Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://dev.phorum.com.gr/
wooded glade έγραψε: 23 Οκτ 2019, 04:33
Αν κάρφωσε τώρα κάποιον η Παπαδάκη πως αποδεικνύεται ;
Αν έσωσε κάποιον αποδεικνύεται αλλά αν κάρφωσε πως αποδεικνύεται ;
Πρέπει ουσιαστικά να έχουν πιάσει κάποιον, να εμφανιστώ εγώ μπροστά του ενώπιον του διοικητού των ες-ες και να του πω "εγώ σε κάρφωσα" και μετά αυτός ο κάποιος να κατορθώσει να επιζήσει για να το πει. Δύσκολο, γι αυτό και δεν υπάρχουν έγγραφα -ούτε του ΕΑΜ- που να αποδεικνύουν κάτι τέτοιο.
Προδότης του κράτους χ χαρακτηριζόταν κάποτε και οι έλληνες φίλοιταλοι . Έτσι τους λιποταχτες ιταλους που τους πρόσφερε ο λαός στέγη ,τροφή και δουλειά τους ονόμασαν αιχμαλώτους. Π ο υ λες κάποτε είχαμε αιχμαλώτους ιταλους στα βουνά ,να δουλεύουν στα χωράφια και στα ζώα. Λέγεται πόλεμος . Τώρα πόσον ηθικιαν ήταν η Παπαδακη δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Εικάζω ότι εάν ήταν πλύστρα δε θα είχε τέτοιους θαυμαστές , νομίζω ότι το επάγγελμα του ηθοποιού σε μία περίοδο τέτοια είναι ούτως ή άλλως προκλητικό . Φανταχτερά κουστούμια όσον ο λα ο ς φορουσε μπαλωμενα . Το να την κατηγορούν ότι δε κατανοούσε την κατάσταση του λαού αμέσως , αμέσως καταρρίπτεται ο μύθος για π προδοσία ,είναι η τριπλά τέτοια από ελλειπή επιχειρήματα. Ο λαός πεινουσε και αυτή διασκέδαζε λένε τους γερμανούς. Στο σήμερα λοιπόν ι για παράδειγμα έχω την πολυτέλεια να κάνω τρεις μήνες διακοπές,σημαινει κάτι για τον εργαζόμενο σε εταιρεία που δουλεύει υπερωριες και βλέπει εμένα σαν Ταξικο εχθρό . Θα πουν μου άξιζε εάν με βρουν τεμαχισμένη; Έχω γεμάτο το ψυγείο μου και τα ντουλάπια μου πεινάει ο κόσμος. Τι να κάνω να πεινασω και εγώ; Να πεινασω! Τι λέει μετά ο ψυχίατρος; Νευρική ανορεξία. Ο ψωμις και ελιας μετά θα το αποδώσει στην καπιταλιστική κοινωνία και στα μοντέλα πρότυπα. Είχε να φάει την κατηγορούν .
wooded glade έγραψε: 23 Οκτ 2019, 04:33
Αν κάρφωσε τώρα κάποιον η Παπαδάκη πως αποδεικνύεται ;
Αν έσωσε κάποιον αποδεικνύεται αλλά αν κάρφωσε πως αποδεικνύεται ;
Πρέπει ουσιαστικά να έχουν πιάσει κάποιον, να εμφανιστώ εγώ μπροστά του ενώπιον του διοικητού των ες-ες και να του πω "εγώ σε κάρφωσα" και μετά αυτός ο κάποιος να κατορθώσει να επιζήσει για να το πει. Δύσκολο, γι αυτό και δεν υπάρχουν έγγραφα -ούτε του ΕΑΜ- που να αποδεικνύουν κάτι τέτοιο.
