Re: Παρατηρητήριο λαδιού
Δημοσιεύτηκε: 04 Οκτ 2023, 13:19
Ραφιναρισμένο ή εξευγενισμένο ελαιόλαδο είναι το ίδιο πράγμα. Προέρχεται από την επεξεργασία "βιομηχανικού" ελαιόλαδου άνω των 2 βαθμών οξύτητας ( το μεγαλύτερο που μέτρησα μια φορά ήταν γύρω στους 40+ βαθμούς) από ελίες για πέταμα (σάπιες, πεσά, γεμάτες δάκο). Ο ευξεγενισμός γινεται με την προσθήκη καυστικής σόδας η οποία "καθαρίζει" το λάδι από τη βρώμα ταυτόχρονα με όλες τις ουσίες που κάνουν το ελαιόλαδο ευγερτικό για την υγεία. Το αποτέλεσμα είναι ένα έλαιο άοσμο και άχρωμο με μηδέν οξύτητα. Πρόθέτουμε ένα 10% παρθένο ελαιόλαδο (1-2 βαθμούς) για να αποκτήσει οξύτητα και φυσικά χρωστικές και αρωματικές ουσίες για να μοιάζει πάλι με καλό λαδι.Το βάζουμε στο ράφι ως πχ Αλτις κλασσικό σε τιμή ίδια και παραπάνω από το έξτρα παρθένο που μπορεις να αγοράσεις απευθείας από τον παραγωγό ή από το ελαιοτριβείο, αλλά δεν τους εμπιστευόμαστε γιατί έιναι απατεώνες ενώ την Άλτις "μέχρι την τελευταία του σταγόνα".
H μόνη διαφορά ψυχρής και θερμής έκθλιψης είναι η θερμοκρασία του νερού που θα μπει στους μαλακτήρες στο decanter και στους διαχωριστήρες, καθώς και πόσο θα παραμείνει η πάστα στους μαλακτήρες. Τα μηχανήματα και η διαδικασία παραμένουν τα ίδια. Τα πλεονεκτήματα της ψυχρής έκθλιψης είναι κυριώς στο ότι διατηρούνται καλύτερα τα αντιοξειδωτικά, οι φαινόλες και οι αρωματικές και γευστικές ουσίες, τα οφέλη στην οξύτητα είναι μικρά. Μειονεκτήματα είναι ότι χάνεις μια σχετικά μικρή ποσότητα λαδιού αλλά κυριώς ότι είναι ποιο εύκολο να δημιουργηθεί πρόβλημα στη διαδικάσία ειδικά αν έχεις παλαιότερα μηχανήματα.
Γιατί τα ελαιοτρίβεία δεν δέχονται μικρες ποσότητες ελιών? Πρώτον, το να έχω ένα μαλακτήρα που χωρά σχεδόν 1 τόνο πάστα να δουλεύει με 200 κιλά είναι κατασπατάληση ενέργειας. Δεύτερον δημιουργεί πρόβλημα στον επόμενο παραγωγό γιατί δεν απομένει επαρκής χρόνος μάλαξης της ελιάς. Επίσης πολύ απλά γιατί τα περισσότερα ελαιοτριβεία λειτουργούν με σύστημα συνεχόμενης παραγωγής. Το λάδι για να βγει από το decanter θέλει άλλο λάδι από "πίσω" για να το σπρώξει έξω, έτσι ο πρώτος πελάτης πέρνει κάποια κιλά από τον τελευταίο πελάτη της προηγούμενης μέρας και ο επόμενος πελάτης κάποια κιλά από τον πρώτο και ούτω καθεξής. Το πρόβλημα με αυτή την διαδικασία είναι ότι η "αλλαγή" πελάτη είναι κάτι που το κάνεις βάση εμπειρίας παρακολουθώντας την είσοδο και τις εξόδους του decanter για το πότε πρέπει να γίνει. Όταν η ποσότητα στον μαλακτήρα είναι αρκετή, έχεις