hellegennes έγραψε: 26 Απρ 2023, 16:42
Bic έγραψε: 26 Απρ 2023, 16:19
Οι συγκρίσεις, αγαπητέ Χέλη, δεν είναι ανάγκη να είναι μεταξύ ίσων πραγμάτων πάντα.
Είναι ανάγκη να είναι στο ίδιο επίπεδο. Π.χ. όταν συγκρίνεις έναν υπολογιστή με έναν εγκέφαλο βρίσκεσαι χοντρικά στο ίδιο επίπεδο, ενώ αν συγκρίνεις μια μνήμη ram με τον εγκέφαλο δεν βρίσκεσαι στο ίδιο επίπεδο. Δεν χρειάζεται να είναι απόλυτες οι αναλογίες, χρειάζεται να δουλεύουν μέσα στα ίδια όρια περιγραφής.
Bic έγραψε: 26 Απρ 2023, 16:19Εξαρτάται τι θέλεις να δείξεις. Πολλές φορές είναι κατ' αναλογία, και κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους και πάλι. Επειδή όμως το ανέφερες, λέω να το κάνω ένα mental bookmark αυτό, για την επόμενη φορά που θα κάνεις κάτι αντίστοιχο.
Ποτέ δηλαδή. Μόνο σαν ειρωνεία θα με δεις να το κάνω.
Bic έγραψε: 26 Απρ 2023, 16:19Αν το δεις αντίστροφα όμως το πράμα, εσύ εδώ τι κάνεις; Παραθέτεις κάποια επιχειρήματα, για να δείξεις ότι η εκμάθηση της γλώσσας είναι δυσκολότερη από την αντίστοιχη του σκακιού, άρα το παράδειγμά μου ήταν άκυρο. Καλά, την τρίτη παράγραφό σου ούτε καν την δίνω σημασία, ζητώ να διαγραφεί από τα πρακτικά της αίθουσας, ως άλλη μια Χελίστικη άσχετη προσέγγιση του θέματος μέσω φαμφαρολογίας, αλλά τέλος πάντων. Για να επιστρέψω όμως, μας λες ότι η γλώσσα μαθαίνεται πιο δύσκολα από το σκάκι, έτσι;
Δεν είναι τόσο obvious, μάλλον, γιατί εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις τι σημαίνει επίπεδο σύγκρισης. Η γλώσσα είναι πολύ μα πολύ πιο πολύπλοκη συνολικά. Άλλο η δυσκολία στην εκμάθηση των κανόνων (που επίσης είναι εξαιρετικά πιο πολύπλοκοι) και άλλο το σώμα των κανόνων, που είναι τεράστιο και δαιδαλώδες. Δεν είναι απλώς πιο δύσκολο να μάθεις τους κανόνες, είναι πολλοί περισσότεροι. Χρειάζονται χρόνια για να μάθεις να χρησιμοποιείς μια γλώσσα.
Αν θες μια πρόχειρη αντιστοιχία κανόνα, τούτο το πιόνι λέγεται πύργος, κινείται σε ευθείες γραμμές όσα κουτάκια θέλεις, προς 4 δυνατές κατευθύνσεις, εφόσον δεν μπλοκάρεται από δικό σου πιόνι ή μπορεί να σταματήσει στην θέση πιονιού του αντιπάλου, καίγοντάς το. Το "περιστέρι" είναι ουσιαστικό. Τα ουσιαστικά έχουν 3 γένη, 4 πτώσεις, 2 αριθμούς, κάποια απαντούν σε πάνω από ένα γένος, χωρίζονται σε ισοσύλλαβα και ανισοσύλλαβα, σε οξύτονα, παροξύτονα και προπαροξύτονα, σε διαφορετικές κλίσεις με βάση την κατάληξη, σε αυτά που κατεβάζουν τον τόνο κατά την κλίση και σ' αυτά που όχι, σ' αυτά που έχουν ανώμαλο σχηματισμό, σ' αυτά που έχουν εξαίρεση στην κατάληξη, σ' αυτά που έχουν δυο τύπους κλίσης, στα κύρια, τα αφηρημένα, τα περιληπτικά, συντάσσονται με άρθρο στην ίδια πτώση, μπορούν να είναι υποκείμενα ή αντικείμενα, φραστικά σύνολα, ρηματικά σύνολα, κτλ, κτλ, κτλ.
Εκτός δηλαδή από την πολυπλοκότητα των ίδιων των κανόνων, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός κανόνων για κάθε τι. Η γλώσσα είναι σαν εργαλείο εξαιρετικά πολύπλοκη, το σκάκι είναι πάρα πολύ απλό.
