Re: Ρεάλ Μαδρίτης
Δημοσιεύτηκε: 09 Ιουν 2019, 00:11
Ανακοινώθηκε σήμερα ο Αζάρ, ένα απωθημένο χρόνων για την ομάδα. Ο τύπος είναι όντως τρελός μπαλαδόρος, ο μεγαλύτερος game changer που υπάρχει σήμερα στα γήπεδα μαζί με το νάνο και τον κάγκουρα,στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία.
Έτσι ολοκληρώνεται σιγά-σιγά το παζλ που αφορά την ομάδα της επόμενης περιόδου. Οι κινήσεις ως τώρα είναι καλές και προσεγμένες. Ήρθε ένας ηγέτης (κανονικός και όχι μουσαντέ σαν το ουαλικό κριάρι) στην μεσοεπιθετική γραμμή, μια βελτιωμένη έκδοση του Πέπε στην άμυνα, ο Μιλιτάο, που αποτελεί ένα σκληρό, δύσκολα προσπελάσιμο αλλά όχι αντιαθλητικό αμυντικό και βέβαια το κανόνι της Μπουντεσλίγκα, ο Γιόβιτς.
Ο τελευταίος, ως βαλκάνιος, αποτελεί παίκτη ψυχολογίας. Στη Μπενφίκα δεν έπιασε ακριβώς λόγω αυτού του ζητήματος. Επειδή δεν ήταν αδιαπραγμάτευτα βασικός, επειδή δεν έχαιρε καθολικής εκτίμησης, επειδή δεν του έκαναν όλα τα χατίρια, υπο-απέδιδε, μέχρι να γίνει ποδοσφαιρικός βασιλιάς στη Γερμανία, όπου εκτοξεύτηκε.
Το τελείωμα του είναι θανατηφόρο και το ταλέντο του δεν γνωρίζει όρια, όμως στην Άιντραχτ έπαιζε στην κορυφή. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο ΖΖ θα τον βάζει εκεί σε όλα τα ματς. Νομίζω ότι θα πάρει κάποια παιχνίδια στην κορυφή και κάποια άλλα στα άκρα. Στα άκρα όπου θα υπάρχει ανταγωνισμός, αφού εκτός του αδιαπραγμάτευτα βασικού Αζάρ, απομένουν ακόμα οι Βινίσιους, που αποτελεί μεγάλο στοίχημα αλλά και Ασένσιο (περιμένοντας να δούμε τι θα συμβεί και με τον Ίσκο)...
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρεθούν οι ισορροπίες με τον Γιόβιτς, γιατί ο παίκτης θέλει ειδικές συνθήκες διαχείρισης.
Προσωπικά, νομίζω ότι τα συστήματα που πρέπει να δουλευτούν για του χρόνου, είναι δύο διαφορετικές εκδοχές του 4-3-3. Η πρώτη η κλασική, με τριάδα στο κέντρο (ένα εξάρι και δύο δημιουργικούς παίκτες) και την κλασική τριπλέτα ενός φορ και δυο εξτρέμ μπροστά και το δεύτερο (και πιο συμβατό με την ομάδα που πάει να διαμορφωθεί), με δύο μποξ του μποξ στο κέντρο, ένα δεκάρι (όπου θα παίζει κυρίως ο Αζάρ και ενίοτε ο Ίσκο, αν μείνει) και την τριάδα στην επίθεση.
Αν κλείσει ο Έρικσεν, φαντάζομαι σύστημα με αυτόν και τον Κρος στο κέντρο, μπροστά τον Αζάρ, δεξιά και αριστερά Ασένσιο και Βινίσιους και κορυφή Μπενζεμά (Γιόβιτς) και καυλώνω. Ίδωμεν.
ΥΓ Το ουαλικό κριάρι αποδεικνύει κάθε μέρα που περνάει πόσο λιγόψυχος και μέτριος, χωρίς φιλοδοξίες άνθρωπος είναι. Όλος ο οργανισμός της Ρεάλ του διαμηνύει ότι είναι περιττός, γιατί πέρασε κάτω από τον πήχη των προσδοκιών ξανά και ξανά αλλά εκείνος, προτίθεται να "καθίσει" πάνω στο συμβόλαιο.
Γιατί τα "παιδιά και η οικογένεια περνάει μια χαρά στη Μαδρίτη" και κυρίως γιατί δεν τον ενδιαφέρουν οι προκλήσεις και δεν έχει κανένα θέμα να κατσικωθεί σε μια ομάδα που δεν τον γουστάρει, αν πρόκειται να έχει αρκετό χρόνο για να παίξει το αγαπημένο του γκολφ. Ουστ ξεφτιλισμένο σαπάκι.