Προδότης του κράτους χ χαρακτηριζόταν κάποτε και οι έλληνες φίλοιταλοι . Έτσι τους λιποταχτες ιταλους που τους πρόσφερε ο λαός στέγη ,τροφή και δουλειά τους ονόμασαν αιχμαλώτους. Π ο υ λες κάποτε είχαμε αιχμαλώτους ιταλους στα βουνά ,να δουλεύουν στα χωράφια και στα ζώα. Λέγεται πόλεμος . Τώρα πόσον ηθικιαν ήταν η Παπαδακη δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Εικάζω ότι εάν ήταν πλύστρα δε θα είχε τέτοιους θαυμαστές , νομίζω ότι το επάγγελμα του ηθοποιού σε μία περίοδο τέτοια είναι ούτως ή άλλως προκλητικό . Φανταχτερά κουστούμια όσον ο λα ο ς φορουσε μπαλωμενα . Το να την κατηγορούν ότι δε κατανοούσε την κατάσταση του λαού αμέσως , αμέσως καταρρίπτεται ο μύθος για π προδοσία ,είναι η τριπλά τέτοια από ελλειπή επιχειρήματα. Ο λαός πεινουσε και αυτή διασκέδαζε λένε τους γερμανούς. Στο σήμερα λοιπόν ι για παράδειγμα έχω την πολυτέλεια να κάνω τρεις μήνες διακοπές,σημαινει κάτι για τον εργαζόμενο σε εταιρεία που δουλεύει υπερωριες και βλέπει εμένα σαν Ταξικο εχθρό . Θα πουν μου άξιζε εάν με βρουν τεμαχισμένη; Έχω γεμάτο το ψυγείο μου και τα ντουλάπια μου πεινάει ο κόσμος. Τι να κάνω να πεινασω και εγώ; Να πεινασω! Τι λέει μετά ο ψυχίατρος; Νευρική ανορεξία. Ο ψωμις και ελιας μετά θα το αποδώσει στην καπιταλιστική κοινωνία και στα μοντέλα πρότυπα. Είχε να φάει την κατηγορούν .
Δεν έχει σχέση με ψυγεία η υπόθεση.
Όποιος δεν ήταν με το ΕΑΜ κινδύνευε να τον εκτελέσουν ανεξαρτήτως ψυγείου που είχε στο σπίτι του.
Η Παπαδάκη όμως παρ' όλο το θόρυβο που είχε δημιουργηθεί ήταν δημοφιλής στο λαό.
Αν την θεωρούσαν καπό των ναζί δεν θα ήταν δημοφιλής, διότι και μετά τα Δεκεμβριανά οι ναζί κάθε άλλο παρά δημοφιλείς ήταν βέβαια και αρκετοί από αυτούς που κρατούντο εκτελέσθηκαν.
Γι αυτό την έψαχναν και υπήρχε αγωνία μέχρι τον Φεβρουάριο που βρέθηκε το πτώμα της.
Η δολοφονία έγινε εν βρασμώ ψυχής, ήταν όμως όλο το ΕΑΜ μέσα στη δολοφονία και όχι μόνο ο Ορέστης ή δήθεν Ορέστης. Πως δηλαδή την απήγαγε ο Ορέστης - δεν στέκουν αυτά.
Re: Ελένη Παπαδάκη - η δολοφονία
Δημοσιεύτηκε: 23 Οκτ 2019, 08:27
από Maspoli
zteo έγραψε: 22 Οκτ 2019, 09:12
Κοιτα η δολοφονια της μπορει να ηταν λαθος
Αηδίες. Συγγνώμη αλλά αυτά είναι αηδίες.
Η ύψωση του τσεκουριού (αφήνω στην άκρη τις αηδίες περί βιασμού που γεννά η φαντασία ορισμένων) και η κατάπτωσή του επί της κεφαλής αποτελεί μια δίκαιη τιμωρία (οι λιγοστές σφαίρες είναι για τους εχθρούς, δεν είναι για τα σκουλήκια που ήταν συνεργάτες του εχθρού ή κολαούζοι των συνεργατών). Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα. Μια πράξη από εκείνες που με τον κατάλληλο χειρισμό και προβολή μπορούν να εκτονώσουν μια κατάσταση και να μην την αφήσουν να διαχυθεί σε πιο χαμηλά στρώματα. Δέκα Παπαδάκηδες και Παπαδάκισες να είχαν εκτελεστεί τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του 1944 και αρκετά πράγματα μπορεί να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Ο μόνος λόγος που δε λέω "να αγιάσει το χέρι του Ορέστη" είναι ότι έχω βάσιμους λόγους (και προσωπικούς) να υποθέτω ότι είχε ευθύνη (είτε φυσική, είτε ως προϊστάμενος) για υπερβάσεις που έγιναν. Υπερβάσεις ίσως άλλης φύσης και σίγουρα διαφορετικής έντασης από αυτές που του καταλογίζονται, υπερβάσεις όμως στις οποίες ένα κίνημα που θέλει να λέγεται λαϊκό, οφείλει να είναι αμείλικτο. Γι' αυτό και την πέρα για πέρα δίκαια εκτέλεση της εν λόγω, δεν τη θεωρώ ως "πράξη Ορέστη". Ο Ορέστης απλά τη σφετερίστηκε.
