Re: Ποιό είναι το μεγαλύτερο ρεζίλι στην πάστα.
Δημοσιεύτηκε: 27 Φεβ 2019, 21:28
Ψυχολογικοί παράγοντες = νευρώνες = βιολογικό.
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Ψυχολογικοί παράγοντες = νευρώνες = βιολογικό.
δεν τα πάω καλά με αυτούς τους αναγωγισμούς.
Σε όλα τα πράγματα ο άνθρωπος εισήγαγε την αισθητική, για να μπορεί όχι απλώς να διεκπεραιώνει μια ανάγκη, αλλά και να τον διασκεδάζει συναισθηματικά. Κι όταν λέμε διασκέδαση, εννοούμε παιχνίδι συνειρμών που μας παρέχει η αποθήκη. Όσο πιο δουλεμένη η αποθήκη και πλούσια, τόσο πιο πολύ δουλεύει το μυαλό την ώρα που το στομάχι ζητάει, κι όταν το στομάχι ζητά, η αποθήκη δίνει εντολή να συνδυάσουμε την πείνα με τη μνήμη και την ιδέα. Ο τσομπάνης έχει μια γκλίτσα να επιβιώσει, αλλά τη σκαλίζει για να την κάνει όμορφη. Κάτι πιο περίπλοκο συμβαίνει στη γεύση. Η πείνα μου έρχεται βιολογικά, αλλά η όρεξη για κάτι έρχεται από τις εμπειρίες μου, κι αυτό είναι αρχή της Αισθητικής.anatta έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:26Δεν είναι το ίδιο η γεύση. Έχει έντονα το στοιχείο της βιολογικής ανάγκης. Η πείνα, η δίψα, ο εθισμός, η έλλειψη κάποιου στοιχείου από τον οργανισμό, το pH στο στόμα κλπ. Βάλε και τις συνήθειες, τον τόπο, το κλίμα, την εποχή και διάφορα άλλα εξωγενή. Ένα σωρό ζητήματα, που δεν είναι τόσο θέματα αισθητικής, όπως το περιγράφεις.
Υπάρχει σύστημα στον εγκέφαλο ανταπόδοσης για όσα λαμβάνουμε. Είτε ερεθίσματα, είτε τροφή, είτε οτιδήποτε. Απλά το θέμα είναι ότι σε ό,τι έχει να κάνει με τροφή δεν υπάρχει κάτι αντικειμενικό, γιατί είναι διαφορετικές οι ανάγκες κάθε οργανισμού. Αυτό βλέπω εγώ. Και η μεγαλύτερη λιχουδιά σε κάποιον αρέσει, σε άλλον όχι και καμία φιλοσοφική προσέγγιση δεν μπορεί να το εξηγήσει.Cavaliere έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:34Σε όλα τα πράγματα ο άνθρωπος εισήγαγε την αισθητική, για να μπορεί όχι απλώς να διεκπεραιώνει μια ανάγκη, αλλά και να τον διασκεδάζει συναισθηματικά. Κι όταν λέμε διασκέδαση, εννοούμε παιχνίδι συνειρμών που μας παρέχει η αποθήκη. Όσο πιο δουλεμένη η αποθήκη και πλούσια, τόσο πιο πολύ δουλεύει το μυαλό την ώρα που το στομάχι ζητάει, κι όταν το στομάχι ζητά, η αποθήκη δίνει εντολή να συνδυάσουμε την πείνα με τη μνήμη και την ιδέα. Ο τσομπάνης έχει μια γκλίτσα να επιβιώσει, αλλά τη σκαλίζει για να την κάνει όμορφη. Κάτι πιο περίπλοκο συμβαίνει στη γεύση. Η πείνα μου έρχεται βιολογικά, αλλά η όρεξη για κάτι έρχεται από τις εμπειρίες μου, κι αυτό είναι αρχή της Αισθητικής.anatta έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:26Δεν είναι το ίδιο η γεύση. Έχει έντονα το στοιχείο της βιολογικής ανάγκης. Η πείνα, η δίψα, ο εθισμός, η έλλειψη κάποιου στοιχείου από τον οργανισμό, το pH στο στόμα κλπ. Βάλε και τις συνήθειες, τον τόπο, το κλίμα, την εποχή και διάφορα άλλα εξωγενή. Ένα σωρό ζητήματα, που δεν είναι τόσο θέματα αισθητικής, όπως το περιγράφεις.
