Phorum.com.gr

Αγις έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:52
οι ανεμοι της αλλαγης .....

Καλά, καλά.

Naida έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:53

Αγις έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:52
οι ανεμοι της αλλαγης .....

Καλά, καλά.

Naida έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:26

Αγις έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:25

Naida έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:16 Ήρθε το μπιγκ μπος. Πήγε στον καθενα μας ξεχωριστά και μας ευχαρίστησε και μας μάζεψε και ολους να μας πει ευχαριστώ που κρατήσαμε την εταιρία όρθια με υπερπροσπαθεια, είμαστε η ομάδα του και δεν περίμενε τίποτα λιγότερο από εμάς, είπε οτι απο Δευτέρα επιστρέφουν οι εξοδούχοι και όποιος θέλει μπορεί να πάρει λιγη άδεια να ξεκουραστεί, είπε ότι η εταιρία στάθηκε όρθια χάρη σε εμάς και έτσι μπορούν να επιστρέψουν και οι συνάδελφοι να βρουν πάλι την θέση εργασίας τους, ότι δεν άφησε κανέναν τους στο έλεος των 800€(αυτό το ξέραμε ήδη), ότι ξεχωρίσαμε όλοι μας για τις ικανότητες μας και μας έδωσε από ένα φάκελο από προσωπική του επιλογή με έξτρα σχεδόν το μισό μισθό. Εντάξει είναι απλά Παρασκευή.

Εργοδοταρος. Απλά ρισπεκτ.

ναι αλλα το κεφαλαιο και ο καπιταλισμος;

Ασέβαστος έγραψε: 15 Μάιος 2020, 18:51

Naida έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:26

Αγις έγραψε: 15 Μάιος 2020, 17:25

Εργοδοταρος. Απλά ρισπεκτ.

ναι αλλα το κεφαλαιο και ο καπιταλισμος;

Το κεφάλαιο και ο καπιταλισμός δεν αλλάζουν υφίστανται και είναι η πληγή της γης. Οι εξαιρέσεις είναι μια ευχάριστη νοτα.

Περιπέτεια στην πεζοπορία, χάσαμε το μονοπάτι, περιπλανηθήκαμε 3 χλμ σε λάθος κατευθύνσεις, αλλά περάσαμε απίστευτα και στο τέλος, όλα καλά!

Feindflug έγραψε: 17 Μάιος 2020, 21:39 Περιπέτεια στην πεζοπορία, χάσαμε το μονοπάτι, περιπλανηθήκαμε 3 χλμ σε λάθος κατευθύνσεις, αλλά περάσαμε απίστευτα και στο τέλος, όλα καλά!

Σε βουνό;

Feindflug έγραψε: 17 Μάιος 2020, 21:39 Περιπέτεια στην πεζοπορία, χάσαμε το μονοπάτι, περιπλανηθήκαμε 3 χλμ σε λάθος κατευθύνσεις, αλλά περάσαμε απίστευτα και στο τέλος, όλα καλά!

περιπετεια στη θαλασσα. ο μονος μου φοβος, ειναι μην ξεμεινω. εχω λοιπον 2 μηχανες, 2 μπαταριες, και 2 τεποζιτα. ε, του πουστη κατι θα δουλεψει.

χτες ξεμενει η κυρια μηχανη. επαιρνε μπρος, αλλα δουλευε μονο ρελαντι. κοντα ημουν, δε γαμεις, θα βαλω τη βοηθητικη. δεν επαιρνε. υπερχειλιση βενζινης στο καρμπ. παμε με την κυρια, σιγουλια, στο ρελαντι. καθε 10-20 μετρα εσβηνε, αλλα ξανα επαιρνε. αντε και θα τη βγαλουμε. με τις πολλες μιζιες, ξεμενει η μια μπαταρια. ωπα μεγαλε, θα μεινεις καραβοφαναρο. λιγο να τα τσεκαρουμε ολα. δειχνει να στερειται καυσιμο. 40 λιτρα στο κυριο τεποζιτο, αλλα ας βαλω μια το βοηθητικο, μηπως εχει καμμια διαρροη και πηρε νερα η οτι.

ολα καλα, ο μικρος να κανει κυρηγμα στη μανα του, "ειδες, ο μπαμπας ειναι ο καλυτερος μαστορας, στο ειπα, θα το φτιαξει, τι φοβασαι;" που ναξερε τι χριστοπαναγια εχω ριξει απο μεσα μου.