Re: Ελένη Παπαδάκη - η δολοφονία
Δημοσιεύτηκε: 23 Οκτ 2019, 08:50
από plouf
wooded glade έγραψε: 23 Οκτ 2019, 04:33
Αν κάρφωσε τώρα κάποιον η Παπαδάκη πως αποδεικνύεται ;
Αν έσωσε κάποιον αποδεικνύεται αλλά αν κάρφωσε πως αποδεικνύεται ;
Πρέπει ουσιαστικά να έχουν πιάσει κάποιον, να εμφανιστώ εγώ μπροστά του ενώπιον του διοικητού των ες-ες και να του πω "εγώ σε κάρφωσα" και μετά αυτός ο κάποιος να κατορθώσει να επιζήσει για να το πει. Δύσκολο, γι αυτό και δεν υπάρχουν έγγραφα -ούτε του ΕΑΜ- που να αποδεικνύουν κάτι τέτοιο.
Ενδιαφεροντα τα οσα λες παραπανω και σε αυτο το ποστ εδω.
Λιγο πολυ θα ηταν γνωστο οτι καποιοι συναδελφοι της στο εθνικο θεατρο θα ηταν ενταγμενοι στο ΕΑΜ
δεν πιστευω οτι θα το κρατουσαν κρυφο και φυσικα θα το γνωριζαν και αλλοι σε εκεινο το χωρο προφανως.
Οπως εγραψες παρα πανω στο προηγουμενο ποστ η ιδια δεν αρνηθηκε οτι ειχε σχεσεις με τον Ραλλη και
συχνα τον εβλεπε.
Δεν ξερω βεβαια ποιες ηταν οι συγκυριες που την εφεραν να εγλωβισθει(?) να παραμεινει με την θεληση της(?)
σε εαμοκρατουμενη περιοχη των Αθηνων.Η ιδια μπορει να μην πιστευε οτι εκανε κατι κακο που σχετιζεται με τον Ραλλη
Εφοσον ισχυουν και τα οσα γραφω και παραπανω τοτε τι ειναι αυτο που την εκανε να πιστευει οτι δεν θα στοχοποιηθει?
Πραγματικα δεν ξερω.
Και μονο που την βλεπαν με τον Ραλλη αυτο ηταν αρκετο για να εχει το τελος που ειχε δυστυχως.
Καταλαβαινεις νομιζω τι θελω να πω ο Ραλλης δεν ηταν ενας τυχαιος αλλα ο δωσιλογος πρωθυπουργος.
Τα υπολοιπα ειναι να χαμε να λεγαμε.
Re: Ελένη Παπαδάκη - η δολοφονία
Δημοσιεύτηκε: 23 Οκτ 2019, 09:01
από Athos
Maspoli έγραψε: 23 Οκτ 2019, 08:27
Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα.
είσαι για ψυχιατρείο.
Πώς θα γίνει μια αγνή πράξη να σταματήσεις να υπάρχεις ;
zteo έγραψε: 22 Οκτ 2019, 09:12
Κοιτα η δολοφονια της μπορει να ηταν λαθος
Αηδίες. Συγγνώμη αλλά αυτά είναι αηδίες.