Ωραίοςanatta έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:40 Υπάρχει σύστημα στον εγκέφαλο ανταπόδοσης για όσα λαμβάνουμε. Είτε ερεθίσματα, είτε τροφή, είτε οτιδήποτε. Απλά το θέμα είναι ότι σε ό,τι έχει να κάνει με τροφή δεν υπάρχει κάτι αντικειμενικό, γιατί είναι διαφορετικές οι ανάγκες κάθε οργανισμού. Αυτό βλέπω εγώ. Και η μεγαλύτερη λιχουδιά σε κάποιον αρέσει, σε άλλον όχι και καμία φιλοσοφική προσέγγιση δεν μπορεί να το εξηγήσει.
Δεν κατάλαβες τι σου έγραψα: Το μου αρέσει, είναι θέμα συνειρμών και αισθητήριας-συναισθηματικής μνήμης. Δεν είναι αναίτιο. Ούτε τυχαίο. Και στην Αισθητική δεν υπάρχει αντικειμενική αξία, αλλά πλούτος δυνατοτήτων παραγωγής συνειρμών. Μελετώνται οι μηχανισμοί, όχι κάποια αξιακή κλίμακα. Μιλάμε για ένα πιάτο που αγγίζει τόσους διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής, με διαφορετικά βιώματα και μυρωδιές και γεύσεις στη μνήμη τους. Δεν υπάρχει αντικειμενική κλίμακα, αλλά σχέση ερεθίσματος-αποδέκτη, κι αυτό δεν είναι μόνο πείνα, αλλά και συνειρμοί. Όσο πιο πλούσια μνήμη έχεις, τόσο πιο πολύπλοκο γούστο αποκτάς. Πείνα έχουμε όλοι, αλλά γούστο διαφορετικό.anatta έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:40Υπάρχει σύστημα στον εγκέφαλο ανταπόδοσης για όσα λαμβάνουμε. Είτε ερεθίσματα, είτε τροφή, είτε οτιδήποτε. Απλά το θέμα είναι ότι σε ό,τι έχει να κάνει με τροφή δεν υπάρχει κάτι αντικειμενικό, γιατί είναι διαφορετικές οι ανάγκες κάθε οργανισμού. Αυτό βλέπω εγώ. Και η μεγαλύτερη λιχουδιά σε κάποιον αρέσει, σε άλλον όχι και καμία φιλοσοφική προσέγγιση δεν μπορεί να το εξηγήσει.
Έτσι ακριβώς. Εμένα δεν μ' αρέσουν οι τουλουμπες ή οι διπλές.anatta έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:40Υπάρχει σύστημα στον εγκέφαλο ανταπόδοσης για όσα λαμβάνουμε. Είτε ερεθίσματα, είτε τροφή, είτε οτιδήποτε. Απλά το θέμα είναι ότι σε ό,τι έχει να κάνει με τροφή δεν υπάρχει κάτι αντικειμενικό, γιατί είναι διαφορετικές οι ανάγκες κάθε οργανισμού. Αυτό βλέπω εγώ. Και η μεγαλύτερη λιχουδιά σε κάποιον αρέσει, σε άλλον όχι και καμία φιλοσοφική προσέγγιση δεν μπορεί να το εξηγήσει.Cavaliere έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:34Σε όλα τα πράγματα ο άνθρωπος εισήγαγε την αισθητική, για να μπορεί όχι απλώς να διεκπεραιώνει μια ανάγκη, αλλά και να τον διασκεδάζει συναισθηματικά. Κι όταν λέμε διασκέδαση, εννοούμε παιχνίδι συνειρμών που μας παρέχει η αποθήκη. Όσο πιο δουλεμένη η αποθήκη και πλούσια, τόσο πιο πολύ δουλεύει το μυαλό την ώρα που το στομάχι ζητάει, κι όταν το στομάχι ζητά, η αποθήκη δίνει εντολή να συνδυάσουμε την πείνα με τη μνήμη και την ιδέα. Ο τσομπάνης έχει μια γκλίτσα να επιβιώσει, αλλά τη σκαλίζει για να την κάνει όμορφη. Κάτι πιο περίπλοκο συμβαίνει στη γεύση. Η πείνα μου έρχεται βιολογικά, αλλά η όρεξη για κάτι έρχεται από τις εμπειρίες μου, κι αυτό είναι αρχή της Αισθητικής.anatta έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:26Δεν είναι το ίδιο η γεύση. Έχει έντονα το στοιχείο της βιολογικής ανάγκης. Η πείνα, η δίψα, ο εθισμός, η έλλειψη κάποιου στοιχείου από τον οργανισμό, το pH στο στόμα κλπ. Βάλε και τις συνήθειες, τον τόπο, το κλίμα, την εποχή και διάφορα άλλα εξωγενή. Ένα σωρό ζητήματα, που δεν είναι τόσο θέματα αισθητικής, όπως το περιγράφεις.
