tanipteros έγραψε: 12 Ιουν 2022, 09:28
σε μια αιτιοκρατική φιλοσοφία ορίζεται αρχή είτε ως ο Θεός ένα ον είτε το άχρονο πεδίο.
σε μια μη αιτιοκρατική φιλοσοφία ορίζεται το αυθύπαρκτο ως μεταβλητό και χρονικό και ως αμετάβλητο και άχρονο. Το αυθύπαρκτο δεν έχει σημείο εκκίνησης δλδ αρχή, υπάρχει ες αεί και αιωνίως χωρίς χρονική αρχή.
What is the Buddhist view of the universe?
The Buddhists, following the traditions of their Indian fore-fathers, saw the universe as infinite in time and space, and filled with an infinite number of worlds like our own. Above our ordinary world, there are two realms: the realm of form (rupa-dhatu) and the even higher realm of formlessness (arupa-dhatu).
How do Buddhist believe the world was created?
Buddhism has no creator god to explain the origin of the universe. Instead, it teaches that everything depends on everything else: present events are caused by past events and become the cause of future events.
Οι Βουδδιστές δεν ενδιαφέρονται να μάθουν αν κάποιο ον ή πρώτο αίτιο δημιούργησε την Σαμσάρα ώστε να το θαυμάσουν και να το λατρέψουν ως Θεό. Απεναντίας θεωρούν ότι ο Άρχων της Σαμσάρα είναι ο Yama ο Θεός του θανάτου (όχι δημιουργός της αλλά η κυρίαρχη δύναμη) και πρέπει να απεγκλωβιστούν από την ζωή και τον θάνατο δλδ από τον μάταιο τούτο κόσμο.
* εδειξα προηγουμενως οτι, σχετικα με το θεμα που μας απασχολει, αρχη λεγεται μονοσημαντα και στις δυο προτασεις.
το σημαινων (τι σημαινει αρχη) στις δυο προτασεις ειναι εν και το αυτο δηλ. δεν μεταπιπτει σε διαφορετικη σημασια οταν περναμε απο την μια προταση στην αλλη ετσι ωστε στην μια προταση να σημαινει το αχρονο ενω στην αλλη την χρονικη αρχη.
ειτε προκειται για την προταση εν αρχη ην ο λογος, ειτε προκειται για την προταση εν αρχη ην το κενο, η εννοια της αρχης ειναι ταυτοσημη και στις δυο προτασεις δηλ. με ορους μεταφυσικης αρχη σημαινει το αχρονο και αναρχο.
οι δυο προτασεις διαφερουν σε αυτο που ακολουθει δηλ. στο τι θεωρειται αρχη.
στην μεν, αρχη θεωρειται ο λογος, στην δε το κενο. αποδιδουν δηλ. στην εννοια της αρχης διαφορετικο σημαινομενο (ποια ειναι η αρχη.)
* η δυτικη φιλοσοφια ειναι τοσο αιτιοκρατικη οσο η φιλοσοφια του βουδδισμου ειναι μη-αιτιοκρατικη.
θεωρωντας αιτια της σαμσαρα (δινη των παλινδρομησεων απο την ζωη στον θανατο και απο τον θανατο στην ζωη) την βουληση του ζην, την βουληση του ζην να εξαρταται απο την αγνοια, την αγνοια να αποβαινει αιτια της καθολικης δυστυχιας και εξηγωντας τον ορατο κοσμο ως διαδοχη αλυσσου αιτιων με εμφανισεις και γιγνομενα αλληλοεξαρτωμενα (... everything depends on everything else: present events are caused by past events and become the cause of future events) χωρις αμφιβολια προκειται για φιλοσοφια μη-αιτιοκρατικη !!!
* το αυθύπαρκτο ως μεταβλητό και χρονικό και ως αμετάβλητο και άχρονο.
οπως ειχα σημειωσει, οι σχεσεις αυτες αποτελουν contradictio in adjecto (αντιφασκουν τα διαλεγομενα, οι τυφλοι βλεπουν).