Η ύψωση του τσεκουριού (αφήνω στην άκρη τις αηδίες περί βιασμού που γεννά η φαντασία ορισμένων) και η κατάπτωσή του επί της κεφαλής αποτελεί μια δίκαιη τιμωρία (οι λιγοστές σφαίρες είναι για τους εχθρούς, δεν είναι για τα σκουλήκια που ήταν συνεργάτες του εχθρού ή κολαούζοι των συνεργατών). Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα. Μια πράξη από εκείνες που με τον κατάλληλο χειρισμό και προβολή μπορούν να εκτονώσουν μια κατάσταση και να μην την αφήσουν να διαχυθεί σε πιο χαμηλά στρώματα. Δέκα Παπαδάκηδες και Παπαδάκισες να είχαν εκτελεστεί τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του 1944 και αρκετά πράγματα μπορεί να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Ο μόνος λόγος που δε λέω "να αγιάσει το χέρι του Ορέστη" είναι ότι έχω βάσιμους λόγους (και προσωπικούς) να υποθέτω ότι είχε ευθύνη (είτε φυσική, είτε ως προϊστάμενος) για υπερβάσεις που έγιναν. Υπερβάσεις ίσως άλλης φύσης και σίγουρα διαφορετικής έντασης από αυτές που του καταλογίζονται, υπερβάσεις όμως στις οποίες ένα κίνημα που θέλει να λέγεται λαϊκό, οφείλει να είναι αμείλικτο. Γι' αυτό και την πέρα για πέρα δίκαια εκτέλεση της εν λόγω, δεν τη θεωρώ ως "πράξη Ορέστη". Ο Ορέστης απλά τη σφετερίστηκε.
αφηνεις τα περι βιασμου
αμ μπορει να κανουν τετοια οι αγωνισταρες?? ε ρε οπαδα και ποσα βγηκαν
και μαζι με την παπαδακη ηταν νεα γυναικα 7 μηνων εγγυος και αυτή δολοφονηθηκε ρε βροντόσαυρε
που πατε τελειωσαν τα παραμυθια
Re: Ελένη Παπαδάκη - η δολοφονία
Δημοσιεύτηκε: 23 Οκτ 2019, 09:10
από run
ανθρωποι που δικαιολογουν και σκεπαζουν τα 20μυρια δολοφονιες του σταλιν
Maspoli έγραψε: 23 Οκτ 2019, 08:27
Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα.
είσαι για ψυχιατρείο.
Πώς θα γίνει μια αγνή πράξη να σταματήσεις να υπάρχεις ;
Όταν βλακάκο ο κάθε Νίκος Δήμου ξανακαταγγείλει ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας τα συμβάντα πχ κατά την Άλωση της Τριπολιτσάς (πράξεις κάτι χιλιάδες φορές σκληρότερες και αρκετά λιγότερο δικαιολογημένες), μη λησμονήσεις να ενώσεις τη φωνή σου μαζί του. Το ίδιο και κάτι άλλοι και άλλες...
Μέχρι τότε η πραγματικότητα είναι ότι η απέχθεια για την ΕΠ μεταξύ όσων έζησαν τότε, χωρίς να γίνουν δωσίλογοι, ήταν διαπαραταξιακή. Κάτι πάνω στο οποίο επιμένετε να συμπεριφέρεστε σα στρουθοκάμηλοι.
wooded glade έγραψε: 23 Οκτ 2019, 04:33
Αν κάρφωσε τώρα κάποιον η Παπαδάκη πως αποδεικνύεται ;
Αν έσωσε κάποιον αποδεικνύεται αλλά αν κάρφωσε πως αποδεικνύεται ;
Πρέπει ουσιαστικά να έχουν πιάσει κάποιον, να εμφανιστώ εγώ μπροστά του ενώπιον του διοικητού των ες-ες και να του πω "εγώ σε κάρφωσα" και μετά αυτός ο κάποιος να κατορθώσει να επιζήσει για να το πει. Δύσκολο, γι αυτό και δεν υπάρχουν έγγραφα -ούτε του ΕΑΜ- που να αποδεικνύουν κάτι τέτοιο.
Ενδιαφεροντα τα οσα λες παραπανω και σε αυτο το ποστ εδω.
Λιγο πολυ θα ηταν γνωστο οτι καποιοι συναδελφοι της στο εθνικο θεατρο θα ηταν ενταγμενοι στο ΕΑΜ
δεν πιστευω οτι θα το κρατουσαν κρυφο και φυσικα θα το γνωριζαν και αλλοι σε εκεινο το χωρο προφανως.
Οπως εγραψες παρα πανω στο προηγουμενο ποστ η ιδια δεν αρνηθηκε οτι ειχε σχεσεις με τον Ραλλη και
συχνα τον εβλεπε.
Δεν ξερω βεβαια ποιες ηταν οι συγκυριες που την εφεραν να εγλωβισθει(?) να παραμεινει με την θεληση της(?)
