Phorum.com.gr

αλασκα15++ έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:13

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 12:49 Εχω ρίξει ομηρικούς καυγάδες με έναν φίλο μου, απόφοιτο της Καλών Τεχνών, σχετικά με το αν το illustration θεωρείται τέχνη. Γιατί στη χώρα μας έχουμε τέτοιες αγκυλώσεις, που θεωρούμε ότι μια μουτζούρα σε καμβά μπορεί να είναι τέχνη, αλλά το illustration είναι -λέει- υπερβολικά εικονογραφικό.

Εδώ έχουμε ένα έργο του Luis Royo (γκουγκλάρετε να δείτε περισσότερα).



Τυχαία επιλογή. Ολα του τα έργα με αγγίζουν.

Από γυναίκες καλλιτέχνιδες υπάρχει η Victoria Frances.



η οποία είναι και πολύ μωρό



όπως και η Julie Bell, η γυναίκα του Boris Vallenjo.

Γενικά, το illustration μου αρέσει πολύ.

Γιατί -κατά τη γνώμη του φίλου σου - αυτοί οι πίνακες είναι εικονογραφικοί; Τι εννοεί ;
Και αν πράγματι είναι , τότε γιατί το εικονογραφικό δεν θεωρείται τέχνη ;

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:21

αλασκα15++ έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:13

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 12:49 Εχω ρίξει ομηρικούς καυγάδες με έναν φίλο μου, απόφοιτο της Καλών Τεχνών, σχετικά με το αν το illustration θεωρείται τέχνη. Γιατί στη χώρα μας έχουμε τέτοιες αγκυλώσεις, που θεωρούμε ότι μια μουτζούρα σε καμβά μπορεί να είναι τέχνη, αλλά το illustration είναι -λέει- υπερβολικά εικονογραφικό.

Εδώ έχουμε ένα έργο του Luis Royo (γκουγκλάρετε να δείτε περισσότερα).



Τυχαία επιλογή. Ολα του τα έργα με αγγίζουν.

Από γυναίκες καλλιτέχνιδες υπάρχει η Victoria Frances.



η οποία είναι και πολύ μωρό



όπως και η Julie Bell, η γυναίκα του Boris Vallenjo.

Γενικά, το illustration μου αρέσει πολύ.

Γιατί -κατά τη γνώμη του φίλου σου - αυτοί οι πίνακες είναι εικονογραφικοί; Τι εννοεί ;
Και αν πράγματι είναι , τότε γιατί το εικονογραφικό δεν θεωρείται τέχνη ;

Δεν υπάρχει λογική, ρε φίλε. Και δεν είναι μόνο γνώμη του φίλου μου, οι περισσότεροι πιστοποιημένοι ζωγράφοι το λένε. Τα πάντα στην Ελλάδα έχουν αγκυλώσεις -ιδίως η ακαδημαική κοινότητα- επομένως η τέχνη δεν πάει πίσω.

Το "καινούργιο" πάντα θεωρείται άτεχνο εδώ. Πετάνε 5 καλλιτεχνικές ορολογίες, λίγες σοφιστείες κλπ και προσπαθούν να πείσουν ότι το άσπρο είναι μαύρο.

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:21

αλασκα15++ έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:13

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 12:49 Εχω ρίξει ομηρικούς καυγάδες με έναν φίλο μου, απόφοιτο της Καλών Τεχνών, σχετικά με το αν το illustration θεωρείται τέχνη. Γιατί στη χώρα μας έχουμε τέτοιες αγκυλώσεις, που θεωρούμε ότι μια μουτζούρα σε καμβά μπορεί να είναι τέχνη, αλλά το illustration είναι -λέει- υπερβολικά εικονογραφικό.

Εδώ έχουμε ένα έργο του Luis Royo (γκουγκλάρετε να δείτε περισσότερα).



Τυχαία επιλογή. Ολα του τα έργα με αγγίζουν.

Από γυναίκες καλλιτέχνιδες υπάρχει η Victoria Frances.



η οποία είναι και πολύ μωρό



όπως και η Julie Bell, η γυναίκα του Boris Vallenjo.

Γενικά, το illustration μου αρέσει πολύ.

Γιατί -κατά τη γνώμη του φίλου σου - αυτοί οι πίνακες είναι εικονογραφικοί; Τι εννοεί ;
Και αν πράγματι είναι , τότε γιατί το εικονογραφικό δεν θεωρείται τέχνη ;

Δεν υπάρχει λογική, ρε φίλε. Και δεν είναι μόνο γνώμη του φίλου μου, οι περισσότεροι πιστοποιημένοι ζωγράφοι το λένε. Τα πάντα στην Ελλάδα έχουν αγκυλώσεις -ιδίως η ακαδημαική κοινότητα- επομένως η τέχνη δεν πάει πίσω.

