Ψητοπωλεία-Σουβλατζίδικα.

[waldorf]

Γουφ!

[Beria]

]
Cavaliere?Τι κάνεις στον λογαριασμό του Beria;
Να τον αφήσεις αμέσως και να πας να παίξεις με τον δικό σου.

Άσκηση ύφους ρε. Να γράφεις à la manière de ενος μεγάλου δασκάλου.

[waldorf]

[Αγις]

Για πειτε για ψητοπωλεια-σουβλατζιδικα που ειτε παραγγελνετε στο σπιτι
ειτε πατε εκει και τρωτε,για να μαθαινουμε και οι υπολοιποι
Το αγαπημενο μου (αυτην την περιοδο τουλαχιστον) ειναι
τα Βλαχακια στο κορδελιο.
Καλος γυρος,πολυ καλο σουβλακι χωρις καθολου
λιπος(σε καποιους δεν αρεσει αυτο).
Εξαιρετικο λουκανικο και κεφτεδακι!
Και τελος πολυ μεγαλα και νοστιμα Burgers.
Αρκετα καλο γυρο εχει και το devido.
Ειχα και αλλα 2 αγαπημενα με κεμπαπ αλλα τα εβγαλαν και οι 2 απο το μενου

Ολα αυτά ψητοπωλείο ''Αγις'' στο σπίτι
Στό τέλος παστίτσιο κέρασμα.

Spoiler

[Custom_F]

Αν σου φερουν την παραγγελια σωστα, μπορεις να φας απο "Το χειροποιητο της Αναληψης", στα Βριλησσια, πολυ ωραια σουβλακια (καλαμακια ξυλινα) και μπριζολοκαλαμα. Νοστιμα και ζουμερα.

Βεβαια, αν στη φερουν λαθος και παρεις να κανεις παραπονο, η απαντηση ενδεχεται να ειναι... "Ε σιγα και τι εγινε!". Τουαις.

[Cavaliere]

Κάποτε ήταν ένας που έψηνε καλαμάκια στο περίμενε του φέρι μποτ Αρκίτσα-Λουτρά Αιδηψού. Περιμένοντας πρέπει να έφαγα καμιά εικοσαριά. Παλιά, τετράγωνα καλαμάκια με μικρούς κύβους, δύο κρέας-μια ξίγκι. Καλοαλατισμένα με ρίγανη, και το λεμόνι από το κίτρινο πλαστικό μπουκάλι (το θυμάστε;)

[Λευκός Λύκος]

Ο Κώστας στην Τούμπα.

[Otto Weininger]

Και στην Δραπετσώνα ένα πασίγνωστο στην περιοχή, με μερίδες σαν τον Αβράαμ, που έκανε την διάσημη πικάντικη σάλτσα. Ξεχνάω το όνομα.

[Otto Weininger]

Κάποτε ήταν ένας που έψηνε καλαμάκια στο περίμενε του φέρι μποτ Αρκίτσα-Λουτρά Αιδηψού. Περιμένοντας πρέπει να έφαγα καμιά εικοσαριά. Παλιά, τετράγωνα καλαμάκια με μικρούς κύβους, δύο κρέας-μια ξίγκι. Καλοαλατισμένα με ρίγανη, και το λεμόνι από το κίτρινο πλαστικό μπουκάλι (το θυμάστε;)

Τι λες τώρα !!!!! Τα αγαπημένα μου καλαμάκια. Τα έτρωγα κάθε καλοκαίρι γύρω στις 10 το πρωί, όταν φτάναμε με τον παππού και την γιαγιά στην Αρκίτσα για να πάρουμε το φέρι για Αιδηψό.
Για τουλάχιστον 10-12 χρόνια αυτή ιστορία.

Με συγκίνησες

[Daje]

Ωραια τα ποστ των Beria και Cavaliere και να προσθεσω το εξης:
Παλια ο κανονας ηταν να βρισκεις ευκολα φανταστικο σουβλατζιδικο. Σημερα ειναι η εξαιρεση.
Το ιδιο παντως συμβαινει και σε αλλες χωρες (πχ στην Ιτσλια με την πιτσα).
Ο μεσος πολιτης ικανοποιειται η συμβιβαζεται με μετρια εως κακη ποιοτητα στο σουβλακι, με αποτελεσμα τα σουβλατζιδικα να μην εχουν αναγκη να προσφερουν αυξημενη ποιοτητα.
Εγω στην Αθηνα δεν εχω βρει ουτε ενα σουβλατζιδικο τοπ τοπ. Στην επαρχια αντιθετα κατι γινεται αλλα κι εκει απογοητευση σε σχεση με παλια.

[Ερμής]

Και στην Δραπετσώνα ένα πασίγνωστο στην περιοχή, με μερίδες σαν τον Αβράαμ, που έκανε την διάσημη πικάντικη σάλτσα. Ξεχνάω το όνομα.