άπλετο χρόνο να κανεις όλα τα απαραίτητα για να διασφαλίσεις ότι ο κάθε παραγωγός δεν αδικείται. Φυσικά όταν έχεις δύο decanter να δουλεύουν παράλληλά και έχεις διορθώσει ταυτόχρονα κάποια μικροπρόβληματα στο ένα αυξάνοντας την ταχύτητα επεξεργασίας στο maximum, τα 300 κιλά που είχαμε βάλει ως ελάχιστιο όριο έπρεπε να γίνουν 500, μέχρι να πας στους διαχωρηστήρες αφου άλλαξες τον μαλακτήρα έπρεπε να ξανατρέξεις στους μαλακτήρες γιατι είχε αδειάσει ήδη, να αλλάξεις στον επόμενο μαλακτήρα και ταυτόχρονα να δώσεις εντολή στους φορτωτές να βάλουν τις επόμενες ελιές να γεμίσει ο άδειος και να ξανατρέξεις στο decanter μπας και προλάβεις να καταλάβεις πότε πρέπει να "σκάσεις" τους διαχωρηστήρες. Οπότε αν έχετε λίγες ελιές βρείτε και άλλο μικροπαραγωγό και ενωστε τις δυνάμεις σας. Επίσης σε ένα σωστό ελαιοτριβείο μπορείτε να ειδοποιήσετε τον ιδιοκτήτη από πριν και αυτός θα φροντίσει να σας βρει και άλλους για να πατήσετε τις ελιές μαζί.
Υπάρχει και η διακοπτόμενη παραγωγή, όπου με κάθε αλλάγη παραγωγού "σκάμε" το decanter και ο κάθε παραγωγός παίρνει το "δικό" του λάδι, με μεγάλο μειονέκτημα τον μεγαλύτερο χρόνο επεξεργασίας με αποτέλεσμα μεγαλύτερο κόστος και επιβάρυνση στον παραγωγό.
Τώρα, γιατί οι παραγωγοί και οι καταναλωτές γίνονται έρμαια των λαδέμπορων που δρουν δεκαετίες ασύδοτα, τα παράπονα σας στους τσιπροανδρουλομητσοτάκηδες (12+ euro για λάδι που αγόρασαν πέρσι με 3 μουαχαχαχαχα)
Υγ Με έξι ευρώ να δώσω το λάδι μου είμαι υπερκερδισμένος , δυστηχώς δεν έχω ελιές φέτος και το λάδι που έχω από πέρσι φτάνει για προσωπική χρήση και για να δώσω κάνα τενεκέ δώρο σε φίλο που έχει ανάγκη.
Υγ2 1 στρέμμα φυτεμένα λαχανικά πήραν τον πούλο μαζί με αλλά 4 στρέμματα οργωμένα έτοιμα για φύτευση που γαμεύθηκαν τελείως, ε... συγνώμη, ξεπλύθηκαν εννοούσα.
Υγ3 Το μαντρί πλημμύρησε, τα ζώα σώθηκαν (αγκαλιά με το ζόρι τα έβγαλα γιατί είχαν κλάσει μέντες και προτιμούσαν την "ασφάλεια" της εσωτερικής πισίνας) και μόλις τα πήγα στο πιο ψηλό σημείο πλακωθήκαν στη βοσκή, δε πα να βρέχει
Υγ4 Με τον Elias πλημμύρισε ξανά το μαντρί, αλλά αυτή τη φορά τα πρόβατα δίχως δισταγμό με ακολούθησαν στην ασφάλεια του "καλού" βοσκότοπου και φυσικά πλακώθηκαν ξανά στο φαί μέσα στον κακό χαμό. Ένα στιγμιαίο αίσθημα χαράς αντικαταστάθηκε γρήγορα με απογοήτευση θλιψη και όργή συνειδητοποιώντας τον πόνο και τη καταστροφή που γινόταν εκείνη τη στιγμή σε ένα σωρό άλλους ανθρωπους.
Υγ5 Δεν ξέρω πια αν έχει νόημα να πολεμήσεις πια για αυτό τον τόπο.
