OANNHSEA έγραψε: 01 Δεκ 2018, 20:03Καλά αυτό με τη δουλεία είναι για να γελάνε και οι πέτρες!!!
Να διαβάσεις ΌΛΟ το άρθρο που έγραψα για τη δουλεία και όχι μόνο τα αποσπάσματα που σε βολεύουν...Όταν το Ισλάμ αποκαλύφθηκε στον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) πριν 1400+χρόνια, η δουλεία ήταν ένα κοινωνικό γεγονός όπως επίσης και η αιχμαλωσία σε πολέμους. Όταν γινόντουσαν πόλεμοι μεταξύ των Μουσουλμάνων και τον παγανιστών εξαιτίας της καταδίωξης που κάνανε οι δεύτεροι στους πρώτους, ο νικητής έπαιρνε αιχμάλωτους πολέμου όπου αργότερα γινόντουσαν δούλοι και υπηρέτες. Είχαν την επιλογή να πληρώσουν και να αφεθούν ελεύθεροι ή να κρατήσουν το πιστεύω τους σαν δούλοι. Ξεχνάς το γεγονός ότι αυτή η πρακτική ήταν κοινωνικό φαινόμενο εκείνη την εποχή και δεν δημιουργήθηκε από το Ισλάμ. Αυτό όμως που αποκρύπτεις είναι ότι το Ισλάμ έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξαφάνιση της δουλείας και σταδιακά την εξαφάνισε. Οι Μουσουλμάνοι απαγορευόταν να αιχμαλωτίζουν ως δούλους ή σκλάβους ομόθρησκους, έτσι όταν εξαπλώθηκε το Ισλάμ ταυτόχρονα και σταδιακά εξαφανιζόταν και η δουλεία. Ο Προφήτης συνήθιζε να στέλνει τους συντρόφους του όπως τον Άμπου Μπακρ και τον Οθμάν ιμπν Άφφαν (ραντιγιαλλάχου άνχουμ) να αγοράζουν
και να απελευθερώνουν σκλάβους.
Μερικοί από τους πρώτους προσύλητους στο Ισλάμ ήταν φτωχοί απελευθερωμένοι πρώην σκλάβοι όπως π.χ. ο Μπιλάλ ιμπν Ράμπα αλ-Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Προφήτης είχε πει ότι μ
ία από τις καλύτερες πράξεις είναι η απελευθέρωση ενός σκλάβου. Ο ίδιος του
είχε απελευθερώσει 63 σκλάβους ενώ η σύζυγος του Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα)
67. Συνολικά
η οικογένεια του Προφήτη είχε απελευθερώσει 39.237 σκλάβους.
Ξεχνάς επίσης τα εξής. Οι
ανόητοι επικριτές του Ισλάμ και υποστηρικτές του Χριστιανισμού ισχυρίζονται ότι ο Χριστιανισμός κάλεσε προς απελευθέρωση των δούλων και κατάργηση της δουλείας, επειδή οι «άγιοι» και οι πατέρες του Χριστιανισμού έγραψαν κατά της δουλείας. Ακόμα όμως και αν είναι έτσι, ακόμα και αν έγραψαν κατά της δουλείας (και όντως ορισμένοι το έκαναν), ξεχνάνε ότι στα ιερά του βιβλία η δουλεία θεμελειώνεται με κάθε τρόπο. Ας δούμε όμως μερικά εδάφια από τη Βίβλο, από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη:
“
Και ο δούλος σου και η δούλη σου, όσους κι αν έχεις, από τα έθνη που είναι γύρω σας, απ’ αυτά θα αγοράζεις δούλον και δούλη. Κι ακόμα, από τους γιους των ξένων, που παροικούν μεταξύ σας, απ’ αυτούς θα αγοράζετε, και από τις συγγένειές τους, που βρίσκονται μεταξύ σας, όσοι γεννήθηκαν στη γη σας· και θα είναι σε σας για ιδιοκτησία. Και θα τους έχετε κληρονομιά για τα παιδιά σας, ύστερα από σας, για να τους κληρονομήσουν ως ιδιοκτησία· δούλοι σας θα είναι παντοτινά· όμως, επάνω στους αδελφούς σας, τους γιους Ισραήλ, δεν θα εξουσιάζετε, ο ένας επάνω στον άλλον, με αυστηρότητα..” (Λευιτικό, 25:44-46)
