ΓΑΛΗ έγραψε: 25 Μαρ 2025, 21:32
Γιαννης- μελβουρνη έγραψε: 17 Μαρ 2025, 08:45
Και από το βιβλίο Φραγκενστάιν έμαθα ότι οι κοινωνίες δεν αποδέχονται την διαφορετικότητα.
Ελπίζω μόνο να αισθάνθηκες λίγο καλύτερα
Θέλω κάτι περισσότερο για να νοιώσω καλύτερα ή χειρότερα από τζιμπιτί κοπυπάστε.
Και δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με τη διαφορετικότητα, όταν δεν επιχειρεί χρησικτησία στον προσωπικό μου χώρο.
Όταν το επιχειρήσει, θα φάει πόρτα στην καλύτερη περίπτωση. Και μετά θα κλαίγεται στους κηδεμόνες της.
ΓΑΛΗ,
ευχαριστώ για την απάντηση – ήταν ό,τι πρέπει για να με βάλει σε σκέψεις. Όχι για το περιεχόμενο, αλλά για το πώς μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ένα δημόσιο φόρουμ είναι… προσωπικός του χώρος.
Την πρώτη φορά δεν σου απάντησα όπως σου άρμοζε – και ο λόγος ήταν απλός:
Κατάλαβα ότι το πρώτο σου μήνυμα ήταν καθαρά μια έκρηξη οργής. Δεν υπήρχε επιχείρημα, ούτε διάθεση συζήτησης. Γι’ αυτό και προτίμησα να σου απαντήσω ήρεμα, με σεβασμό.
Οπότε σ’ αυτό το post, δεν θα κάνω διάλογο – απλώς θα σου επισημάνω ότι το αφήγημά σου μπάζει από παντού.
Αλήθεια τώρα;
Μιλάμε για έναν ψηφιακό χώρο με χιλιάδες μέλη, διαφορετικές φωνές και απόψεις – και εσύ μιλάς για
“χρησικτησία”;
Σαν να μπήκε κάποιος στον κήπο σου και σου πήρε την καρέκλα.
Συγγνώμη που στο λέω έτσι απλά, αλλά forum δεν σημαίνει “σαλόνι”.
Δεν είναι ο προσωπικός σου καναπές για να απειλείς με
“πόρτες”.
Και μιας που το είπες – “
θα φάει πόρτα στην καλύτερη περίπτωση”…
Αν επιτρέπεις, τι ακριβώς θα γίνει «στη χειρότερη»;
Πραγματικά θα ήθελα μια εξήγηση. Όχι για μένα – αλλά για όποιον σε διαβάζει και δεν καταλαβαίνει αν μιλάς μεταφορικά ή κυριολεκτικά.
Το δε σχόλιο «
δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με τη διαφορετικότητα» πραγματικά με άφησε να κοιτάζω το ταβάνι.
Αν έπρεπε να το ζωγραφίσω, θα έβαζα τη λεζάντα:
«Δεν είμαι ρατσιστής, αλλά…»
Γιατί το “δέχομαι τη διαφορετικότητα” δεν έχει καμία αξία, όταν τη δέχεσαι μόνο μέσα στα όρια που εσύ ορίζεις.
Αυτό δεν λέγεται ανεκτικότητα. Λέγεται έλεγχος.
Και έλεγχος πάνω σε άλλους ανθρώπους – σε ένα δημόσιο φόρουμ – δεν έχεις κανένα δικαίωμα να ζητάς.
Και μετά το απογειώνεις:
“
Θα κλαίγεται στους κηδεμόνες της.”
Ας σου πω κάτι.
Το να εκφράζει κάποιος μια ιδέα, δεν σημαίνει ότι σου χρωστάει “καθήκον αποδοχής”.
Κι αν σε κάποιον δεν αρέσει αυτό που γράφεις, δεν σημαίνει ότι θα πάει να “κλαφτεί” πουθενά.
δεν ήξερα ότι προσφέρεις και ψυχανάλυση πακέτο με την ειρωνεία;
Ίσως το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ποιος “μπαίνει” στον χώρο σου, αλλά πόσο εσύ έχεις χτίσει τοίχους, ώστε να μην μπαίνει τίποτα που δεν σου μοιάζει.
Και μέσα σε τόσο τοίχο, χάνεται τελικά αυτό που λέμε διάλογος.
Την επόμενη φορά, μπορείς και καλύτερα