Το "καινούργιο" πάντα θεωρείται άτεχνο εδώ. Πετάνε 5 καλλιτεχνικές ορολογίες, λίγες σοφιστείες κλπ και προσπαθούν να πείσουν ότι το άσπρο είναι μαύρο.

ΓΑΛΗ έγραψε: 21 Αύγ 2020, 12:54
Προτιμώ την γυναίκα του Hammershøi και νομίζω ότι ο συγκεκριμένος πίνακας είναι ο καλύτερος της σειράς. Και βρίσκω καθηλωτικό τον τρόπο που στη συγκεκριμένη πένθιμη μουντάδα αναδεικνύεται ο λαιμός της γυναίκας. Όχι, δεν με παραπέμπει σε ακινησία αυτή η αίσθηση αλλά σε κάτι που μοιάζει με έντονη αίσθηση φυγής και όχι ακινησία.

Αντιθέτως, οι πίνακες του Hopper δεν με παραπέμπουν σε εγρήγορση ή οτιδήποτε άλλο αισιόδοξο αλλά σε παραιτημένους ανθρώπους, που το φως είναι κάτι που μπορούν να βλέπουν μόνον από μακριά.

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:36 Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό δεν είναι τέχνη (του Royo είναι)




Ενώ αυτό (του Polock), θεωρούν ότι είναι τέχνη



Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο Pollock είναι καλλιτέχνης (κι ας μη μου αρέσει καθόλου), απλώς υπογραμμίζω την αντίφαση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν συνομιλούσα με έναν "ψαγμένο λογοτέχνη" που θεωρούσε ότι ο Royo δεν είναι τέχνη, αλλά ότι ο Pollock είναι, αυτός μου είπε το εξής επικό:

Οτι ο Royo -λέει- προσφέρεται για μαζική κατανάλωση γιατί τυπώνεται ακόμη και σε φλιτζάνια. Ενώ ο Pollock ΕΙΝΑΙ τέχνη γιατί έχει κερδίσει "τις ελίτ" (εννοεί τους πλούσιους συλλέκτες).

Και κατά τ' άλλα, αυτός που μου το είπε, δήλωνε αριστερών φρονημάτων.

ST48410 έγραψε: 22 Αύγ 2020, 21:51

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:36 Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό δεν είναι τέχνη (του Royo είναι)




Ενώ αυτό (του Polock), θεωρούν ότι είναι τέχνη



Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο Pollock είναι καλλιτέχνης (κι ας μη μου αρέσει καθόλου), απλώς υπογραμμίζω την αντίφαση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν συνομιλούσα με έναν "ψαγμένο λογοτέχνη" που θεωρούσε ότι ο Royo δεν είναι τέχνη, αλλά ότι ο Pollock είναι, αυτός μου είπε το εξής επικό:

Οτι ο Royo -λέει- προσφέρεται για μαζική κατανάλωση γιατί τυπώνεται ακόμη και σε φλιτζάνια. Ενώ ο Pollock ΕΙΝΑΙ τέχνη γιατί έχει κερδίσει "τις ελίτ" (εννοεί τους πλούσιους συλλέκτες).

Και κατά τ' άλλα, αυτός που μου το είπε, δήλωνε αριστερών φρονημάτων.

Χρειάζεσαι κάποιες ιστορικές γνώσεις για να ξέρεις που να κατατάξεις αυτό που βλέπεις γιατί στην τέχνη υπάρχουν κατηγορίες. Αλλιώς όλα μοιάζουν χύμα και μπερδεμένα και ο καθένας κατηγορεί κυρίως ότι δεν κατανοεί. Υπάρχει η ελαφρά τέχνη η οποία προορίζεται για μαζική κατανάλωση και η σοβαρή τέχνη. Όχι μόνο στην εποχή μας αλλά και παλιότερα. Αν κρίνεις έργα της μιας συγκρίνοντάς τα με έργα της άλλης απλά συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια και τα συμπεράσματα είναι άκυρα. Το κάθε έργο τέχνης κρίνεται συγκρινόμενο με τα ομοειδή της εποχής του.

αλασκα15++ έγραψε: 22 Αύγ 2020, 22:18 Υπήρξαν (και φυσικά θα υπάρχουν και τώρα) ζωγράφοι , λογοτέχνες κλπ. που οι κριτικοί τέχνης τους είχαν απορρίψει και αργότερα έγιναν γνωστοί και τώρα είναι στη λίστα των μεγάλων

νύχτα έγραψε: 22 Αύγ 2020, 21:40

ΓΑΛΗ έγραψε: 21 Αύγ 2020, 12:54
Προτιμώ την γυναίκα του Hammershøi και νομίζω ότι ο συγκεκριμένος πίνακας είναι ο καλύτερος της σειράς. Και βρίσκω καθηλωτικό τον τρόπο που στη συγκεκριμένη πένθιμη μουντάδα αναδεικνύεται ο λαιμός της γυναίκας. Όχι, δεν με παραπέμπει σε ακινησία αυτή η αίσθηση αλλά σε κάτι που μοιάζει με έντονη αίσθηση φυγής και όχι ακινησία.