Υγ6 20 μέρες ξύνανε τα αρχίδια τους και βάλαν 2 μηχανήματα να καθαρίσουν τα ρέματα του Βόλου και της Αγριάς (κοντά στους οικισμούς γιατί παραπάνω........) μια μέρα πριν την επανάληψη του μαθήματος της φύσης. Δημοτική, περιφερειακή και νομαρχιακή αρχή στη ΦΥΛΑΚΗ ΤΩΡΑ.
υγ7 Τα ρέματα είναι φυσικά σε άθλια κατάσταση πια (γεμάτα πεσμένα πλατάνια και ογκόλιθους) ακαθάριστα χρόνια τώρα, και με επερχόμενο βαρύ χειμώνα στη Μαγνησία (η κάρλα επέστρεψε δριμύτερη μαζί με το μικροκλήμα της, άλλωστε "το αισθάνομαι") θα κλάψουν μανούλες.
υγ8 Ωχ ναι, για το λάδι είναι το νήμα οπότε φάε λάδι και έλα βράδυ.
H μόνη διαφορά ψυχρής και θερμής έκθλιψης είναι η θερμοκρασία του νερού που θα μπει στους μαλακτήρες στο decanter και στους διαχωριστήρες, καθώς και πόσο θα παραμείνει η πάστα στους μαλακτήρες. Τα μηχανήματα και η διαδικασία παραμένουν τα ίδια. Τα πλεονεκτήματα της ψυχρής έκθλιψης είναι κυριώς στο ότι διατηρούνται καλύτερα τα αντιοξειδωτικά, οι φαινόλες και οι αρωματικές και γευστικές ουσίες, τα οφέλη στην οξύτητα είναι μικρά. Μειονεκτήματα είναι ότι χάνεις μια σχετικά μικρή ποσότητα λαδιού αλλά κυριώς ότι είναι ποιο εύκολο να δημιουργηθεί πρόβλημα στη διαδικάσία ειδικά αν έχεις παλαιότερα μηχανήματα.
Γιατί τα ελαιοτρίβεία δεν δέχονται μικρες ποσότητες ελιών? Πρώτον, το να έχω ένα μαλακτήρα που χωρά σχεδόν 1 τόνο πάστα να δουλεύει με 200 κιλά είναι κατασπατάληση ενέργειας. Δεύτερον δημιουργεί πρόβλημα στον επόμενο παραγωγό γιατί δεν απομένει επαρκής χρόνος μάλαξης της ελιάς. Επίσης πολύ απλά γιατί τα περισσότερα ελαιοτριβεία λειτουργούν με σύστημα συνεχόμενης παραγωγής. Το λάδι για να βγει από το decanter θέλει άλλο λάδι από "πίσω" για να το σπρώξει έξω, έτσι ο πρώτος πελάτης πέρνει κάποια κιλά από τον τελευταίο πελάτη της προηγούμενης μέρας και ο επόμενος πελάτης κάποια κιλά από τον πρώτο και ούτω καθεξής. Το πρόβλημα με αυτή την διαδικασία είναι ότι η "αλλαγή" πελάτη είναι κάτι που το κάνεις βάση εμπειρίας παρακολουθώντας την είσοδο και τις εξόδους του decanter για το πότε πρέπει να γίνει. Όταν η ποσότητα στον μαλακτήρα είναι αρκετή, έχεις άπλετο χρόνο να κανεις όλα τα απαραίτητα για να διασφαλίσεις ότι ο κάθε παραγωγός δεν αδικείται. Φυσικά όταν έχεις δύο decanter να δουλεύουν παράλληλά και έχεις διορθώσει ταυτόχρονα κάποια μικροπρόβληματα στο ένα αυξάνοντας την ταχύτητα επεξεργασίας στο maximum, τα 300 κιλά που είχαμε βάλει ως ελάχιστιο όριο έπρεπε να γίνουν 500, μέχρι να πας στους διαχωρηστήρες αφου άλλαξες τον μαλακτήρα έπρεπε να ξανατρέξεις στους μαλακτήρες γιατι είχε αδειάσει ήδη, να αλλάξεις στον επόμενο μαλακτήρα και ταυτόχρονα να δώσεις εντολή στους φορτωτές να βάλουν τις επόμενες ελιές να γεμίσει ο άδειος και να ξανατρέξεις στο decanter μπας και προλάβεις να καταλάβεις πότε πρέπει να "σκάσεις" τους διαχωρηστήρες. Οπότε αν έχετε λίγες ελιές βρείτε και άλλο μικροπαραγωγό και ενωστε τις δυνάμεις σας. Επίσης σε ένα σωστό ελαιοτριβείο μπορείτε να ειδοποιήσετε τον ιδιοκτήτη από πριν και αυτός θα φροντίσει να σας βρει και άλλους για να πατήσετε τις ελιές μαζί.