Bic έγραψε: 26 Απρ 2023, 16:19Για σκέψου το λίγο αυτό, μήπως αφορά και άλλα πράματα που είναι πολύ πιο εύκολα από την γλώσσα ή τα μαθηματικά ή τη φυσική, αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν ως μαθήματα. Λέω εγώ τώρα...
Ναι, για πες μερικά για να συζητήσουμε, γιατί δεν βρίσκομαι σε πλήρη ταύτιση με το πρόγραμμα σπουδών του σχολείου.
Λοιπόν, Μήτσο, για να το κλείνουμε επειδή ξεφύγαμε πολύ απ' το θέμα, αλλά και από το πώς θα ήθελα να εξελιχθεί η κουβέντα, δυστυχώς.
Το πρόβλημα είναι ότι πάλι κάπου χαθήκαμε στη μετάφραση (ξέρω, το ξανάπα και χθες αυτό για άλλο θέμα). Δεν συγκρίνω την αξία ή την δυσκολία που έχει ένα μάθημα όπως τα αρχαία, με το σκάκι. Γι' αυτό και σου είπα ότι κατ' αναλογία μια χαρά δουλεύει η σύγκριση. Πιάστηκα από την φράση σου που λες (στο περίπου) "θες 5 λεπτά να μάθεις τους κανόνες, και μετά ξεδιπλώνεις το ταλέντο σου, όλα όσα σου μάθουν από εκεί και ύστερα είναι μασημένη τροφή και έτοιμες παρτίδες". Και, απαντώντας σε αυτό, σου είπα ότι κάτι αντίστοιχο ισχύει για τα περισσότερα μαθήματα. "Μασημένη τροφή" (με την έννοια που το λες) σου δίνουν σχεδόν σε όλα, και για πολλά χρόνια κατά την εκπαίδευσή σου στο σχολείο. Δεν κάνεις εργαστηριακή έρευνα στο δημοτικό, στο γυμνάσιο κλπ, να πεις ότι ανακαλύπτεις κάτι καινούριο, υπάρχουσες γνώσεις σου μαθαίνουν και στις περισσότερες περιπτώσεις (πλην κάποιων λίγων που χρειάζεται και κριτική σκέψη ίσως), τις παπαγαλίζεις για να προχωρήσεις παρακάτω. Αυτή ήταν η σύγκριση που έκανα, στον
τρόπο εκμάθησης των δύο περιπτώσεων (ένα παιχνίδι, με τα γνωστά υπάρχοντα μαθήματα) και όχι στην πολυπλοκότητά τους ή στην έκταση των προϋπαρχόντων γνώσεων που έχουμε για το καθένα.
Αν δε αναλογιστείς για ποιες ηλικίες μιλάμε, δεν τίθεται καν θέμα εκμάθησης συστημάτων, στρατηγικών, απομνημόνευσης γνωστών παρτίδων κλπ, αλλά μια προσπάθεια να αναπτύξουν κάποια μικρά παιδιά
και έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, από αυτούς που ξέρουμε ήδη και εφαρμόζονται ως εκπαιδευτικές μέθοδοι. Οπότε, η σύγκριση μιας τέτοιας προσπάθειας που είναι να διδαχτούν τα πιτσιρίκια πώς λειτουργεί το (κάθε) σκάκι και πώς παίζεται μετά μεταξύ συμμαθητών, με το πώς μπορεί να εκπαιδεύεται ένας γουάναμπι Καρπόφ, νομίζω ότι είναι άκυρη. Που, όπως ξαναείπα, μπορεί και να μην αποδίδει τελικά μια τέτοια προσπάθεια. Προσωπικά δεν το ξέρω, η αίσθηση που έχω είναι πως οτιδήποτε μοιάζει να ακονίζει το μυαλό βοηθάει, αν όμως υπάρχει μια εμπεριστατωμένη μελέτη που δείχνει το αντίθετο για το σκάκι, απλά ζήτησα να δω κάτι σχετικό, επειδή το παρουσίασες ως κάποιο μη αμφισβητίσιμο αποτέλεσμα ερευνών.
Τώρα, για τα άλλα, με τις αντχομινιές και τα λινκς και τα ρέστα, προτιμώ να μην τα συζητήσω καθόλου. Τουλάχιστον όχι εδώ. Αν θες κι έχεις όρεξη (προσωπικά, και τουλάχιστον για σήμερα εγώ δεν έχω, αλλά δεν αρνούμαι να το συζητήσουμε κάποια στιγμή) μπορούμε να τα πούμε αλλού. Σε άλλο νήμα που θα αφορά αυτό και μόνο θες, κατ' ιδίαν θες (μια που δεν ξέρω πόσο αφορούν και τους υπόλοιπους τέτοια θέματα), όπου θες. Και να σου πω με λεπτομέρειες, που πιστεύω ότι κάνεις λάθος, αλλά και που βλέπω ότι έχεις δίκιο.
Αυτά.