοδοσιος δεν θα μπορουσαν να καταδιωκουν τον Χριστιανισμο γιατι γνωριζαν οτι τοτε ο στρατος δεν θα τους ηταν αφοσιωμενος και μπορει καποιος Χριστιανος αξιωματικος να τους επαιρνε το θρονο και να τους εκοβε το κεφαλι.

ε) Για τους ιδιους λογους ο Ιουλιανος που θελησε να αντιστρεψει το ρευμα βρηκε τεραστια αντισταση απο τους Χριστιανους στην Αντιοχεια. Αντισταση που του προκαλεσε τετοια απογοητευση ωστε να μεταφερει την πικρια του σε βιβλιο που εγραψε. Κατ' αρχην οταν πηγε για πρωτη φορα στην πολη που φιλοδοξουσε να μετατρεψει σε πρωτευουσα της αυτοκρατοριας επισκεφθηκε το ναο του Απολλωνα και ενω περιμενε να τον υποδεχθει μια στρατια ιερεων, βοηθων και παρατρεχαμενων βρηκε ΜΟΝΟ ΕΝΑ γερο ιερεα. Με απλα λογια, το Δωδεκαθεο ειχε οριστικα τελειωσει στην εποχη του και μαλιστα η τελικη θρησκευτικη συγκρουση δεν ηταν μεταξυ Δωδεκαθεου και Χριστιανισμου τα χρονια πριν τον Κωνσταντινο αλλα μεταξυ Μιθραισμου και Χριστιανισμου. Οταν η θρησκεια του Χριστου κυριαρχησε της θρησκειας του Μιθρα και μεσα στις ρωμαικες λεγεωνες τελειωσε το γλυκο. Ο Κωνσταντινος παροτι αρχιερεας του Μιθρα οταν πηρε χαμπαρι οτι διοικει χριστιανικο στρατο δεν ηταν κοροιδο να παει κοντρα στα πιστευω των στρατιωτων του.

.

Από τη στιγμή που ήρθε στα πράγματα ο Κωνσταντίνος συνέβει μια αναμφισβήτα ραγδαια βελτίωση σε επίπεδο πλούτου, εξουσίας και δικαιωμάτων για την αύξηση του χριστιανικού πληθυσμού. Αυτή δεν αποτυπώνεται πουθενά ούτε από σένα ούτε και απο τον Stark ο οποίος θεωρεί πως όσο ήταν ήταν το growth rate επί διωγμών προ Κωνσταντίνου τόσο θα ήταν και μετά Κωνσταντίνου = ΑΤΟΠΟΝ !
Γενικά είναι εντελώς άτοπο να υποτεθεί πως το growth rate / decade ήταν σταθερό όχι μονο για την περι του Κωνσταντινου εποχη αλλα για το συνολο των πρωτων 300 ή 400 χρόνων, προφανώς και δεν ήταν σταθερό, υπήρχαν εποχές (δηλ. συνθήκες) που το μείωναν και υπήρχαν συνθήκες που το αύξαναν. Αυτές τις συνθηκες το προ 30ετιας μοντέλο του Stark ΔΕΝ τις λαμβάνει υπόψη.

Επίσης με βάση το μοντέλο στου Stark μέχρι το 300 μ.Χ. ο χριστιανικός πληθυσμός προκύπτει πάνω από 6 εκ. (1000*1,4^26 = 6,3 εκ.) που σημαίνει πως ο Stark παίρνει το ΑΝΩ όριο των εκτιμήσεων, δηλ. χρησιμοποιεί τις μέγιστες τιμές των εκτιμήσεων. Στη πραγματικότητα το εύρος των εκτιμήσεων για τον χριστιανικό πληθυσμό μέχρι τις αρχές του 4ου αι. ήταν μεταξύ 2,5 και 5 εκ. (Χριστιανισμός και Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία, Ralph Martin Novak 2008).
Με λίγα λόγια το 40% είναι υπερεκτιμημένο ώστε να προσπεραστεί η επίδραση του Κωνσταντίνου στην διάδοση του Χριστιανισμού.

Ενα άλλο πρόβλημα που προκύπτει είναι πως με τόσο μεγάλο και σταθερό ρυθμό αυξησης / δεκαετια (40%) θα έπρεπε ολόκληρες περιοχές της ανατολής να είχαν εκχριστιανιστεί ΠΛΗΡΩΣ πριν καν έρθει στα πράγματα ο Κωνσταντίνος, πράγμα που δεν συμβαίνει αφού και δεκαετίες μετά τον Κωνσταντίνο δεν είχαν εκχριστιανιστεί ! Η Αλεξάνδρεια μέχρι τα τέλη του 4ου αι. μ.Χ. ήταν μοιρασμένη σε χριστιανούς / ειδωλολατρες - ιουδαίους και σε πληθυσμό δεν ξεπερνούσε τις 300-400 χιλιάδες.