Διώροφη πίτσα! Στο κάτω μέρος έχει flakes παρμεζάνας, σπαγγέτι, μπέικον, κρέμα γάλακτος, σκληρό τυρί (κεφαλοτύρι) και πάνω τορτίγια, mozzarella και φρέσκα μανιτάρια.Gherschaagk έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:38 Νέα double pizza carbonara tortilla mozzarella.
Από την pizza fun!!
Εντάξει τότε, το ίδιο λέμε περίπου. Αυτή η σχέση που λες ερεθίσματος-αποδέκτη, η συναισθηματική μνήμη, οι συνειρμοί είναι καθαρά βιολογικό και έχει προκύψει από την θετική ανταπόδοση σε χημείες στον εγκέφαλο. Δεν διαφωνούμε.Cavaliere έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:49Δεν κατάλαβες τι σου έγραψα: Το μου αρέσει, είναι θέμα συνειρμών και αισθητήριας-συναισθηματικής μνήμης. Δεν είναι αναίτιο. Ούτε τυχαίο. Και στην Αισθητική δεν υπάρχει αντικειμενική αξία, αλλά πλούτος δυνατοτήτων παραγωγής συνειρμών. Μελετώνται οι μηχανισμοί, όχι κάποια αξιακή κλίμακα. Μιλάμε για ένα πιάτο που αγγίζει τόσους διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής, με διαφορετικά βιώματα και μυρωδιές και γεύσεις στη μνήμη τους. Δεν υπάρχει αντικειμενική κλίμακα, αλλά σχέση ερεθίσματος-αποδέκτη, κι αυτό δεν είναι μόνο πείνα, αλλά και συνειρμοί. Όσο πιο πλούσια μνήμη έχεις, τόσο πιο πολύπλοκο γούστο αποκτάς. Πείνα έχουμε όλοι, αλλά γούστο διαφορετικό.anatta έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:40Υπάρχει σύστημα στον εγκέφαλο ανταπόδοσης για όσα λαμβάνουμε. Είτε ερεθίσματα, είτε τροφή, είτε οτιδήποτε. Απλά το θέμα είναι ότι σε ό,τι έχει να κάνει με τροφή δεν υπάρχει κάτι αντικειμενικό, γιατί είναι διαφορετικές οι ανάγκες κάθε οργανισμού. Αυτό βλέπω εγώ. Και η μεγαλύτερη λιχουδιά σε κάποιον αρέσει, σε άλλον όχι και καμία φιλοσοφική προσέγγιση δεν μπορεί να το εξηγήσει.
Καλά κάνεις. Έχουν πολλή ζάχαρη
Γιατί μας υπενθυμίζεις αυτή την τραγική εμπειρια;Αγις έγραψε: 27 Φεβ 2019, 21:50 Το θέμα είναι τα προτυπα με τα οποια συγκρινονται ολα.
Αν αυτα βασιζονται πχ σε κουζινα Πανορμου γμστα.