Διαχωρισα την γωνία του καναπέ και της άλλαξα θεση. Ευκαιρία για ανασκαφες. Βρίσκω ενα κουτί με κατι παπούτσια με τακούνια που τα ειχα φορέσει μια φορά σε γάμο. Ο άλλος από κει στο δωμάτιο ξαπλωμένος παίζει ένα παιχνίδι στο κινητό.
Λέω ωραία θα τα βάλω και θα πάω από εκεί να με δει με τα τακούνια και σεξι κτλ, αφήνω και το μαλλί μοιραίο. Και πάω και στεκομαι μπροστά του, καμαρωτή.
Με κοιτάει μια, ξανακοιτάει το κινητό. Μετά από λίγο καταλαβαίνει ότι τον κοιτάω και με ξανακοιτάει.
- Τι έγινε;
Χαμογελάω
-Τι;
-Πως με βλέπεις;
Χαμογελάει και δεν απαντάει
-σου αρέσω;
-ναι μωρό μου, κούκλα είσαι. Μου άρεσε και πριν όμως μην έχουμε τα ίδια.
-που κοιτάς; (με κοίταγε στα μαλλιά)
Αρχίζει και σχηματίζεται τρόμος στα μάτια του
-στα μαλλάκια σου;
-δεν έχω αλλάξει τα μαλλιά μου, πιο κάτω
Κατεβάζει το βλέμμα στο στήθος και κοιτούσε.
-εκεί τι αλλαγή θα μπορούσα να κάνω;
-όχι τίποτα, κάτι σκεφτόμουν
-πιο κάτω
Πετάει κινητό στην άκρη, ανασηκωνεται με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά
-Ελα δω ****** να δω τι έχεις εκεί.
- ΕΛΕΟΣ πιο κάτω, τα παπούτσια.
-Πήρες καινούρια; ωραία είναι.
-Αντε μωρέ, άντε
-Τι έγινε πάλι;
-Τιποτα, πάω να συνεχίσω από εκεί.
-Έλα δω
-έχω δουλειά
-έλα δω γαμω την καταδίκη μου
-....
Ξαναγυρνάω στο δωμάτιο να πάρω κάτι
- μπράβο το κορίτσι μου, κείνο το άλλο παραπάνω δεν το είδα ...
-αη παραταμε μωρέ, δεν θα δεις τίποτα
Κάτι ψάχνω στην ντουλαπα παω να φύγω και μου κλείνει το δρόμο με το πόδι του. Άνετη εγώ και ψηλή, περνάω από πάνω
-Ρε Μητσάκο ψήλωσες;ρε το ξέρει η μάνα σου πως βάζεις τακούνια;