Υπάρχει και η διακοπτόμενη παραγωγή, όπου με κάθε αλλάγη παραγωγού "σκάμε" το decanter και ο κάθε παραγωγός παίρνει το "δικό" του λάδι, με μεγάλο μειονέκτημα τον μεγαλύτερο χρόνο επεξεργασίας με αποτέλεσμα μεγαλύτερο κόστος και επιβάρυνση στον παραγωγό.
Τώρα, γιατί οι παραγωγοί και οι καταναλωτές γίνονται έρμαια των λαδέμπορων που δρουν δεκαετίες ασύδοτα, τα παράπονα σας στους τσιπροανδρουλομητσοτάκηδες (12+ euro για λάδι που αγόρασαν πέρσι με 3 μουαχαχαχαχα)
Υγ Με έξι ευρώ να δώσω το λάδι μου είμαι υπερκερδισμένος , δυστηχώς δεν έχω ελιές φέτος και το λάδι που έχω από πέρσι φτάνει για προσωπική χρήση και για να δώσω κάνα τενεκέ δώρο σε φίλο που έχει ανάγκη.
Υγ2 1 στρέμμα φυτεμένα λαχανικά πήραν τον πούλο μαζί με αλλά 4 στρέμματα οργωμένα έτοιμα για φύτευση που γαμεύθηκαν τελείως, ε... συγνώμη, ξεπλύθηκαν εννοούσα.
Υγ3 Το μαντρί πλημμύρησε, τα ζώα σώθηκαν (αγκαλιά με το ζόρι τα έβγαλα γιατί είχαν κλάσει μέντες και προτιμούσαν την "ασφάλεια" της εσωτερικής πισίνας) και μόλις τα πήγα στο πιο ψηλό σημείο πλακωθήκαν στη βοσκή, δε πα να βρέχει
Υγ4 Με τον Elias πλημμύρισε ξανά το μαντρί, αλλά αυτή τη φορά τα πρόβατα δίχως δισταγμό με ακολούθησαν στην ασφάλεια του "καλού" βοσκότοπου και φυσικά πλακώθηκαν ξανά στο φαί μέσα στον κακό χαμό. Ένα στιγμιαίο αίσθημα χαράς αντικαταστάθηκε γρήγορα με απογοήτευση θλιψη και όργή συνειδητοποιώντας τον πόνο και τη καταστροφή που γινόταν εκείνη τη στιγμή σε ένα σωρό άλλους ανθρωπους.
Υγ5 Δεν ξέρω πια αν έχει νόημα να πολεμήσεις πια για αυτό τον τόπο.
Υγ6 20 μέρες ξύνανε τα αρχίδια τους και βάλαν 2 μηχανήματα να καθαρίσουν τα ρέματα του Βόλου και της Αγριάς (κοντά στους οικισμούς γιατί παραπάνω........) μια μέρα πριν την επανάληψη του μαθήματος της φύσης. Δημοτική, περιφερειακή και νομαρχιακή αρχή στη ΦΥΛΑΚΗ ΤΩΡΑ.
υγ7 Τα ρέματα είναι φυσικά σε άθλια κατάσταση πια (γεμάτα πεσμένα πλατάνια και ογκόλιθους) ακαθάριστα χρόνια τώρα, και με επερχόμενο βαρύ χειμώνα στη Μαγνησία (η κάρλα επέστρεψε δριμύτερη μαζί με το μικροκλήμα της, άλλωστε "το αισθάνομαι") θα κλάψουν μανούλες.
υγ8 Ωχ ναι, για το λάδι είναι το νήμα οπότε φάε λάδι και έλα βράδυ.