Αντιθέτως, οι πίνακες του Hopper δεν με παραπέμπουν σε εγρήγορση ή οτιδήποτε άλλο αισιόδοξο αλλά σε παραιτημένους ανθρώπους, που το φως είναι κάτι που μπορούν να βλέπουν μόνον από μακριά.

τον λατρεύω τον Hammershøi, και πολλά έργα της σειράς
αυτής είναι αγαπημένα μου, δεν μπορώ να ξεχωρίσω

αν σου αρέσει αυτός, ψάξε αν δεν γνωρίζεις και τον Peter Ilsted,
παρόμοιας ατμόσφαιρας, είναι γαμπρός του(ή κουνιάδος-τα μπερδεύω)




αυτό που επισήμανες για τον λαιμό με εντυπωσίασε, καθώς
πρόσφατα αναφερόμενη στα έργα του, είχα πει το εξής
"η ύπαρξή τους μοιάζει να αποκτά νόημα μονάχα την ώρα που το φως
αγγίζει το σβέρκο τους"



είναι υποκειμενικός ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τις τέχνες,
κι είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον

ΓΑΛΗ έγραψε: 23 Αύγ 2020, 01:46
Δεν είχα διαβάσει αυτό που έγραψες και λυπάμαι.
Αν το είχα διαβάσει, απλώς θα το παρέθετα, το βρίσκω άψογο.

ST48410 έγραψε: 22 Αύγ 2020, 21:51

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:36 Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό δεν είναι τέχνη (του Royo είναι)




Ενώ αυτό (του Polock), θεωρούν ότι είναι τέχνη



Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο Pollock είναι καλλιτέχνης (κι ας μη μου αρέσει καθόλου), απλώς υπογραμμίζω την αντίφαση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν συνομιλούσα με έναν "ψαγμένο λογοτέχνη" που θεωρούσε ότι ο Royo δεν είναι τέχνη, αλλά ότι ο Pollock είναι, αυτός μου είπε το εξής επικό:

Οτι ο Royo -λέει- προσφέρεται για μαζική κατανάλωση γιατί τυπώνεται ακόμη και σε φλιτζάνια. Ενώ ο Pollock ΕΙΝΑΙ τέχνη γιατί έχει κερδίσει "τις ελίτ" (εννοεί τους πλούσιους συλλέκτες).

Και κατά τ' άλλα, αυτός που μου το είπε, δήλωνε αριστερών φρονημάτων.

Χρειάζεσαι κάποιες ιστορικές γνώσεις για να ξέρεις που να κατατάξεις αυτό που βλέπεις γιατί στην τέχνη υπάρχουν κατηγορίες. Αλλιώς όλα μοιάζουν χύμα και μπερδεμένα και ο καθένας κατηγορεί κυρίως ότι δεν κατανοεί. Υπάρχει η ελαφρά τέχνη η οποία προορίζεται για μαζική κατανάλωση και η σοβαρή τέχνη. Όχι μόνο στην εποχή μας αλλά και παλιότερα. Αν κρίνεις έργα της μιας συγκρίνοντάς τα με έργα της άλλης απλά συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια και τα συμπεράσματα είναι άκυρα. Το κάθε έργο τέχνης κρίνεται συγκρινόμενο με τα ομοειδή της εποχής του.

AlienWay έγραψε: 23 Αύγ 2020, 17:07 Η τέχνη που αρέσει στην ελίτ είναι η "σοβαρή" και η τέχνη που αρέσει στον λαό είναι για μαζική κατανάλωση.

AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:36 Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό δεν είναι τέχνη (του Royo είναι)




Ενώ αυτό (του Polock), θεωρούν ότι είναι τέχνη



Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο Pollock είναι καλλιτέχνης (κι ας μη μου αρέσει καθόλου), απλώς υπογραμμίζω την αντίφαση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν συνομιλούσα με έναν "ψαγμένο λογοτέχνη" που θεωρούσε ότι ο Royo δεν είναι τέχνη, αλλά ότι ο Pollock είναι, αυτός μου είπε το εξής επικό:

Οτι ο Royo -λέει- προσφέρεται για μαζική κατανάλωση γιατί τυπώνεται ακόμη και σε φλιτζάνια. Ενώ ο Pollock ΕΙΝΑΙ τέχνη γιατί έχει κερδίσει "τις ελίτ" (εννοεί τους πλούσιους συλλέκτες).

Και κατά τ' άλλα, αυτός που μου το είπε, δήλωνε αριστερών φρονημάτων.