σε εαμοκρατουμενη περιοχη των Αθηνων.Η ιδια μπορει να μην πιστευε οτι εκανε κατι κακο που σχετιζεται με τον Ραλλη
Εφοσον ισχυουν και τα οσα γραφω και παραπανω τοτε τι ειναι αυτο που την εκανε να πιστευει οτι δεν θα στοχοποιηθει?
Πραγματικα δεν ξερω.
Και μονο που την βλεπαν με τον Ραλλη αυτο ηταν αρκετο για να εχει το τελος που ειχε δυστυχως.
Καταλαβαινεις νομιζω τι θελω να πω ο Ραλλης δεν ηταν ενας τυχαιος αλλα ο δωσιλογος πρωθυπουργος.
Τα υπολοιπα ειναι να χαμε να λεγαμε.
Δεν το βλέπω.
Έγινε μία πάνδημη κηδεία αλλά και πιό πριν που ήταν εξαφανισμένη όλος ο κόσμος έκλαιγε.
Δεν θα έκανε έτσι ο κόσμος για μία συνεργάτρια των Γερμανών, όσο και αν αυτή είχε πέσει στα χέρια του εχθρικού πλέον ΕΑΜ.
Είναι φανερό ότι αυτή πίστευε ότι θα εξηγούσε στο ΕΑΜ ότι όλα είναι μπούρδες -ίσως και να ήθελε να τα έχει καλά με όλες τις παρατάξεις- αλλά λογάριασε λάθος.
Δεν ξέρουμε τι έγινε ακριβώς.
Πως απήχθη από τα Πατήσια και την πήγαν στο Γαλάτσι.
Εδώ μας λένε ότι ο "Ορέστης" που ήταν παρών και στα Πατήσια ήταν ήδη υπό επιτήρηση.
Αντιφατικά πράγματα.
Ότι το μετάνοιωσε τελικά το ΚΚΕ, το μετάνοιωσε αλλά εκείνη την ώρα κάποιοι την ήθελαν νεκρή.
Μάλιστα δεν το ανακοίνωσαν "εκτελέσαμε την προδότρια Παπαδάκη" που θα είχε ευμενή απήχηση λες εσύ. Το έκρυψαν.
zteo έγραψε: 22 Οκτ 2019, 09:12
Κοιτα η δολοφονια της μπορει να ηταν λαθος
Αηδίες. Συγγνώμη αλλά αυτά είναι αηδίες.
Η ύψωση του τσεκουριού (αφήνω στην άκρη τις αηδίες περί βιασμού που γεννά η φαντασία ορισμένων) και η κατάπτωσή του επί της κεφαλής αποτελεί μια δίκαιη τιμωρία (οι λιγοστές σφαίρες είναι για τους εχθρούς, δεν είναι για τα σκουλήκια που ήταν συνεργάτες του εχθρού ή κολαούζοι των συνεργατών). Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα. Μια πράξη από εκείνες που με τον κατάλληλο χειρισμό και προβολή μπορούν να εκτονώσουν μια κατάσταση και να μην την αφήσουν να διαχυθεί σε πιο χαμηλά στρώματα. Δέκα Παπαδάκηδες και Παπαδάκισες να είχαν εκτελεστεί τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του 1944 και αρκετά πράγματα μπορεί να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Ο μόνος λόγος που δε λέω "να αγιάσει το χέρι του Ορέστη" είναι ότι έχω βάσιμους λόγους (και προσωπικούς) να υποθέτω ότι είχε ευθύνη (είτε φυσική, είτε ως προϊστάμενος) για υπερβάσεις που έγιναν. Υπερβάσεις ίσως άλλης φύσης και σίγουρα διαφορετικής έντασης από αυτές που του καταλογίζονται, υπερβάσεις όμως στις οποίες ένα κίνημα που θέλει να λέγεται λαϊκό, οφείλει να είναι αμείλικτο. Γι' αυτό και την πέρα για πέρα δίκαια εκτέλεση της εν λόγω, δεν τη θεωρώ ως "πράξη Ορέστη". Ο Ορέστης απλά τη σφετερίστηκε.
Εάν όμως είχε σώσει πολλούς Έλληνες όπως λέει ο Ελευθερίου
τότε δεν της άξιζε η εκτέλεση.