Σχετικά με αυτό που λες για τον Ιουλιανό στην Αντιόχεια καταρχάς η εποχή του Ιουλιανού βρίσκεται 50 χρόνια μετά την εποχή του Κωνσταντινου, αρα είναι λογικό ο χριστιανισμός να έχει εκτιναχθεί και ειδικά στην ανατολή ! Αρα αυτό δεν αποτελεί επιχείρημα για το θέμα που συζηταμε.

Απο κει και περα σχετικα με το θεμα γενικα είναι διάσημη η αποστροφή των Αντιοχέων προς τον Ιουλιανό αλλά είναι εντελώς και υποπτα άσημη η πρωτη αφορμη που την δημιουργησε και η οποια δεν είχε καμια σχεση με τις θρησκευτικες αντιπαλότητες : Το οτι ο Ιουλιανός έσκασε με 65 χιλιαδες στρατο στην Αντιοχεια για να προετοιμάσει την εκστρατεία του προς την Περσία και οι ντοπιοι Αντιοχείς αξιωματουχοι αγόραζαν και πουλούσαν στη μαύρη αγορά κάθε προμήθεια σιταριου από όπου κι αν αποπειράθηκε ο Ιουλιανός να την φέρει, αφήνοντας τον στρατό χωρίς προμήθειες.

nik_killthemall έγραψε: 13 Απρ 2023, 22:25 - Αυτές τις ακροβασίες τι λες επειδή προφανώς θέλεις να φτιάξεις ισοδυναμία μεταξύ εγκληματία και άθεου, οποτε γιαυτό ακριβως μίλησα για το αντίστροφο !

Κάνεις λάθος, δεν επιχειρώ την παραμικρή ακροβασία. Εγκληματίας μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε θρήσκος/αγνωστικιστής/άθεος. Το θέμα είναι πως αντιλαμβάνεται το έγκλημα.

Κι επειδή το κλισεδάκι για τους "πιστούς" είναι ότι φοβούνται την τιμωρία από τον κακό μπαμπά τους είτε στη γη είτε στον ουρανό, αυτοί που μπορούν να εγκληματίσουν στο χαλαρό, είναι αυτοί που φοβούνται την ανθρώπινη τιμωρία.

Το κατά πόσον χρησιμοποιείται η ωραιοποίηση του εγκλήματος στη χ φάση, λόγω πολιτικής και θρησκευτικής αλληλεξάρτησης, είναι τελείως άλλο θέμα.

Αναφορικά δε με τα εγκλήματα του χριστιανισμού, έχω παρατηρήσει ότι όλα μεταφέρονται στο πλαίσιο των ορθοδόξων και συγκεκριμένα των βυζαντινών, ενώ τα περισσότερα αίσχη έχουν γίνει από τους καθολικούς.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σε ό,τι αφορά στους προχριστιανικούς χρόνους.

Γιατί όλως τυχαίως πολλά προοδευτικάρια, αρχαιόπληκτα ή μη, θεωρούν σφαγέα τον Αλέξανδρο και εκπολιτιστές τους Βανδάλους. Και είναι οι ίδιοι ακριβώς που θεωρούν σφαγείς τους Βυζαντινούς και εκπολιτιστές τους Οθωμανούς.

Δε βλέπω τη σύνδεση εγκλήματος- πίστης. Εκτός φυσικά αν μιλάμε για θεοκρατικα καθεστώτα. Μια κοινωνία μπορεί να ακολουθει πιστα τους νόμους ανεξάρτητα από τη θρησκεία (από φόβο, επιβολή, ή πίστη ότι αυτό είναι το σωστό). Ο νομοθέτης γενικά δεν ενδιαφέρεται για τη μεταφυσική αντίληψη του πολίτη αλλά για τη συμπεριφορά του.

ΓΑΛΗ έγραψε: 14 Απρ 2023, 11:51 Κάνεις λάθος, δεν επιχειρώ την παραμικρή ακροβασία. Εγκληματίας μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε θρήσκος/αγνωστικιστής/άθεος. Το θέμα είναι πως αντιλαμβάνεται το έγκλημα.

