Phorum.com.gr

perseus έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 10:08 Δεν υπαρχει τίποτα αξιο να το τιμησω.

Τα διάβασες όλα, ε;

Εχω διαβάσει ρωσους αμερικανους Γάλλους Εγγλέζους,τι αλλο να διαβασω,?

perseus έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 10:08 Δεν υπαρχει τίποτα αξιο να το τιμησω.

Δοκίμασε αυτό, τύπε

perseus έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 12:18 Εχω διαβάσει ρωσους αμερικανους Γάλλους Εγγλέζους,τι αλλο να διαβασω,?

https://www.amazon.com/Fine-Art-Fellati ... 1312871970

ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 12:14

perseus έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 10:08 Δεν υπαρχει τίποτα αξιο να το τιμησω.

Τα διάβασες όλα, ε;

Feindflug έγραψε: 28 Ιούλ 2019, 22:41

perseus έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 10:08 Δεν υπαρχει τίποτα αξιο να το τιμησω.

Δοκίμασε αυτό, τύπε

ειμαστε κολλητοι με τον Γιαννη μου τα εχει πει.

Highlander έγραψε: 28 Ιούλ 2019, 22:47

ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 12:14

perseus έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 10:08 Δεν υπαρχει τίποτα αξιο να το τιμησω.

Τα διάβασες όλα, ε;

Γιατι σας φαινεται περιεργο οταν εχεις διαβασει ολους του ξκκλασσικους εχεις το δικαιωμα να εισαι επιλεκτικος.
Σε λιγο θα μου προτεινετε και τσατσομαλακα.

Τσουνάμι καταστρέφει τις πόλεις της βόρειας Ευρώπης, φονικές μέδουσες ερημώνουν τις παραλίες της Αυστραλίας, μολυσμένα καβούρια –φορείς μιας ανίατης ασθένειας– κατακλύζουν το υδροδοτικό σύστημα της Νέας Υόρκης αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό, εκατομμύρια τερατώδη σκουλήκια αποσταθεροποιούν το βυθό στις ακτές της Νορβηγίας, φάλαινες επιτίθενται σε πλοία και τα βυθίζουν.Η ανθρωπότητα δέχεται μια συντονισμένη και μαζική επίθεση. Η βασική διαχωριστική γραμμή μεταξύ ανθρώπων και ζώων έχει χαθεί: τα ζώα έχουν αποκτήσει ξαφνικά συνείδηση του εαυτού τους και στρέφονται εναντίον του ανθρώπινου είδους με σκοπό την εξόντωσή του.Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μήπως υπάρχει κάποιος σκοτεινός νους που οργανώνει και συντονίζει τον εφιάλτη; Οι επιστήμονες αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι ο άνθρωπος γνωρίζει τελικά για τον πλανήτη Γη πολύ λιγότερα πράγματα απ' όσα γνωρίζει για το Διάστημα.

Εξαιρετικό βιβλιαράκι (το υποκοριστικό δεν του ταιριάζει απόλυτα 1000 σελίδες, τούβλο ολόκληρο), με αρκετό ενδιαφέρον, στρωτή ροή, πλούσιο σε πληροφορίες γύρω από τη θαλάσσια ζωή. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σαν χολυγουντιανή ταινία μπλοκμπαστερ φυσικών καταστροφών και ειναι ένα πρωτότυπο οικολογικό θρίλερ από τα πρώτα του είδους του. Ωστόσο, υπάρχουν σημεία στα οποία κουράζει και αυτό διότι θα πρέπει να γεμίσει τις 1000 σελίδες, θα μπορούσε να το είχε κάνει πιο σύντομο.

Ο κόσμος του Παρμενίδη είναι ένα σύνολο από δοκίμια και μελέτες που από πολλά χρόνια και ως το τέλος της ζωής του ο Κ. Πόππερ αφιέρωσε στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Στη συγγραφή τους, όπως ο ίδιος λέει στον πρόλογό του, τον ενέπνεε μια διπλή επιθυμία: αφ’ ενός να υλοποιήσει τη βασική του θέση ότι όλη η ιστορία είναι η καταγραφή προβληματικών καταστάσεων και ότι με την εφαρμογή αυτής της αρχής μπορούμε να προχωρήσουμε πολύ περισσότερο στην κατανόηση των Προσωκρατικών και άλλων στοχαστών του παρελθόντος· και αφ’ έτερου, να αναδείξει το πραγματικό μέγεθος των πρώιμων Ελλήνων φιλοσόφων, που χάρισαν στην Ευρώπη τη φιλοσοφία της, την επιστήμη της και τον ανθρωπισμό της. Η μοναδική αυτή συλλογή δοκιμίων, που δημοσιεύονται για πρώτη φορά συγκεκριμένα, ενώ φέρνει στο φως την πολυσυνθετότητα της αρχαίας ελληνικής σκέψης, αποκαλύπτει παράλληλα την αφοσιωμένη ενασχόληση του Πόππερ με την προσωκρατική φιλοσοφία και την προσωπική εμπειρία του φωτισμού του από τη μελέτη του Παρμενίδη. Στη συλλογή υπάρχουν κείμενα που ποτέ πριν δεν έχουν δημοσιευθεί. Η συγκέντρωση και η επιμέλεια της έκδοσης αυτών των μελετημάτων αρχαίας ελληνικής επιστήμης, φιλοσοφίας και ιστορίας έγινε από τον καθηγητή των Ανθρωπιστικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης Arne F. Petersen και φανερώνει την έλξη του Πόππερ και την αγάπη που ένιωθε σε όλη του τη ζωή για τους Προσωκρατικούς φιλοσόφους και ιδιαίτερα για τον Παρμενίδη, τον Ξενοφάνη και τον Ηράκλειτο. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

2086: το τέλος του κόσμου. Η Ακρόπολη της Αθήνας είναι το έσχατο καταφύγιο για δύο εναπομείναντες ανθρώπους, τον νεαρό αφηγητή κι έναν υπεραιωνόβιο άνδρα ονόματι Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Ο Σαίξπηρ θυμάται πώς ήταν ο κόσμος όταν οι άνθρωποι μπορούσαν ακόμη να χαίρονται τη ζωή. Με οδηγό τις αναμνήσεις τους και αναφορές σε μεγάλους συγγραφείς, οι δύο τελευταίοι άνθρωποι προσπαθούν να ανακαλύψουν τις αιτίες του αφανισμού. Χρειάζεται άραγε η απόλυτη καταστροφή για να μπορέσει ο άνθρωπος να ευαισθητοποιηθεί από την ομορφιά ενός απλού ρόδου; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σε τούτο το ιδιότυπο ημερολόγιο αφανισμού χωρούν τα πάντα: αναμνήσεις του πρωταγωνιστή και άλλων από τη ζοφερή πορεία τους προς την Αθήνα, βιώματα πλάι στους τελευταίους συντρόφους με τους οποίους εγκαθιδρύθηκε μια έστω πρόσκαιρη κοινότητα, σκέψεις για τον άνθρωπο ως φυσικό και πολιτισμικό ον, σεξουαλικές εμπειρίες με απώτερο στόχο τη διαιώνιση του είδους, νοσταλγικές αναφορές σε διηγήσεις παλαιότερων ανθρώπων από εποχές που έμοιαζαν παραδείσιες σε σχέση με το παρόν, αναθέματα για την ανθρώπινη απληστία και μωρία, ευχές για την ανατολή ενός καλύτερου κόσμου.

http://www.biblionet.gr/book/238132/Tre ... E%BC%CE%B9