Να τη θυμηθείς και να την ποστάρεις ασαπ.
Τα κυνηγάμε με το τουφέκι αυτά σε όλο το λεκανοπέδιο.

[Beria]

Και στην Δραπετσώνα ένα πασίγνωστο στην περιοχή, με μερίδες σαν τον Αβράαμ, που έκανε την διάσημη πικάντικη σάλτσα. Ξεχνάω το όνομα.

Να τη θυμηθείς και να την ποστάρεις ασαπ.
Τα κυνηγάμε με το τουφέκι αυτά σε όλο το λεκανοπέδιο.

O Έντι;

[YouOnlyLiveOnce]

Γνωστος ο Ζυγος ναι , αν και ακομα δεν εχω δοκιμασει

Ολα αυτά ψητοπωλείο ''Αγις'' στο σπίτι
Στό τέλος παστίτσιο κέρασμα.

Spoiler

Τυχερος αμα μπορεις να τα εχεις(να τα φτιαχνεις σπιτι)
Η φωτο δεν μου ανοιγει :(

[Μπίστης]

σε αυτή τη μορφή ήταν στους σταθμούς του τραίνου (Λιανοκλάδι κλπ), γύρω από στρατώνες, στα γήπεδα και στις παραλιακές λουτροπόλεις (Λουτράκι, Μέθανα, Αίγινα).

Αααχ, Λιανοκλάδι, αν θυμάμαι καλά δεν χρειάζοταν καν να κατέβεις, οι δίσκοι έφταναν μέχρι τα παράθυρα.
Τότε είχαμε και τραίνα, τώρα λεωφορεία σε σιδηροτροχιές.

Αλλά κανείς σας δεν είναι από 'Ηπειρο ή Δ. Ελλάδα ;
Το Ρίο Αντίριο έθεσε το πρότυπο σε αυτού του είδους το σουβλάκι που με προσμονή περίμενες την επόμενη γλυκιά φέτα λίπους.
Πολύ αλατισμένα (και χοντρό αλάτι πολλές φορές) και ριγανάτα.
Με σκοπιμότητα την πώληση μπύρας και κόλας ή απλώς ρουμελιώτικη αισθητική ;

Όλα αυτά είναι παρελθόν, μετά την επέλαση του γύρου και της αλβανικής αισθητικής γιγάντια σουβλάκια με ένα βουνό γύρο, πατάτες (!), κρέμες, και δεν συμμαζεύεται.

Ως φιλοαλβανός πιστεύω ότι θα δικαιωθεί από την ιστορία.
Αν πεινάς πολύ σε τονώνει στα γρήγορα,μιά ολόκληρη πατάτα είναι αυτή, αυξάνεις τις αντοχές του στομαχιού σου με την λαδωμένη πίτα, έχει και τα καλά του.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά φτιάχνουν σουβλάκι κοτόπουλου. Κοτόπουλου αν έχεις το θεό σου.

Υπηρετούσα στην Κομοτηνή, πάμε σε μιά από τις πρώτες εξόδους, μου λέει ένας φίλος που είχε υπηρεσία να του φέρω πίτα με γύρο κοτόπουλο.
Γέλασα πολύ, αποκλείεται να υπάρχει τέτοιο πράγμα του λέω, τσαντίστηκε, φώναζε πολύ, βάλαμε στοίχημα να του κάτσω, ευτυχώς ικανοποιήθηκε με την ήττα της ισχυρογνωμοσύνης μου και μόνο .
Σκέφτηκα πως οι μουσουλμάνοι θα βολεύοταν με κότα, αλλά γύρο ;;; !!!

[YouOnlyLiveOnce]

σε αυτή τη μορφή ήταν στους σταθμούς του τραίνου (Λιανοκλάδι κλπ), γύρω από στρατώνες, στα γήπεδα και στις παραλιακές λουτροπόλεις (Λουτράκι, Μέθανα, Αίγινα).

Αααχ, Λιανοκλάδι, αν θυμάμαι καλά δεν χρειάζοταν καν να κατέβεις, οι δίσκοι έφταναν μέχρι τα παράθυρα.
Τότε είχαμε και τραίνα, τώρα λεωφορεία σε σιδηροτροχιές.

Αλλά κανείς σας δεν είναι από 'Ηπειρο ή Δ. Ελλάδα ;
Το Ρίο Αντίριο έθεσε το πρότυπο σε αυτού του είδους το σουβλάκι που με προσμονή περίμενες την επόμενη γλυκιά φέτα λίπους.
Πολύ αλατισμένα (και χοντρό αλάτι πολλές φορές) και ριγανάτα.
Με σκοπιμότητα την πώληση μπύρας και κόλας ή απλώς ρουμελιώτικη αισθητική ;

Και εδιναν και ψωμακι ψημενο! Και αν επαιρνες πολλα
σου τα εβαζαν σε λαδοκολα/αλουμινοχαρτο και τα ψωμακια ρουφαγαν το ζουμι
απο τα σουβλακια,ονειρο!