“
ΚΑΙ αν κάποιος χτυπήσει τον δούλο του ή τη δούλη του με ράβδο και πεθάνει κάτω από τα χέρια του, οπωσδήποτε θα τιμωρηθεί.. Αν, όμως, ζήσει μία ημέρα ή δύο, δεν θα τιμωρηθεί· επειδή είναι δικό του χρήμα” (Έξοδος, 21:20-21)
Όμως, όπως είχαμε πει, ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ)
διέταξε να ελευθερωθεί μια σκλάβα μόνο και μόνο γιατί ο αφέντης της τόλμησε να τη χτυπήσει στο πρόσωπο! (Sahih Muslim, book 15, no. 4082;)
“
Και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του. Όλα όμως τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά” (Αριθμοί, 31:17-18)
“
ΟΤΑΝ βγεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και ο Κύριος ο Θεός σου τους παραδώσει στα χέρια σου, και πάρεις απ’ αυτούς αιχμαλώτους,και δεις ανάμεσα στους αιχμαλώτους μια όμορφη γυναίκα, και την επιθυμήσεις, για να την πάρεις στον εαυτό σου για γυναίκα, τότε, θα τη φέρεις στο σπίτι σου, και θα ξυρίσει το κεφάλι της, και θα κόψει τα νύχια της· και θα βγάλει τα ενδύματα της αιχμαλωσίας της από πάνω της, και θα καθήσει στο σπίτι σου, και θα κλάψει τον πατέρα της και τη μητέρα της έναν ολόκληρο μήνα· και ύστερα θα μπεις μέσα σ’ αυτή, και θα είσαι άνδρας της, κι εκείνη θα είναι γυναίκα σου. Και αν συμβεί να μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη· και δεν θα την πουλήσεις για ασήμι, δεν θα την εμπορευθείς, επειδή την ταπείνωσες” (Δευτερονόμιο, 21:10)
Για να δούμε τώρα τί λέει ο Απόστολος Παύλος στην Καινή Διαθήκη. Αφού λοιπόν πρώτα (και σωστά) λέει ότι δεν υπάρχουν πλέον ελεύθεροι και δούλοι (και πράγματι στα ‘μάτια’ του Θεού η αξία βρίσκεται στην Πίστη και στην καρδιά), η υποκρισία του αποκαλύπτεται στη συνέχεια όταν λέει:
“
ΟΣΟΙ είναι κάτω από ζυγό δουλείας, ας θεωρούν τούς κυρίους τους άξιους κάθε τιμής, για να μη δυσφημείται το όνομα του Θεού και η διδασκαλία” (Α Τιμόθεου, 6:1),
“
Οι δούλοι, υπακούτε στους κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο και τρόμο, με απλότητα της καρδιάς σας, σαν στον Χριστό” (προς Εφεσιους 6:5),
“
Tους δούλους να τους νουθετείς να υποτάσσονται στους δικούς τους κυρίους, να τους ευαρεστούν σε όλα, να μη αντιμιλούν” (Τίτος 2:9),
“
Οι δούλοι, υποτάσσεστε με κάθε φόβο στους κυρίους σας, όχι μονάχα στους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και στους διεστραμμένους” (Α Πέτρου 2:18)
Οι Χριστιανοί κατήγοροι του Ισλάμ δικαιολογούν τα παραπάνω λέγοντας ότι ο Παύλος δεν ήθελε να θεωρηθεί ο Χριστιανισμός ως ένα κοινωνικό κίνημα που καλεί στην απελευθέρωση (βλ.
Αγουρίδης Σάββας, «Αποστόλου Παύλου Πρώτη προς Κορινθίους Επιστολή», Θεσσαλονίκη 1982, εκδ. Πουρναράς, σελ. 120-122). Αστειότητες.
