Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 05 Ιαν 2025, 17:27 Πολύ δυνατό το λαϊονές.Spoiler
Είχε και βομβιστές αυτοκτονίας το σινοκίνητο σωματεμπορικό ναρκοκαρτέλ
Ήμαρτον, ρε μλκ, ήμαρτον.vantono έγραψε: 06 Ιαν 2025, 17:41 Ωραιο το Sisu. Πολυ δυνατές ερμηνείες και απο τον πρωταγωνιστή και από τον νάζουλα αξ/κο, που εφερνε και λιγο σε Τζουντ Λο.
πέστα!ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 07 Ιαν 2025, 19:08Ήμαρτον, ρε μλκ, ήμαρτον.vantono έγραψε: 06 Ιαν 2025, 17:41 Ωραιο το Sisu. Πολυ δυνατές ερμηνείες και απο τον πρωταγωνιστή και από τον νάζουλα αξ/κο, που εφερνε και λιγο σε Τζουντ Λο.
Ήμαρτον και ξανά μανά ήμαρτον
Eίδα το πρώτο επεισόδιο και καβλωσα. Αλλα τελικα η σειρα ειναι φολα.
τρομερη σειρα με διαφορα https://www.lifo.gr/stiles/daily/pio-trash-pethaineis
Το τι μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή στο πλατό της εκπομπής το μαρτυρούν οι τίτλοι των επεισοδίων, τα οποία κατά κανόνα κορυφώνονταν με ένα κρεσέντο άγριου (και πραγματικού) ξύλου ανάμεσα στους «εμπλεκόμενους»: «Χώρισα τη γυναίκα μου γιατί αγάπησα ένα άλογο» (το οποίο είχε εμφανιστεί στο πλατό ανταλλάσσοντας γλωσσόφιλα με το αφεντικό/σύζυγό του), «Η αδερφή μου μού έκλεψε τον άνδρα», «Κουβαλάω το παιδί του γαμπρού μου» κ.ο.κ.
Ο Τζέρι Σπρίνγκερ έγινε διάσημος και πλούσιος, όπως όμως μας αποκαλύπτει αυτό το μεστό (σε δύο μέρη) ντοκιμαντέρ του Netflix με τίτλο Jerry Springer: Fights, Camera, Action, αλλιώς είχε ονειρευτεί την καριέρα του, και πάντως όχι μέσω μιας «καταβύθισης στον βούρκο της ανθρωπότητας» που κράτησε σχεδόν τρεις δεκαετίες. Ο Σπρίνγκερ ήταν πολιτικός σχολιαστής στο Σικάγο –είχε βραβευτεί μάλιστα για την εγκυρότητα των ρεπορτάζ του– ενώ είχε διατελέσει και δήμαρχος του Σινσινάτι για δύο χρόνια
Η αρχική ιδέα του για το Jerry Springer Show, που ξεκίνησε τη μακρά και ολισθηρή διαδρομή του στις αρχές των ‘90s, ήταν για ένα τυπικό νυχτερινό talk show με ζητήματα επικαιρότητας, αλλά κανείς δεν φαινόταν να έχει όρεξη να το παρακολουθήσει, σπρώχνοντάς το όλο και πιο βαθιά στα άδυτα της μεταμεσονύκτιας ζώνης, μέχρι που στην εξίσωση μπήκε ο δαιμόνιος παραγωγός Ρίτσαρντ Ντόμινικ, ο οποίος προερχόταν από τον κόσμο των πιο εξωφρενικών ταμπλόιντ, όπως το Weekly World News (με επικεφαλίδες του τύπου «Είδα χθες τον Έλβις Πρίσλεϊ στο καθαριστήριο», «Η ερωτική μου σχέση με ένα βαμπίρ» και «Ο διάβολος βρίσκεται στην τοστιέρα μου»).
Εκείνος ήταν που έπεισε τον Σπρίνγκερ να «πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο» με αντάλλαγμα την προσέλκυση του μέσου κοινού παρονομαστή, που φαινόταν διατεθειμένος να πέσει πολύ χαμηλά για την τηλεοπτική του ψυχαγωγία. Όσο πιο χαμηλά, τόσο το καλύτερο για την τηλεθέαση.
όλους αυτούς τους είδαμε μερικά χρόνια μετά σε άνω και κάτω πλατεία και με κόκκινα καπέλα μάγκαgeorgebi έγραψε: 20 Ιαν 2025, 12:30 Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον...... θα το δω σήμερα
Το τι μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή στο πλατό της εκπομπής το μαρτυρούν οι τίτλοι των επεισοδίων, τα οποία κατά κανόνα κορυφώνονταν με ένα κρεσέντο άγριου (και πραγματικού) ξύλου ανάμεσα στους «εμπλεκόμενους»: «Χώρισα τη γυναίκα μου γιατί αγάπησα ένα άλογο» (το οποίο είχε εμφανιστεί στο πλατό ανταλλάσσοντας γλωσσόφιλα με το αφεντικό/σύζυγό του), «Η αδερφή μου μού έκλεψε τον άνδρα», «Κουβαλάω το παιδί του γαμπρού μου» κ.ο.κ.
Ο Τζέρι Σπρίνγκερ έγινε διάσημος και πλούσιος, όπως όμως μας αποκαλύπτει αυτό το μεστό (σε δύο μέρη) ντοκιμαντέρ του Netflix με τίτλο Jerry Springer: Fights, Camera, Action, αλλιώς είχε ονειρευτεί την καριέρα του, και πάντως όχι μέσω μιας «καταβύθισης στον βούρκο της ανθρωπότητας» που κράτησε σχεδόν τρεις δεκαετίες. Ο Σπρίνγκερ ήταν πολιτικός σχολιαστής στο Σικάγο –είχε βραβευτεί μάλιστα για την εγκυρότητα των ρεπορτάζ του– ενώ είχε διατελέσει και δήμαρχος του Σινσινάτι για δύο χρόνια
Η αρχική ιδέα του για το Jerry Springer Show, που ξεκίνησε τη μακρά και ολισθηρή διαδρομή του στις αρχές των ‘90s, ήταν για ένα τυπικό νυχτερινό talk show με ζητήματα επικαιρότητας, αλλά κανείς δεν φαινόταν να έχει όρεξη να το παρακολουθήσει, σπρώχνοντάς το όλο και πιο βαθιά στα άδυτα της μεταμεσονύκτιας ζώνης, μέχρι που στην εξίσωση μπήκε ο δαιμόνιος παραγωγός Ρίτσαρντ Ντόμινικ, ο οποίος προερχόταν από τον κόσμο των πιο εξωφρενικών ταμπλόιντ, όπως το Weekly World News (με επικεφαλίδες του τύπου «Είδα χθες τον Έλβις Πρίσλεϊ στο καθαριστήριο», «Η ερωτική μου σχέση με ένα βαμπίρ» και «Ο διάβολος βρίσκεται στην τοστιέρα μου»).
Εκείνος ήταν που έπεισε τον Σπρίνγκερ να «πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο» με αντάλλαγμα την προσέλκυση του μέσου κοινού παρονομαστή, που φαινόταν διατεθειμένος να πέσει πολύ χαμηλά για την τηλεοπτική του ψυχαγωγία. Όσο πιο χαμηλά, τόσο το καλύτερο για την τηλεθέαση.
Τι καλά θα ήταν να γυριζόταν κάτι αντίστοιχο.... και για τον καθ΄ημάς Jerry Springer.....μόνο αποσπασματικά βιντεακια βρίσκεις πια για αυτόν