Re: Ελένη Παπαδάκη - η δολοφονία
Δημοσιεύτηκε: 23 Οκτ 2019, 11:44
από ΓΑΛΗ
Maspoli έγραψε: 23 Οκτ 2019, 08:27Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα. Μια πράξη από εκείνες που με τον κατάλληλο χειρισμό και προβολή μπορούν να εκτονώσουν μια κατάσταση και να μην την αφήσουν να διαχυθεί σε πιο χαμηλά στρώματα.
Πως δενότανε τ' ατσάλι.
Αναρωτιέμαι για το ποια είναι τα πιο χαμηλά στρώματα, όταν ήδη έχεις πιάσει πάτο αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Re: Ελένη Παπαδάκη - η δολοφονία
Δημοσιεύτηκε: 23 Οκτ 2019, 12:43
από Maspoli
Ζαποτέκος έγραψε: 23 Οκτ 2019, 11:37
Εάν όμως είχε σώσει πολλούς Έλληνες όπως λέει ο Ελευθερίου
τότε δεν της άξιζε η εκτέλεση.
Πολλούς ακούω και πολλούς δε βλέπω.
Ο Ελευθερίου στέκεται πολύ εχέμυθος ως προς αυτό (τουλάχιστον στο απόσπασμα που είδα). Γλύτωσε πολλούς η ΕΠ αλλά δεν αναφέρει τα ονόματα μερικών. Αναφέρεται μια ράφτρα που δε μπόρεσε να σώσει (ανώνυμη) η ΕΠ κι από εκεί ξεκίνησαν λέει όλα. Αναφέρει δυο γιους, ανώνυμοι κι αυτοί
αλλά είχαν κάνει λέει μεγάλες ζημιές στους Γερμανούς ... Είχαν λέει ανέβει στο βουνό αλλά οι ζημιές ήταν σε οχήματα ... (πολλά οχήματα θα κυκλοφορούσαν στο Βουνό). Αυτοί οι γιοι λέει την παρέδωσαν στον δήμιο. Τελικά "φταίνε" κυρίως οι γιοι (που ήταν βέβαια λεβέντες κατά τον Ελευθερίου), όχι κυρίως αυτή που τη ζήλευε;
Αναφέρει ότι έγιναν παραπάνω από μια συνελεύσεις του σωματείου εναντίον της αλλά δεν αναφέρει ότι το προεδρείο δεν ήταν το ίδιο (ούτε σε πρόσωπα, ούτε σε πολιτική απόχρωση) σε όλες τις συνελεύεσεις, παρόλο που οι κατηγορίες και τα σχόλια εναντίον της παρέμειναν τα ίδια...
Λοιπόν. Ο Ελευθερίου έγραψε ένα μυθιστόρημα. Ένα μυθιστόρημα που μπορεί να ξεκινά από πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα αλλά δεν ξεφεύγει από τα όρια του μυθιστορήματος. Παραμένει μυθιστόρημα παρά τις προθέσεις του συγγραφέα.
Η ΕΠ δεν παρουσιάστηκε ποτέ η ίδια να δώσει εξηγήσεις. Αν το έκανε, πιθανότατα δε θα γινόταν τίποτε (υπήρξε υπερβολική αφέλεια εκείνη την εποχή, ειδικά προς τους καλλιτέχνες). Δεν ήταν χαζή-ξιπασμένη ήταν. Θεωρούσε τον εαυτό της ανέγγιχτο από την "πλέμπα", την ίδια "πλέμπα" που την έβλεπε να ψοφολογά στους δρόμους της Αθήνας κι αυτή διασκέδαζε (με) τον Ράλλη και τους καταχτητές.
Maspoli έγραψε: 23 Οκτ 2019, 08:27Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα. Μια πράξη από εκείνες που με τον κατάλληλο χειρισμό και προβολή μπορούν να εκτονώσουν μια κατάσταση και να μην την αφήσουν να διαχυθεί σε πιο χαμηλά στρώματα.
Πως δενότανε τ' ατσάλι.
Αναρωτιέμαι για το ποια είναι τα πιο χαμηλά στρώματα, όταν ήδη έχεις πιάσει πάτο αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Δε φτάνει που δεν καταλαβαίνεις το προφανές, πετάς και άσχετα.
Το χαμηλά δεν αναφέρεται στο επίπεδο της ηθικής αλλά στην ταξική θέση.