σπιτι. στερεο εδαφος, πολλα εργαλεια, και καθαρο μυαλο. πρωτα η μικρη, που ηξερα τι εχει. λυσιμο καρμπ, εχει μεινει μεσα βενζινη πολυ καιρο, αδουλευτη, και εχει γινει σα ζελες, καθαρισμα και ολα καλα.

η μεγαλη. παω να δω στο τεποζιτο αν εχει πραγματι καυσιμο, μην εχει χαλασει ο δεικτης και με κοροιδεψε. ενα γαμημενο φυκι ενος εκατοστου, εχει παει και εχει βουλωσει την εξαερωση, κι αφου δεν μπορουσε να μπει αερας, δεν μπορουσε να βγει και η βενζινη. ευχέλαια, καντηλια, για το τιποτα ταλαιπωρηθηκα.

στενάχωρη η εικόνα της κοπέλας που καθόταν μόνη της στην παραλία.
δεν είχε πάει καν για μπάνιο. με ρούχα ήταν.
και καθόταν μόνη της. ρεμβάζοντας.
μα η στεναχώρια ήταν δική μου.
που κάθε μέρα βλέπω αυτή τη θάλασσα. γαλάζια. άδεια. ίδια. δεν φέρνει τίποτα.
καμιά φορά περπατάω στα βότσαλα, μα δεν κοιτάζω προς το νερό.
κοιτάζω κάτω, στις πέτρες, στα χαλίκια, στην άμμο.
κάθε λογής ξεβρασμένα ξύλινα, πλαστικά, μεταλλικά.
που πετάχτηκαν.
που πια δεν χρειάζονται.

the comet the course the tail έγραψε: 18 Μάιος 2020, 21:53 στενάχωρη η εικόνα της κοπέλας που καθόταν μόνη της στην παραλία.
δεν είχε πάει καν για μπάνιο. με ρούχα ήταν.
και καθόταν μόνη της. ρεμβάζοντας.
μα η στεναχώρια ήταν δική μου.
που κάθε μέρα βλέπω αυτή τη θάλασσα. γαλάζια. άδεια. ίδια. δεν φέρνει τίποτα.
καμιά φορά περπατάω στα βότσαλα, μα δεν κοιτάζω προς το νερό.
κοιτάζω κάτω, στις πέτρες, στα χαλίκια, στην άμμο.
κάθε λογής ξεβρασμένα ξύλινα, πλαστικά, μεταλλικά.
που πετάχτηκαν.
που πια δεν χρειάζονται.

δεν μαζεύεις σπασμένα πλακάκια και θαλασσόξυλα και όμορφα οβάλ βότσαλα;

νύχτα έγραψε: 18 Μάιος 2020, 22:00

the comet the course the tail έγραψε: 18 Μάιος 2020, 21:53 στενάχωρη η εικόνα της κοπέλας που καθόταν μόνη της στην παραλία.
δεν είχε πάει καν για μπάνιο. με ρούχα ήταν.
και καθόταν μόνη της. ρεμβάζοντας.
μα η στεναχώρια ήταν δική μου.
που κάθε μέρα βλέπω αυτή τη θάλασσα. γαλάζια. άδεια. ίδια. δεν φέρνει τίποτα.
καμιά φορά περπατάω στα βότσαλα, μα δεν κοιτάζω προς το νερό.
κοιτάζω κάτω, στις πέτρες, στα χαλίκια, στην άμμο.
κάθε λογής ξεβρασμένα ξύλινα, πλαστικά, μεταλλικά.
που πετάχτηκαν.
που πια δεν χρειάζονται.

δεν μαζεύεις σπασμένα πλακάκια και θαλασσόξυλα και όμορφα οβάλ βότσαλα;

όχι πια...
τα αφήνω, να χάνονται... να φεύγουν... να παίρνουν τον δρόμο τους...
όλα τα κομμάτια...
μακρυά μου...
να μείνω σαν άδειο ταψί πίτσας...
που όλοι με περιφρόνηση κοιτούν...

the comet the course the tail έγραψε: 18 Μάιος 2020, 21:53 στενάχωρη η εικόνα της κοπέλας που καθόταν μόνη της στην παραλία.
δεν είχε πάει καν για μπάνιο. με ρούχα ήταν.
και καθόταν μόνη της. ρεμβάζοντας.
μα η στεναχώρια ήταν δική μου.
που κάθε μέρα βλέπω αυτή τη θάλασσα. γαλάζια. άδεια. ίδια. δεν φέρνει τίποτα.
καμιά φορά περπατάω στα βότσαλα, μα δεν κοιτάζω προς το νερό.
κοιτάζω κάτω, στις πέτρες, στα χαλίκια, στην άμμο.
κάθε λογής ξεβρασμένα ξύλινα, πλαστικά, μεταλλικά.
που πετάχτηκαν.
που πια δεν χρειάζονται.