Στην Α’ προς Κορινθίους Επιστολή ο Παύλος λέει: “
Ας μένει ο καθένας στην κατάσταση που ήταν όταν δέχτηκε την κλήση του Θεού. Ήσουν δούλος όταν σε κάλεσε; Μη νοιάζεσαι γι’ αυτό. Και αν ακόμα έχεις τη δυνατότητα να γίνεις ελεύθερος, προτίμησε μάλλον αυτό που είσαι. Γιατί όποιος δέχτηκε την κλήση του Κυρίου όντας δούλος, απελευθερώθηκε απ’ τον Κύριο” (Α’ προς Κορινθίους, 7:20-22) ενώ παρακάτω στο εδάφιο 23 λέει: “
μην υποδουλώνεστε σε ανθρώπους”. Τί μας λέει δηλαδή ο Παύλος; Λέει ότι όποιος ήταν δούλος και έγινε Χριστιανός, απελευθερώθηκε
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και
όχι κυριολεκτικά και καλεί τους Χριστιανούς να μην υποδουλώνονται στους ανθρώπους
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και
ΟΧΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ. Το ίδιο λέει και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: “
Δεν βλάπτει αυτή η δουλεία αγαπητέ [η σωματική]
αλλά η φυσική δουλεία, αυτή της αμαρτίας” (ΙΘ’ Ομιλία εις την Α’ προς Κορινθίους Επιστολή)
Αν και συμφωνώ απολύτως στο ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να γίνονται δούλοι των παθών τους και των αμαρτιών, εντούτις βλέπουμε ότι ο Παύλος
ΔΕΝ ΚΑΛΕΙ ΠΡΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ και σε κατάργηση της δουλείας και ότι αυτό που λέει ότι δεν υπάρχουν ελεύθεροι και δούλοι το εννοεί πνευματικά και όπως είδαμε
ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Άλλωστε στην επιστολή του Παύλου προς τον Φιλήμονα (στην Καινή Διαθήκη) ο Παύλος κάλεσε μεν τον Φιλήμονα να υποδεχτεί με καλό τρόπο και ευγένεια τον δούλο του Ονήσιμο -ο οποίος είχε δραπετεύσει από το αφεντικό του στην Έφεσο και είχε καταφύγει στον Παύλο στη Ρώμη- αλλά
ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ.
Τι λέει ο Ιησούς; Σύμφωνα με την Κ.Δ. φέρεται προωθεί τον ξυλοδαρμό του δούλου στην παρακάτω παραβολή, όπου ναι μεν τα λόγια είναι μεταφορικά (και όχι κυριολεκτικά), δείτε όμως τι λόγια χρησιμοποιούνται:
“
Ο κύριος εκείνου τού δούλου θα έρθει σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει· και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους απίστους. Και εκείνος ο δούλος, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του, αλλά δεν ετοίμασε ούτε έκανε σύμφωνα με το θέλημά του, θα δαρθεί πολύ. Αλλά, όποιος, ενώ δεν γνώρισε, όμως έπραξε άξια δαρμών, θα δαρθεί λίγο. Και σε όποιον δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί απ’ αυτόν· και σε όποιον είναι εμπιστευμένος πολύ, περισσότερο θα απαιτήσουν απ’ αυτόν” (Λουκάς, 12: 46-48)
Η αγορά και το δουλεμπόριο λοιπόν περιγράφεται τέλεια στη Βίβλο. Ο δούλος δεν έχει σχεδόν καμία τύχη να ελευθερωθεί. Περιγράφεται σαν
ιδιοκτησία παντοτινή και σαν ιδιοκτησία κληρονομείται. Όσοι γεννιούνται στην γη γίνονται δούλοι. Μπορείς να αγοράσεις από οποιοδήποτε έθνος δούλο ή δούλα, αρκεί να μην είναι Ισραηλίτης. Βλέπουμε ότι ο δούλος εδώ μπορεί να αποκτηθεί ανά πάσα στιγμή. Στο Ισλάμ από την άλλη ο δούλος είναι ο αιχμάλωτος πολέμου ο οποίος ελευθερώνεται είτε με λύτρα είτε σαν χάρη όπως είδαμε παραπάνω.
Αν κάποιος σπάσει στο ξύλο τον δούλο του ή την δούλα του με ραβδί και πεθάνει, θα τιμωρηθεί (δεν γνωρίζουμε πως). Αν όμως ο ζήσει για ακόμα μία ή δύο ημέρες, ΔΕΝ τιμωρείται γιατί σύμφωνα με τη Βίβλο ο δούλος
είναι σαν τα χρήματα του. Ιδιοκτησία του.
;;;;
Περισσότερα εδώ
https://alialyunani.wordpress.com/2013/ ... %BF%CF%85/