σχεσεις που ειναι αδυνατον να τις αναγνωρισομε στον εμπειρικο κοσμο, μπορουν να γινουν δεκτες ή ως παραλογισμοι ή ως παραδοξα και απορουμενα ή ως σχηματα οξυμωρα ποιητικα ή ως αποκαλυψεις που υπερβαινουν τις λογικες δυναμεις δηλ. λογοι υπερλογοι μεταφυσικης θεωρησης.
* αυθυπαρκτο σημαινει αυτο που δεν εχει εκτος του εαυτου του την αιτια της υπαρξεως του αλλα υπαρχει αφ΄εαυτου.
αν ρωτουσαμε το αυθυπαρκτο για την αιτια υπαρξεως του, θα μας απαντουσε οτι υπαρχει χωρις να εξαρταται απο καμμια εξωτερικη αιτια ειτε υλικη ειτε νοητη, πραγμα που μας επιτρεπει να αναρωτηθουμε για μια εντος αιτια δηλ. μια αυταιτια (causa sui.)
προφανως στον αισθητο κοσμο δεν χωρει πραγματικο αυθυπαρκτο δηλ στα ορια του αισθητου κοσμου, το αυθυπαρκτο μπορει να θεωρηθει συνωνυμο του ανυπαρκτου.
* How do Buddhist believe the world was created?
Buddhism has no creator god to explain the origin of the universe. Instead, it teaches that everything depends on everything else: present events are caused by past events and become the cause of future events.
ειναι φανερο οτι το αποσπασμα περιγραφει ενα γιγνεσθαι που αφορα ειδη οχι ατομα.
το παραφραζω (η παραφραση ειναι τζαμπα.)
στη θεση ενος θεου δημιουργου του κοσμου, ο βουδδισμος τοποθετει ενα ετερον ετερω γιγνεσθαι. καθε τι το υφισταμενο ειναι συναρτηση ενος αλλου τοιουτου.
τα γιγνομενα (present events, τα ενεστωτα) ειναι ταυτοχρονα αποτελεσμα των γεγονοτων (past events, των παρελθοντων) και αιτια των γενησομενων (future events, των μελλοντων.)
ο υπαρκτος κοσμος, συμφωνα με τον βουδδισμο, δεν ειναι εργο θεου δημιουργου, αλλα μια αδιαπεραστη σειρα αλληλοεξαρτησεων δηλ. μια προχωρηση χωρις να συνανταμε ποτε περας στην διαδρομη, ενα αεναο γιγνεσθαι χωρις αρχη και τελος, (αει αλλο τι γιγνεσθαι ειδος),
τι σημανει αυτη η ατερμονη διαδοχη απο το ενα στο αλλο και απο αιτια σε αιτιατο.
μια οποιαδηποτε σειρα αιτιων περιλαμβανει τον πρωτο ορο, τους ενδιαμεσους ορους και τον τελευταιο.
ο τελευταιος ορος μιας σειρας αιτιων προφανως δεν αποτελει αιτια για κανεναν επομενο ορο.
οι ενδιαμεσοι οροι μιας σειρας αιτιων αποτελουν μια συνεχεια στην οποια ο προηγουμενος ορος ειναι αιτια του επομενου.
σε μια σειρα τριων ορων (Α,Β,Γ,) ποιος ορος απο τους τρεις ειναι αιτια της σειρας ;;
ο τριτος (Γ) ουδενος αιτια ειναι, ο ενδιαμεσος (Β) ενος μονο ορου αιτια ειναι δηλ. ειναι αιτια του τελευταιου ορου, ο πρωτος (Α) αιτια της σειρας ειναι.
εαν, οπως λεγεται στο παρατιθεμενο αποσπασμα, η σειρα των αιτιων ειναι απειρη δηλ. απειροι οροι, ολοι οι οροι της σειρας θα ειναι ενδιαμεσοι.
δεν θα υπαρχει πρωτος ορος της σειρας επομενως δεν θα υπαρχει αιτια.