Αρχικά, δεν είναι απόλυτο ότι ένας άθεος έχει αποκλείσει την πιθανότητα μεταθανάτιας ύπαρξης. Το μόνο βέβαιο είναι ότι έχει αποκλείσει την εκδοχή των θρησκειών. Εσύ αναφέρεσαι εδώ στους άθεους υλιστές. Ο τρόπος αντίληψης του εγκλήματος, λοιπόν, είναι «αμαρτία» στους θρήσκους και «παρανομία» στους υπόλοιπους, με τους πρώτους να μην διαπράττουν εγκλήματα για να μην τιμωρηθούν από τον Θεό και από τον νόμο και τους δεύτερους να φοβούνται μόνο τον νόμο.

Οπότε, αν το πάμε βάσει ηθικής, εάν αμφότεροι δεν διαπράττουν εγκλήματα μόνο από φόβο θεού ή νόμου, τότε δεν είναι ηθικοί. Ηθικός είναι αυτός που βρίσκει ευχαρίστηση στο να είναι σωστός και καλός με τους υπόλοιπους. Βέβαια, ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι απαραίτητα και ηθικό, όπως είπε ο Καντ, αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.

EKPLIKTIKOS έγραψε: 14 Απρ 2023, 12:03 Δε βλέπω τη σύνδεση εγκλήματος- πίστης. Εκτός φυσικά αν μιλάμε για θεοκρατικα καθεστώτα. Μια κοινωνία μπορεί να ακολουθει πιστα τους νόμους ανεξάρτητα από τη θρησκεία (από φόβο, επιβολή, ή πίστη ότι αυτό είναι το σωστό). Ο νομοθέτης γενικά δεν ενδιαφέρεται για τη μεταφυσική αντίληψη του πολίτη αλλά για τη συμπεριφορά του.

Ένας θρήσκος, σε περίπτωση που σκοτώσει κάποιον, δεν έχει μόνο τον φόβο της φυλακής, αλλά και της αιώνιας τιμωρίας μετά θάνατον. Κάτι που, ό,τι και να πιστεύεις γι' αυτό, από τη στιγμή που είναι αλήθεια γι΄αυτόν, δημιουργεί μεγάλη συσχέτιση μεταξύ εγκλήματος και πίστης. Όχι από την πλευρά του νομοθέτη, γενικότερη.

EKPLIKTIKOS έγραψε: 14 Απρ 2023, 12:03 Δε βλέπω τη σύνδεση εγκλήματος- πίστης. Εκτός φυσικά αν μιλάμε για θεοκρατικα καθεστώτα. Μια κοινωνία μπορεί να ακολουθει πιστα τους νόμους ανεξάρτητα από τη θρησκεία (από φόβο, επιβολή, ή πίστη ότι αυτό είναι το σωστό). Ο νομοθέτης γενικά δεν ενδιαφέρεται για τη μεταφυσική αντίληψη του πολίτη αλλά για τη συμπεριφορά του.

από αυτά που γράφεις καταλαβαίνω πως ούτε σύνδεση εγκληματος - πίστης βλέπεις, ούτε σύνδεση εγκλήματος - απιστίας, πράγμα που με βρίσκει σύμφωνο.

ΓΑΛΗ έγραψε: 14 Απρ 2023, 11:51

nik_killthemall έγραψε: 13 Απρ 2023, 22:25 - Αυτές τις ακροβασίες τι λες επειδή προφανώς θέλεις να φτιάξεις ισοδυναμία μεταξύ εγκληματία και άθεου, οποτε γιαυτό ακριβως μίλησα για το αντίστροφο !

Κάνεις λάθος, δεν επιχειρώ την παραμικρή ακροβασία. Εγκληματίας μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε θρήσκος/αγνωστικιστής/άθεος. Το θέμα είναι πως αντιλαμβάνεται το έγκλημα.

Το υπογραμμισμένο ειναι η πρώτη φορά που το ξεκαθαρίζεις στο νημα και προφανως συμφωνούμε : Δηλ. η ιδιοτητα εγκληματίας δεν έχει προτίμηση σε κάποια από τις ιδιοτητες θρήσκος/αγνωστικιστης/αθεος και αντίστροφα.

Απο κει και περα το πως ο εγκληματίας αντιλαμβάνεται το έγκλημά του ανάλογα με την κατηγορία θρησκος / αγνωστικιστης / αθεος :
- πρωτον πως μπορει να στοιχειοθετηθει ? Δηλ. παιζει 5 εγκληματιες ενθεοι και 5 εγκληματιες αθεοι και 5 αγνωστικιστες να αντιλαμβανονται το εγκλημα με 15 διαφορετικους τροπους,
- και δευτερον σε τι ακριβως επιδρα ο τροπος που το αντιλμβανονται ωστε να μας ενδιαφέρει ?