να φτιαξετε μια ομαδα - να τα απομακρυνετε - να τα δινετε για ανακυκλωση - μην τα κοιτατε απλα .

Αγις έγραψε: 18 Μάιος 2020, 22:10

the comet the course the tail έγραψε: 18 Μάιος 2020, 21:53 στενάχωρη η εικόνα της κοπέλας που καθόταν μόνη της στην παραλία.
δεν είχε πάει καν για μπάνιο. με ρούχα ήταν.
και καθόταν μόνη της. ρεμβάζοντας.
μα η στεναχώρια ήταν δική μου.
που κάθε μέρα βλέπω αυτή τη θάλασσα. γαλάζια. άδεια. ίδια. δεν φέρνει τίποτα.
καμιά φορά περπατάω στα βότσαλα, μα δεν κοιτάζω προς το νερό.
κοιτάζω κάτω, στις πέτρες, στα χαλίκια, στην άμμο.
κάθε λογής ξεβρασμένα ξύλινα, πλαστικά, μεταλλικά.
που πετάχτηκαν.
που πια δεν χρειάζονται.

να φτιαξετε μια ομαδα - να τα απομακρυνετε - να τα δινετε για ανακυκλωση - μην τα κοιτατε απλα .

τα μαζεύουμε κάθε χρόνο.

the comet the course the tail έγραψε: 18 Μάιος 2020, 22:08 όχι πια...
τα αφήνω, να χάνονται... να φεύγουν... να παίρνουν τον δρόμο τους...
όλα τα κομμάτια...
μακρυά μου...
να μείνω σαν άδειο ταψί πίτσας...
που όλοι με περιφρόνηση κοιτούν...

βλαμμένε

the comet the course the tail έγραψε: 18 Μάιος 2020, 22:13

Αγις έγραψε: 18 Μάιος 2020, 22:10

the comet the course the tail έγραψε: 18 Μάιος 2020, 21:53 στενάχωρη η εικόνα της κοπέλας που καθόταν μόνη της στην παραλία.
δεν είχε πάει καν για μπάνιο. με ρούχα ήταν.
και καθόταν μόνη της. ρεμβάζοντας.
μα η στεναχώρια ήταν δική μου.
που κάθε μέρα βλέπω αυτή τη θάλασσα. γαλάζια. άδεια. ίδια. δεν φέρνει τίποτα.
καμιά φορά περπατάω στα βότσαλα, μα δεν κοιτάζω προς το νερό.
κοιτάζω κάτω, στις πέτρες, στα χαλίκια, στην άμμο.
κάθε λογής ξεβρασμένα ξύλινα, πλαστικά, μεταλλικά.
που πετάχτηκαν.
που πια δεν χρειάζονται.

να φτιαξετε μια ομαδα - να τα απομακρυνετε - να τα δινετε για ανακυκλωση - μην τα κοιτατε απλα .

τα μαζεύουμε κάθε χρόνο.

ευγε

Φεύγει ανεβάζω ερκοντισιον 27, έρχεται κατεβάζει 23, φεύγει ανεβάζω 27,έρχεται το καταλαβαίνει κατεβάζει 23. Φεύγει πάω να το ανεβάσω κι εκείνη τη στιγμή μπαίνει μέσα.
Κρυώνεις; εμ λεω 23 βαθμούς; μου φέρνει ζακέτα δική του απο το δωματιάκι.
Την φοράω δεν μου κάνει μπροστά στο στήθος με τίποτα.
Λεω δεν μου κάνει, με κοιτάει με ένα ύφος όλα τα λεφτά. Με πιάνει και γελάω.
Μάλλον πρέπει να κοψεις τα σοκολατάκια για να σου κάνει



Που σιγά τι έφαγα. 3 σοκολατάκια απο τον συνάδελφο που γιόρταζε. Και με έπιασε ολη μερα το στομάχι μου κιολας. Χαλασμένα έφερε ο πστς. Που δεν τρώω γλυκά απο αυτά που φέρνουν εκτός κι αν είναι συσκευασμένα. Σήμερα με έπιασε μανία.
Μπορεί να ήταν και από το κρύο κιόλας.