Αν τιμωρούνταν παραδειγματικά κάποιοι λίγοι στην κορυφή της ταξικής ιεραρχίας, το πράγμα θα εκτονώνονταν και η σύγκρουση δε θα έφτανε στο επίπεδο της γειτονιάς ή του χωριού.
zteo έγραψε: 22 Οκτ 2019, 09:12
Κοιτα η δολοφονια της μπορει να ηταν λαθος
Αηδίες. Συγγνώμη αλλά αυτά είναι αηδίες.
Η ύψωση του τσεκουριού (αφήνω στην άκρη τις αηδίες περί βιασμού που γεννά η φαντασία ορισμένων) και η κατάπτωσή του επί της κεφαλής αποτελεί μια δίκαιη τιμωρία (οι λιγοστές σφαίρες είναι για τους εχθρούς, δεν είναι για τα σκουλήκια που ήταν συνεργάτες του εχθρού ή κολαούζοι των συνεργατών). Ήταν μια αγνή (με την έννοια της ανόθευτης) πράξη λαϊκής εκδίκησης και μάλιστα εξόχως συμβολικού χαρακτήρα. Μια πράξη από εκείνες που με τον κατάλληλο χειρισμό και προβολή μπορούν να εκτονώσουν μια κατάσταση και να μην την αφήσουν να διαχυθεί σε πιο χαμηλά στρώματα. Δέκα Παπαδάκηδες και Παπαδάκισες να είχαν εκτελεστεί τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του 1944 και αρκετά πράγματα μπορεί να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Ο μόνος λόγος που δε λέω "να αγιάσει το χέρι του Ορέστη" είναι ότι έχω βάσιμους λόγους (και προσωπικούς) να υποθέτω ότι είχε ευθύνη (είτε φυσική, είτε ως προϊστάμενος) για υπερβάσεις που έγιναν. Υπερβάσεις ίσως άλλης φύσης και σίγουρα διαφορετικής έντασης από αυτές που του καταλογίζονται, υπερβάσεις όμως στις οποίες ένα κίνημα που θέλει να λέγεται λαϊκό, οφείλει να είναι αμείλικτο. Γι' αυτό και την πέρα για πέρα δίκαια εκτέλεση της εν λόγω, δεν τη θεωρώ ως "πράξη Ορέστη". Ο Ορέστης απλά τη σφετερίστηκε.
ισως τελικα θα ηταν καλυτερα να κηρυχθεί παρανομο το κκε.
Ζαποτέκος έγραψε: 23 Οκτ 2019, 11:37
Εάν όμως είχε σώσει πολλούς Έλληνες όπως λέει ο Ελευθερίου
τότε δεν της άξιζε η εκτέλεση.
Πολλούς ακούω και πολλούς δε βλέπω.
Ο Ελευθερίου στέκεται πολύ εχέμυθος ως προς αυτό (τουλάχιστον στο απόσπασμα που είδα). Γλύτωσε πολλούς η ΕΠ αλλά δεν αναφέρει τα ονόματα μερικών. Αναφέρεται μια ράφτρα που δε μπόρεσε να σώσει (ανώνυμη) η ΕΠ κι από εκεί ξεκίνησαν λέει όλα. Αναφέρει δυο γιους, ανώνυμοι κι αυτοί
αλλά είχαν κάνει λέει μεγάλες ζημιές στους Γερμανούς ... Είχαν λέει ανέβει στο βουνό αλλά οι ζημιές ήταν σε οχήματα ... (πολλά οχήματα θα κυκλοφορούσαν στο Βουνό). Αυτοί οι γιοι λέει την παρέδωσαν στον δήμιο. Τελικά "φταίνε" κυρίως οι γιοι (που ήταν βέβαια λεβέντες κατά τον Ελευθερίου), όχι κυρίως αυτή που τη ζήλευε;
Αναφέρει ότι έγιναν παραπάνω από μια συνελεύσεις του σωματείου εναντίον της αλλά δεν αναφέρει ότι το προεδρείο δεν ήταν το ίδιο (ούτε σε πρόσωπα, ούτε σε πολιτική απόχρωση) σε όλες τις συνελεύεσεις, παρόλο που οι κατηγορίες και τα σχόλια εναντίον της παρέμειναν τα ίδια...