Έτσι ολοκληρώνεται σιγά-σιγά το παζλ που αφορά την ομάδα της επόμενης περιόδου. Οι κινήσεις ως τώρα είναι καλές και προσεγμένες. Ήρθε ένας ηγέτης (κανονικός και όχι μουσαντέ σαν το ουαλικό κριάρι) στην μεσοεπιθετική γραμμή, μια βελτιωμένη έκδοση του Πέπε στην άμυνα, ο Μιλιτάο, που αποτελεί ένα σκληρό, δύσκολα προσπελάσιμο αλλά όχι αντιαθλητικό αμυντικό και βέβαια το κανόνι της Μπουντεσλίγκα, ο Γιόβιτς.
Ο τελευταίος, ως βαλκάνιος, αποτελεί παίκτη ψυχολογίας. Στη Μπενφίκα δεν έπιασε ακριβώς λόγω αυτού του ζητήματος. Επειδή δεν ήταν αδιαπραγμάτευτα βασικός, επειδή δεν έχαιρε καθολικής εκτίμησης, επειδή δεν του έκαναν όλα τα χατίρια, υπο-απέδιδε, μέχρι να γίνει ποδοσφαιρικός βασιλιάς στη Γερμανία, όπου εκτοξεύτηκε.
Το τελείωμα του είναι θανατηφόρο και το ταλέντο του δεν γνωρίζει όρια, όμως στην Άιντραχτ έπαιζε στην κορυφή. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο ΖΖ θα τον βάζει εκεί σε όλα τα ματς. Νομίζω ότι θα πάρει κάποια παιχνίδια στην κορυφή και κάποια άλλα στα άκρα. Στα άκρα όπου θα υπάρχει ανταγωνισμός, αφού εκτός του αδιαπραγμάτευτα βασικού Αζάρ, απομένουν ακόμα οι Βινίσιους, που αποτελεί μεγάλο στοίχημα αλλά και Ασένσιο (περιμένοντας να δούμε τι θα συμβεί και με τον Ίσκο)...
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρεθούν οι ισορροπίες με τον Γιόβιτς, γιατί ο παίκτης θέλει ειδικές συνθήκες διαχείρισης.
Προσωπικά, νομίζω ότι τα συστήματα που πρέπει να δουλευτούν για του χρόνου, είναι δύο διαφορετικές εκδοχές του 4-3-3. Η πρώτη η κλασική, με τριάδα στο κέντρο (ένα εξάρι και δύο δημιουργικούς παίκτες) και την κλασική τριπλέτα ενός φορ και δυο εξτρέμ μπροστά και το δεύτερο (και πιο συμβατό με την ομάδα που πάει να διαμορφωθεί), με δύο μποξ του μποξ στο κέντρο, ένα δεκάρι (όπου θα παίζει κυρίως ο Αζάρ και ενίοτε ο Ίσκο, αν μείνει) και την τριάδα στην επίθεση.
Αν κλείσει ο Έρικσεν, φαντάζομαι σύστημα με αυτόν και τον Κρος στο κέντρο, μπροστά τον Αζάρ, δεξιά και αριστερά Ασένσιο και Βινίσιους και κορυφή Μπενζεμά (Γιόβιτς) και καυλώνω. Ίδωμεν.
ΥΓ Το ουαλικό κριάρι αποδεικνύει κάθε μέρα που περνάει πόσο λιγόψυχος και μέτριος, χωρίς φιλοδοξίες άνθρωπος είναι. Όλος ο οργανισμός της Ρεάλ του διαμηνύει ότι είναι περιττός, γιατί πέρασε κάτω από τον πήχη των προσδοκιών ξανά και ξανά αλλά εκείνος, προτίθεται να "καθίσει" πάνω στο συμβόλαιο.
Γιατί τα "παιδιά και η οικογένεια περνάει μια χαρά στη Μαδρίτη" και κυρίως γιατί δεν τον ενδιαφέρουν οι προκλήσεις και δεν έχει κανένα θέμα να κατσικωθεί σε μια ομάδα που δεν τον γουστάρει, αν πρόκειται να έχει αρκετό χρόνο για να παίξει το αγαπημένο του γκολφ. Ουστ ξεφτιλισμένο σαπάκι.
