Phorum.com.gr

Rakomelofronas έγραψε: 17 Οκτ 2020, 06:07 Το βασικό ζήτημα στη συζήτηση περί φύλου είναι οι έννομες και γενικά οι πρακτικές συνέπειες τόσο του φύλου ("βιολογικό φύλο" - sex) όσο και του εμφυλου προσανατολισμού ("κοινωνικό φύλο" - gender). Στα αθλήματα, στις τουαλέτες, στις φυλακές, στον στρατό, στις εργασιακές άδειες κτλ, δεν μπορεί να θεμελιώνονται δικαιώματα ή να προκύπτουν υποχρεώσεις από ειδικές περιπτώσεις του 0,1% το πολύ ή από έναν αυτοπροσδιορισμό που αποτελεί ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε πρακτικά προβλήματα ή μάλλον ήδη δημιουργεί

https://www.breitbart.com/politics/2020 ... mpetitors/

nowhere έγραψε: 17 Οκτ 2020, 06:05

Jimmy81 έγραψε: 17 Οκτ 2020, 03:22 Διότι αυτή την σταθερή εμπειρία έχω και δεν μου έχει δημιουργηθεί επιθυμία για κάτι διαφορετικό τόσα χρόνια. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός καθορίζεται σε νεαρή ηλικία από γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.

το ότι μιλάς για διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό σημαίνει ότι η βιολογία παίζει ρόλο και άσχετα αν κάποιος νιώθει φαίνεται κ φέρεται σαν γυναίκα παραμένει άντρας.προς τι το κήρυγμα λοιπόν?

Μα και στην αίσθηση ότι κάποιος είναι άλλο φύλο, πάλι η βιολογία ευθύνεται, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Ποιο κήρυγμα?

hellegennes έγραψε:Δεν παύει. Όσες μελέτες έχουν γίνει και δεν έχουν μπλοκαριστεί, δεν δείχνουν να παύει η αίσθηση δυσφορίας. Αλλά γίνεται ολοένα δυσκολότερο να γίνουν τέτοιες έρευνες γιατί τρώνε αυτομάτως μπαν.

Σε κάποιους έχει αποτέλεσμα η επέμβαση απλά πρέπει να συνοδευτεί και από ψυχοθεραπεία.
https://en.wikipedia.org/wiki/Gender_dy ... treatments

Psychotherapy, hormone replacement therapy, and sex reassignment surgery together can be effective treating GD when the WPATH standards of care are followed.[42]:1570 The overall level of patient satisfaction with both psychological and biological treatments is very high.[41]
(με επιστημονική βιβλιογραφία στις παραπομπές)

Jimmy81 έγραψε: 18 Οκτ 2020, 07:18 Μα και στην αίσθηση ότι κάποιος είναι άλλο φύλο, πάλι η βιολογία ευθύνεται, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Ποιο κήρυγμα?

το κήρυγμα περί gender.κανεις [περίπου κανείς για να μαι ακριβής] δεν αμφισβητεί το δικαίωμα του άλλου να νιώθει όπως θέλει.είναι λίγο διαφορετικό όμως αυτό από το να του αναγνωρίζεις και ότι είναι αυτό που νιώθει

Jimmy81 έγραψε: 18 Οκτ 2020, 07:33

hellegennes έγραψε:Δεν παύει. Όσες μελέτες έχουν γίνει και δεν έχουν μπλοκαριστεί, δεν δείχνουν να παύει η αίσθηση δυσφορίας. Αλλά γίνεται ολοένα δυσκολότερο να γίνουν τέτοιες έρευνες γιατί τρώνε αυτομάτως μπαν.

Σε κάποιους έχει αποτέλεσμα η επέμβαση απλά πρέπει να συνοδευτεί και από ψυχοθεραπεία.
https://en.wikipedia.org/wiki/Gender_dy ... treatments

Psychotherapy, hormone replacement therapy, and sex reassignment surgery together can be effective treating GD when the WPATH standards of care are followed.[42]:1570 The overall level of patient satisfaction with both psychological and biological treatments is very high.[41]
(με επιστημονική βιβλιογραφία στις παραπομπές)

Το «σε κάποιους μπορεί να έχει αποτέλεσμα» όμως δεν είναι επιστημονικό συμπέρασμα. Πρώτα απ' όλα, πολλά πράγματα μπορεί να έχουν αποτέλεσμα. Μπορεί το ηλεκτροσόκ σε ομοφυλόφιλους να βοηθάει να «ξεγίνουν». Σημασία έχει να βοηθάει στ' αλήθεια και να μην είναι απόρροια της μεθόδου (εν προκειμένω, να είναι τραυματική η εμπειρία του ηλεκτροσόκ).

Από την στιγμή που υπάρχει μεγάλος αριθμός ατόμων που δηλώνουν ότι το έχουν μετανιώσει και να προσπαθούν να ξαναγίνουν το βιολογικό φύλο τους, κάτι τρέχει. Και είναι σίγουρα μεγάλος ο αριθμός γιατί υπάρχει ένα μάτσο γνωστοί τρανς που το έχουν κάνει και αν είναι μια φορά δύσκολο για ένα άτομο να πάρει πίσω κάτι που ήταν φιλοσοφία ζωής πριν, είναι 10 φορές πιο δύσκολο για ένα άτομο που είναι γνωστό. Γενικά στους ανθρώπους δεν αρέσει να παίρνουν πράγματα πίσω και να παραδέχονται ότι έκαναν λάθος, σε ένα μάλιστα τόσο σημαντικό ζήτημα. Το σώμα τους αλλάζουν.

Συνδύασέ το με το πόσο μικρό ποσοστό του πληθυσμού είναι οι τρανς και θα δεις ότι το ποσοστό αυτών που αλλάζει γνώμη είναι τραγικά υψηλό.

Δυστυχώς, ξαναλέω, μελέτες που να ελέγχουν ακριβώς αυτό έχουν γίνει ταμπού. Αυτά χρειάζονται follow-ups και μάλιστα αρκετών ετών.

Ένας ακόμη προβληματισμός που θα αφήσω στο τραπέζι, είναι η δυσφορία φύλου. Στην συντριπτική τους πλειονότητα όλοι οι άνθρωποι έχουν νιώσει κάποια στιγμή στην ζωή τους έστω και μικρή δυσφορία φύλου. Σε βρεφικές ηλικίες είναι κανόνας, χαλαρά όμως χτυπάει ξανά στην εφηβεία, που τα αγόρια βγάζουν τρίχες και τα κορίτσια έχουν περίοδο. Ένας άνθρωπος που νιώθει ήδη έντονη δυσφορία με το σώμα του, όπως οι τρανς, είναι εύλογο ότι θα συνεχίσει να νιώθει δυσφορία μεγαλύτερη από τον μέσο όρο του φύλου μετάβασης. Ίσως νιώθει λιγότερη δυσφορία, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσε ξαφνικά να νιώθει ελάχιστη, ειδικά την στιγμή που αυτή η μετάβαση δεν είναι ρεαλιστικά πλήρης.