Λοιπόν. Ο Ελευθερίου έγραψε ένα μυθιστόρημα. Ένα μυθιστόρημα που μπορεί να ξεκινά από πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα αλλά δεν ξεφεύγει από τα όρια του μυθιστορήματος. Παραμένει μυθιστόρημα παρά τις προθέσεις του συγγραφέα.
Η ΕΠ δεν παρουσιάστηκε ποτέ η ίδια να δώσει εξηγήσεις. Αν το έκανε, πιθανότατα δε θα γινόταν τίποτε (υπήρξε υπερβολική αφέλεια εκείνη την εποχή, ειδικά προς τους καλλιτέχνες). Δεν ήταν χαζή-ξιπασμένη ήταν. Θεωρούσε τον εαυτό της ανέγγιχτο από την "πλέμπα", την ίδια "πλέμπα" που την έβλεπε να ψοφολογά στους δρόμους της Αθήνας κι αυτή διασκέδαζε (με) τον Ράλλη και τους καταχτητές.
Ο Ελευθερίου έγραψε "μυθιστόρημα" , αλλά μέχρι και τα ονόματα προσώπων σκέφτηκε να αλλάξει σε επανέκδοση για να μην πληγωθούν οι απόγονοι αυτών των προσώπων. Έκανε ουσιαστικά μεγάλη έρευνα.
Για την στάση της Παπαδάκη λέει Αρχίζοντας ο Μυράτ μας λέει ότι λίγο πριν αρχίσουν τα άγρια όργανα είπε στην Παπαδάκη να εξαφανιστεί «για να μην τη βρει κακό». Πώς γνώριζε ότι κινδύνευε; Εκείνη θύμωσε και τον αποπήρε. Μέγα και βλακώδες λάθος της. Υπολόγιζε ότι θα παρουσιαζόταν σε κάποιο «πολιτισμένο» δικαστήριο και με δυο δικηγόρους για να αποστομώσουν τους εχθρούς της, αν συνέβαινε κάτι άσχημο και παρατραβηγμένο.
Εκτός αυτού είχε ντοκουμέντα. Είχε σημειώματα και επιστολές για να τρέξει και να βοηθήσει. Πράγματι βοήθησε και έσωσε τριάντα δύο (32) κρατούμενους είτε από το εκτελεστικό απόσπασμα είτε να αποφυλακιστούν. Είχε επιστολές από τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό, τη συγγραφέα Λιλίκα Νάκου, τον ενδυματολόγο Αντώνη Φωκά. («Άραγε τους ξέρει κανείς σήμερα αυτούς τους ανθρώπους;) Είχε «άκρες». Κυρίως στον Αρχιεπίσκοπο, στο δήμαρχο Αθηναίων Γεωργάτο, στον ίδιο, το μισητό πρωθυπουργό Ράλλη, κολλητό φίλο του πατέρα της.
Δεν μπορεί να δίνει ακριβέσταστο αριθμό και να μην ξέρει ονοματεπώνυμα ή να μην βασίζεται σε κάποια πηγή. Ενδιαφέρον βέβαια θα ήταν να δούμε και τα ονόματα. Αλλά και μόνο έστω που υπάρχει η υποψία πως μπορεί να γλίτωσε ανθρώπους απ' τον θάνατο, δεν θα πρέπει να παίρνουμε οριστική θέση πως της άξιζε η εκτέλεση.
Τελικά τον Αύγουστο 3 εργαζόμενες γυναίκες κατέληξαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία, ενώ μια γυναίκα εργαζόμενη εκτελέστηκε από τις Κατοχικές δυνάμεις. ( Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα, Η Θεατρική σκηνή, 1941-1953 Δηώ Καγγελάρη Τόμος Γ', Μέρος Β' Κατοχή - Αντίσταση, 2007, εκδόσεις Βιβλιόραμα σελ 342 ) Αντίθετα, σύμφωνα με τον βιογράφο της Παπαδάκη, Πολύβιο Μαρσάν η Παπαδάκη πρωτοστάτησε στην προσπάθεια για την απελευθέρωση αυτών των εργαζομένων του Θεάτρου. ( Κόκκινος Δεκέμβρης Τάσος Κωστόπουλος Το ζήτημα της επαναστατικής βίας, εκδόσεις Βιβλιόραμα 2016 σελ 125. ) https://el.wikipedia.org/wiki/Ελένη_Παπαδάκη
